Indignatie redactie 
David Cameron had binnen handbereik een architectuur van zeer bekwame en ervaren adviseurs en professionals van het ambtenarenapparaat, het buitenlandse kantoor, politieke campagnevoerders en economische specialisten tot aan de formidabele structuur van de Britse veiligheids- en bewakingsagentschappen. Hun advies was al jaren unaniem om weg te blijven van de kwestie van Europa. Dezelfde vraag had immers een grote rol gespeeld in de ondergang van zowel Thatcher als Major. En toch staat Groot-Brittannië nu op de afgrond om een ’klantstaat’ van een buitenlandse supermacht te worden. Het Trojaanse paard is Brexit.
De waarschuwingen komen dik en snel.
Van politics.home tot Reuters – van de Financial Times tot de Daily Mail – Groot-Brittannië, is snel op weg om een afhankelijke, inferieure dienaar te worden van een wereldwijde supermacht.
Martin Kettle over The Guardian zegt dat ” een ring door het hart van het naoorlogse zelfbeeld van het VK is gedreven ” en dat Groot-Brittannië nu een ” vazal van de VS ” wordt.
Ian Dunt over ten politics.co.uk wijst erop dat Groot-Brittannië – is een land dat in een ondergeschikte positie (naar de VS) is sinds het einde van de oorlog en wie we zijn nu volkomen worden gecontroleerd door. Het is een grimmige voorafschaduwing van wat er zal komen als Brexit slaagt . ”
Maar wie staat Groot-Brittannië precies onder controle? Het is zeker te simplistisch om Trump of sommige schimmige acteurs ingebed in Washington of het Kremlin de schuld te geven met behulp van de dekking van een paar denktanks om een democratie als Groot-Brittannië ten val te brengen. Het klinkt allemaal zo erg als een complottheorie.
Hoewel ik in ‘ Brexit – A Corporate Coup D’Etat ‘ heb betoogd dat lobbyisten, denktanks en vooraanstaande liefdadigheidsinstellingen deels de voertuigen van verandering waren geweest, was dit ook te simplistisch. En zo schreef ik over hoe de overheid bedrijfsleiders de mond sloeg om zich uit te spreken tegen Brexit, waarom de overheid alle Brexit-impactrapporten negeerde en hoe de taal van Brexit zo geweldig werd gebruikt in een enorme propagandacampagne. Het was niet voldoende om te achterhalen waarom de EU werd gezien als de vijand van de vrije markt en hoe Brexit werd ontworpen. Alles in dat boek is niet alleen waar gebleken – maar zoals een politicus het voor mij zei – dit is een speelboek over hoe een natie te veranderen. Maar toch komt er meer.
Thomas Piketty’s baanbrekende boek ‘Capital in the 21st Century’ verklaarde dat ‘ geen overheidsprogramma kon worden volgehouden zonder een apparaat van rechtvaardiging. “Deze architectuur, zoals Picketty beweert, is dat zonder de denktanks, lobbyisten van het bedrijf, desinformatie en propaganda, valse expertrapporten en spin-artsen – veranderprogramma’s (zoals Brexit) politiek onbereikbaar zouden zijn.
Drie jaar zijn nu voorbijgegaan. Rapport na rapport is sindsdien ontstaan van precies die dingen waar ik over schreef. De schaal van de plaats delict die Brexit is, is alleen maar groter geworden. En toch heeft de kiescommissie besloten dat zodra een politieke actiegroep of -partij eenmaal is vervolgd, deze geen gevolg zal geven aan andere beschuldigingen, ook al zijn latere meldingen veel ernstiger. Het politieonderzoek, inclusief dat van het National Crime Agency, is stil geworden.
Zelfs Arron Banks, de man in het centrum van het zogenaamde Brexit-syndicaat, die zelf in het hart van hetzelfde NCA-onderzoek staat, heeft genoeg vertrouwen dat er niet veel van zal komen en klaagt nu de hoofdjournalist Carole Cadwalladre aan bij de Waarnemer / voogd voor het blootleggen van zijn invloed met miljoenen aan vermeend dodgy geld.
Sommige journalisten hebben een diep gegraven en opgegraven verhaal dat iedereen die zich bezighoudt met democratie, de rechtsstaat en rechtvaardigheid echt behoorlijk verontrustend zou moeten vinden.
