De toekomst van Oekraïne ligt in de Great Reset

Elite-plannen voor digitale ID, Central Bank Digital Currencies (CBDC’s) en een “Groene” naoorlogse economie woekeren in Oekraïne terwijl het conflict woedt, wat zich manifesteert in de Oekraïense Diia-app, de e-hryvnia, een bedrijfsovername van de oorlogsinspanningen van Oekraïne en de toekomstige wederopbouw en andere inspanningen die wijzen op de uitrol van de vierde industriële revolutie. Stavroula Pabst schetst deze inspanningen en wie erachter zit, en betoogt dat de status van kanonnenvoer van Oekraïne voor en tijdens de proxy-oorlog van de NAVO het een ideale proeftuin maakt voor de Grote Reset.

“Oekraïne 2030 — het meest vrije en meest digitale land ter wereld. Zonder bureaucratie, maar met een sterke tech-industrie. Cashloos & papierloos. Dit is de toekomst waar we aan bouwen.” 

– Mychailo Fedorov

Dit waren de woorden van de Oekraïense minister van Digitale Transformatie, Mykhailo Fedorov, die een glossy video op Twitter plaatste over de sci-fi-achtige toekomst van Oekraïne . De video pronkt met de plannen van Oekraïne (na de overwinning op Rusland natuurlijk!) om het “vrijste en gemakkelijkste land in de komende 10 jaar” te worden. 

In dit theoretische scenario is Oekraïne “het eerste land dat het papiergeld verlaat”, zijn er tal van programma’s voor gezondheid op afstand en onderwijs op afstand, worden beslissingen van rechtbanken geleid door kunstmatige intelligentie en kunnen steden zichzelf zelfs verdedigen met een “ultramoderne ijzeren koepel”. .”

Ukraine 2030 — the freest and most digital country in the world. Without bureaucracy, but with strong tech industry. Cashless & paperless. This is the future we are building. pic.twitter.com/XWs4E1pPGJ

— Mykhailo Fedorov (@FedorovMykhailo) July 14, 2022

Maar de nevenschikking tussen de opschepperij van de video en de nare realiteit van Oekraïne op de grond wordt met de dag griezeliger. In rapporten van november 2022 werd stilletjes toegegeven dat ongeveer 100.000 Oekraïense soldaten waren gedood of gewond tijdens actie , en blijkbaar lekten documenten uit april 2023 de bijzonder zwakke positie van Oekraïne aan het licht. positionering in oorlogstijd, waar het aantal Oekraïense slachtoffers vier tegen één groter is dan dat van de Russen. Ondertussen lopen klachten over lage munitie – waarbij Oekraïne sneller door munitie heen raakt dan de VS en de NAVO het kunnen vervangen – amok, en in Bakhmuts “vleesmolen” werd de geschatte levensduur van Oekraïense soldaten in de strijd gerapporteerd als een grimmige vier uureind februari. Ondertussen zijn miljoenen Oekraïners naar huis gevlucht omdat torenhoge inflatiecijfers en energieprijzen de levensstandaard in Europa en internationaal hebben verlaagd. 

Maar terwijl de oorlog voortduurt, richten Oekraïense functionarissen zich op de vermeende ‘zilveren randjes’ van het conflict, waarbij ze opscheppen over de nieuwe technologische ontwikkelingen en investeringsmogelijkheden die tijdens het conflict aan het licht zijn gekomen, zoals de Oekraïense Diia-app ‘staat in een smartphone’, de e-hryvnia, groeiende technologische capaciteiten gestimuleerd door de betrokkenheid van het bedrijfsleven in Oekraïne in oorlogstijd, een verdere kristallisatie van het publiek-private partnerschap als instrument van het maatschappelijk middenveld, en de ontluikende “groene” revolutie van Oekraïne, die naar verwachting zal bloeien tijdens zijn toekomstige elite- ondersteunde wederopbouw.

Terwijl deze en andere initiatieven die plaatsvinden als onderdeel van de oorlogs- en wederopbouwinspanningen van Oekraïne worden gedaan in naam van modernisering, gemak en democratie, dragen deze inspanningen in plaats daarvan bij aan een technologisch en politiek terrein dat bevorderlijk is voor het beroven van de burgers van Oekraïne , en alle naties, van hun soevereiniteit, privacy en waardigheid. 

Zoals ik in dit onderzoeksstuk illustreer, maken dergelijke inspanningen deel uit van het grotere streven naar de verwante fenomenen van de Vierde Industriële Revolutie , de huidige technologische revolutie die de fysieke, digitale en biologische sferen vervaagt, en de Great Reset van het World Economic Forum , een elite initiatief om de visie van Klaus Schwab op het kapitalisme van belanghebbenden vast te stellen , waarbij bedrijven worden gepositioneerd als “beheerders van de samenleving” om de economische en sociale ellende van de wereld aan te pakken.

Op dit moment faciliteren de twee fenomenen een nieuw maatschappelijk tijdperk waarin ondoorzichtige en verzelfstandigde bestuursstructuren langdurige overheidsinstanties en besluitvormingsprocessen ondermijnen door de wijdverbreide implementatie van transformatieve beleidsinitiatieven van bovenaf; publiek-private partnerschappen die de macht consolideren en tegelijkertijd wegen voor publieke verantwoording verspreiden; en crises die de greep van de elite op de samenleving hebben vergroot.

Indien succesvol uitgevoerd, zou het eindresultaat van dergelijke inspanningen wel eens een technocratische nachtmerrie kunnen zijn, waar de digitale vooruitgang van de Vierde Industriële Revolutie door de machtselite is geprofiteerd om hun dominantie te verzekeren en uit te oefenen door middel van wereldwijde bestuursstructuren die zich aan het bereik van het publiek hebben onttrokken. .

Effectief van zijn soevereiniteit beroofd na de door de VS gesteunde Euromaidan in 2014, gebukt onder gigantische schulden en geteisterd door een westerse “op regels gebaseerde orde” die eigenlijk hunkert naar oorlog binnen zijn grenzen, Oekraïne’s wanhoop en kanonnenvoerstatus voor en tijdens de voortdurende NAVO-oorlog proxy-oorlog maken het tot de ideale proeftuin voor de Grote Reset, waar verschillende implementaties van de Vierde Industriële Revolutie aan de gang zijn – en die binnenkort aan de rest van ons zullen worden opgedrongen.

