Indignatie redactie 
De poging van Donald Trump om een duizelingwekkend dodental van 200.000 personen in de VS als een bekronend succes af te schilderen, stelt de gescheurde politieke instellingen van het land voor hun ultieme test.
‘Als we tussen de 100.000 en 200.000 hebben, hebben we het allemaal heel goed gedaan’, zei hij zondag tegen verslaggevers in het Witte Huis. Maandag zei Dr. Deborah Birx – een betrouwbaar mondstuk van Trump en lid van de coronavirus-taskforce van het Witte Huis – dat een dodental in dat bereik het resultaat zou zijn van ‘dingen goed samen doen, bijna perfect’. Tijdens de propaganda-briefing van dinsdag over het coronavirus toonde hij een kaart met een dodental in het bereik van 100.000-240.000 als een ‘ doel’ .
This White House briefing room slide lists as "goals" 100,000 to 240,000 deaths.
Breathtaking. pic.twitter.com/CrajjVGqVf
— Shane Goldmacher (@ShaneGoldmacher) March 31, 2020
Slechts 30 dagen geleden verklaarde Trump dat het aantal Amerikaanse zaken snel zou dalen van 15 naar “bijna nul”. Voordien belemmerde zijn eigenzinnige obsessie met zijn eigen verkiezingsperspectieven, en dus met het liegen en onvoldoende reageren op het risico van een pandemie, het vermogen van het land om te reageren zodra het virus arriveerde. Er is overvloedig bewijs – naar voren gebracht door Trump’s eigen mond, erkend door leden van zijn regering, gedrukt op de pagina’s van de Amerikaanse dagbladkranten – dat de VS onder zijn toezicht de kans hebben gemist om het virus in te perken. Dat falen heeft ons op zijn beurt gedwongen om meer dood en economische ellende te doorstaan dan we zouden hebben geleden als de regering competent had gereageerd.
Het is een kwestie van universele consensus onder experts, journalisten, loopbaanfunctionarissen en mensen van goede trouw in het algemeen dat Trump de reactie op tragische wijze heeft verprutst. Zijn verlangen om de publieke verwachtingen van wat succes inhoudt drastisch te herijken, weerspiegelt een besef van zijn eigen mislukkingen en een wanhoop om mensen daarover te misleiden, allemaal om politieke schade voor zichzelf te minimaliseren.
Massale misleiding is een tweede natuur voor Trump. Het is in wezen onmogelijk voor te stellen dat hij vroege fouten erkent, zich ertoe verbindt deze te herstellen, in de toekomst beste praktijken toepast en campagne voert voor herverkiezing in de tweede helft van zijn coronavirusreactie. Hij zal in plaats daarvan Amerikanen vragen om zijn leiderschap te beoordelen vanuit een uitgangspunt waar niemand in de Verenigde Staten – geen gouverneurs, geen burgemeesters, geen ziekenhuisleiders, geen superintendenten – iets deed om de catastrofe te verzachten terwijl hij aan het friemelen was, en twee miljoen Amerikanen stierven. Door deze kromme standaard, die de lat laag genoeg legt om een massagraf te omspannen, zal hij beweren dat hij miljoenen levens heeft gered – dat Amerika hem dankbaar zou zijn – en gehoorzame republikeinen op alle niveaus van de partij zullen zijn griezelige lijn volgen. Hij schept op over de televisiescores van zijn nachtelijke propaganda-briefings, die hij gebruikt om de geschiedenis van de afgelopen twee maanden uit te wissen en anderen de schuld te geven van zijn mislukkingen, zodat als het dodental zijn ‘doel’ overschrijdt, dit alleen komt omdat sommigen onder- met middelen uitgeruste democratische gouverneurs lieten hem in de steek.
De test hier is niet alleen of hij geallieerde en gebroken instellingen kan spelen om deze vervalste geschiedenis als waarheid te presenteren, of een kwestie van legitiem debat. Het is of hij een massale vergetelheid kan misbruiken van precies datgene wat het idee van een Trump-presidentschap in de eerste plaats zo onaanvaardbaar maakte, nu een van de grote waarschuwingen is uitgekomen.