Het was niet alleen de Guardian / Observer. openDemocracy heeft er een team van gemaakt en hebben het geld gevolgd, hetzelfde bij DeSmog, Unearthed en Corporate Europe Observatory, samen met gespecialiseerde onderzoekers bij verschillende andere organisaties die zich richten op democratie en verkiezingsfraude.
Wat er opduikt, is een veel vollediger beeld naarmate de puzzelstukjes zich voordoen.
OpenDemorcay begon hun onderzoekswerk toen ze onregelmatigheden opmerkten in de financiering van de campagne Verlof om Groot-Brittannië uit de EU te halen. Sindsdien is het beeld van een krachtige, goed gefinancierde mondiale alliantie van ultraconservatieven en extreemrechtse politieke actoren, van wie velen zich verenigen rond een economisch libertair maar sociaal conservatief wereldbeeld. Hun strategie begint met het beïnvloeden van verkiezingen, rechtbanken, onderwijs en gezondheidsstelsels, evenals beleidsmakers en de publieke opinie, en eindigt met het nemen van macht. Het is hier dat de aandacht moet worden geplaatst.
“Hun strategie begint met het beïnvloeden van verkiezingen, rechtbanken, onderwijs en gezondheidszorgstelsels, evenals beleidsmakers en de publieke opinie, en eindigt met het overnemen van macht”
Deze politieke visie is expliciet over het proberen de macht weg te schuiven van vrouwen en LGBTQI-mensen. Het beoogt het “leven” van het ongeborene te bevorderen (zonder rekening te houden met de risico’s van onveilige abortussen en zwangerschappen voor het leven van vrouwen); het ‘gezin’, waarmee het een terugkeer naar traditionele genderrollen betekent. Ze willen vrouwen terug in huis zetten, gezien als hun “natuurlijke” plaats; en de ‘vrijheid’ van markten en religieuze instellingen, met name christelijke instellingen, boven alle andere aanspraken op rechten of vrijheden.
Deze triade van “leven, familie en vrijheid” werd vastgelegd in de Verklaring van Manhattan , een manifest dat bijna tien jaar geleden werd geschreven door Amerikaanse activisten van religieus recht. Ondertekenaars, waaronder orthodoxe, evangelische en katholieke leiders, beloofden gezamenlijk te handelen en besloten dat “geen enkele macht op aarde, cultureel of politiek, ons zal intimideren in stilte of berusting.”
In een van de eerste alinea’s krijgt u een idee van wie deze mensen zijn. “ In Europa hebben christenen de goddelijke aanspraken van koningen aangevochten en met succes gevochten om de rechtsstaat en het evenwicht tussen de regeringsmachten te vestigen, waardoor de moderne democratie mogelijk werd. En in Amerika stonden christelijke vrouwen aan de voorhoede van de kiesbeweging. De grote kruistochten voor burgerrechten in de jaren vijftig en zestig werden geleid door christenen die de Schrift claimden en de glorie van het beeld van God in elke mens beweerden, ongeacht ras, religie, leeftijd of klasse. ‘En toch vallen dezelfde mensen en de organisaties die hen ondersteunen jaren van progressieve prestaties aan, inclusief dezelfde mensen die ze beweren te vertegenwoordigen.
Dit klinkt allemaal te vergezocht om te geloven, vooral in het moderne liberale Groot-Brittannië. Maar rapporten en artikelen worden steeds gepubliceerd, allemaal steeds alarmerender. Er is een gecoördineerde veelzijdige aanpak om de macht te krijgen die ze willen en ze zijn opmerkelijk succesvol geweest.
In een open Democratie-rapport ligt de nadruk op slechts één deel van de verklaring voor dit succes. Het werd duidelijker toen ze begonnen met het volgen van de internationale financiële stromen die verband hielden met veel van Amerika’s meest krachtige christelijke conservatieve groepen. Verschillende Amerikaanse activisten die de Manhattan-verklaring hebben ondertekend, hebben sindsdien talloze reizen over de Atlantische Oceaan gemaakt, samen met veel geld om hun inspanningen te ondersteunen.
Ze ontdekten dat het christelijke recht van Amerika ten minste $ 50 miljoen aan ‘donker geld’ besteedde om campagnes en belangenbehartiging in Europa te financieren. Door de maatregelen van Amerikaanse politieke financiering lijkt dit misschien niet een enorm bedrag, maar volgens Europese normen is het formidabel. De totale uitgaven aan de Europese verkiezingen van 2014, bijvoorbeeld, door alle politieke partijen van Ierland samen, waren slechts $ 3 miljoen. In Groot-Brittannië werden de totale EU-referendumuitgaven gemaximeerd op £ 7 miljoen.
