De VN-Chief moet nu handelen over seksuele intimidatie Epidemie binnen de organisatie
Indignatie redactie
5 min. lezen
Nepalese peacekeepers give a hand-to-hand self-defense demonstration during the opening ceremony of exercise Shanti Prayas III in Nepal. Shanti Prayas III is a multinational United Nations peacekeeping exercise designed to provide pre-deployment training to U.N. partner countries in preparation for real-world peacekeeping operations. (U.S. Navy Photo by Petty Officer 2nd Class Taylor Mohr)
De VN, onder leiding van Antonio Guteres, lijkt te midden van een geloofwaardigheidscrisis te verkeren, waarvan velen zouden kunnen beweren dat die is ontstaan nadat jaren van vorige gevestigde exploitanten er niet in slaagden een corruptieprobleem aan te pakken.
En nu, sinds Guterres aantrad in januari 2017 en een liedje en dans maakte over het oplossen van het seksuele intimidatieprobleem van de organisatie, zien we dat hij niet alleen niets doet aan de pest aan gevallen – maar dat hij ook lijkt te doen enige ding dat een VN-chef met zijn ondoorzichtige links naar het transplantaat zelf zou kunnen doen: een dekmantel uitvoeren.
Je hoeft niet te ver te zoeken naar seksschandalen bij de VN. En je hoeft niet te ver te zoeken naar veel voorbeelden van Guterres die echt doen wat een schuldige in zijn positie zou doen. Neem het geval van journalist Matt R. Lee, die een nieuwswebsite beheert die transplantaties onthult en VN-functionarissen blootstelt die met hun hand in de kassa zijn gepakt. De journalist, die de beproevingen van de VN al meer dan een decennium heeft behandeld, liet zijn perspas gewoon annuleren, zodat hij niet in staat is het VN-hoofdkwartier in Manhattan binnen te komen. Lee heeft het hoofd van de VN ontmaskerd omdat hij lijkt te doen wat niet goed is aan een aantal gevallen die opduiken, maar een vreemde gewoonte hebben om uit te schakelen, zonder onderzoek en weinig stof dat door de media wordt opgeworpen. Het verhaal van Lee’s behandeling is iets wat je zou verwachten van een Zuid-Amerikaans regime, in plaats van het veelbelovende VN-hoofdkwartier in New York.
Onlangs beschuldigde Lee’s website Guterres ervan een sekseschandaal te bedekken met een Chileense ambtenaar, die prompt werd gepromoveerd tot een van de naaste adviseurs van de VN-chef. Een ander geval van seksuele intimidatie, waarvan wordt beweerd dat het wordt uitgevoerd door een Canadese functionaris die momenteel MINURSO leidt – het kantoor van de VN in de onrustige Westelijke Sahara – lijkt op dezelfde manier te gaan; dit komt ondanks het aantal getuigen, zowel in het hoofdkwartier van de VN die de beschuldigingen ondersteunen als in Adis Ababa (de vorige post van de ambtenaar waar de incidenten zouden hebben plaatsgevonden) en, om nog te zwijgen van de delicate gesprekken op dit moment die gericht zijn op het geven van Westelijke Sahara een soort autonomie, voorgesteld door de VN-delegatie van Marokko en ter overweging door de Veiligheidsraad zelf.
Hoe kan de huidige chef-kok van MINURSO zijn contract mogelijk uitbreiden met deze aantijgingen boven zijn hoofd? Gezien het belang van de missie, de beschuldigingen zelf (seksuele intimidatie die Guterres heeft beloofd zal hij oplossen in de VN – waar onlangs een derde van de werknemers toegaf dat hij werd getroffen door seksuele intimidatie) of de implicaties van een hoge VN-ambtenaar die kwetsbaar is voor chantage, het zou voor Guterres geen goed idee moeten zijn om een nieuw hoofd te benoemen en de huidige zittende te onderzoeken die beschuldigd wordt van de intimidatie zelf.
