Indignatie redactie 
Het gekraai van Donald Trump dat hij de commandant van de Quds Force van de Islamitische Revolutionaire Garde, majoor generaal Qaseem Soleimani, “beëindigde”, eenvoudig omdat Trump geloofde, in gangster-stijl, dat hij het had laten komen, de wereld eraan moet herinneren dat de regering van de Verenigde Staten staat als ’s werelds recordhouder in het direct uitvoeren of coördineren van de moord op politieke leiders, Amerikaanse en buitenlandse, met andere partijen.
In de meeste gevallen in het verleden hadden moorden die door de Amerikaanse inlichtingeninfrastructuur waren besteld, het aanzien van ‘plausibele ontkenning’. Zelfs met de vrijgave van miljoenen voorheen geclassificeerde inlichtingendocumenten, blijft de Central Intelligence Agency erin slagen zich te verschuilen achter de plausibele ontkenningsgevel. De recente opdracht van Trump aan het Amerikaanse leger om Soleimani te vermoorden werd niet alleen openbaar gemaakt, maar betrof ook een groot internationaal moordprogramma dat ook met succes gericht was op Abu Mahdi al-Muhandis, de Iraakse commandant van de Popular Mobilization Forces (PMF), de Irak heeft het dichtst bij een Nationale Garde. Al-Muhandis en Soleimani reisden in dezelfde motorcade op Bagdad International Airport toen hun voertuigen werden geraakt door een door een drone gelanceerde raket. In een andere poging tot moord door raketten,
Het moordprogramma van Trump leek griezelig op een plan dat de CIA in 2001 ontwikkelde als gevolg van sterke druk van vice-president Dick Cheney. Hoewel de CIA-operatie van Cheney zogenaamd gericht was op Al Qaida-leiders voor moord, kwam het gevaarlijk dicht in de buurt van het overtreden van een reeks presidentiële bevelen van presidenten Gerald Ford, Jimmy Carter en Ronald Reagan die het richten van buitenlandse regeringsfunctionarissen op moord verbood. Reagan’s Executive Order 12333, die die van Ford en Carter bijwerkte, bepaalde: “Geen persoon in dienst van of namens de Amerikaanse overheid zal deelnemen aan, of samenspannen om deel te nemen aan, moord.” Executive Order 12333 werd verzwakt door volg- op orders getekend door Bill Clinton en George W. Bush.
In juni 2009 annuleerde CIA-directeur Leon Panetta het moordprogramma vanwege de mogelijke illegaliteit en het feit dat Cheney zijn bestaan had verborgen voor congresopzieners. Het Cheney-programma had op gewapende drones vertrouwd om moorden op vermoedelijke terroristische leiders uit te voeren. Met de door Trump geordende moorden op Soleimani en al-Muhandis, die beide samenwerkten met Amerikaanse en andere strijdkrachten in de strijd tegen de Islamitische Staat en andere soennitische jihadistische groepen in Irak en Syrië, lijkt het oude Cheney-programma hersteld te zijn.
Er is een groot verschil tussen het vermoorden van Al Qaida en leiders van de Islamitische Staat en de bevelhebbers van militaire strijdkrachten van lidstaten van de Verenigde Naties zoals Iran en Irak.
President Ford nam het eerste presidentiële bevel uit tegen buitenlandse moorden in 1976 nadat de CIA betrokken was bij de moorden op de Congolese premier Patrice Lumumba, de Zuid-Vietnamese president Ngo Dinh Diem, de Dominicaanse Republiek president Rafael Trujillo, de Chileense president Salvador Allende en andere buitenlandse functionarissen werden openbaar . Blootgesteld als gevolg van onderzoeken van de Senaat, het Huis van Afgevaardigden en de Rockefeller Commissie waren herhaalde pogingen van de CIA om de Cubaanse leider Fidel Castro te vermoorden.