Bij TruePublica hebben we veel rapporten en artikelen geschreven over hoe deze grote bedragen waarschijnlijk het topje van de ijsberg zullen zijn. Ondoorzichtige denktanks en front goede doelen – niet wettelijk verplicht om financieringsbronnen te publiceren – veel met nauwe contacten met de huidige Amerikaanse regering zijn ook blootgesteld. Velen van hen worden ook gefinancierd door transnationale bedrijven die niet willen worden geïdentificeerd – zoals de fossiele brandstofindustrie en vooral de alomtegenwoordige zoekmachine en sociale media-reuzen.
The Independent schreef een rapport over hoe Amerikaanse religieuze conservatieven de extreemrechtse toename in Europa voeden, de macht verschuiven van individuen met universele rechten naar krachtige instellingen zoals kerken, patriarchale familiestructuren, de politie en ‘sterke leiders’.
Corporate Europe Observatory – een onderzoeksgroep die de lobby van bedrijven onderzoekt, heeft zijn weg gevonden naar dezelfde doodlopende straat. “ Gezamenlijk geloven deze partijen niet in echte levendige democratieën, ondanks hun retoriek over ‘people power’. Ze presenteren eerder een toekomstvisie gebaseerd op (ultra) nationalisme; zelfs als velen van hen recente re-branding-oefeningen hebben meegemaakt om te proberen hun meer ongure en extreme racistische elementen af te zwakken en hun aantrekkingskracht te vergroten. “
En het geld werpt zijn vruchten af. Radicale rechtspartijen maken met succes gebruik van publieke angst voor migratie, nationale identiteit en het falen van de vestiging. Na tientallen jaren in de marge, vormen ze regeringen, alleen of in coalitie.
Slechts een paar jaar geleden was dit ondenkbaar – maar pollers voorspellen nu dat extreem-rechts de politieke kaart van Europa zou kunnen hertekenen . De mate waarin Europese groepen op elkaar vertrouwen is merkbaar – en vaak op Amerikaanse, evenals Russische, hulp om hun zaak te helpen, die een openlijk conservatief religieus wereldbeeld heeft.
Een ander open democratieonderzoek vorige maand onthulde hoe een rechtse, in Madrid gevestigde campagnegroep, ondersteund door zowel Amerikaanse als Russische ultraconservatieven, op het hele continent als een ‘Super-PAC’ heeft gewerkt en Europese kiezers naar uiterst rechts heeft gedreven.
De gepubliceerde Huffington Post – ” Een gids voor de extreemrechtse machtsspelers die Europa uit elkaar scheuren ” – die een uitgebreid overzicht geeft van hoe deze ‘sterke leiders’ snel aan de macht zijn gekomen en wie hen financiert.
De Ierse onderzoeker schreef onlangs over Amerikaans donker geld dat zich met binnenlandse zaken bemoeit: ” Velen associëren de duistere wereld van ‘donker geld’ met het Amerikaanse politieke systeem, maar de invloed ervan is veel dichter bij huis gekomen, inclusief de anti-abortusbeweging van Ierland .”
Dan was er het nieuws dat een radicale rechtse groep bekend als Turning Point – pleiten voor ontkenning van klimaatwetenschap, vrije markten en beperkte overheid – met tal van rechtse en religieuze banden met Donald Trump in Groot-Brittannië was aangekomen. Turning Point USA beweert aanwezig te zijn op meer dan 1.300 universiteitscampussen en middelbare scholen en voert “elk half jaar meer dan 500.000 persoonlijke gesprekken met studenten”. De door schandalen getroffen groep wordt geplaagd door racistische incidenten en aantijgingen van illegale campagne-uitgaven sinds de lancering, met zijn ” professor watchlist ” beschuldigd van belemmerende academische vrijheid. Keerpunt is nu in het Verenigd Koninkrijk – waar ze afgelopen maart optraden in Londen, Nottingham en Brighton, waar de Sussex University Conservative Society een evenement organiseerde .
