Aangezien er geen echte plannen zijn om het virus in te dammen, wendt Trump zich tot het soort ‘wij vs. zij’-retoriek dat alleen tot geweld kan leiden.
Donald Trump voert campagnes over angst en regeert door middel van grieven. Hij neemt de eer op zich, zonder ooit verantwoordelijkheid te nemen. Zijn bestaan als Amerikaanse politieke figuur is alleen mogelijk omdat hij een grote minderheid van Amerikanen ervan heeft overtuigd dat er altijd iemand anders de schuld van onze problemen heeft.
In het kader van deze heersende filosofie was het toespraak van Trump’s Oval Office waarin de reactie van de regering op het coronavirus volledig op merk stond. In de eerste zin zei hij dat de uitbraak ‘in China is begonnen’. In de vierde zin vertelde hij over zijn krachtige reactie op het ‘vreemde virus’. In de zesde alinea prees hij zichzelf omdat hij het reizen vanuit China snel had beperkt, terwijl hij de Europese Unie de schuld gaf van het niet doen van hetzelfde.
Trump wil niet dat zijn Republikeinse acolieten denken dat we een virus bestrijden; hij wil dat ze denken dat we vechten tegen de mensen – de buitenlandse mensen – die een virus hebben. De onverdraagzaamheid en xenofobie van de basis van Trump is de trein die nooit te laat is. Trump gelooft – terecht zeer waarschijnlijk – dat zijn basis meer bezorgd zal zijn over wie de schuld van de uitbraak zal zijn dan wie verantwoordelijk is voor het verzachten van de crisis.
In zijn toespraak kondigde Trump geen nieuwe volksgezondheidsprogramma’s aan. Dit is een president die een “nationale noodtoestand” heeft uitgeroepen, zodat hij geld kon stelen om een muur te bouwen, maar gisteravond heeft hij geen nationale noodtoestand afgekondigd om inperkingsmaatregelen door te voeren of tests uit te voeren of om ervoor te zorgen dat kinderen en ouderen een warme maaltijd bij gebrek aan normale openbare hulpprogramma’s.
In plaats daarvan het grote plan van Trump om de wereldwijde pandemie te bestrijden: meer reisbeperkingen. Hij zei: “Om te voorkomen dat nieuwe gevallen onze kusten binnenkomen, zullen we alle reizen van Europa naar de Verenigde Staten de komende 30 dagen opschorten.”
Op MSNBC na de toespraak zei Chris Hayes: “Als je enige gereedschap een muur is, ziet alles eruit als een invasie.”
Het reisverbod van Trump : But for White People (™) is het soort retoriek van America First waar zijn basis op ingaat, maar zoals met alles belooft Trump een alomvattende vorm van vreemdelingenhaat (en een algemene ‘anti-globalistische’ ideologie) die is gemakkelijk te verbergen door de details. Het Department of Homeland Security (DHS) moest onmiddellijk een verklaring afgeven waarin de verbale bloei van de president werd opgeschoond. In werkelijkheid is het reisverbod niet van toepassing op “alle” reizigers: Amerikaanse staatsburgers, legale permanente inwoners en naaste familie zijn vrijgesteld. Het verbod is niet eens van toepassing op “heel” Europa: Trump zei zelf dat het Verenigd Koninkrijk is vrijgesteld (ik wed dat je al het geld in mijn zak heeft. Trump denkt dat “Brexit” betekent dat ze de tunnel hebben gesloten). En DHS verduidelijkte dat het verbod alleen van toepassing is op het ” Schengengebied ” van Europa – een groep van 26 landen die de noodzaak van een paspoort om onderling te reizen hebben afgeschaft.
Nogmaals, op beleidsniveau laat dit zien dat de regering van Trump denkt dat we mensen bestrijden, en de verspreiding van mensen, in plaats van een ziekte. Hij is zo geobsedeerd door het concept van ‘open grenzen’ te ondermijnen dat hij medische beslissingen neemt op basis van zijn filosofische weerstand tegen vrijheid van reizen, in plaats van de wetenschap van biologische besmettingen. Trump benadert dit precies zoals een middeleeuwse koning dat zou doen: de poorten van de bevolking sluiten zonder te begrijpen dat de microscopische besmetting zich al binnen de kasteelmuren bevindt.
Omdat Trump ons probeert terug te brengen naar de donkere middeleeuwen, is het leerzaam om te kijken hoe mensen uit de donkere tijd reageerden toen hun leiders hen vertelden dat mensen, niet vlooien, pandemieën veroorzaken. We weten wat Europese gemeenschappen destijds deden: ze vermoordden joden . Niet alle Europeanen overal, maar sommige gemeenschappen en gemeen. We weten uit de geschiedenis dat wanneer paniek de massa grijpt, minderheidsgemeenschappen de eersten zijn die geweld ondergaan.
