Toen het Verenigd Koninkrijk bijna drie jaar geleden op de Brexit stemde, dachten sommigen dat dit het begin van het einde van de Europese Unie zou kunnen betekenen. Sommige analisten waarschuwden dat het VK de eerste zou zijn in een reeks dominostenen die vielen en spraken over een mogelijke “Frexit”, “Nexit” en “Swexit.”
Maar in plaats van een voorbode te worden van de ondergang van de EU, daalde het Verenigd Koninkrijk in politieke chaos en werd het een waarschuwend verhaal voor andere EU-landen.
Isabell Hoffmann , die de mening in de EU volgt voor Bertelsmann Stiftung, een Duitse onafhankelijke stichting, zegt dat Brexit de status van de EU niet heeft geschaad – het heeft het geholpen.
“We zien een Brexit-effect in de cijfers als het gaat om steun voor de Europese Unie”, zegt Hoffmann. “Eigenlijk gaan ze aanzienlijk omhoog en blijven ze sindsdien op.” Die steun is sinds het referendum van 2016 met 10 procentpunten gestegen, zegt ze. “Er zijn nu ongeveer 70 procent van de mensen die zeggen:” we zouden stemmen voor ons land om in de Europese Unie te blijven. ”
Andere peilingen tonen een even hoge mate van goedkeuring voor de in Brussel gevestigde politieke unie en handelsblok van 28 landen. Waarnemers zeggen dat er tegenwoordig meer mensen bijeenkomen om de Europese Unie te steunen omdat deze wordt belegerd.
Veel Europeanen zijn ook op hun hoede omdat het Brexit-proces – verre van soepel en succesvol te zijn zoals Brexiteers had beloofd – een ramp was. Premier Theresa May en het Britse parlement zitten al maanden gevangen in een beleidsdoolhof, zonder consensus over hoe de EU te verlaten. Het Britse Lagerhuis, bekend om zijn onstuimige maar vaak erudiete en samenhangende debat, wordt gekenmerkt door schreeuwende wedstrijden en vitriol.
George Papaconstantinou, die van 2009 tot 2011 de Griekse minister van Financiën was, zegt dat een groot deel van Europa de Brexit met ongeloof en verbazing heeft zien spelen.
“Een land dat er prat op gaat een extreem robuust parlementair systeem te hebben, raakt plotseling volledig op drift”, zegt Papaconstantinou.
De politieke wanorde in Londen heeft het verlaten van de EU tot een harde verkoop op het continent gemaakt. “Het hele proces van Brexit is zo ingewikkeld, zo moeilijk – waardoor mensen beseften dat je de EU niet zo gemakkelijk verlaat”, zegt Papaconstantinou. Eurosceptische partijen in Frankrijk, Nederland en Zweden hebben sindsdien de oproep voor soortgelijke referenda teruggedraaid en zich in plaats daarvan gericht op het veranderen van de EU van binnenuit.
In het afgelopen decennium is de EU opgeschrikt door immigratie en schuldencrises. In de nasleep van de wereldwijde financiële crisis van 2008 konden een aantal landen, waaronder Griekenland , Portugal , Ierland , Spanje en Cyprus , hun staatsschuld niet terugbetalen of herfinancieren . De financiële crisis bedreigde het Europese banksysteem. In 2015 zijn meer dan een miljoen migranten en asielzoekers uit Afrika en het Midden-Oosten naar Europa afgereisd om druk uit te oefenen op openbare middelen, het populisme te voeden en het Brexit-referendum te helpen vertrekken.
Papaconstantinou zegt dat de steun voor de EU is toegenomen, niet alleen omdat mensen bang zijn voor de chaos die een scheiding als Brexit zou veroorzaken, maar ook omdat meer Europeanen de EU lijken te waarderen en “een gemeenschappelijke bestemming op een manier zien die ze vijf jaar geleden niet .”
Maar de problemen van de Europese Unie zijn nog lang niet voorbij. De economische groei vertraagt. De bevolking blijft verouderen. En EU-critici winnen meer politieke macht.
Hoewel Brexit wat ademruimte heeft geboden, is populisme vandaag een grotere uitdaging dan in 2016. Populisten hebben de leiding in Italië, de op twee na grootste economie in de eurozone, en populistische partijen in Zweden, Spanje, Duitsland, Oostenrijk en Estland doorbraken hebben gemaakt.
“Ik denk dat je kunt overtuigen waarom de uitdagingen voor de EU aan kracht winnen”, zei Matthew Goodwin, co-auteur van National Populism: The Revolt Against Liberal Democracy.
Goodwin zegt dat de EU nu de overhand heeft en dat de brexit-puinhoop deze heeft versterkt. Maar het succes op lange termijn van de Europese Unie is verre van zeker.
Daarom probeert de elite de Brexit tegen te houden … de kans dat Engeland het beter gaat doen dan de EU-landen is groot. Dan volgt de rest en is het einde EU.