Het ergste van de Amerikaanse stijlpolitiek is onlangs ook aan de kust van Groot-Brittannië aangekomen met de opening in Londen van wat ‘oppositieonderzoek’ wordt genoemd – ook bekend als een politieke aanvalshond-operatie. De UK Policy Group brengt de duistere kunst van de politiek in de achterkamer van Washington met behulp van Silicon Valley met een zeer rechtse agenda. Ze zijn nauw verbonden met America Rising – een politieke financieringsgroep. De grootste donor is een hedgefondsmiljardair en ‘gierkapitalist’ genaamd Paul Singer. Singer richt zijn bedrijf actief op het oppakken van koopjes na de Brexit.
Het mannelijke managementteam van de UK Policy Group komt echter niet uit de commerciële wereld, maar lijkt in plaats daarvan vrijwel uitsluitend afkomstig te zijn van de Conservative Party. De website is een eenvoudige startpagina die opschept over – “door tientallen jaren ervaring op het hoogste niveau van de Britse en Amerikaanse politiek te combineren, rusten we klanten uit met een reeks gespecialiseerde hulpmiddelen om hen te helpen de agenda te bepalen” en “vorm te geven aan publieke verhalen”.
In Groot-Brittannië en Amerika wordt veel gedaan door de regering van Russische inmenging in hun democratieën, maar de autoriteiten zeggen eigenlijk nooit helemaal wie ze zijn – als de feiten inderdaad bekend zijn. En als iemand het zou weten, zou dat het grote bereik zijn dat de surveillancebureaus hebben – ze worden tenslotte internationaal erkend als de meest indringende spionagearchitectuur in het Westen. Alle rapporten van openDemocracy, Huff Post en de Ierse onderzoeker (en anderen) noemen bewijs van inmenging, niet door het Kremlin zelf, maar door Russische orthodoxe en ultraconservatieven.
Rusland glijdt zelf in de richting van ultraconservatisme . Het politieke en sociale leven wordt nu gedomineerd door hen en het religieuze recht, dat twintig jaar geleden met de definitieve ineenstorting van de Sovjet-Unie stevig op de achtergrond werd geschoven. Voorbeelden van hun macht zijn openbaar te zien op tentoonstellingen en concerten van hedendaagse kunst door ‘godslasterende’ westerse rockbands die regelmatig worden verstoord door verdedigers van de ’traditionele waarden’ van Rusland, terwijl een alliantie van pro-Kremlin-politici en de krachtige Russisch-orthodoxe kerk kraakt neer op “schadelijke” burgerlijke vrijheden zoals abortusrechten.
Het boek van Jane Meyers – Dark Money: The Hidden History of the Billionaires Behind the Rise of the Radical Right – laat zien hoe de overwinning van Donald Trump, ondanks veel tegengestelde discussie, een enorme overwinning was voor de miljardairs die geld in de Amerikaanse politiek hebben gestort systeem. Het boek onthult een elite-kader van plutocraten – geleid door rechtse families en individuen zoals de Kochs, de Scaifes, de Olins en de Bradleys – allen die een systematisch plan hebben opgesteld om het Amerikaanse politieke systeem fundamenteel te veranderen. Mayer volgt een spoor van miljarden dollars uitgegeven door het netwerk en onthult een verbluffende conglomeratie van denktanks, academische instellingen, religieuze en mediagroepen, gerechtsgebouwen en bondgenoten die onder hun invloedssfeer zijn gevallen.
Hetzelfde gebeurde achter de schermen in Groot-Brittannië, waarin dezelfde plutocraten vergelijkbare organisaties financierden om het liberale centrum van Groot-Brittannië te veranderen en hun strategieën stevig te richten op politieke en maatschappelijke verdeeldheid. Brexit was hun doel. En toch, de slang die Groot-Brittannië vandaag de dag bestuurt met zorgvuldig verborgen agenda’s, doet dit nu met arrogante straffeloosheid, zo is hun vertrouwen. Eenmaal gevangen – niets meer dan een paar zinloze boetes en de vreemde omslag op knokkels is de straf. Het is alsof de instellingen die geacht worden de democratie en de rechtsstaat te handhaven in een kerker zijn gegooid en geboeid.
Het succes van het Brexit-project wordt niet beter aangetoond door het feit dat het politieke middenveld op Brexit nu volledig is ingestort, volgens een nieuwe poll POLITICO-Hanbury die enkele dagen geleden werd gepubliceerd. Als er ooit een verdeel en heers speelboek volledig in gebruik was en actief is, is het met het nieuws dat Britse kiezers nu de Brexit-middenweg hebben verlaten ten gunste van de extreme standpunten van het intrekken van artikel 50 of het nastreven van een no-deal Brexit. Hoe dan ook, het zal een onomkeerbare ramp blijken te zijn voor de bredere samenleving. En raad eens wie er zal zijn om ons van onszelf te redden?