Tijdens de verkiezingen van 2016 was het idee dat Trump te narcistisch, autocratisch, wraakzuchtig, incompetent en corrupt was om president te zijn, echt onomstreden. Hillary Clinton was degene die zei : ‘een man die je kunt lokken met een tweet is geen man die we kunnen vertrouwen met kernwapens’, en ze had gelijk, maar ze was niet de eerste. Maanden daarvoor waarschuwde senator Marco Rubio (R-FL) het land om “de nucleaire codes van de Verenigde Staten niet aan een grillig persoon te geven”, en trok zijn kritiek nooit in. Senator Ted Cruz (R-TX) heeft gebeldTrump een ‘volkomen amorele’ ‘narcist’ en een ‘pathologische leugenaar’. Er veranderde niets aan het lage karakter van Trump, noch zijn geschiktheid voor zijn ambt, toen hij president werd, maar andere dingen deden dat wel. Republikeinen in het Congres besloten dat het in hun belang was om de risico’s op papier te zetten en te negeren, om stappen te ondernemen om hem alleen in bedwang te houden wanneer zijn gedrag hun macht bedreigde. De reguliere mediaorganisaties kwamen onder enorme druk te staan om te stoppen met het benadrukken van Trump’s aberrance en ongeschiktheid voor het ambt, en alle rare dingen over hem in hun bestaande kaders te schrappen om het presidentschap te bekleden.
In zekere zin begonnen Amerikaanse elites met het opnieuw configureren van hun hele omgeving – bureaucratische processen en nieuwsverslaggeving en toezicht en wetgevende prioriteiten – om de rol van president te laten vervullen door iemand zonder de capaciteit om het werk te doen, en negeerden vervolgens alle inherente risico’s om ons politieke systeem te manipuleren.
Aan het begin van de transitie verwonderde Trump’s verwende schoonzoon Jared Kushner zich over de intensiteit van de West Wing-operatie van president Obama en vroeg : ‘Hoeveel van deze mensen blijven er?’ zich er schijnbaar niet van bewust dat Trump de regeringszetel helemaal alleen zou moeten bemannen. Van de kinderen van presidenten is nooit vereist dat ze de onmetelijkheid van de baan die hun vaders hebben vervuld, volledig begrijpen; Kushner onderscheidt zich door zowel de diepgang van zijn naïviteit als het feit dat de president hem de titel van senior adviseur heeft gegeven, en een uitgebreide portefeuille met hoge belangen. Tegen het vierde jaar zou Kushner naar verluidt de vader van zijn vrouw ervan te overtuigen dat de media het risico op coronavirus hadden overschreven, en dat Trump het dus moest blijven bagatelliseren en degenen die het nauwkeurig hadden gekenmerkt, beschuldigen van het plegen van een ‘hoax’.
In de tussenliggende jaren lazen we van de eindeloze paleisintriges rond Kushner en kregen we genoeg informatie om de waarheid van zijn gepolijste middelmatigheid voor onszelf te achterhalen. We hebben vernomen dat ambtenaren van loopbaaninformatie dachten dat het geven van een veiligheidsmachtiging een bedreiging voor de nationale veiligheid zou vormen, maar dat Trump hen overstemde . We leerden dat hij onbeveiligde kanalen gebruikte om te communiceren met de kroonprins van Saoedi-Arabië, die vervolgens onder dekking van de regering een columnist van de Amerikaanse krant zou vermoorden. Ondanks dit alles, hebben loopbaanwetgevers van beide partijen Kushner uitgenodigd om deel te nemen aan gevoelige wetgevingsonderhandelingen, en hij werd een vaste waarde in nieuwsbrieven over roddel over kapitaal en bij black-tie-affaires voor de tweeledige elite. Het feit dat zijn aanwezigheid in het oor van de president een bron was van diepe corruptie en gevaar voor het land, verdween bijna onmiddellijk naar de achtergrond nadat de inauguratiedag ten einde liep, en nu zullen tienduizenden mensen sterven.
