De vraag die wij ons stellen, is: wie profiteert van het coronavirus?

Elke dag weer verbazen wij ons over de instellingen en mensen die ons van alles over het coronavirus uitleggen: in talkshows, lezingen, YouTube-presentaties of Facebook worden allerlei (tegenstrijdige) verhalen de wereld in geslingerd. De vraag die wij ons stellen, is: wie profiteert van het coronavirus?

Elke dag weer verbazen wij ons over de instellingen en mensen die ons van alles over het coronavirus uitleggen: in talkshows, lezingen, YouTube-presentaties of Facebook worden allerlei (tegenstrijdige) verhalen de wereld in geslingerd. Wat moet je daar nu mee…..

Sommigen zeggen: het gevaar van een massale epidemie veroorzaakt door het coronavirus kan niet serieus genoeg worden genomen. Onze maatregelen daartegen moeten optimaal zijn. Daarentegen werken instituten van de staat en zijn autoriteiten nog steeds veel te langzaam – het lijkt wel of er achter de feiten aan gelopen wordt. Als dit zo doorgaat, krijgen we een vreselijke pandemie in ons land.
Allemaal onzin, zeggen anderen: corona is niet gevaarlijker dan conventionele griepepidemieën en pandemieën. Corona is eigenlijk een grap, een schaamteloos opgeblazen massa-opwinding. Een generale repetitie voor de Deep State.

De vraag die wij ons stellen, is: wie profiteert van het coronavirus? Het Pentagon, de farmaceutische industrie, de vrijmetselaars, aliens of zijn het gewoon politici met hun dubieuze belangen?

Bij de meeste epidemieën in de afgelopen twee decennia is dit heel duidelijk. Vogel- en varkensgriep was een ongekende vorm van georganiseerde misdaad. Een gigantische diefstal van onze gemeenschappelijke publieke rijkdom door kleptocraten uit de politiek, de wetenschap, de media en de zogenaamde “vrije” economie. We hebben nu de staat bereikt dat overheidsinstanties, universiteiten en zelfs de Verenigde Naties zijn geïnfiltreerd door mollen uit de farmaceutische industrie.

In de beginjaren van deze eeuw was Laurent Kaiser, als hoofd van het Centraal Virologisch Laboratorium in Genève, in staat om tien wetenschappelijke artikelen zó samen te stellen dat het publiek de indruk kreeg dat het griepmiddel Tamiflu, een product van het Zwitserse farmaceutische bedrijf Hoffman La Roche, zonder twijfel de ideale medicatie voor varkensgriep  was.

Later bleek dat acht van de tien “wetenschappelijke” artikelen waren betaald door het Zwitserse farmaceutische bedrijf Hoffman La Roche en nooit waren gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften. Slechts twee van de tien artikelen waren serieus gepubliceerd en werden niet gesponsord door Hoffman La Roche. En deze twee studies meldden dat er praktisch geen verschil in effectiviteit was tussen Tamiflu en placebo.

Met andere woorden, Tamiflu helpt niet tegen griep. Maar dat kwam pas uit toen een aantal landen al miljarden euro’s of dollars aan de aankoop van Tamiflu hadden uitgegeven, waardoor de grote zakken van de farmaceutische bedrijven verder werden gevuld. Het hamsteren door landen van Tamiflu stopte daar niet bij. De Britse regering bereidde haar legers voor op het scenario hoe om te gaan met boze medeburgers die Tamiflu niet langer konden krijgen. Uiteindelijk werd er een gelegenheid bedacht om het medicijn Hoffman La Roche onder de bevolking te verspreiden.

Het uitbreken van de verschrikkelijke varkensgriep-pandemie werd aangekondigd in een gigantische campagne. Maar er was geen massa-infectie – en nu moesten de in hun hemd staande regeringen het waardeloze afval ergens dumpen. De Duitse viroloog en SPD-politicus Wolfgang Wodarg was toen een gezondheidsexpert in de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa en leidde een campagne – eenzaam en heroïsch – tegen de Zwitserse farmaceutische gigant Hoffman La Roche. Zijn conclusie was:

“Zij (de verantwoordelijke politici) hebben schaarse gezondheidsmiddelen verspild voor ineffectieve vaccinatiestrategieën en miljoenen gezonde mensen onnodig blootgesteld aan het risico van onbekende bijwerkingen van onvoldoende geteste vaccins.”

We moeten in dit verband niet vergeten te vermelden dat deze daad van schaamteloze grootschalige corruptie nooit geleid heeft tot enige gerechtelijke vervolging. Gezondheidspoliticus Wodarg streed alleen door en probeerde leidinggevenden van de VN-gezondheidsautoriteit WHO, die te openlijk bij dit complot betrokken was, voor het gerecht te slepen. Zonder succes. Toch waren er consequenties: Wolfgang Wodarg verdween van het politieke toneel. Hij verloor zijn mandaat bij de Duitse Bondsdagverkiezingen van 2009.

