Indignatie redactie 
Trump We leven te midden van waanzin die doodt. Kalme, beredeneerde berichten over escalerende staatscriminaliteit maken deel uit van het beëindigen van staatscriminaliteit. Hetzelfde geldt voor diepgaande conceptuele analyses. En ook voor historische contextualiseringen. Allemaal goed. Allemaal nodig. Maar we moeten ook emotioneel de nadruk leggen op het volstrekt voor de hand liggende als we gevaarlijke waanzin willen afwenden en terugdraaien.
Te kalm kan walgelijk normaal maken. Te kalm kan van elke straathoek een schietbaan maken, van elk draagbaar apparaat een bom. Te kalm kan vuur verspreiden, niet een wapenstilstand. Te kalm kan gezondheid in ziekte veranderen en wetenschap in mystiek. Te kalm, zelfs bedoeld als symbool van beleefdheid, kan empathie doen ontbranden.
Overal neemt de weerstand toe. Het probeert te groeien, maar degenen die nog niet actief zijn, zijn vaak net zo conceptueel wakker als degenen die zich verzetten. Velen weten genoeg. Misschien worden ze in slaap gesust door de kalmte van de mainstream. Misschien worden ze even stilgezet door shock en ontzag. Laten we eens een stapje verder gaan dan kalmte…
Netanyahu: Je bent voorbij het staatselitisme, nationalistische immoraliteit en schandelijke schande gegaan. Je hebt een fascistische, van onderop voedende aftakeling bereikt. Je walgt. Je schiet kinderhoofden eraf. Je laat kinderen verhongeren die je niet kunt onthoofden. Je zionisme produceert antisemitisme dat je veroordeelt om nog meer bloedbaden aan te richten. Je bent een ware bedrieger, maar zelfs Jezus zou nooit vergeven wat je doet.
Maar hoe zit het met jongeren in de Israëlische Defensiemacht? Hoe zit het met buurvrouwen in Israël die alleen in Haifa en Tel Aviv wonen? Hoe zit het met de aanhangers van Israël die alleen in Londen en New York wonen? Hoe moeten wij, die walgen van wat Israël doet, Netanyahu, de IDF, de Israëliërs in Israël die genocide toejuichen, en de aanhangers van Israël wereldwijd die genocide negeren, verkondigen of aanmoedigen, beschouwen? Moeten we vloeken of de hand reiken?
Trump: Je bent van je onhandige, vijandige Trump 1-persona afgegleden naar iets nog weerzinwekkenders, je Trump 2-persona vol leugenachtige, kwaadaardige. Je laat anderen wennen aan je verachtelijke doelen totdat je je doelen steeds verder kunt opvoeren. Je zegt alles waarvan je denkt dat het je helpt. Je herhaalt en vergroot je leugens totdat mensen verzinsels accepteren als geraffineerde waarheidsvinding.
Je hekelt verspilling en fraude en je spuwt verspilling en pronkt met fraude zoals niemand ooit eerder heeft gezien. Je produceert lafhartige profielen, verbonden met hypocrisie-profielen, badend in haat en bedekt met zelfverloochening. Alles wat je aanraakt, wordt obsceen. Je zalft de rijken, je maakt de rest suf door een angstige keuze of dwangmatige beperkingen.
Je laat het gruwelijke, afschuwelijke en grimmige er ouderwets uitzien. Je wilt vrede, zeg je, maar daar komen de mariniers. Je bent een behoorlijke bedrieger. Ondertussen stijgt de afvalberg, neemt de schoonheid af en sterft de waardigheid. Je maakt kwaadaardigheid de nieuwe norm. Je kroont jezelf tot koning. Net als Netanyahu ben je ook walgelijk.
Eigenlijk zou walgelijk zijn voor jou een grote stap vooruit zijn. Je bent als een vleesetende bacterie die zich transformeert om socialiteit, solidariteit en compassie te eten en haat en zelfhaat op hun rechtmatige plaats te deponeren. Dus hoe moeten we ons verhouden tot je aanhangers, je handlangers en tot degenen die jouw haat haten, maar gewoon naar hun werk gaan. Gewoon naar school. Gewoon naar Netflix. Gewoon naar het leven en alleen maar naar het leven zoals altijd – terwijl jij het leven corrumpeert, bezoedelt en ontkent?
Terwijl we ons terecht verzetten tegen de Israëlische oorlog, het Trumpiaanse fascisme en zoveel meer, kunnen we dan extreem woedend zijn, maar ook de negeerders, aanhangers en zelfs de directe daders van wat Israël naar scholen, ziekenhuizen, huizen en straten van Gaza slingert, en van wat Trump ontketent op de hoffelijkheid in binnen- en buitenland, met gepaste militante verontwaardiging beschouwen, zonder echter mensonterende scheldwoorden te gebruiken en haters te worden? Kunnen we ons verzetten en ook de hand reiken? Kunnen we blokkeren, maar niet verbranden?