De DIIA App: de “State in a Smartphone”

Om zijn technologische revolutie een vliegende start te geven, heeft Oekraïne een Ministerie van Digitale Transformatie opgericht. Voorafgegaan door het Staatsagentschap voor E-governance in Oekraïne , is de belangrijkste missie van het Ministerie van Digitale Transformatie , vanaf 2019, het opzetten van een “staat in een smartphone” -apparaat – de Diia (Дія) -app – en het online overbrengen van alle openbare diensten. Andere belangrijke doelen van het ministerie zijn onder meer het vergroten van de digitale geletterdheid van Oekraïners, internettoegang en het aandeel van IT in het BBP van Oekraïne tegen 2024.

Een perfect huwelijk van de nieuwste technologie met de staat, de Diia-app, het vlaggenschip van het ministerie , is misschien wel de meest voor de hand liggende manifestatie van de Vierde Industriële Revolutie in Oekraïne. Eind 2019 onthuld als het ” staat in een smartphone “-project van het Ministerie van Digitale Transformatie, is de Diia-app nu een ” one-stop-shop ” voor 120 digitale overheidsdiensten zoals bedrijfsregistraties, het aanvragen van overheidsuitkeringen, het betalen van belastingen, en het verkrijgen van documenten zoals een digitale identiteitskaart, digitale rijbewijzen en digitale biometrische paspoorten die vanaf 2021 allemaal worden erkend in dezelfde juridische hoedanigheid als hun papieren equivalenten. “Diia” betekent “actie” in het Engels. 

Binnen twee dagen na de officiële lancering van Diia in 2020 hadden 360.000 Oekraïners digitale rijbewijzen gedownload met behulp van de app, die volgens de Atlantic Council een weerspiegeling was van de “enorme honger naar digitalisering binnen de Oekraïense samenleving, vooral onder jongere Oekraïners”. Ongeveer 18,5 miljoen mensen, ongeveer de helft van de vooroorlogse bevolking van Oekraïne, gebruiken de app nu begin 2023.

Diya is misschien state-of-the-art, maar het hypergecentraliseerde ‘one-stop-shop’-model verzint een hele reeks ethische zorgen. Een dergelijk wijdverbreid gebruik van Digital ID en andere digitale juridische documenten via bijvoorbeeld Diia zou alarmbellen moeten doen rinkelen. Een WEF-rapport uit 2018 over digitale ID geeft bijvoorbeeld zelfs toe dat de tool geneigd is tot uitsluiting, door te stellen dat “[f]or individuen, [verifieerbare ID’s] de digitale wereld openen (of afsluiten) met zijn banen, politieke activiteiten, onderwijs , financiële diensten, gezondheidszorg en meer.” Ondanks deze consequente erkenning, benadrukken de schrijvers van het rapport en andere pleitbezorgers uiteindelijk dat digitale ID een sleutelinstrument is voor “financiële en sociale inclusie” in een steeds digitaler wordende wereld (uiteraard op voorwaarde dat iedereen een digitale ID krijgt).

Het is van cruciaal belang dat Diia’s normalisatie van de digitale ID en de online beschikbaarheid van andere overheids- en sociale diensten het proces van massale digitale identificatie alleen maar heeft versneld, en daarmee de veelheid aan privacy- en vrijheidsgerelateerde problemen die dit waarschijnlijk voor de bevolking zal opleveren. zowel in Oekraïne als internationaal. Ondanks de aanhoudende bezorgdheid dat een digitale identiteitskaart een checkpoint-samenleving in de stijl van “papieren, alsjeblieft” zou kunnen faciliteren (a la 2021-2022’s vaccinpaspoortfenomeen, dat grotendeels werd uitgevoerd via op QR-code gebaseerde paspoorten en smartphone-applicaties) of anderszins zou worden gebruikt of bewapend om te discrimineren gemarginaliseerde bevolkingsgroepen . Schattingen van Juniper Researchdat regeringen tegen 2024 ongeveer 5 miljard digitale ID-referenties zullen hebben uitgegeven, en een Goode Intelligence-rapport uit 2019 suggereerde dat digitale identiteit en verificatie tegen 2024 een markt van $ 15 miljard zullen zijn .

Diia’s Digital ID-functie betekent dus dat Diia wordt gebruikt om gebruikers van andere apps te verifiëren, zoals bank-apps voor instellingen zoals monobank en de Bank of Ukraine , privé-mailprovider Nova Poshta en zelfs eVorog , een chatbot waar Oekraïense burgers, wier identiteit eerst worden geverifieerd via Diya, kunnen de Oekraïense regering in realtime tips sturen over Russische militaire inspanningen. Diia heeft ook oorlogssubsidies van 6.500 hryvnia (ter waarde van ongeveer $ 176 USD in april 2023) verstrekt aan burgers die het meest door het conflict zijn getroffen, en accepteert ook militaire donaties , wat suggereert dat Oekraïne heeft besloten dat Diia net zo goed rechtstreeks kan helpen bij zijn oorlogsinspanningen. 

Natuurlijk is de crisis een belangrijke katalysator voor het daverende succes van Diya. In een blogpost van de Atlantic Council merkte Fedorov op dat de pandemie van het coronavirus het gebruik van Diia in Oekraïne versnelde, waar de door beperkingen belaste bevolking vaak alleen toegang had tot de digitale versies van openbare diensten die ze eerder persoonlijk hadden gebruikt.

De Diya-app hielp zelfs bij het afdwingen van COVID-beperkingen door COVID-certificaten te produceren die geldig zijn in de hele Europese Unie . Volgens het Tony Blair Institute for Global Change werd “[een] optie [van de Diia-app] gedeeltelijk gedreven door het gebruik ervan als een Covid-certificaatplatform en de introductie van ePidtrimka (“eSupport”) – een eenmalige betaling van 1.000 UAH [ongeveer $ 27 USD in april 2023] voor volledig gevaccineerde Oekraïners gekoppeld aan een digitale bankpas.” In Oekraïne werden via Diia ook restrictieve COVID-vaccinatiepaspoorten ingevoerd , die functioneel niet-gevaccineerde mensen uit het openbare leven verbannen, ondanks het lage aantal injectiesonder Oekraïners, wat impliceert dat Diia’s technologie en wijdverbreid gebruik de sociale dwang verder versterkten om de foto te maken. Op het moment van schrijven hebben Oekraïners meer dan 10 miljoen COVID-certificaten gedownload of geopend .

Diia, een app die binnen handbereik is van tientallen miljoenen, wordt ook gebruikt als mediahub, waardoor gebruikers prominente programma’s kunnen bekijken, waaronder Eurovisie, CNN en de FIFA Wereldbekerfinale. Hoewel dit aspect van Diia vervolgens werd opgeschort , had het Oekraïense Ministerie van Digitale Transformatie ook plannen met Apple om de volkstelling van 2023 over Diia te houden .