In de tussentijd heeft een onsmakelijk bijproduct van alle reactionaire taal die activisten en politici de afgelopen jaren hebben omarmd, geleid tot extreem-rechts in Groot-Brittannië, die zo gewelddadig worden dat de veiligheidsdiensten nu voor het eerst openbare dreigingswaarschuwingen afgeven. tijd. En toch wordt er nooit veel gezegd over de Amerikaanse financiering die hun extremisme voedt.
Het uitstekende team van DeSmog UK heeft herhaaldelijk onderzoek gepubliceerd waaruit blijkt dat een netwerk van radicale conservatieven lobbyisten, politici en campagnegroepen financieren die het Verenigd Koninkrijk naar een harde Brexit duwen , met als doel milieubescherming te bevorderen in naam van de vrije markt ideologie.
Corporate Europe Observatory heeft gepubliceerd talloze berichten over hoe de macht van de corporaties is nu overweldigend democratie, rechtvaardigheid en de rechtsstaat.
Evenzo, Unearthed, heeft de onderzoekstak van Greenpeace hetzelfde gerapporteerd, maar ook hoe de internationale technologietransnationale ondernemingen zich bezighouden met de dereguleringshandeling . Ze hebben zelfs fonds organisaties als fact-checkers de dumbing-down van hun ware doelstellingen mogelijk te maken. De invloed die ze hebben gehad op verkiezings- en democratische uitkomsten via de resultaten van zoekmachines en miljarden posts op sociale media is echt seismisch. En toch gaan ze ook door met een opmerkelijke mate van immuniteit – alsof ze zijn gevaccineerd tegen democratische wetten. Zelfs hoge boetes die worden uitgedeeld, komen vaak neer op slechts een dag of twee winst .
De grootste zoekmachine ter wereld – met ongelooflijke macht over hele populaties is betrapt op het financieren van extreemrechtse schimmige groepen – zoals de American Legislative Exchange Council (ALEC) die ervan wordt beschuldigd een wurggreep te hebben in het politieke systeem in Amerika met enorme bedragen aan ‘dark money’-financiering uit onbekende bronnen. Op hun beurt hebben deze Amerikaanse organisaties, met connecties met het Whitehouse, hun enorme vuurkracht gericht op het verzekeren dat Brexit Groot-Brittannië werkelijkheid wordt. Alleen deze ‘instelling’ heeft meer dan 400 zakelijke en politieke financieringsverbindingen.
Zoals Carole cadwalladr (die het Cambridge Analytica-verhaal brak) van de Observer samenvat in een stuk voor de New York Review: – “Toch zijn de skulduggery, chaos en amateur-dramatiek van de Brexit-onderhandelingen een perfecte dekking geworden voor iets veel chiller. Van de gangen van Whitehall en Westminster tot de studio’s van de BBC, de Britse vestiging heeft haar hoofd in het zand begraven terwijl de democratie en de rechtsstaat zijn ondermijnd. De regering samenspant met een (Amerikaanse) alwetende surveillance-superkracht en hoe somber en donker en onrustig Amerika nu ook lijkt, het is niet zo somber en donker en onrustig als Groot-Brittannië. “
En Groot-Brittannië is alles wat je nodig hebt om naar die radicale subversie te kijken. Als in 2016 parlementsleden vóór het referendum in het openbaar hadden gestaan en zeiden dat er binnen drie jaar drie premiers zullen zijn geweest, dat er een parlementaire strijd zou zijn om de premier te stoppen met het sluiten van de wetgevende macht om een onvermijdelijke valutacrash te forceren , gevolgd door voorspeld banenverlies en een vooraf gewaarschuwd diepe recessie – je zou ze helemaal gek hebben gevonden. Op dit moment kan de omvang van de dreigende politieke en economische crisis niet worden onderschat. En alsof bevestiging nodig was, kiezen circulaire gierenfondsen een gemakkelijke prooi te midden van de economische destabilisatie en blijven kromme hedgefondsen profiteren van hun duistere transacties die de Brexit hielpen gebeuren.