Dit patroon van Trump die loyalisten en sycophants uitnodigt om pantomime-competenties uit te oefenen in posities met grote macht, en die niet worden tegengehouden, heeft zich keer op keer herhaald. In de korte loop van de crisis die we vandaag doormaken, adviseerde de economische topadviseur van Trump, Larry Kudlow, het kijkende publiek om aandelen te kopen, en drong erop aan dat het coronavirus in bedwang werd gehouden, en moedigde Trump aan om de richtlijnen voor sociale afstanden in te trekken, zodat mensen komen samen op de werkplek en brengen de economie weer in beweging terwijl ze COVID-19 naar elkaar verspreiden. Zijn gedrag is ronduit bekritiseerd, maar wat de kritiek heeft gemist, is het enorme inleidende schandaal dat Larry Fucking Kudlow, een bekende charlatan-kabeljournaal, de voorzitter is van de Nationale Economische Raad. Die afspraak, zoals vele anderen, is een voorbeeld van alle dingen die we ooit collectief wisten over waarom Trump als president het land dreigde te imiteren. Maar Republikeinen wilden het niet stoppen, en verslaggevers konden de regering niet lastigvallen met vragen over de geschiktheid van de binnenste cirkel van Trump om de regering te leiden zonder partijdig te lijken, dus ging iedereen gewoon verder.
In een dergelijke omgeving is het moeilijk om Trump de schuld te geven omdat hij denkt dat hij catastrofaal de voorzorgsmaatregelen van honderdduizenden Amerikanen, het verlies van miljoenen banen kan leiden en het als een overwinning kan claimen, ervan overtuigd dat degenen die beter weten uiteindelijk begin de werkelijkheid zelf als onkenbaar te beschouwen en ga weer verder. Trump heeft duizenden Amerikanen in de steek gelaten om na orkaan Maria in Puerto Rico te sterven, en vervolgens brutaal en bullshitting zijn weg uit enige verantwoording ervoor door het opzetten van foto-ops en liegen over de omvang van de dood. Toen de Democraten in 2018 de controle over het Huis van Afgevaardigden kregen, kreeg het de macht om de omvang van dat falen aan het licht te brengen en de schuld van de regering voor de dood van duizenden van onze landgenoten tot een federaal dossier te maken.
This is happening right out in the open now. White House officials are admitting it. And instead of investigating this genuinely murderous impeachable offense, the House is recessed until April 20. https://t.co/GWSjvVYpEe pic.twitter.com/1tgDYzC6GE
— Brian Beutler (@brianbeutler) March 31, 2020
Nu Trump zichzelf van harte feliciteert en burgers dreigt te schaden wiens gouverneurs hem niet ook loven, stemt hij staten toe met electorale stemmen die hij nodig heeft en dwingt hij hete zones in de blauwe staat om met elkaar te concurreren in hongerspellen voor levensreddende federale middelen, het Huis wordt verdaagd tot 20 april. Politico rapporteertdat huisspreker Nancy Pelosi “krachtig toezicht heeft beloofd, maar ook heeft gesignaleerd dat eventuele onderzoeken naar vroegtijdige mislukkingen door de regering waarschijnlijk moeten wachten tot na de onmiddellijke noodsituatie; ze heeft herhaaldelijk gepleit voor een ‘evaluatie na actie’. ‘Ondertussen:’ Democraten hebben getracht hun documentaanvragen aan te passen aan de meest direct toegankelijke informatie. Ze hebben ook slechts in beperkte mate weerstand geboden aan het embargo van de regering tegen hoge ambtenaren die getuigen, op hun hoede omdat ze er te agressief of te politiek uitzien tijdens een wereldwijde crisis. ‘
Het lijkt de natuurwet te trotseren dat een man op zo’n goed gedocumenteerde manier zoveel zichtbare schade kan aanrichten met zulke verschrikkelijke gevolgen, en toch het blijvende vertrouwen van eenmalige sceptici kan verwerven, terwijl hij geen van zijn aanhangers verliest. Maar er zijn geen fundamentele eigenschappen van de politiek die de mislukte leiders de opdracht geven te verslaan; ze moeten worden verslagen . Trump zal alle zwakke punten die hij in onze verantwoordingssystemen aan het licht heeft gebracht, misbruiken om dat te voorkomen, en hij zal het schaamteloos doen, omdat dit ook voor hem een laatste test is. Of hij de overhand heeft of niet, het is aan de mensen zelf wiens macht om de waarheid te verspreiden en de publieke opinie vorm te geven, hij elke dag grotendeels onbetwist.
