De vrouwen van Trump zitten gevangen in een cultus van ‘empowerment’ (vrouwenhaat)

De zwijgende accessoires van de president hebben hun beperkte macht namens hem mogen uitoefenen in zijn uur van crisis.

Aan het einde van de tweede week van april organiseerde Women for Trump, een ondersteunende arm van de Trump-campagne, opnieuw een van zijn kenmerkende ‘Hour to Empower’-sessies om de vrouwelijke gelovigen te verzamelen. In overeenstemming met de tradities die de nieuwe aan huis gebonden mensen hebben overgenomen sinds de coronavirus pandemie met volle kracht op het land viel, zonden de vrouwen van huis uit. De schoondochter van de president, Lara Trump, was de feitelijke gastheer voor GOP-voorzitter Ronna McDaniel, GOP-voorzitter Laura Cox uit Michigan en Ben Carson’s schoondochter Merlynn Carson, die allemaal op een scherm verschenen in kwadranten.

“We hebben het geluk dat we een president in oorlogstijd hebben die ons door deze wereldwijde uitdaging leidt!” Lara Trump kondigde vanuit de linkerbovenhoek van het scherm een ​​blauwachtige potplant over haar rechterschouder aan, gigantische glazen kandelabers over haar linkerkant. Carson prees het onlangs doorgestuurde stimuleringspakket aan de hemel. Gezamenlijk bespraken ze hoe “de meeste democratische gouverneurs” tijdens de crisis hun dankbaarheid aan Trump hebben getoond, met uitzondering van Gretchen Whitmer uit Michigan, de leerling die “politiseerde in tijden van crisis”. Ze sloten af ​​met wat geklets over hoe ze hun hele huistijd omgaan.

Ervaren kijkers van het “Hour to Empower” hebben het misschien allemaal ervaren als een wanhopige poging om de schijn op te houden tijdens het crisisjaar van de president. Het kwam nauwelijks overeen met de optimistische ijver van de laatste editie, die plaatsvond in Sandy Springs, Georgia, en bestond uit bondgenoten uit het Witte Huis, Kimberly Guilfoyle en Katrina Pierson, die een kamer vol vrouwen uit de staat Peachtree vertelden over het vermogen van de president om de economie te laten bruisen. Guilfoyle en Pierson haalden het luidste applaus uit de vergadering door enthousiast te zijn over het aantal federale rechters dat Trump al had benoemd – rechters die, zonder dat ze eraan hoefden te worden herinnerd, werden doorgelicht voor hun extreme anti-keuzeposities.

Women for Trump heeft altijd verkondigd dat hoe vrouwenhattig Trump ook lijkt te zijn, hoeveel vrouwen hem ook beschuldigd hebben van misbruik, en dat hij het beleid ter afschaffing van de vrijheid van vrouwen steunt, hij ‘machtigt’ vrouwen in feite. Eerlijk gezegd is ‘empowerment’ een van die beroemde flexibele termen – verwant aan dat andere rechtse go-to-woord, ‘vrijheid’ – dat ver verwijderd is van zijn oorspronkelijke betekenis. Maar voor deze vrouwen is het een hobbled empowerment, letterlijk en figuurlijk.

De schade die de Trump-regering aan vrouwen heeft toegebracht, was niet te overzien, de machteloosheid enorm. In zijn ambt heeft hij vrouwen decennia teruggezet, zowel politiek als door middel van beleid gericht op het beperken van hun rechten en autonomie. Hij heeft honderden anti-choice rechters, voornamelijk mannen en blanken, bevorderd, waaronder twee bij het Hooggerechtshof. Hij moedigde giftige mannelijkheid aan bij zijn aanhangers en drong aan op anti-vrouwenbeleid op elk overheidsniveau, van het ministerie van Onderwijs tot Gezondheid en Human Services. En de verkiezing van Trump, na de meest openlijke vrouwenhaatcampagne in de moderne geschiedenis, overtuigde de meeste stamgasten van de Democratische Partij ervan dat Amerikaanse vrouwen voor nog een cyclus onverkiesbaar waren voor het hoogste ambt in het land.