Het wordt moeilijk. Echt waar. We willen onze medemensen niet zien als planners, daders, medeplichtigen of zelfs gewoon negeerders van genocidaal, vleesetend fascisme. We willen onze medemensen niet haten of zelfs maar minachten. Maar kunnen we de daden haten en minachten en toch op de een of andere manier erkennen dat degenen die betrokken zijn bij of de daden negeren, net zulke gedachten en harten hebben als wij?
Kunnen we de daden haten, maar de mensen niet ontmenselijken? Kunnen we ons organiseren om de daden te blokkeren, ze terug te draaien en vervolgens positief te streven naar veel beterschap, zonder daarbij onze eigen menselijkheid te verliezen? Dat is het verzet dat nu toeneemt. Dat is wat we nog meer nodig hebben.
Hadden de Israëliërs de daden van 7 oktober kunnen haten, maar tegelijkertijd de omstandigheden en gevoelens die tot die daden leidden, kunnen begrijpen? Hadden de Israëliërs de daders niet kunnen dehumaniseren, laat staan alle Palestijnen? Hadden de Israëliërs Palestijnen niet ongedierte kunnen noemen en daarmee genocide op Palestijnen kunnen normaliseren en aanmoedigen? Hadden de Israëliërs kunnen voorkomen dat ze zich beperkten tot het plegen van fascistische barbaarsheid?
Kunnen tegenstanders van genocide en voorstanders van Palestina voorkomen dat onze eigen bewegingen worden geschaad door de repressie ertegen aan te moedigen? Kunnen we in de VS repressief en zelfs moorddadig politieoptreden haten zonder de politie varkens te noemen? Kunnen we de vrouwenhatende Trump haten zonder Trumps aanhangers te dehumaniseren?
Kunnen we de gepaste energie in onszelf opwekken om geestdodende, levensbedreigende fascistische tendensen te bestrijden zonder fascistische gevoelens onze eigen keuzes te laten beïnvloeden? Dát is het verzet dat groeit. Het verzet waar mensen die er nog niet bij betrokken zijn, van moeten leren, dat ze moeten ondersteunen en leiden.
We moeten begrijpen dat Israël, ondanks alles wat heilig, moreel en waardig is, letterlijk vastbesloten is om chaos te veroorzaken totdat er niets meer over is van de Palestijnen – en misschien ook van Israël en de rest van de wereld. Terugvechten en niet worden wat we terecht afwijzen, is onderdeel van onze taak met betrekking tot genocide en ook met betrekking tot Trumpisme.
Het is niet makkelijk om verontwaardiging te uiten en militantie te tonen, maar ook niet te dehumaniseren. Velen proberen het. We zouden het allemaal moeten proberen. Collectief verzet kan slagen. Dat is het verzet dat opkomt en waar mensen die er nog niet bij betrokken zijn, van moeten leren, het moeten ondersteunen en leiden.
We moeten het vertellen, denken, spreken en ademen. We moeten de hand reiken en marcheren, blokkeren en blokkeren, ongehoorzaam zijn en staken. Er is geen tijd te verliezen. Het wordt laat.
Gedetailleerde, kalme, beredeneerde rapporten, conceptualisaties en contextualiseringen van criminaliteit helpen. Maar we moeten ook gepaste passie uitstralen. Vecht tegen Netanyahu en genocide. Vecht tegen Trump en fascisme. Maar organiseer je vervolgens om hun hartverscheurende agenda’s te blokkeren. Zoek vervolgens de hand om onze kant te versterken en hun kant te verkleinen. Bied een positieve strategie en een inspirerende visie. Dat is het verzet dat toeneemt.
In de VS is de volgende grote dag 14 juni. Een militair spektakel voor de verjaardag van de duivel. Zij hebben de wapens, wij moeten de aantallen hebben. Als je spreekt, spreek dan om het verzet te vergroten. Als je schrijft, schrijf dan om het verzet te vergroten. Als je samenkomt, kom dan samen om het verzet te vergroten. Als je lesgeeft, geef les om het verzet te vergroten.
Als je speelt, speel dan om het verzet te vergroten. Blokkeer deportaties. Blokkeer repressie. Verenig je om je te verzetten tegen alles als het ene, complete kwaad dat het is. Groei om veel beter te bouwen. Dat is wat kan winnen. Dat is wat moet winnen. Dat is het verzet dat toeneemt.