Door dergelijke ontwikkelingen wordt Diya niet alleen gebruikt als overheidsdienst, maar ook als een hypergecentraliseerd knooppunt voor een groot deel van het dagelijks leven. Als zo’n kritieke dienst is het echter moeilijk om het potentieel van de door de overheid gefaciliteerde app voor toezicht of zelfs de manipulatie van app-gebaseerde openbare diensten voor politiek gewin te overschatten . Nadat de release van Diia was aangekondigd, bleef het probleem in ieder geval niet onopgemerkt in de grotere Oekraïense samenleving: volgens Rest Of World maakten de Oekraïense media de app aanvankelijk belachelijk als ‘grote broer in een smartphone’. 

Bovendien konden datalekken op Dia de gevoelige informatie van mensen in gevaar brengen en dat hebben ze al gedaan. Zoals de NYT meldde, waren hackers in januari 2022 in staat om “een groot deel van de openbare digitale infrastructuur van de overheid” te verlammen , waaronder Diia en een aantal ministeries en websites.

Het is niet verwonderlijk dat Amerikaanse handen achter de ontwikkeling van Diia staan. Na jarenlange juridische, financiële en technische bijstand aan Diia, sprak USAID-beheerder en voormalig Amerikaanse VN-ambassadeur Samantha Power op Davos 2023 de intentie uit om het gebruik van de app uit te breiden naar andere delen van de wereld, vooral in het zuiden van de wereld . Een USAID-persverklaring uit januari 2023 benadrukte verder de toewijzing van $ 650.000 van de organisatie om “een vliegende start te maken met de acceptatie van Diia-achtige systemen en de digitale technologiediensten die eraan ten grondslag liggen” elders. Aangezien algemeen wordt aangenomen dat USAID een CIA-front is, poneert de financiering van en interesse van de organisatie in het internationaal verspreiden van Diia een andere dimensie van surveillancepotentieel via de app: gegevensverzameling voor de inlichtingengemeenschap.

Diia is a groundbreaking app that allows Ukrainians to access over 100 government services. Ukraine is also using the tech to connect people to critical support during the war. Now, @USAID is excited to work with @FedorovMykhailo to help other countries build platforms like Diia. pic.twitter.com/Y40ujXfzcY

— Samantha Power (@PowerUSAID) January 19, 2023

En ondanks prangende veiligheids- en ethiekgerelateerde kwesties, inspireerde Diia’s elders al tot het maken van smartphone-apps van de overheid, zoals de mRIIK van Estland . In een interview met het door de VS gesteunde Radio Svoboda legde Mykhailo Fedorov uit dat tal van andere landen in onderhandeling waren over de mogelijkheid om gelijkwaardige toepassingen in te voeren. 

Met andere woorden, Diia en zijn tegenhangers, gesteund door zowel COVID als de oorlog, staan ​​klaar om de wereld stormenderhand te veroveren.

De e-hryvnia

Terwijl de Diya-app bloeit, vordert de Vierde Industriële Revolutie ook door grote veranderingen in het financiële systeem, vooral met betrekking tot de aanstaande uitrol van Central Bank Digital Currencies (CBDC’s). De fiat-valuta van een land in digitale vorm, voorstanders van door de staat gefaciliteerde CBDC’s verdoezelen vaak het potentieel van de e-valuta voor toezicht en controle met beloften van gemak, transparantie en moderniteit.

Met betrekking tot CBDC’s gaat de versie van Oekraïne snel vooruit, ondanks de oorlog. Oekraïense functionarissen hopen in 2024 de CBDC van Oekraïne, de e-hryvnia , te lanceren . De e-hryvnia, een creatie van de Nationale Bank van Oekraïne (NBU), de centrale bank van Oekraïne, heeft tot doel “alle functies van geld effectief uit te voeren en contante en niet-contante vormen van hryvnia aan te vullen.” Volgens de Nationale Bank van Oekraïne zal de implementatie van de e-hryvnia de economie verder digitaliseren, zowel de transparantie als het vertrouwen in de valuta vergroten en niet-contante betaalmethoden in Oekraïne promoten. Om het gebruik ervan aan te moedigen, stelde Mykhailo Fedorov voor om zijn salaris in de nieuwe CBDC te accepteren.

De e-hryvnia zal waarschijnlijk werken op het Stellar blockchain-netwerk, waarmee de Oekraïense handelsbank Tascombank samenwerkte voor een e-hryvnia- proefproject. Een open-source gedecentraliseerd blockchain-netwerk ” ontworpen met centrale bank digitale valuta’s (CBDC’s) in het achterhoofd”, Stellar is een openbaar netwerk dat wordt gefaciliteerd door de non-profit Stellar Development Foundation (SDF). Volgens de CEO van SDF en bijdrager aan de World Economic Forum Agenda , Denelle Dixon, is het de missie van SDF om te streven naar “wereldwijde financiële inclusie “ , een buzzword van elitegroepen zoals het World Economic Forum en het Internationaal Monetair Fonds.hebben gebruikt om steun te krijgen voor en deelname aan het CBDC-paradigma. Aangezien het ernaar streeft een ” wereldwijde betalingsstandaard ” te worden , staat Stellar klaar om veel meer te doen dan de uitrol van de e-hryvnia te vergemakkelijken. De Duitse bank Bankhaus von der Heydt heeft Stellar geselecteerd om te helpen bij de ontwikkeling van een toekomstige Europese Stablecoin, en Stellar werkt ook samen met Mercado Bitcoin om een ​​Braziliaanse CBDC te ontwikkelen .

Een hoeksteen van de Vierde Industriële Revolutie vanwege zijn uitzonderlijke capaciteit om gegevens veilig op te slaan, het gedistribueerde digitale grootboektechnologiesysteem dat bekend staat als blockchain, zou ook in Oekraïne worden geïnstitutionaliseerd als de e-hryvnia wordt gelanceerd in samenwerking met Stellar. Het CBDC e-hryvnia-pilootrapport uit 2023 van Tascombank benadrukte de vermeende voordelen van het uitgeven van de digitale valuta via blockchain, zoals “grotere transparantie en verantwoordingsplicht”, “verbeterde beveiliging en vertrouwelijkheid van klantgegevens” en de functionaliteit en lage kosten die gepaard gaan met het gebruik van het systeem. Over het algemeen scheppen voorstanders van CBDC’s op over het gemak, het potentieel als anticorruptietool en als een inclusieve manier om de “unbanked” te bankieren.”, dat wil zeggen degenen die geen gebruik maken van of geen toegang hebben tot traditionele financiële diensten.

