De vluchtelingencrisis is alleen betaalbaar met een dieselbelasting

Daar is het weer, net op tijd voor Kerstmis. De migratiecrisis was behoorlijk kalm geworden. En er was een reden. Alle politieke en media-energie moest in de vermeende klimaatramp stromen om de basis te leggen voor het verzamelen van de miljarden die nodig zijn voor immigratie.

Nu zijn de klimaatpakketten met de enorme prijsverhogingen en belastingverhogingen onder één dak en kunnen de makers van de sociale herstructurering niet snel genoeg gaan om terug te keren naar het echte doel van hun inspanningen, de vestiging en ondersteuning van “nieuwe burgers”. Groenen baas Robert Habeck roept op tot onmiddellijke noodhulp voor het volledig overbelaste Griekenland. Daar lopen de kampen over, waarnaar immigranten uit het Midden- en Midden-Oosten en Noord-Afrika het haalden. Een van de redenen hiervoor is dat Turkije de “vluchtelingendeal” fluit en graag wegkijkt wanneer de gelukkige ridders hun weg banen naar het geprezen Europa om de veilige haven van de Europese Unie te bereiken en voor zichzelf en hun gezinnen te zorgen in de hoop stammen te verzekeren. Sinds april is het aantal wachtende migranten in Griekenland verdrievoudigd tot meer dan 40.000. De Griekse regering heeft drastische maatregelen genomen om de stroom immigranten te stoppen, maar loopt verlies door het gebrek aan Turkse samenwerking. Er zouden 4000 minderjarigen in de kampen verblijven. Bij hen moet nu een stemming worden gecreëerd.“Haal eerst de kinderen eruit,” eist Habeck, wetende dat hij elke discussie in de kiem zal smoren.

Zelfs de laatste asielzoeker weet nu dat het niet langer belangrijk is voor het slagen van de missie of hij verblijfsrecht heeft

Het hoofd van de Groenen maakt geen geheim van het feit dat hij zich uiteindelijk de overname voorstelt van een groot aantal migranten die in Griekenland wachten. De Griekse regering waarschuwt al dat 2020 ongeveer 100.000 extra immigranten zal toevoegenverwacht in de kampen. De meesten van hen zouden moeten hopen op het Duitse sociale systeem. Ze weten dat het niet langer uitmaakt of ze verblijfsrecht hebben. Tot een paar jaar geleden was de kwestie van asiel beslissend, bijna iedereen kan hier blijven. Hiervoor zijn allerlei constructies gemaakt, en waar deze falen, helpt een toegeeflijke rechtsstaat. Habeck kan zeker zijn van de steun van de rode en groene staatsregeringen, vooral Berlijn, die al onhoudbaar is. Maar Thüringen, dat werd geregeerd door het socialisme, heeft ook ingestemd met het verlenen van noodhulp. Uitdrukkingen van solidariteit komen ook uit andere deelstaten waarin de Groenen en Links het woord voeren. Zonder twijfel is het een ‘humanitaire noodzaak’, zoals de Groenen-leider het zegt, om mensen te helpen die in nood zijn. Maar dit is waar de causale keten breekt, omdat het niet normaal kan zijn voor mensen om zichzelf in nood te brengen omdat ze er zeker van kunnen zijn dat ze door rijke staten uit de chaos worden getrokken. De opgewonden discussies over mediterrane missies waar migranten uit Noord-Afrika nu op hebben vertrouwd, worden herinnerd. Ze weten dat er altijd een ‘hulpschip’ in de buurt is om het risico op oversteken te verkleinen en hen in staat te stellen veilig in een Europese haven aan te komen. De opgewonden discussies over mediterrane missies waar migranten uit Noord-Afrika nu op hebben vertrouwd, worden herinnerd. Ze weten dat er altijd een ‘hulpschip’ in de buurt is om het risico op oversteken te verkleinen en hen in staat te stellen veilig in een Europese haven aan te komen. De opgewonden discussies over mediterrane missies waar migranten uit Noord-Afrika nu op hebben vertrouwd, worden herinnerd. Ze weten dat er altijd een ‘hulpschip’ in de buurt is om het risico op oversteken te verkleinen en hen in staat te stellen veilig in een Europese haven aan te komen.

Politici maakten begin 2016 duidelijk dat de “vluchtelingencrisis” alleen kon worestelde verhaal probeert te behouden. Een humanitair migratiebeleid kan daarom alleen bestaan ​​uit het duidelijk maken aan diegenen die willen migreren dat ze asielprocedures moeten doorlopen volgens de rechtsstaat, aan het einde waarvan er weinig kans is op asiel. Alle motieven die buiten de “Geneefse Conventies” liggen, moeten worden geëlimineerd. Niemand mag op sleepdiensten van de overheid hopen als Europa op een bepaald moment de migratiecrisis onder controle wil krijgen. Wat betreft de enorme kosten van het staatsgrens-experiment, De toenmalige federale minister van Financiën Wolfgang Schäuble legde de kaarten bijvoorbeeld al vroeg op tafel. Hij poseerde Begin 2016 was het duidelijk dat de “vluchtelingencrisis” alleen kon worden overwonnen met een extra belasting op benzine en diesel. Dit wordt nu geïmplementeerd vanaf 2021. Het is niet alleen in het licht van deze vooraankondiging dat het allesbehalve een complottheorie is om de CO2-belasting in direct verband te brengen met de enorme budgettaire kloof veroorzaakt door immigratie. Duitse burgers moeten eindelijk het feit onder ogen zien dat het niet gaat om het redden van het klimaat of het redden van vervolgde mensen. Velen zullen dit echter alleen begrijpen als ze zelf over een paar jaar aan de staatsdruppel hangen omdat hun grenzeloze goede trouw hen de volgende systeemverliezen heeft opgeleverd. Er is waarschijnlijk niet veel meer over om op te slaan.