Als kan worden gezegd dat Trump überhaupt vrouwen ‘machtigt’, is het op dezelfde manier dat hij de vrouwen die het dichtst bij hem staan, machtigt en hen als handelswaar promoot; als dealverbeteraars. De vrouw, dochters en schoondochters van Trump moeten qua stijl en gestalte lijken op de duizenden vrouwen die deze impresario van vrouwelijk vlees jarenlang naast zich heeft opgesteld in zijn schoonheidswedstrijden en reality-tv-escapades. Ze moeten zijn favoriete schoen kiezen en afstand doen van hun recht om te rennen.

De ‘empowered’ Trump-vrouwen gaan op een aantal manieren uit van niet-Trump-vrouwen. Ze verlenen geen lippendienst aan de rechten van andere vrouwen, omdat in hun Hobbesiaanse kijk op de wereld iedereen ‘alleen’ vooruit komt. Ze hebben een ongewoon sterke tolerantie voor hypocrisie. Blanke vrouwen voor Trump brachten hem in 2016 over de top, blijkbaar niet bezorgd over de verrassing van oktober van een hete microfoonband waarin Trump opschepte over aanranding, die op zijn beurt de sluizen opende voor wat nu meer dan 40 beschuldigingen van seksueel wangedrag zijn, omhoog tot en met verkrachting. Vorig jaar was Trump de presidentskandidaat met het grootste aantal donaties van vrouwen, waarbij vrouwen 41 procent van zijn donateurs vormden.

De bereidheid van de vrouwen van Trump om zich aan misbruik te onderwerpen, gaat samen met hun bereidheid om deel te nemen aan de commercialisering van het vrouwelijke. Vrouwelijk vlees is een marketingtool om alles van auto’s tot muziek tot films te hacken. Veel vrouwen doen al mee aan dit vak, met Anna Wintour aan het ene uiteinde van het spectrum en Stormy Daniels aan het andere. Trump en zijn vrouwen zijn uit deze wereld voortgekomen.

Vrouwen brandmerken is zijn roeping geweest. Hij opende zijn ‘T-model’-bureau in een tijd dat de praktijken van de modelindustrie slechts een paar wettigheden verwijderd waren van mensenhandel. Jeffrey Epstein is niet de enige van Trump’s hardloopmaatjes die geloofwaardig wordt beschuldigd van pedofilie. Trump woonde niet alleen feesten bij voor aspirant-modellen ,  veel van hen waren minderjarige meisjes; hij ontving ze, op zijn jacht en in zalen van zijn hotel in New York. Het doel van alle ‘modelmakers’ in New York was om seksueel contact te hebben met zoveel mogelijk kleine buitenstaanders als fysiek mogelijk was. Ambitieuze, gedesoriënteerde jonge meisjes zouden, als ze geluk hadden, zich onderwerpen aan gewoon een grondige ogling of manhandling; en als je pech hebt, verkrachting.

Loyaliteit en discretie zijn de twee belangrijkste functiekwalificaties die vereist zijn voor iedereen om in Trumpworld te stijgen, maar vooral voor vrouwen die nauw met hem verbonden zijn, die misschien bekend zijn met wat er echt achter het oranje masker en coif de greffe de cheveux schuilt . De vermeende empowerment van Trump-vrouwen is versterkt door toegangsjournalisten, wiens werk routinematig dochter Ivanka en vrouw Melania normaliseert als politieke figuren. Ivanka speelt de media als een viool en kiest zorgvuldig verkooppunten – The  Financial Times , The Washington Post—Voor zeldzame interviews, maar meestal op het Fox News Channel of zwijgend. De meer bewaakte Melania dwingt journalisten om bedreven te worden in het ‘lezen’ van haar mode-keuzes – keuzes die echt de volledige baan van één man zijn. Een CNN-verslaggever die was toegewezen aan de FLOTUS-beat, heeft gespeculeerd dat Melania’s gewoonlijke uiterlijk van staalachtig lijden niet een weerspiegeling is van de innerlijke kwelling van een vrouw in een transactionele relatie met een oliehoudende zwaarlijvige sukkel, maar eerder een culturele overblijfsel van haar Sloveense jeugd, waar ” een niet-oprechte glimlach is niet echt iets. ‘

Niemand maskeert de kwaadwilligheid van Trump ten opzichte van vrouwen effectiever dan zijn ‘empowered’ vrouwelijke kloon, Ivanka. Als senior adviseur rolt ze over de hele wereld en verzamelt de huisnummers van bedrijfsleiders en politieke leiders (die nummers bij de hand als papa naar de gevangenis gaat) terwijl ze bromides spuugt over empowerment van vrouwen op belachelijke evenementen zoals de vrouwenconferentie in Dubai , die slechts enkele dagen wordt gehouden voor een Britse rechtbank beschuldigde de sjeik van Dubai zijn eigen volwassen dochters te hebben gekidnapt en gemarteld.