Cui Bono? Wie heeft er belang bij? In die tijd was het duidelijk om dat te bepalen: de farmaceutische industrie. Vandaag de dag is de zaak compleet anders. Geen enkel land ter wereld heeft een vaccin tegen het coronavirus opgepot. Het was eerder de komst van het nieuwe virus dat het noodzakelijk maakte om het te definiëren. Bovendien werd het coronavirus voor het eerst ontdekt in China.

China is geen toonaangevend land in de farmaceutische industrie, zoals de VS, Duitsland of Zwitserland. China produceert voornamelijk generieke geneesmiddelen, d.w.z. producten met een licentie waar momenteel veel vraag naar is. Maar zoals we inmiddels weten heeft de Chinese economie verschrikkelijk te lijden onder de epidemie. En in tegenstelling tot de SARS-epidemie in de vroege jaren 2000, handelt China dit keer redelijk transparant en informeerde het de wereld relatief vroeg over het uitbreken van de ziekte.

Het feit dat een ziekteverwekker uit het laboratorium is ontsnapt tijdens een experiment met Chinese biologische wapens, kan veilig worden weggegooid als westerse propaganda. China heeft duidelijk geen voordeel te behalen van het virus.

Cui Bono? Komt de uitbraak van het coronavirus de belangen van de Verenigde Staten ten goede? Zouden de Verenigde Staten zelfs een biowapen naar China kunnen hebben gesmokkeld om de gevaarlijkste uitdager (op ondermeer economisch terrein) uit te schakelen? Zou de vijand van binnenuit bestreden kunnen worden op de zeer subtiele manier van bio-oorlog? Lijkt ons niet voor de hand liggend, omdat de wereld vandaag de dag zó verweven is dat het een kwestie van tijd zou zijn dat ook de VS zèlf getroffen zou worden (wat inmiddels ook is gebeurd).

Het aantal Nederlandse besmettingen met het coronavirus is volgens het RIVM inmiddels gestegen tot 128, bij één dode. En dat voor een griep waarvan een week geleden werd aangenomen dat het in ons land niet zo’n vaart zou lopen…  In Italië zijn nu 197 mensen overleden aan de gevolgen van het coronavirus.

Laten we het eens over een andere boeg gooien en nadenken over wie baat kan hebben bij een corona-pandemie. Gewoon even brainstromen. Sinds grote gebeurtenissen als bijvoorbeeld de Leipziger Buchmesse plotseling werden geannuleerd, is het duidelijk dat het intellectuele leven in Duitsland (en andere landen, waar soortgelijke maatregelen zijn genomen) enorm wordt verminderd.

Maar waar wordt er in de mainstream media niet over gesproken? Over de grote NAVO-manoeuvre Defender 2020. Terwijl de eerste schepen in Bremerhaven met allerlei wapentuig werden gelost, haalden burgers de schappen van de Aldi leeg. Burgers hebben laten zien hoe zij handelen als er een schaarste dreigt te ontstaan in de winkelschappen. De eerste hindernis van mentale voorbereiding op een nieuwe oorlog is overwonnen. Zeker niet bedoeld, maar het zal zeer nuttig blijken.

Trouwens, hoe zit dat met deze NAVO-manoeuvre waarbij het Westen er van uitgaat dat Rusland ten strijde za gaan trekken? Betekent het uitbreken van het coronavirus niet dat je massa’s mensen moet vermijden en idealiter gewoon thuis moet blijven? Moet je niet juist fysiek contact mijden? Op veilige afstand blijven om de kwijlende motregen van onze medelotgenoten te voorkomen?

Dat wordt ons in ieder geval vóórgehouden, en dan zijn er niet minder dan 38.000 geüniformeerde mannen en vrouwen die door Duitsland, Polen en de Baltische staten oorlogje tegen Rusland spelen en in nauw contact met elkaar ten strijde trekken? Als de pandemie ècht zo gevaarlijk is, had de Defender 2020-manoeuvre dan niet onmiddellijk moeten worden geannuleerd? Moeten de soldaten niet in quarantaine worden geplaatst? Laat je hooggekwalificeerde oorlogskunstenaars door het coronavirus op een zeer beschaafde manier sterven? Verbrand je moedwillig “militair menselijk kapitaal”? Of zijn de soldaten immuun?