Toch merken critici op dat CBDC geen unieke oplossing is voor de huidige problemen van het financiële systeem. Zoals Martin CW Walker stelt in de London School of Economics (LSE) Business Review, “is het niet eens duidelijk waarom CBDC het beste alternatief is.” Ondertussen nemen de bewakings- en controlegerelateerde zorgen toe omdat de promotie van CBDC’s door de overheid suggereert dat autoriteiten gemakkelijk directe toegang tot transactiegeschiedenissen kunnen krijgen. In het geval dat CBDC’s programmeerbaar worden, zouden overheden in theorie kunnen programmeren of anderszins kunnen bepalen hoe of wanneer bepaalde gebruikers hun geld kunnen gebruiken – of geblokkeerd kunnen worden -, waardoor misbruik kan ontstaan. Onderzoekers van Duke University zijn het daarmee eens in hun FinReg-blog, botweg schrijvend dat “soevereine staten CBDC’s zouden kunnen misbruiken om hun agenda’s te dienen voor antiwitwaspraktijken, misdaadonderzoek en -preventie, of sociale controleredenen.” En de president van de Europese Centrale Bank, Christine Lagarde, onthulde onbedoeld het vermogen van CBDC tot sociale controle in een neptelefoontje , en gaf toe dat “er controle zal zijn” nadat een persoon die zich voordeed als Zelensky verklaarde dat “het probleem [met CBDC’s] is dat [mensen] niet willen gecontroleerd te worden.”

Wat de zaak nog verergert, is het feit dat CBDC’s waarschijnlijk zullen worden gekoppeld aan digitale ID’s. Volgens de Financial Times in 2021 suggereerde de staat van CBDC-onderzoek en -experimenten dat het creëren van een digitale valuta buiten een of ander universeel digitaal identiteits- of volgsysteem om “vrijwel onmogelijk” was, en dat “CBDC’s waarschijnlijk gebonden zullen zijn aan persoonlijke accounts die persoonlijke gegevens, kredietgeschiedenis en andere vormen van relevante informatie bevatten. In het geval van Oekraïne gebruikte een eerdere e-hryvnia-piloot anonieme e-wallets, waarbij werd opgemerkt dat de e-hryvnia ofwel anoniem ofwel met gebruikersidentificatie kan worden geïmplementeerd; bijvoorbeeld de meer recente Tascombank-pilotvolgde standaard Know Your Client (KYC) en anti-Money Laundering (AML) procedures om gebruikers te identificeren. 

McKinsey stelt dat Digital ID dergelijke KYC- en AML-procedures kan stroomlijnen, en Kiev heeft al een functionele Digital ID via Diia die legaal kan worden gebruikt. Het lijkt dus aannemelijk of waarschijnlijk dat een toekomstige e-hryvnia in de toekomst zou worden verbonden met een digitale ID, waardoor Oekraïners zich binden aan de voorwaarden die de Oekraïense regering besluit te gebruiken bij het lanceren en programmeren van de CBDC.

Hoewel de e-hryvnia nog moet worden gelanceerd, lijkt Oekraïne klaar om de valuta volgens schema te ontwikkelen en te lanceren als onderdeel van de grotere digitale transformatie die het van vitaal belang acht voor zijn succes en toekomst. Als de e-hryvnia met succes wordt uitgerold, lijkt hij klaar om Oekraïners op te zadelen met dezelfde vooruitzichten voor massale bewaking, monitoring en controle – problemen die het grotere CBDC-fenomeen elders in de duizelingwekkende wereldwijde drang naar de Vierde Industriële Revolutie met zich meebrengt.

Bedrijven, publiek-private partnerschappen voeden de oorlogsmachine en wederopbouwinspanningen van Oekraïne

De vernietiging van Oekraïne tijdens de oorlog betekent dat na het conflict grote inspanningen voor de wederopbouw nodig zullen zijn. De elite stelt voor om in dergelijke behoeften te voorzien door middel van particuliere investeringen, oplossingen en partnerschappen die erop gericht zijn een nieuw Oekraïne te vormen in overeenstemming met de behoeften van de Vierde Industriële Revolutie en de Grote Reset, terwijl alle democratische processen die nog bestaan ​​binnen eerdere machtsstructuren worden ondermijnd.

Terwijl instellingen zoals het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken benadrukken dat publiek-private samenwerking de sleutel is tot de toekomst van Oekraïne, krijgen bedrijven als BlackRock, Google, Microsoft en Palantir ook controle over de oorlogs- en wederopbouwprocessen van Oekraïne door middel van verschillende vormen van hulp, memoranda van overeenstemming en aangrenzende inspanningen om zowel de infrastructuur als de oorlogsinspanningen van Oekraïne in stand te houden. Hoewel dergelijke regelingen deze groepen een aanzienlijke invloed geven op Oekraïne en zijn toekomst, hebben ze geen electoraal mandaat en hoeven ze geen verantwoording af te leggen aan het publiek.

Zich bewust van de bittere wanhoop van het land, de enorme schulden en de toenemende behoeften aan wederopbouw, lijken Oekraïense functionarissen erop gebrand om de toekomst van Oekraïne aan de hoogste bieders te verkopen. honderden miljarden dollars om de overwinning met ons te delen”, zei Zelensky tijdens de virtuele opening van een handelssessie op de New York Stock Exchange in september 2022 . Zelensky, Fedorov en een aantal andere Oekraïense overheidsfunctionarissen zijn regelmatig op internationale evenementen op hoog niveau verschenen om te smeken om dergelijke investeringen, hulp en samenwerking, zoals op Davos 2023 , de 2022 Web Summit, en de Viva Technology Conference van vorig jaar, waar Zelensky zelfs als hologram verscheen om hulp te vragen aan de aanwezige ondernemers en investeerders.

Maar de zoektocht van Oekraïne naar hulp van de elite en het bedrijfsleven betekent het einde van de kleine soevereiniteit die het nog heeft. Een gemene deler in deze oorlogs- en wederopbouwinspanningen is immers de nadruk op publiek-private samenwerking, vooral door middel van antidemocratische publiek-private partnerschappen, waar mechanismen voor publieke verantwoording worden verspreid of ontwapend door een verduistering van al lang bestaande machtsstructuren als private entiteiten, die grotendeels niet verantwoording verschuldigd zijn aan het publiek, eigenen zich verantwoordelijkheden, middelen en rollen toe die ooit toebehoorden aan regeringen. Eind 2022 was Oekraïne zelfs zijn wettelijk kader aan het hervormen om dergelijke relaties beter te vergemakkelijken en aan te moedigen.