Ivanka werd professioneel volwassen, samen met wat Sheelah Kolhatkar het ‘Women’s Empowerment Industrial Complex’ heeft genoemd . Het lucratieve seminarcircuit vliegt merkluidsprekers over de hele wereld om zich te voegen bij panelen van opgewonden, welgestelde vrouwen die op de banken op het podium zitten, om 45 minuten te praten over ‘netwerken’ of het doorbreken van het glazen plafond. Gesterkt door een paar nieuwe contacten, gaan ze uit elkaar en keren ze terug naar banen waar ze meestal The Man dienen tot het volgende eersteklas ticket voor het volgende seminar.

De ideale ‘empowered’ Trump Woman is de ‘ondernemer’, de go-it-alone meidenbaas die smakelijk is in het Amerikaanse bedrijfsleven; een banenmaker die de Amerikaanse massa’s kan redden van hun dood van wanhoop. Vorige week vertelde Trump aan bedrijfsleiders dat Ivanka 15 miljoen banen had gecreëerd. Zoals met al zijn brutale leugens, werd dat aantal uit de ether gehaald. In november had hij haar gecrediteerd met het creëren van 14 miljoen banen, dus misschien rondt hij het af als een soort crisisbeheersing van het coronavirus. Ondertussen heeft de Amerikaanse economie tijdens het presidentschap van Trump slechts 6,2 miljoen banen toegevoegd.

Hoewel het lang de koortsdroom van de Beltway-media is geweest dat ze een ‘modererende invloed’ zal zijn, zal Ivanka pap nooit corrigeren. Ze is slim genoeg om te begrijpen dat de basis van Trump minder om de feiten kan geven. Het wordt steeds onwaarschijnlijker dat zij de dochter zal zijn die de vader zal neerhalen, zoals Steve Bannon ooit voorspelde . De republikeinse natte droom is nu dat Ivanka de eerste vrouwelijke president wordt en dat de Trump-dynastie 16 jaar in functie blijft.

Melania is het andere model van empowerment voor de Women for Trump, die net als zij vaak wordt beschuldigd van medeplichtigheid. Maar naleving moet wortel schieten voordat medeplichtigheid kan floreren, en degenen die dicht bij Donald staan, betalen een prijs voor eenzaamheid en openbare vernedering. De meeste Boomer-vrouwen die mannen zoals hij tegenkomen, hebben geleerd weg te navigeren met een glimlach, het wegpoetsen van tastende handen, het behendig veranderen van een gespreksonderwerp. Dit zijn de vele trucs van vrouwelijke onderdanigheid. Ze doen zaken en gaan dan – meestal – weg.

Kort na de rampzalige tussentijdse verkiezingen, die haar gouden eierleggende gans in gevaar brachten voor afzetting en het vooruitzicht van een gevangenis, kwam Melania uit de schaduw als haar eigen krachtbron en eiste het ontslag van adjunct-nationale veiligheidsadviseur Mira Ricardel. Dat ontslag, verleend de dag na het verzoek, was Melania’s eerste openbare daad – afgezien van haar beruchte beslissing om haar jasje ‘I don’t don’t don’t do’ te dragen om migrantenkinderen te bezoeken, en de klap van Donald’s hand op een Israëlische asfalt -virale momenten die toch vele uren media-aandacht opeisten. Haar echte machtsspel kwam een ​​paar maanden later, toen Trump Melania’s woordvoerder Stephanie Grisham installeerde als perssecretaris van het Witte Huis, ondanks het feit dat haar eerdere ervaring beperkt was tot het bezetten van staatswetgevers in Arizona. Grisham had haar nut bewezen voor Trumpworld tijdens Melania’s mysterieuze 24-daagse verdwijning na een zogenaamd eenvoudige poliklinische nierprocedure. Grisham onderscheidde zich door tijdens haar ambtstermijn nul dagelijkse briefings te houden – een prestatie die geen standaardprobleem van mindere grit zou hebben gedurfd.