Laten we echter aannemen – puur hypothetisch – dat het coronavirus en zijn (onontdekte) varianten ons zullen treffen door een echt levensbedreigende pandemie. Is onze gezondheidszorg hier wel op voorbereid? Je hoeft geen professor te zijn om te zien dat onze gezondheidszorg (i.c. de ziekenhuizen) op geen enkele manier zo’n stormloop van corona-verdachten kunnen behappen. Een groot deel van de ziekenhuizen zijn door privatisering uit de publieke sector verwijderd. Het principe om zieken te helpen staat vandaag de dag bij politici en beleidsmakers niet bovenaan het lijstje, het gaat om winst, rendement en dividenden. Ziekenhuisafdelingen die winst genereren, krijgen extra budgetten. Intensieve zorgunits zijn echter extreem kostenintensief en kunnen nauwelijks winstgevend worden gemaakt.

Maar juist in het geval van het coronavirus zou juist deze intensieve zorg massaal worden aangesproken. Grote ziekenhuisinstellingen oefenen enorme druk uit op kostenbesparing. En waar kunnen zij het gemakkelijkst kosten op besparen? Op het personeel natuurlijk! Als gevolg hiervan staat de werknemers die nog in de gezondheidszorg actief zijn, uitputting of een voortijdige burn-out te wachten. En dan de beroemde ziekenhuisbacterie. Als je snel je leven wilt beëindigen, kun je misschien het best het ziekenhuis opzoeken. Veel mensen bij elkaar… en elk jaar sterven er wereldwijd vele duizenden mensen door ziektekiemen (van anderen) – opgelopen in het ziekenhuis.

Volgens de toonaangevende Duitse viroloog Dr. Christian Drosten van het virologisch instituut van het Berlijnse Charité zal tachtig procent van degenen die besmet zijn met het coronavirus, een kleine griep ervaren. Twintig procent zal een ernstige griep krijgen en twee procent zal sterven aan het coronavirus. Om deze twee procent te redden zijn uitgebreide beveiligingsmaatregelen overwogen. Onze maatschappij heeft de ambitie om niemand aan epidemieën te laten sterven – een nobel streven. Maar er volgt ook een economische berekening, omdat wanneer een ziekte zich exponentieel verspreidt, het de economie verlamt. Als, zoals bij kanker, hoge sterftecijfers worden bereikt, maar deze niet spectaculair toenemen, wordt de dood van honderdduizenden mensen “gewoon” geaccepteerd. De dood van velen tienduizenden, wereldwijd, per jaar door gewone grieppandemieën wordt ook op de koop toegenomen.

Waarom wordt het dan heel anders gezien bij het coronavirus?

Opnieuw halen we de dappere David aan die een harde houding innam tegen de overweldigende farmaceutische industrie… de eerder in dit artikel genoede viroloog en politicus Wolfgang Wodarg. In een verklaring die alleen een dagblad met regionaal bereik durfde te publiceren schreef Wodarg:

“De corona-hype is niet gebaseerd op een buitengewoon medisch gevaar. Het brengt echter aanzienlijke schade toe aan onze vrijheden en persoonlijke rechten door lichtvaardige en nauwelijks te rechtvaardigen quarantainemaatregelen en verbodsregels.”

Wodarg legt zijn hand precies op de zere plek van onze samenleving, namelijk het onderwerpen van alle gebieden van het leven aan het brute regime van marktlogica. Onze wetenschap moet immers ook rendabel en aantrekkelijk blijken te zijn (en kan dat alleen doen door het aantrekken van donaties uit de economie). Wetenschappelijke instituten moeten het tegen elkaar opnemen. Dit is goed voor een groot deel van de dynamiek die momenteel tot uitdrukking komt bij de bestrijding van het coronavirus. In deze context betoogt Wodarg dat de virologen “op de loer liggen” voor aantrekkelijk rampengeld:

“Een laboratorium in de Charité won de race van de WHO (de Wereldgezondheidsorganisatie van de VN) en mocht haar interne tests wereldwijd verkopen tegen een veelvoud van de gebruikelijke prijs.” Namelijk 200 euro per test. Wodarg vat het als volgt samen: “Wetenschappelijk werken betekent niet de politiek en de economie naar de mond te praten. Wetenschap is betrouwbaar als het transparante methoden gebruikt om professionele en consistent vermeende kennis ter discussie stelt. Zelfs als dit soms complex is, kan het ons een aantal dure gezondheidsfouten besparen die door belangen gedreven griepbestrijders ons willen wijsmaken.”

Cui Bono? Dus wie profiteert van het coronavirus? Misschien wij, de gewone mensen? Zeker alleen als we eindelijk wakker worden en ons potentieel realiseren. Het corona laat ons zien dat globalisering een vergissing is. Dat we moeten terugkeren naar de regionalisering van productie en consumptie. Wanneer we de openbare ruimte heroveren en we voorzieningen die door politici zijn geprivatiseerd weer terugbrengen in openbaar bezit. Dan worden virusepidemieën weer op een verantwoorde wijze behandeld.

Niet als een bedrijfsmodel, maar als een uitdaging die verstandig is en feitelijk wordt aangepakt door de gemeenschap. Laten we terugnemen wat ons al lang toebehoort!