Indignatie redactie 
Desinformatiecampagnes zijn een van de pijlers van Merkels heerschappij. Op dit moment, kort voor de algemene verkiezingen, wordt dit weer duidelijk. Wat praktisch dat er Russische hackers zijn die de schuld kunnen krijgen van alles wat er mis gaat in de verkiezingscampagne.
De federale verkiezingen komen eraan en de angst woedt in het politieke Berlijn. Nog 10,5 week en er wordt gestemd. Maar als de feitelijke soeverein van dit land de afgelopen decennia één ding pijnlijk heeft moeten meemaken, dan is het wel dat verkiezingen niets veranderen aan het heersende systeem. Dus de angst van de Berlijnse elites geldt niet voor de stem van de burgers, ze hebben de staatsradio heropgevoed en mainstream media gekocht en ze in corona-paniek gebracht dat er ondanks hun falen genoeg stemmen worden uitgebracht voor een regeringsmeerderheid. De angst houdt verband met het feit dat eerder verdoezelde wangedrag en schandalen openbaar worden. Het e-mailschandaal en de onthulling ervan kostte Hillary Clinton bijvoorbeeld het presidentschap en bijna een plek in de beklaagdenbank.
Nu beschouw ik Vladimir Poetin niet als een “vlekkeloze democraat”, zoals de corrupte ex-kanselier en ex-voorzitter van de SPD het uitdrukte, maar Rusland is ook geen “kwaadaardig rijk” voor mij, zoals de voormalige Amerikaanse president Ronald Reagan aangewezen Sovjet-Unie. Het grondstofrijke land is qua oppervlakte het grootste land ter wereld en met 144 miljoen inwoners staat het land op de negende plaats van de meest bevolkte landen ter wereld. Grote delen van het land en de bevolking bevinden zich op Europese bodem. Met tot 30 procent zijn de Russische grondstoffenreserves waarschijnlijk de grootste ter wereld. Alleen al om deze redenen moet Duitsland Rusland pragmatisch behandelen, afzien van deelname aan verdere sancties van de VS en – als de EU dat niet kan vanwege transnationale netwerken – alleen de handelsbetrekkingen uitbreiden. In deze situatie is Nord Stream 2 een absoluut noodzakelijk en juist project.
Wat Rusland en trouwens de Amerikaanse regering Merkel-Duitsland hebben, is dat die machten een duidelijke agenda voor buitenlands beleid hebben en deze uitvoeren. Hun werk is niet gebaseerd op de gunst van links-groene netwerken en globalistische organisaties, maar op de uitvoering van de staatsagenda, terwijl een vrouw Merkel al jaren honderden miljarden Duitse belastingdollars weggeeft aan alle uithoeken van de wereld.
De immense lasten voor latere generaties zijn echter niet gunstig voor Duitsland, integendeel, ze vormen een existentiële last voor het land: de migratiecrisis, eurocrisis en het zogenaamde Corona-EU-wederopbouwfonds worden hier slechts als voorbeelden genoemd .
Veiligheidsrisico: hackeraanval op de regering van Merkel
Zoals we uiterlijk na de onthullingen van Edward Snowden weten, afluisteren de Amerikaanse geheime diensten elke Duitser af. Mobiele telefoons, computers, e-mails – Big Brother uit Amerika weet alles van iedereen. Zelfs het afluisteren van Merkels mobiele telefoon, andere Berlijnse regeringspolitici, de Europese Commissie en bijna alle Europese regeringen zijn openbaar geworden. En wie zou niet graag de geheime sms-berichten van mevrouw Merkel willen lezen, hoe ze weer miljarden geld van de Duitse belastingbetaler weggeeft? Wie zou niet graag horen hoe u en de kanselarij op de achtergrond aan de touwtjes trekken wanneer de reguliere media, in de pas met de politiek, willen dat islamistische terroristische aanslagen zoals die in Würzburg frauduleus zijn?
Welke interne richtlijnen hanteert de Duitse regering bij de onderhandelingen met de EU en de NAVO? Wat is de echte mening van mevrouw Merkel over Laschet en Söder en in hoeverre sympathiseren ze met de Groenen? Waar praat Merkel over aan de telefoon en waar schrijft ze over met haar vrienden, de mediamiljardairs Liz Mohn en Friede Springer? In hoeverre worden mediacampagnes besproken?
De Amerikanen hebben deze kennis. En dit geldt niet alleen voor mevrouw Merkel, maar voor elke Duitse overheidsfunctionaris. Er zijn dus volop mogelijkheden voor geheime diensten om deze informatie te gebruiken om Duitse politici tot samenwerking te chanteren of hen op gewenste onderwerpen te laten sturen. In politiek Berlijn en in systeemconforme mainstream media leest en hoort men echter niets over dit hele explosieve complex, helemaal niets.
Wat je echter de hele tijd leest, is hysterisch alarmisme in zijn puurste vorm, wijzend op Moskou. Russische hackers, Russische media, ze zouden allemaal onvermoeibaar werken om Duitsland te destabiliseren en de reputatie van overheidsinstanties te vernietigen. Sinds 2015 is mevrouw Merkel erin geslaagd Duitsland in haar eentje te destabiliseren, en wanneer ze haar Bondsdagmaatje en CDU-functionaris Stephan Harbarth installeert als president van het Federale Constitutionele Hof, is het dankzij deze federale regering dat de reputatie van de staatsorganen afgevlakt op DDR-niveau.
Desalniettemin verspreiden de linkse reguliere media meedogenloos de gewenste overheidspropaganda over de Russische dreiging. Waar zijn de fulltime antiracismeactivisten met deze algemene stigmatisering?
De kwaadaardige Russische hackers zouden dus al weken proberen om gegevens te krijgen van de privé-e-mailaccounts van CDU- en SPD-parlementsleden. Bij de “vrienden” aan de overkant van de Atlantische Oceaan is de identieke procedure echter geen probleem. Geen kritiek op de NSA. Geen kritiek op Joe Biden. Of zijn de parlementsleden en de journalisten van de hoofdstad gewoon bang om hun schandalen een dag later op pagina één van de foto te lezen?
De verdedigingslinie in de politiek is al duidelijk. Mochten er voor de verkiezingen schandalen, omkoping, nepotisme en erger aan het licht komen, dan wordt op alle zenders direct een afleidingscampagne gestart. De focus zou dan niet langer moeten liggen op de schandalige feiten, maar op de oorsprong van deze feiten, die waarschijnlijk niet eens worden ontkend.
Deze desinformatiecampagne is een van de pijlers van Merkels heerschappij. Dit is ook de belangrijkste reden waarom de kunstmatige term ‘haatmisdaad’ is uitgevonden en rechts-extremisme al jaren volledig wordt overgedimensioneerd:
Kritiek op migratie – nee, wees stil. Dat zegt de AfD ook. Scepsis over de islam en de voortdurende islamisering – jij racist! Twijfels over de Corona-dwangmaatregelen en massale beperkingen op grondrechten? U hoort waarschijnlijk bij de zijdenkers, en dat maakt u een pleidooi voor de bescherming van de grondwet. En nu, op tijd voor de federale verkiezingen, wordt het volgende vijandbeeld opgebouwd – de Russische hacker. Echt praktisch, alle schandalen en alle informatie over het Berlijnse moeras kunnen nu automatisch worden toegeschreven aan de Russische hackers.
