De westerse burgers moeten opstaan voor Julian Assange de VS is schuldig niet wikileaks

Stefania Maurizi  is een onderzoeksjournalist die voor het Italiaanse dagblad La Repubblica werkt. Ze heeft aan alle WikiLeaks-releases van geheime documenten gewerkt en samengewerkt met Glenn Greenwald om de Snowden-bestanden over Italië te ontmaskeren. Ze heeft twee boeken geschreven – Dossier WikiLeaks: Segreti Italiani en Una Bomba, Dieci Storie. In een exclusief (elektronisch) interview met  Eresh Omar Jamal van The Daily Star, praat Maurizi  over de arrestaties van WikiLeaks-oprichter Julian Assange en klokkenluider Chelsea Manning, die samen aan de wereld de realiteit van de Irak- en Afghaanse oorlogen hebben onthuld.

Op 11 april arresteerde de Britse politie Julian Assange van de Ecuadoriaanse ambassade. Hoe belangrijk was zijn arrestatie en de manier waarop het gebeurde voor de wereldwijde persvrijheid en het recht van mensen om politiek asiel te zoeken?

Zijn arrestatie is een echte tragedie, in de eerste plaats voor hem, want laten we niet vergeten dat achter de heer WikiLeaks een mens schuilt: Julian Assange. Ik denk dat dit moet worden verduidelijkt, en ik zeg dit niet lichtvaardig, ik meen het serieus: als u de persverslagen van de afgelopen zes jaar en tien maanden hebt gelezen, terwijl Assange is vastgehouden in het kleine gebouw van de Ecuadoriaanse gemeenschap De ambassade in Londen zonder zelfs één uur per dag buiten, zult u een volledig gebrek aan empathie of rente op de media in zijn voorwaarde en de wijdverspreide rapporten hebben waargenomen dat zijn gezondheid ernstig wegens zijn beperking daalde.

Maar naast een tragedie voor hem persoonlijk, is het ook een tragedie voor persvrijheid en mensenrechten, omdat hij nu een extreem ernstig risico loopt te worden uitgeleverd aan de VS vanwege zijn journalistieke werk en dit is niet mijn mening, dit is waar het Amerikaanse uitleveringsverzoek over gaat. Het Amerikaanse uitleveringsverzoek betreft de WikiLeaks-publicaties van 2010 die mogelijk zijn gemaakt door Chelsea Manning. Ze behoren tot de belangrijkste openbaringen in de geschiedenis van de journalistiek.

Deze publicaties zijn zo belangrijk dat ze bijna 10 jaar na hun vrijgave nog steeds worden gebruikt door journalisten, activisten en wetenschappers. Kijk naar de rechtszaak van de Chagos-eilandbewoners: ze gebruikten de WikiLeaks-kabels. Het is dus een tragedie die een journalist, een redacteur, een uitgever-oproep Assange is wat je wilt, een extreem serieus risico loopt om de rest van zijn leven in de gevangenis te belanden omdat hij het lef had gehad om deze informatie te publiceren.

Terwijl hij uit de ambassade werd gesleept, hield Assange vast aan een boek dat je hem gaf. Wat kun je ons over dat boek vertellen?

Ik gaf Julian Assange dat boek met interviews met Gore Vidal van de redacteur van het Real News Network, Paul Jay, ‘Geschiedenis van de nationale veiligheidsstaat’ in 2016, een paar weken na de Amerikaanse verkiezingen van 2016. Het is een belangrijk boek, omdat de analyse door Gore Vidal van hoe de VS uiteindelijk het krachtigste militaire-inlichtingencomplex ter wereld heeft, zo briljant is. Ik was er zeker van dat Julian die analyse zou hebben gewaardeerd, omdat het perspectief biedt op vele jaren van WikiLeaks ‘werk aan miljoenen documenten met betrekking tot het Amerikaanse militaire-inlichtingencomplex. Wat mij altijd heeft geïntrigeerd over de stichter van WikiLeaks is het feit dat hij technologie begrijpt, maar hij begrijpt ook macht, terwijl niet alle geeks het begrijpen.

Het grootste deel van het verhaal over Assange brengt hem naar voren als een ‘internationale mysterieuze man’, velen richten zich op zijn technische vaardigheden, maar wat me altijd heeft geïntrigeerd, is zijn begrip van hoe technologie de macht hervormt, vooral op het niveau van informatie die wordt vrijgegeven om gemeenschappen krachtiger te maken , dat is wat WikiLeaks heeft gedaan. Hij en WikiLeaks zijn verre van perfect, en ze hebben zeker fouten gemaakt en dubieuze keuzes gemaakt, maar kijk eens hoe hun publicaties journalisten, activisten en geleerden in staat hebben gesteld. Zelfs publicaties die in vergelijking met de Amerikaanse diplomatieke kabels minder belangrijk leken, zoals de e-mails van het Hacking Team, blijven het publiek informeren en mensen machtigen. Onlangs gebruikte de  Washington Post hen om de Khashoggi-moord te onderzoeken.