Inderdaad, de oorlogsinspanningen van Oekraïne zijn vergeven van publiek-private partnerschappen en zakelijke relaties waar het belegerde land uiteindelijk weinig zeggenschap over heeft. Als reactie op de oorlog staan ​​investeerders en weldoeners met twijfelachtige strepen in de rij via Oekraïense fondsenwervings- en hulpprogramma’s zoals de door USAID gesteunde Advantage Ukraine en United24 . 

Bovendien kopen bedrijfsreuzen, waaronder de multinationale investeringsmaatschappij BlackRock en de megabank JP Morgan, bijna de toekomst van Oekraïne. Larry Fink, CEO van Zelensky en BlackRock, kwamen in december 2022 overeen om zich te concentreren “op het coördineren van de inspanningen van alle potentiële investeerders en deelnemers aan de wederopbouw [van Oekraïne], waarbij investeringen worden gekanaliseerd naar de meest relevante en invloedrijke sectoren van de Oekraïense economie.” Een memorandum van overeenstemming tussen BlackRock Financial Markets Advisory (BlackRock FMA) en het Oekraïense ministerie van Economische Zaken formaliseerde deze overeenkomsten met “een doel om kansen te creëren voor zowel publieke als private investeerders om deel te nemen aan de toekomstige wederopbouw en het herstel van de Oekraïense economie.” 

Fink benadrukte de omvang van de toekomstige betrokkenheid van BlackRock en zei naar verluidt tegen Zelensky dat “als je ons inhuurt … we geen nieuwe oligarchen gaan creëren, maar we creëren een nieuw Oekraïne.” Maar als de scheppers van een “nieuw Oekraïne”, beheert BlackRock al tientallen biljoenen dollars aan activa, waardoor het internationaal “boven de financiële, verzekerings- en vastgoedsector uittorent”, en is het sterk betrokken bij een aantal grote bedrijven . en media-organisaties , waardoor BlackRock misschien wel Larry Fink, zoals Joyce Nelson schrijft in CounterPunch , tot ’s werelds machtigste persoon maakt. BlackRock’s interesse in “het creëren van een nieuw Oekraïne” is daarom waarschijnlijk de norm voor de roofzuchtige koers van het bedrijf.

Ondertussen lijkt andere hulp van megabedrijven klaar om een ​​groot deel van de kritieke overheidsinfrastructuur van Oekraïne in handen te krijgen, in ieder geval tijdelijk. Naast het bieden van honderden miljoenen dollars aan hulp aan Oekraïne in 2022 en 2023, slaat Microsoft de hele Oekraïense regering op zijn servers op, waarbij Microsoft-president Brad Smith aan GeekWire uitlegt dat $ 107 miljoen USD is besteed aan het “letterlijk verplaatsen van de regering”. en een groot deel van het land Oekraïne, van lokale servers tot de cloud.” Online technologie- en verkoopgigant Amazon heeft ook veel van de nationale gegevens van Oekraïne, waaronder het bevolkingsregister, landeigendomsgegevens en belastinggerelateerde informatie, naar zijn ‘ sneeuwbal’ -harde schijven overgebracht. 

Ondertussen kopen reuzen op het gebied van investeringsbeheer en grote agribusinessbedrijven, waaronder Vanguard, Kopernik, Kernel en MHP, in snel tempo Oekraïense landbouwgrond op en bezitten ze nu meer dan 28 procent van het bouwland van Oekraïne , volgens het Oakland Institute. Dergelijke oligarchen en agribusinesses, merkt het Oakland Institute op, zijn “aanzienlijke schulden” aan westerse instellingen zoals de Wereldbank en de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (EBWO), wat betekent dat dergelijke groepen zowel aanzienlijke belangen hebben in als invloed hebben op wat er gebeurt met de Oekraïense landbouwgrond. Het rapport suggereert ook dat de enorme schulden van Oekraïne waarschijnlijk betekenen dat de schuldeisers, obligatiehouders en grote internationale financiële instellingen van Oekraïne invloed hebben op de toekomstige wederopbouwinspanningen van Oekraïne.

Opmerkend dat beleidsinspanningen rond de wederopbouw van Oekraïne, zoals de Ukraine Recovery Conference , de privatisering van “niet-kritieke ondernemingen” centraal stellen, concludeert het rapport dat “[e]alles aanwezig is voor verdere concentratie van land in de handen van oligarchen, buitenlandse belangen, en grote agribusiness’ in Oekraïne.

Met andere woorden, de uitverkoop van Oekraïne in oorlogstijd is functioneel een ratrace onder de elite geworden.

Terwijl zijn toekomst verdeeld is en verkocht wordt aan onverantwoordelijke oligarchen, is een groot deel van de oorlogsinspanningen van Oekraïne, met uitzondering van de daadwerkelijke doden, toegeëigend door de particuliere sector. Google heeft bijvoorbeeld Oekraïne op meerdere fronten geholpen door een app voor luchtaanvallen te maken om de burgers van Oekraïne te beschermen tegen Russische bombardementen, en tegelijkertijd de toegang tot zijn gratis anti-distributed denial-of-service (DDoS)-software, Project Shield , uit te breiden naar de internetnetwerken van Oekraïne beschermen tegen cyberaanvallen. Google is een van de vele technologiebedrijven die Oekraïne verdedigen tegen cyberaanvallen . 

Naast het verstrekken van 50.000 Google-werkruimtelicenties aan de Oekraïense regering, schept Google ook op over de censuur van Oekraïens oorlogsmateriaal, met een blogpost waarin de inspanningen worden benadrukt om “gecoördineerde beïnvloedingsoperaties van Russische dreigingsactoren” te verstoren. Google heeft meer dan 80.000 YouTube-video’s en -kanalen over de oorlog in Oekraïne verwijderd en meer dan 750 kanalen en 4 miljoen video’s geblokkeerd “die verband houden met door de Russische staat gefinancierde nieuwskanalen”. 

Veel andere grote technologiebedrijven zoals TikTok, Facebook, Twitter, Instagram, Apple en Microsoft hebben dit voorbeeld gevolgd door ofwel de toegang te beperken of door “aan het Kremlin gelieerde nieuwsuitzendingen” te blokkeren , terwijl Google en Apple Russische nieuws-apps uit hun app hebben gehaald winkels. Terwijl Meta een speciaal operatiecentrum oprichtte dat specifiek gericht was op het beteugelen van “desinformatie”, met name van aan de Russische staat gelieerde verkooppunten, stond Meta’s Facebook-platform tijdelijk oproepen tot geweld tegen Russen en Vladimir Poetin op haar website toe, hoewel het beleid sindsdien is ingetrokken . 