Maar de journalist die centraal staat in de beschuldigingen tegen Guterres beweert dat er meer aan de hand is dan op het eerste gezicht lijkt. Hij beweert dat Guterres hem gedempt wil hebben vanwege zijn rapportage over een afzonderlijke zaak waarbij het hoofd van de VN betrokken is en de duistere wereld van een in Lissabon gevestigde organisatie gekoppeld aan Patrick Ho, de Hong Kong-zakenman die in 2018 is veroordeeld wegens corruptie bij hoge functionarissen binnen de VN zelf. Lee beweert dat de deal om een energieleverancier te verkopen aan een Chinees bedrijf gekoppeld aan HO – ook al kwam het uiteindelijk nooit uit – ernstige gevolgen zou hebben voor Guterres, van wie beweerd werd dat het niet aan de VN bekendmaakte toen hij de post nam dat hij werd betaald door dezelfde organisatie in Lissabon.
Als Guterres op de een of andere manier verbonden is met Ho, die zich momenteel in een Amerikaanse gevangenis bevindt, kan het een onderzoek naar het privéinkomen van Guterres betekenen en kan het ertoe leiden dat hij ontslag neemt – of op zijn minst een gebrek aan vertrouwen in de VN-baas door de grotere kanonnen daar zoals de VS, Groot-Brittannië, Frankrijk, China en Rusland.
Gezien de ernst van de band met Ho, kunnen velen beweren dat dit volledig in overeenstemming is met ten minste twee vorige hoofden van de VN, die allebei hun functie verlieten, aangetast door aantijgingen van corruptie. En toch, in het geval van Guterres, lijkt het transplantaat dieper en gaat het verder.
En journalisten die erover schrijven werden eruit gegooid en verbannen alleen maar de razernij van wanhoop van een man op de vlucht.
Daarom mogen we niets verwachten van het schrappen van seksschandalen en een recente studie waaruit bleek dat een derde van de ondervraagden beweerde slachtoffer te zijn van seksuele intimidatie, waarschijnlijk alleen maar aan het oppervlak krabbelt. Als het huidige VN-hoofd van de missie van de Westelijke Sahara zijn contract verlengt zonder onderzoek naar deze aantijgingen, dan moeten grotere landen – en zeker Frankrijk en het VK – opnieuw overwegen hun huidige toewijzing van gelden te handhaven en het oordeel van Guterres ter discussie te stellen. Die twee landen hebben leiders die het ‘MEtoo’-fenomeen, dat lijkt te zijn begonnen met een Hollywood-producer, sterk steunen, maar nu grote organisaties over de hele wereld doordringen, zoals de VN.
Onlangs waren we allemaal geschokt toen in februari 2018 bleek dat Oxfam-ambtenaren betrokken waren bij een schandaal rond seksueel misbruik van lokale mensen in Haïti, wat een gevestigde praktijk van ‘verkrachting-voor-eten’ werd genoemd, die jarenlang werd uitgevoerd door blank hulpverleners die lusteloos opereerden onder een mantel van neokoloniale suprematie.
Twee lelijke feiten duiken op in de nasleep van dat afschuwelijke verhaal. Ten eerste dat de meesten van degenen die betrapt werden op het plegen van het misbruik snel werk vonden in de hulpsector; en ten tweede, dat vermoedde waarschijnlijk dat ze immuun waren voor vervolging toen ze getuige waren van hetzelfde gedrag van VN-arbeiders in het veld.
De waarheid is dat seksueel misbruik op alle niveaus uit de hand loopt in de hulpsector en de VN zelf leidt een cavalcade van degenen die genieten van voorrechten en bescherming tegen hun verschrikkelijke misdaden. Guterres moet nu een verklaring afleggen bij het hoofd van MINURSO en laten zien dat als het gaat om seksuele misdrijven binnen de VN, hij op zijn minst zijn geld moet steken waar zijn mond is en het goede voorbeeld geeft. Hij moet laten zien dat zijn sterke woorden voortkomen uit een sterke maag en de immuniteit wegnemen die hij en zijn organisatie geven aan hen die seksuele intimidatie bedrijven – en een zero-tolerancebeleid implementeren voor degenen die beschuldigd worden terwijl ze in het veld werken – of een onderzoek ondergaan, zichzelf opdringen en een geloofwaardigheidscrisis voor de VN zelf.