Waarom denk je dat hij dat specifieke boek vasthield? Denk je dat het zijn manier was om mensen een boodschap te sturen?

Ik zou echt graag willen weten waarom hij dat boek bij zich had dat ik hem cadeau heb gedaan. Mij ​​werd verteld dat hij in de dagen voor zijn arrestatie dat boek met andere WikiLeaks-medewerkers besprak, maar ik weet niet zeker waarom hij dat boek bij zich had op de dag dat hij werd gearresteerd. Ik hoop dat velen dat belangrijke boek zullen lezen.

Vóór de arrestatie van Assange werd voormalig WikiLeaks-bron Chelsea (toen Bradley) Manning opnieuw gevangen gezet. Wat was de reden daarvoor?

De Amerikaanse autoriteiten willen haar dwingen om te getuigen tegen Assange en WikiLeaks en het is waarschijnlijk dat ze proberen haar te dwingen te getuigen om hun zaak tegen hen op te bouwen. Laten we niet vergeten dat het altijd lastig is geweest voor de Amerikaanse autoriteiten om een ​​effectieve zaak op te bouwen, omdat de WikiLeaks-publicaties worden beschermd door het Eerste Amendement, en daarom is de regering-Obama uiteindelijk niet doorgegaan met de vervolging van Assange en WikiLeaks, zoals de Trump-administratie nu doet.

Het is aannemelijk dat de Amerikaanse autoriteiten, door Chelsea Manning te dwingen te getuigen, manieren proberen te vinden rond de bescherming van het eerste amendement. Maar vanwege het buitengewone geheim van de Grand Jury-procedure weten we niet wat de Amerikaanse autoriteiten eigenlijk van haar verlangen. Wat we echter wel kunnen zeggen, is dat Chelsea Manning buitengewone moed en integriteit bezit.

Ze had de moed om geheime documenten naar WikiLeaks te lekken en daarbij bewijs te leveren van oorlogsmisdaden en ernstige mensenrechtenschendingen, hoewel ze zich volledig bewust was van de buitengewoon ernstige gevolgen die ze zou ondervinden. Ze bracht zeven jaar in de gevangenis door voor haar ethische keuze, waarvan 11 maanden als “wreed en onmenselijk” werden bestempeld door de VN-rapporteur voor foltering, Juan Mendez.

Nu zit Chelsea terug in de gevangenis omdat hij weigert mee te werken met de Grote Jury, en de Amerikaanse autoriteiten hebben haar zelfs de opdracht gegeven een boete van 500 dollar te krijgen voor elke dag dat ze na 30 dagen in de gevangenis blijft en 1.000 dollar na 60 dagen. De geschiedenis zal niet vriendelijk zijn voor de Amerikaanse autoriteiten vanwege hun behandeling van Chelsea Manning en alle gewetensbezwaarden die oorlogsmisdaden hebben blootgelegd. Ethisch gezien is ze een reus, een echte held in de beste traditie van gewetensbezwaarden.

Wat zijn volgens u de ontvouwende en toekomstige implicaties van deze twee gebeurtenissen?

De implicaties zijn enorm en je hoeft geen journalist of intellectueel te zijn om ze te begrijpen. U hoeft zelfs geen ingewikkelde juridische zaken te begrijpen. Het gaat allemaal om een ​​zeer basisprincipe: willen we leven in een samenleving waar oorlogsmisdaden en ernstige mensenrechtenschendingen worden blootgelegd en degenen die deze misdaden plegen, ter verantwoording worden geroepen?

Als we dat doen, moeten we journalistieke bronnen en klokkenluiders beschermen zoals Chelsea Manning en Edward Snowden, mediaorganisaties zoals WikiLeaks en uitgevers zoals Julian Assange. Terwijl we de afgelopen negen jaar getuige zijn geweest van een meedogenloze en harde vervolging en vervolging van hen: Chelsea zit sinds 2010 in de gevangenis, Julian Assange heeft de vrijheid nooit meer gekend sinds het publiceren van Chelsea’s documenten en hij kan in de gevangenis belanden voor het leven . Edward Snowden werd in de toestand gebracht dat hij naar Rusland moest vluchten om daar bescherming te zoeken.

Dit alles is gebeurd in een democratie zoals de VS, waar blijkbaar president Trump pardon overweegt voor troepen die oorlogsmisdaden hebben gepleegd, volgens persberichten, en in een democratie waar degenen die hebben gemarteld, gedood, ontketende verwoestende oorlogen zoals de oorlog in Irak hebben losgelaten heb geen enkele dag in de gevangenis doorgebracht. Is deze wereld van ons echt niet op zijn kop?

Dingen zullen niet veranderen tenzij de publieke opinie rebelleert tegen deze omgekeerde wereld. De publieke opinie heeft de macht in een democratie, dus er is ruimte voor verandering en actie, en verandering en actie zijn uiterst urgent voordat het te laat is voor Chelsea en voor Julian Assange en de WikiLeaks-medewerkers, die allemaal een extreem ernstig risico lopen.