Hoewel Starlink van Elon Musk internet heeft geleverd aan veel Oekraïners die door conflicten zijn getroffen, is de berichtgeving gedeeltelijk ingetrokken om te voorkomen dat Starlink “voor offensieve doeleinden” wordt gebruikt. Maar andere bedrijven, zoals gegevensfirma en effectief CIA-front Palantir, defensie-aannemer Anduril en gezichtsherkenningsdienst Clearview AI – bedrijven gefinancierd, of in het geval van Palantir mede-opgericht , door vroege Facebook-investeerder en surveillance -enthousiasteling Peter Thiel – brengen de Vierde Industriële Revolutie tot oorlog. Terwijl Palantir Oekraïne helpt met zijn militaire aanvallen op oorlogsmiddelen, waaronder tanks en artillerie,nieuwe wapens en technologieën , zoals de autonome Altius 600M-drones van defensie-aannemer Anduril , worden op het slagveld uitgerold. Verder gebruikt het Oekraïense ministerie van Defensie de gezichtsherkenningstechnologie van Clearview AI om “Russische aanvallers te ontdekken, verkeerde informatie te bestrijden en de doden te identificeren”. Clearview AI wordt algemeen beschouwd als een invasieve dienst en heeft zijn diensten niet kunnen verkopen aan de meeste bedrijven en organisaties in de VS (behalve de Amerikaanse politie). De ethische zorgen die het elders heeft geuit, zijn echter van weinig belang op de Oekraïense slagvelden. Met andere woorden, de mist van de oorlog heeft bedrijven in staat gesteld controversiële, dodelijke en invasieve technologieën met weinig aandacht te testen en te bevorderen.

Ondertussen domineert de publiek-private samenwerkingsrage van Oekraïne ook zijn inspanningen op het gebied van technologische ontwikkeling, waaronder Diia en zijn CBDC-implementaties. In 2019 legde Fedorov uit dat de ontwikkeling van Diia zou steunen “op een effectief team en internationale technische assistentie, publiek-private partnerschappen en vrijwilligerswerk”. En ervan uitgaande dat de huidige regelingen doorgaan, zal de e-hryvnia ook tot stand worden gebracht via een publiek-privaat partnerschap, waar de Stellar Blockchain van de Stellar Development Foundation de CBDC zal faciliteren. 

Onderzoekers van de Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen (ECFR) erkenden dithet ongemakkelijke terrein dat de Oekraïense regering en oorlogsdeelnemers uit de particuliere sector delen, schrijvend dat “[t] echse bedrijven eigenaars en heersers zijn geworden van de kritieke activa die een soevereine staat nodig heeft om te functioneren.” In plaats van zich af te vragen of een dergelijke ontwikkeling, waarin Oekraïne en andere natiestaten hun soevereiniteit effectief hebben verloren aan een groot aantal elite machtsstructuren en bedrijven, positief is, schreven de ECFR-analisten dat overheidsinstanties “nauwer moeten samenwerken met de particuliere sector: dat wil zeggen, om (met succes) hybride oorlogen te voeren, moeten staten zelf hybride worden” om “een verslechterende wereldorde het hoofd te bieden”. Met andere woorden, ze bevelen een wereld aan waarin de publieke en private sector hun inspanningen nog nauwer verenigen, net als wiens die aandringen op het kapitalismemodel van de Grote Reset.

De inmenging van de VS in de Euromaidan van Oekraïne en de non-stop druk van het Westen op oorlog betekenen nu al dat Oekraïne vandaag de dag weinig soevereiniteit heeft. Maar particuliere belanghebbenden lijken te popelen om te consumeren wat er nog over is van de soevereiniteit van Oekraïne door hun sluipende overheersing over de oorlogsinspanningen van Oekraïne, digitale en technologische vooruitgang en toekomstige wederopbouw om een ​​nieuw Oekraïne te creëren dat voldoet aan de technocratische visie van de elite.

Kortom, de Grote Reset vordert snel in Oekraïne, een land dat met elke nieuwe dag van conflict buigzamer wordt voor zijn eisen en initiatieven.

Duurzaamheidsinspanningen en een ‘groen’ naoorlogs Oekraïne

Naarmate de inspanningen om Oekraïne in oorlogstijd te moderniseren zijn toegenomen, nemen ook de inspanningen toe om ervoor te zorgen dat de naoorlogse wederopbouw van Oekraïne “groen” is, vooral volgens eliteprotocollen die al zijn vastgesteld binnen beleidskaders zoals de Europese Green Deal en de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling van de Verenigde Naties ( SDG’s).

Net zoals COVID-19 groene inspanningen een vliegende start heeft gegeven, speculeren elitefiguren zoals Larry Fink van BlackRock dat hetzelfde zal gebeuren tijdens de huidige oorlog: Fink stelde zelfs dat op de lange termijn “recente gebeurtenissen de verschuiving naar groenere energiebronnen in veel delen daadwerkelijk zullen versnellen . van de wereld”, merkten zelfs op dat “[tijdens] de pandemie we zagen hoe een crisis als katalysator voor innovatie kan werken.”

Finks opmerkingen over, en blijkbaar intense interesse in, de kwestie suggereren dat, zoals een groot deel van de hedendaagse milieubeweging (zoals gedocumenteerd door journalisten zoals Cory Morningstar ), de “groene” initiatieven die strijden om de toekomst van Oekraïne zijn gecoöpteerd door de klasse van miljardairs en zijn uiteindelijk gemaakt om te voorzien in de behoeften van de rijksten. Zelfs de Washington Post erkende in een stuk van eind 2022 dat de hyperelite de teugels van klimaatgerelateerd beleidsvormingswerk had overgenomen, en merkte op dat regeringen steeds meer vertrouwen op oligarchen als Bill Gates, Jeff Bezos en Mike Bloomberg om de klus te klaren.

Sterker nog, lopende “groene” en “groene financiële” initiatieven die worden voorgesteld voor Oekraïne in oorlogstijd en na de oorlog vinden plaats binnen de context van de coöptatie van de Groene beweging door de elite en haar bewezen capaciteit voor roofzuchtige economische en politieke tactieken, waarbij top-down milieubescherming dictaten worden gebruikt als dekmantel om politieke en financiële systemen internationaal te transformeren of te ondermijnen. Hoewel ik deze context hier niet volledig kan uitwerken, heeft Unlimited Hangout gerapporteerd over kritische voorbeelden, waaronder het gebruik van schulden door de VN-doelstelling voor duurzame ontwikkeling als nalevingsinstrument , vooral tegen ontwikkelingslanden, en de stappen van de Glasgow Financial Alliance for Net Zero (GFANZ)“om het hele wereldwijde financiële systeem opnieuw te creëren ten voordele van [zijn] onder het mom van het bevorderen van duurzaamheid” door decarbonisatie en andere klimaatgerelateerde dictaten te gebruiken als een knuppel om ontwikkelingslanden te dwingen economische omgevingen te creëren die bevorderlijk zijn voor elitedoelen, waardoor de nationale soevereiniteit in de proces.