Het gebeurt hier al. Gisteren werd een Koreaanse vrouw in het gezicht geslagen door een andere vrouw die naar verluidt tegen haar schreeuwde: ‘Waar is je [effing] masker?’ Dit gebeurde niet in het 14e-eeuwse Frankrijk; dit gebeurde in midtown Manhattan.
Het gebeurt in Londen. Vorige week zeiden de autoriteiten daar dat ze op zoek waren naar vier mannen die naar verluidt een Londenaar van Chinese afkomst hadden aangevallen . Het slachtoffer beweert dat zijn aanvallers zeiden: ‘We willen uw coronavirus niet in ons land’, voordat hij hem een klap gaf.
Aziatisch-Amerikaanse gemeenschappen maken zich zorgen over dit soort haatmisdrijven. Deze week publiceerde The Daily Beast een verhaal over een Chinees-Amerikaanse eigenaar van een wapenwinkel die de afgelopen twee weken een vervijfvoudiging van het aantal wapenaankopen heeft gezien, grotendeels door Aziatisch-Amerikaanse klanten: “Mensen raken in paniek omdat ze zich niet veilig voelen”, zei David Liu, eigenaar van Arcadia Firearm and Safety, net ten oosten van Los Angeles. ‘Ze maken zich zorgen over een rel of misschien dat mensen de Chinezen gaan aanvallen.’
Ik zou die nieuwe wapenbezitters willen vertellen dat ze overdreven reageren, maar dat kan niet. Iedereen weet dat deze president buitenlanders haat. Iedereen weet dat de meest hondsdolle mensen in onze samenleving aanwijzingen krijgen van wie ze deze president kunnen haten. En mensen van kleur weten dat, hoewel de president nu Europeanen mogelijk met veel mensen die bedreigingen bedreigen, de mensen die zich tot geweld zullen wenden, niet de moeite zal nemen om hun woede te uiten tegen een Welshman of Bulgaar, maar ze zeker achter de persoon aan die er ‘uitziet’ alsof hij een voorouder heeft van het uitgestrekte continent van Azië.
We bevinden ons op een kritiek moment in de strijd tegen het virus. We hebben een levensreddende stap gemaakt met vroege actie op China. Nu moeten we dezelfde actie ondernemen met Europa. We zullen niet wachten. Ik zal nooit aarzelen om de nodige maatregelen te nemen om de levens, gezondheid en veiligheid van het Amerikaanse volk te beschermen. Ik zal altijd het welzijn van Amerika voorop stellen…. Het virus krijgt geen kans tegen ons.
Het is ‘wij’ versus ‘zij’. Trump plaatst de Amerikaanse gezondheid en veiligheid naast “levensreddende” “vroege actie” tegen Chinese mensen – en nu tegen de meeste Europeanen. De toespraak van gisteravond was een hondenfluitje voor de klachtencultuur om angst en haat te richten op buitenlanders en weg van de federale regering.
De federale overheid heeft enorme bevoegdheden. Maar de enige massale reacties die Trump voorstelde, waren hulpverlening aan kleine bedrijven en loonheffingen. Republikeinen, die vaak doen alsof ze denken dat belastingverlagingen alles genezen, vertrouwen nu figuurlijk op belastingverlagingen om ziekten te genezen. Er zijn mensen die geen huur kunnen verdienen als ze niet gaan werken en het risico lopen al hun collega’s te infecteren, maar maak je geen zorgen, Trump belooft hun bazen wat financiële verlichting.
Vergelijk de toespraak van Trump met letterlijk alles wat president Barack Obama zei tijdens de ebola-uitbraak. Toegegeven, ebola zat grotendeels in een enkel, zij het kwetsbaar, deel van de wereld, West-Afrika, terwijl COVID-19 zich al over grote delen van de wereld heeft verspreid. Toch is dit wat Obama in 2014 te zeggen had :
Geconfronteerd met deze uitbraak kijkt de wereld naar ons, de Verenigde Staten, en het is een verantwoordelijkheid die we omarmen. We zijn bereid hierin het voortouw te nemen om de soorten capaciteiten te bieden die alleen Amerika heeft, en om de wereld te mobiliseren op manieren die alleen Amerika kan doen. Dat is wat we doen terwijl we spreken…. We hebben de nodige voorzorgsmaatregelen genomen, onder meer door samen te werken met landen in West-Afrika om de screening op luchthavens te verbeteren, zodat iemand met het virus niet het vliegtuig instapt naar de Verenigde Staten. In het onwaarschijnlijke geval dat iemand met ebola onze kust bereikt, hebben we nieuwe maatregelen genomen zodat we hier thuis voorbereid zijn.
De wereld leiden in plaats van ervoor te verbergen. Werken met andere landen, in plaats van ze de schuld te geven. Zo hoort een president te praten te midden van een wereldwijde gezondheidscrisis.
Het coronavirus maakt geen onderscheid. Donald Trump doet dat. Bestuur jezelf dienovereenkomstig.