De evangelische basis van Trump vergaf Melania lang geleden haar lesbische naaktmodellenshoot, haar luie naakt op een nep Oval Office-kleed en haar aantrekkende S & M-gewaad, omdat het allemaal het merk van Donald ging verfraaien. De religieus noemt haar op dit moment een ‘ Spreuken 31 vrouw’ – Bijbelcode voor onderdanige en deugdzame vrouwen. Nu, vanuit de East Wing, met zijn nieuwe glamourkamer en Pilates-gym, heeft Melania ook haar publieke profiel als een menselijke kleerhanger beheerd, en voor altijd wat velen nog steeds geloven te sturen via haar kledingkeuze.

Tegenwoordig plukt Melania de beloningen die kunnen komen met deze hobbled empowerment. Lang geleden zijn de dagen dat Donald een mooie jonge vrouw kon afleggen met een miljoen dollar uitbetaling, zoals hij deed met Second Wife Marla Maples. Donald is vandaag, in vergelijking met toen, een slaaf van zijn hete ‘supermodel’. Hij is volledig afhankelijk van haar voortdurende bereidheid om hem van accessoires te voorzien. En hij is gehoorzaam geworden onder haar occulte macht, zoals oude mannen met jonge vrouwen. Trump heeft zelfs ‘voor de gek gehouden’ dat het Melania niet zou schelen als hij stierf. Bij een inzamelingsactie voor het gewonde Louisiana-congreslid Steve Scalise verwonderde Trump zich over de manier waarop de vrouw van Scalise in het ziekenhuis had gehuild. ‘Ik bedoel, niet veel vrouwen zouden zo reageren op een tragedie, ik weet dat de mijne dat niet zou doen’, zei hij.

Het idee van Trump van een mondige vrouw kan ernstig worden beperkt, maar door die gebarsten lens leeft Trump met zijn eigen merkwaardige angsten. ‘Vrouwen hebben een van de grootste acts aller tijden. De slimme mannen zijn erg vrouwelijk en behoeftig, maar van binnen zijn het echte moordenaars ”, schreef hij in Trump: The Art of the Comeback . ‘De persoon die de uitdrukking’ het zwakkere geslacht ‘bedacht, was erg naïef of moest een grapje maken. Ik heb vrouwen mannen zien manipuleren met slechts een oogwenk – of misschien een ander lichaamsdeel. ‘

Zoals de filosoof Martha Nussbaum heeft opgemerkt, is walging een fundamenteel element van vrouwenhaat. Germaphobe Trump is met afschuw vervuld door vrouwelijke lichaamsfuncties, met name de menstruatie en de bevalling (zwangerschap is OK – het laat borsten groeien), wat waarschijnlijk verklaart waarom hij in de armen van een plastic-fantastische pornoster en Playboy-konijn vluchtte onmiddellijk nadat Melania Barron had geproduceerd. Net als de Hebreeuwse asceten die de Bijbel schreven, en de Afrikaanse sjamanen die menstruerende vrouwen uit dorpen verbannen,  en zijn eigen vader , is  Trump besmet met het oude patriarchale geloof dat de natuurlijke functies van vrouwen taboe zijn. Voor Trump is het probleem met moderne vrouwen dat je nooit kunt weten wanneer bij deze vrouwelijke moordenaars bloed uit hun “waar” komt.

Maar de Women for Trump hebben zich aangepast. Ze hebben geleerd om te werken binnen deze fundamentele vrouwenhaat. De beste onder hen, zoals Melania, beschikken over een niveau van intense zelfdiscipline en geïsoleerde strengheid, een nepbekrachtiging die de kans vergroot dat de weddenschap die ze hebben gemaakt uiteindelijk zal lonen. In ruil daarvoor heeft het patriarchaat veel te bieden; voor een paar uitverkorenen heeft het altijd.