Gezien de ambitieuze aard van de oorlogsinitiatieven van Groen Oekraïne, is men gedwongen te speculeren of klimaatdictaten opnieuw worden gebruikt als “knuppels” om de door de politieke klasse gewenste transformaties van het financiële systeem in Oekraïne, wiens chronische schuldenlast aan groepen als het Internationaal Monetair Fonds IMF) maken het al kwetsbaar voor buitenlandse inmenging. De milieubeleidsbrief van de door de elite gefaciliteerde Oekraïense herstelconferentie in 2022 benadrukt immers de noodzaak van de “groene overgang naar [een] nieuwe groene economie” van Oekraïne. En een golf van initiatieven zoals de Groene Restauratie van Oekraïne van het Wereld Natuur Fonds (WWF) van de Oekraïne , de door de EU gefinancierde ” groene herstelinspanningen ” van de Nordic Green Bank”, en een veelbesproken Marshallplan voor Oekraïne , waarvan tientallen politici op hoog niveau volhouden dat het “ groen ” moet zijn, suggereren allemaal dat transformatieve groene wederopbouw en groene economische plannen voor Oekraïne van het grootste belang zijn voor de politieke klasse.

Hoe dan ook, Oekraïne is zeker op zoek naar zijn eigen groene transitie: net zoals Oekraïne zich tot het uiterste heeft ingespannen om de door de elite gesteunde publiek-private samenwerking en technologie-overheersing van zijn samenleving zowel aan te moedigen als tegemoet te komen, lijkt het ook gretig om raak elk mogelijk “groen doelwit” om relevantie te behouden. Zelfs terwijl de oorlog voortduurt, bouwt Oekraïne massaal windturbines, en de Oekraïense energiegroep DTEK promoot “agressief” een plan voor Oekraïne om “tegen 2030 30 gigawatt aan schone stroom te bouwen”. Verder maakten de ‘groene’ dromen van Oekraïne grote indruk op COP27, waar verschillende exposities in het Oekraïense paviljoen de plannen van het land om een ​​’groene’ leider te worden, uiteenzetten. Daar, een gedrukt berichtvan de Oekraïense president Volodymyr Zelensky las: “Oekraïne kan, en ik ben er zeker van dat het een groene energiehub voor Europa zal worden.” 

Ondertussen lijkt de EU heel blij Oekraïne in de luren te leggen met haar eigen ambitieuze groene doelstellingen, en stemt ze al in met de wederopbouw van Oekraïne in de nieuwe Europese Bauhaus- bouwstijl van de EU, een ” belangrijke katalysator ” voor de Europese Green Deal, een beleidskader dat, in de eigen woorden van de EU-Commissie , “stelt [de] transformatie van [de] EU-economie en -maatschappij voor om de klimaatambities te halen.” In een nieuw initiatief, Oekraïense steden associëren met de missie Klimaatneutrale en slimme steden , zullen verschillende Oekraïense steden worden geselecteerd door en samenwerken met de Europese Unie om zich in te zetten voor klimaatneutraliteit bij hun wederopbouwinspanningen volgens het stadsgerelateerde klimaat van de Europese Green Deal doelstellingen.

En net als BlackRock’s Memorandum of Understanding met de Oekraïense regering waarin toekomstige grote investeringsovereenkomsten voor de wederopbouw van Oekraïne worden toegelicht, concentreren veel door de elite gesteunde groene inspanningen in Oekraïne zich op financiën, investeringen en bankvooruitzichten, en worden ze vaak naar voren gebracht door mensen met een roofzuchtige financiële geschiedenis. Een verdacht voorbeeld is het investeringsfonds Ukraine Green Growth Initiative , gelanceerd door de Australische mijnbouwmagnaten Andrew en Nicola Forrest, die 500 miljoen USD (ongeveer 740 miljoen AUD) in het project hebben gestoken. Als taal uit een persberichtsuggereert dat het investeringsfonds grote “groene” veranderingen voor een groot deel van de Oekraïense economie en primaire infrastructuur zal vergemakkelijken, met de nadruk op basisinfrastructuur zoals “energie en communicatie om een ​​digitaal groen netwerk te bouwen, zodat Oekraïne een model kan worden voor de wereld als een toonaangevend digitaal netwerk”. groene economie.” Als aanvulling op de taal van het persbericht met betrekking tot de toekomstige “groene” economische transformatie van Oekraïne, benadrukt het persbericht ook Zelensky’s overtuiging dat het nieuwe fonds “de eerste groene digitale economie ter wereld en de snelst groeiende economie in Europa zal faciliteren”.

Met name onthult een persbericht van Cision PR Newswire dat grote politici en machtige bedrijfsleiders het Ukraine Green Growth Initiative aandrijven: 

“Sinds begin maart [van 2022] is er een overlegperiode aan de gang voor het investeringsfonds [Ukraine Green Growth Initiative], waaronder de briefing door Dr. Forrest van de Amerikaanse president Joe Biden, de voormalige Britse premier Boris Johnson, de Australische premier Anthony Albanese, de OESO Secretaris-generaal Mathias Cormann, en het internationale bedrijfsleven, waaronder de speciale VN-gezant Michael Bloomberg, voorzitter en CEO van BlackRock Larry Fink en hun teams.”

Andrew Forrest , een voorstander van ‘ groene waterstof ‘, heeft ook een geschiedenis van het helpen van groene elite-initiatieven. Zo investeerde hij in 2021 samen met Jeff Bezos en Michael Bloomberg in Bill Gates’ Breakthrough Energy Ventures (BEV) . Maar dergelijke elites hebben een staat van dienst als mensen die het investeringsrendement willen maximaliseren, niet als altruïsten of milieuactivisten. Dat dit de mensen zijn die een “groene economie” in Oekraïne mogelijk maken, zou speculatie moeten stimuleren over de vraag of ze massa-investeringen gebruiken, onder het mom van een groene transitie, om de economie van Oekraïne in hun voordeel te transformeren.