Het US House Select Committee on Assassinations (HSCA) heeft studies en hoorzittingen gehouden over de moord op president John F. Kennedy in 1963 en die van Dr. Martin Luther King in 1968. De HCSA, die geen volledige medewerking kreeg van de Amerikaanse inlichtingendienst en de federale overheid gemeenschappen van wetshandhaving, concludeerden dat Kennedy en King waarschijnlijk werden vermoord als gevolg van samenzweringen. De HCSA concludeerde, tegen bergen van het tegendeel, ook dat geen enkel agentschap van de Amerikaanse regering betrokken was bij een van de twee moorden. De HCSA heeft geen bewijs onderzocht van bredere samenzweringen waarbij de Amerikaanse regering betrokken was bij de moord op senator Robert F. Kennedy, de vliegtuigcrash in 1970 waarbij president Walter Reuther van de United Auto Workers werd gedood,
Nadat de HCSA zijn onderzoek had voltooid, zouden er toekomstige vragen zijn over het gebruik van Amerikaanse inlichtingenmiddelen om binnenlandse politieke moorden uit te voeren, waaronder de moord op de beroemde muzikant John Lennon in 1980 en de poging tot moord op president Reagan in 1981. Beide, evenals die van senator Robert Kennedy droeg de handtekening van het gebruik van voorgeprogrammeerde moordenaars, wat een centraal kenmerk was van een mind-control operatie van de CIA met de codenaam MK-ULTRA.
De Amerikaanse staatssecretaris Mike Pompeo heeft aangegeven dat de regering Trump niet alleen het Cheney-beleid van gerichte moorden heeft hersteld, maar zich ook het recht voorbehoudt om andere Amerikaanse ‘uitdagers’ te vermoorden. In een toespraak aan de Hoover Institution aan Stanford University, getiteld ‘The Restoration of Deterrence: The Iranian Example’, benadrukte Pompeo dat extra leiders van Iran, vermoedelijk waaronder Supreme Leader Ayatollah Ali Khamenei, evenals leiders van Rusland en China, zou het doelwit kunnen zijn van moord als onderdeel van Amerika’s ‘grotere strategie’. Pompeo benadrukte dat de nieuwe Amerikaanse afschrikking door moordbeleid ‘niet beperkt is tot Iran’. Naast Iran, Rusland en China gaf Pompeo aan dat politieke en religieuze leiders in Irak, Syrië, Jemen, Libanon en elders waren onderworpen aan de VS. moord. Dat is door velen in het Midden-Oosten meegenomen naar het leiderschap van de Libanese Hezbollah, de Houthi’s in Jemen en Hamas in de Gazastrook.
Pompeo gaf aan dat voorafgaand aan de moord, doelen zullen worden behandeld als maatregelen voorafgaand aan de moord, inclusief bevriezing van hun buitenlandse bankrekeningen en andere financiële activa. De ambtenaren die zich momenteel in de fase van voormoord bevinden om te worden bestraft, zijn Ali Shamkhani, de secretaris van de Hoge Nationale Veiligheidsraad van Iran; Mohammad Reza Ashtiani, de plaatsvervangend stafchef van de Iraanse strijdkrachten; en Gholamreza Soleimani, het hoofd van de Basij-militie van het Islamic Revolutionary Guards Corps (IRGC). Libanese functionarissen in de categorie vóór de moord omvatten Amin Sherri en Muhammad Hasan Ra’d, beide leden van het Libanese parlement, en Wafiq Safa, een verbindingsofficier van de Hezbollah bij de Libanese veiligheidstroepen.
Het enige wat Pompeo heeft weten te bereiken, is dat toekomstige verdachte doden of moorden van welke wereldleider of beleidsmaker dan ook worden beschouwd als mogelijke Amerikaanse vingerafdrukken, en terecht. De toespraak van Pompeo heeft de aandacht opnieuw gevestigd op de moord op 2 oktober 2018 door Saoedische inlichtingenagenten van columnist Jamal Khashoggi van de Washington Post op het Saoedische consulaat-generaal in Istanbul. Die moord lijkt vooraf bekend te zijn geweest bij de schoonzoon van Trump, Jared Kushner, die een nauwe persoonlijke relatie onderhoudt met Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman (MBS), de belangrijkste architect van de moord op Khashoggi.
Pompeo staat erop dat het nieuwe Amerikaanse beleid is om buitenlandse bedreigingen voor de Verenigde Staten af te schrikken. Sceptici van het beleid geloven dat Pompeo niet de nationale veiligheid van de VS wil beschermen, maar het persoonlijk welzijn van Donald Trump. De verdachte dood in een federaal detentiecentrum in New York van eenmalige Trump-vriend Jeffrey Epstein, die in juli 2019 werd gearresteerd en beschuldigd van internationale seksueel minderjarige vrouwenhandel, heeft velen in de Verenigde Staten en in het buitenland bezorgd dat Pompeo en procureur-generaal William Barr voert een soort van ‘Murder, Incorporated’ uit om degenen tot zwijgen te brengen die een bedreiging vormen voor Trump en zijn gevestigde belangen. Een Epstein-proces had informatie kunnen onthullen over de aard van zijn relatie met Trump die een directe bedreiging voor het Trump-presidentschap zou hebben gevormd.