Zoals Jonathan Lis , adjunct-directeur van de denktank British Influence terecht stelt:
” Wat werd aangekondigd als een manier voor mensen om de controle over de democratie terug te nemen, is een systematische aanval geworden op elke instelling die eraan ten grondslag ligt.”
Deze organisaties die maatschappelijke organisaties aanvallen, staan erom bekend dat ze rijk en machtig zijn in binnen- en buitenland voor financiering en politieke steun. Of het nu het cohort van UKIP’s is dat tientallen miljoenen £ donker geld in denktanks pompt met speciale toegang tot gekozen politici in het hart van de overheid, of illegaal enorme massamediale campagnes financiert – de omvang van de aanval op democratie is ongekend. Hetzelfde gebeurt in Europa met geld dat naar de plotselinge opkomst van extreemrechts stroomt onder het mom van bijvoorbeeld Duitsland AfD. De Nederlandse PVV accepteert de financiering van een door de miljonair gesteunde Amerikaanse ‘haatgroep’; de lening van negen miljoen euro van de Front National van Rusland; of de FPÖ van Oostenrijk, nu bijgenaamd de “Partij van de rijken”; of ANO, gecreëerd door een Tsjechische miljardair. Al deze partijen krijgen aanzienlijke steun van vele rijke en krachtige belangen.
En ze hebben allemaal belang bij de op vier na grootste economie ter wereld. Trump was hun eerste grote hoofdhuid. Brexit als een ideologie is hun tweede, vooral nu ze hun lokale compliant rechtse posterjongen hebben geïnstalleerd in Boris Johnson aan het roer van No10. Zijn kabinet is schaamteloos de meest rechtse in de moderne geschiedenis van Groot-Brittannië. Een snelle blik op enkele van de machtigste mensen die nu door de gangen van de macht lopen, zijn nu pro-doodstraf, anti-abortus en anti-LGBTQ – de banden met Amerikaanse extreemrechtse ultraconservatieven zijn nu duidelijk zichtbaar. Boris Johnson zelf wordt geadviseerd door Steve Bannon.
De wereldwijde alliantie die Groot-Brittannië overneemt, is een groep discipelen. Ze zijn rijk, krachtig, rechts en bestaan uit individuen, internationale transnationale ondernemingen en religieuze dwazen. Aan hun kant hebben ze de sociale media en reuzen van zoekmachines. Hun verbindingen zijn een spinnenweb dat draait om de door oorlog geharde organisatorische vaardigheden van de Amerikaanse ultraconservatieven en Amerikaanse bedrijven.
Hun doel is om de burgerrechten en burgerlijke vrijheden die de afgelopen 100 jaar zijn gevochten, te ontmantelen. Samen verachten ze allemaal mediavrijheid en de echte principes van goed functionerend kapitalisme en democratie.
Voor hen is intolerantie en verdeeldheid de meest geprefereerde staat van een natie. Het verdient de voorkeur dat zij geen regering hebben met voldoende controles en saldi die inherent zijn aan een krachtige democratie. In tegenstelling tot wat ze zeggen, zijn ze onverdraagzaam voor vrije markten en willen ze alles in hun voordeel optuigen. En de methodiek van hun benadering van macht is backroom-deals, achterhaalde strategieën en illegale tactieken en het vertelt je alles wat je moet weten over de toekomst in hun controle.
Dat is de reden waarom we getuige zijn geweest van de grootste aanval op het systeem en de instellingen die ons allemaal verdedigen tegen ongebreideld winningskapitalisme en uitbuiting. Samen willen ze af van de rechten van werknemers, de waarborgen van werknemers, pensioenverplichtingen en consumentenrechten. Ze willen zich ontdoen van de liberale samenleving met al haar diversiteit en tolerantie. En dit is veel om te vrezen.
In Groot-Brittannië, Brexit – komt het Trojaanse paard van hun waarden met de ondertekening van de handelsovereenkomst tussen het VK en de VS. Een propagandacampagne zal het aan het publiek verkopen, omdat de handelsovereenkomst die Groot-Brittannië zich niet kan veroorloven te verliezen. Elke mislukking zal worden toegeschreven aan de voeten van de EU of die Restanten die als ontrouw aan de natiestaat worden gebrandmerkt. Eenmaal getekend, zullen ze beginnen met het echte werk van het strippen van Groot-Brittannië, een manier van leven verscheuren en het land opnieuw imiteren in hun verwrongen wereldbeeld.