Ondanks de erbarmelijke omstandigheden van Oekraïne lijkt de westerse elite bijna net zo vastbesloten om de toekomst van Oekraïne “groen” te maken als om de oorlog voort te zetten, door voortdurende en ambitieuze initiatieven te lanceren om duurzaamheid en een naoorlogse groene economie in het door oorlog verscheurde land te waarborgen. Hoewel deze groene wederopbouwplannen grote veranderingen teweegbrengen in het economische systeem en de samenleving van Oekraïne, worden ze erdoor geramd door een conglomeraat van ngo’s, elitegroepen en rijke investeerders met weinig inbreng van het Oekraïense publiek.

In de context van het hypergebruik van Oekraïne als proeftuin voor digitale transformatie, oorlogstechnologie en steeds krachtigere publiek-private partnerschappen, is deze veelheid aan overkoepelende “groene” initiatieven die zijn opgesteld voor de toekomst van Oekraïne, die potentieel inhouden voor de erosie van bestaande beleidsvormingsprocessen in de samenleving, maken integraal deel uit van de Grote Reset.

War: de accelerator van The Great Reset

Uiteindelijk claimt het conglomeraat van door de elite gesteunde diensten, partnerschappen en initiatieven die ik in dit onderzoek beschrijf kritieke innovatie of hulp te bieden aan Oekraïne in tijden van crisis; in plaats daarvan vergemakkelijken ze echter collectief de vooruitzichten voor toezicht op en controle over het dagelijks leven, terwijl ze de mogelijkheden voor onafhankelijkheid van de overheid en het individu uithollen. Dergelijke technologische ontwikkelingen die ik ook bespreek, samen met politieke regelingen die een fusie van de publieke en private sector in oorlogstijd centraal stellen, zijn bij uitstek geschikt voor de politieke klasse, die dergelijke ontwikkelingen wil gebruiken om bestuursinfrastructuren te smeden die bevorderlijk zijn voor hun dictaten. 

Dergelijke chaotische gang van zaken in Oekraïne is een microkosmos van het grotere geopolitieke moment, waar de elite van de wereld op weg is om de prevalentie en status van antidemocratische publiek-private partnerschappen in het maatschappelijk middenveld te bevorderen. Terwijl pleitbezorgers dergelijke publiek-private initiatieven en samenwerkingsverbanden als holistisch en innovatief beschouwen, ondermijnen ze (wat er nog over is van) het huidige systeem van Westfaalse nationale soevereiniteit door kritieke infrastructuur uit te delen aan onverantwoordelijke instellingen, ngo’s en bedrijven die prioriteit geven aan de belangen van de machtselite. Als gevolg hiervan worden eerdere democratische processen in soevereine naties uitgehold ten gunste van mondiaal bestuur, zoals Iain Davis, medewerker van Unlimited Hangout, beschrijftals een systeem waarbij een mondiaal publiek-privaat partnerschap “beleidsinitiatieven creëert op mondiaal niveau, die vervolgens worden toegepast op mensen in elk land.” 

Uiteindelijk vorderen deze inspanningen met weinig ruimte voor verantwoording of openbaar debat: zelfs als de Oekraïners een steeds gruwelijker conflict willen blijven bestrijden, hebben ze geen echte zeggenschap over de talloze initiatieven in oorlogstijd, grotendeels voortgekomen uit internationale elitegroepen, die worden doorgeramd terwijl het conflict zich verdiept. Hoewel veel eliteorganisaties die Oekraïne “helpen” volhouden dat ze vechten voor democratie, heeft Zelensky inderdaad de Oekraïense tv-zenders geconsolideerd en rivaliserende politieke partijen ontbonden in hun streven naar een ” uniform informatiebeleid “, waardoor mogelijke machtsuitdagingen worden ontworteld. Met andere woorden, het huidige moment maakt de Oekraïense samenleving kwetsbaar en perfect plooibaar om te worden gevormd om te passen bij de agenda’s van de elite, inclusief die van de Grote Reset.

Belangrijk is dat de uitrol van de Vierde Industriële Revolutie in Oekraïne speculaties dwingt over de vraag of aanhoudende vijandelijkheden te maken hebben met geopolitieke strijd zoals we die van oudsher hebben begrepen, het faciliteren van initiatieven die cruciaal zijn voor de Grote Reset, of een combinatie van beide. Hoewel er oprechte vijandigheid bestaat tussen de natiestaten van de wereld, blijkt uit de resultaten dat de landen het in grote lijnen eens zijn, of op een andere manier gebonden zijn aan overeenstemming, over de uitvoering van veel van de maatregelen die ik in dit stuk heb benadrukt. Dit blijft waar ondanks het potentieel van de maatregelen om de huidige machtsstructuren in de wereld op kritieke manieren te vervangen, waardoor een wereld dreigt te ontstaan ​​die wordt gedomineerd door top-down publiek-private initiatieven die zowel nationale als individuele soevereiniteit en waardigheid beperken.even weinig zeggenschap over de toestand van de wereldgebeurtenissen en weinig ruimte om te ontsnappen.

De exacte toestand van de geopolitieke breuklijnen van vandaag blijft ter discussie, maar één ding is zeker: Oekraïne zal niet het enige land zijn dat wordt beïnvloed door het beleid en de initiatieven die ik heb beschreven. Integendeel, wat in Oekraïne wordt uitgerold, komt waarschijnlijk voor iedereen. Met betrekking tot CBDC’s staat Oekraïne bijvoorbeeld zeker niet alleen in zijn inspanningen: volgens de CBDC-tracker van de Atlantic Council onderzoeken momenteel 114 landen – die meer dan 95 procent van het wereldwijde BBP vertegenwoordigen – CBDC-vooruitzichten, terwijl slechts 35 landen dat deden. doen in 2020. Wat de chaos nog groter maakt, zijn recente bankmeltdowns, waaronder de dubieuze sluiting van Silicon Valley Bank, suggereren dat instabiliteiten in het financiële systeem op de lange termijn misschien wel een perfect moment (of, misschien beter gezegd, een excuus) kunnen zijn voor wijdverbreide uitrol van CBDC.

Voorlopig gaat de oorlog door zonder dat het einde in zicht is, waardoor de Oekraïense burgers als kanonnenvlees worden achtergelaten terwijl de levensstandaard elders verslechtert, waardoor een algemene wanhoop onder de wereldbevolking ontstaat, aangezien de prijzen voor basisgoederen blijven stijgen en vrede een non-starter blijft. Het moment biedt een perfecte gelegenheid voor degenen achter de Grote Reset om te experimenteren met hun gewenste initiatieven, technologieën en overheidsstructuren en deze over de hele wereld te verspreiden.