Wat is toch de ratio achter het supervoorzichtige beleid van Nederland als het gaat om de pensioenfondsen, waardoor er veel minder aan gepensioneerden wordt betaald dan zou kunnen en waardoor het vermogen van de pensioenfondsen almaar stijgt? Als dat geld niet aan gepensioneerden wordt uitbetaald, waarvoor moet het dan dienen?

SBBS
Financieel specialist Pieter Lakeman en journalist Arno Wellens zeggen het te weten. Het codewoord is: SBBS. Een nieuw product, waarbij giftige leningen door elkaar worden gehusseld met staatsleningen, waarna het geheel een grotere waarde krijgt dan gerechtvaardigd.  Dit met als belangrijkste doel om banken te helpen uit de gevarenzone te komen’.  Wie worden volgens Wellens geacht om in SBBS te beleggen?  Inderdaad de pensioenfondsen.

SBBS staat voor Sovereign Bond-backed Securities, op Google als volgt beschreven: ‘a new financial instrument which has been proposed as a solution tot help banks diversify their sovereign exposures and further weaken the link with their home governments’.

Het systeem is volgens Wellens vergelijkbaar met de manier waarop Amerikaanse banken voor de crisis waardeloze hypotheken wegwerkten.

Argwaan rond nieuw product
SBBS wordt in Europa voorbereid door Valdis Dombrovski, de Eurocommissaris voor het redden van banken. Pensioenfondsen kijken volgens Wellens met argwaan naar dit nieuwe financiële product, want het bevat leningen aan failliete bedrijven die op deze manier aan het zicht worden onttrokken.  Het werkt volgens Arno Wellens als volgt: ‘ Je krijgt een schoenendoos. Daar stop je een staatslening in van Portugal, een failliete Italiaanse afvalverwerker, Grieks overheidspapier, een of andere failliete Poolse spoorwegmaatschappij. Daarna schud je die doos door elkaar, waarna de waarde toeneemt en vervolgens ga je die doos aan pensioenfondsen verkopen. In de schoenendoos zit rotzooi die een normaal mens nooit zou kopen’, aldus Wellens.

Nieuw
Het is een betrekkelijk nieuw fenomeen, waar nog niet veel aandacht voor is. Dat Europa bij het bedenken van dit nieuwe financiële product vooral kijkt naar pensioenfondsen acht financieel expert Lakeman aannemelijk. ‘In Nederland schrijft De Nederlandsche Bank pensioenfondsen voor waarin ze moeten beleggen. Ik vroeg me al af hoe ons pensioengeld naar Zuid-Europa zou moeten. Dat het zo zal gaan klinkt aannemelijk’.  Wellens: ‘Straks zegt DNB: je moet zoveel SBBS kopen’. Als het systeem erdoor komt staat het kopen van SBBS door pensioenfondsen gelijk aan diefstal van gepensioneerden, aldus Wellens. ‘Het is een piramidespel’.

Zo haalde de overheid meer dan 30 miljard uit de kas van het ABP

Het kabinet klaagt steen en been over de ‘slechte’ positie van de Nederlandse pensioenfondsen, waardoor een hervorming van het pensioenstelsel noodzakelijk is. Wie De Telegraaf leest ziet een mediaoffensief dat de geesten rijp maakt voor ingrijpende veranderingen met de dreiging van pensioenkortingen als doemscenario als het kabinet zijn zin niet krijgt.

Nep-probleem
Die kortingen zouden helemaal niet nodig zijn als het kabinet ten aanzien van de pensioenfondsen een meer realistische berekeningssystematiek zou kiezen. Overal in Europa worden de rendementen van pensioenfondsen hoger ingeschat dan in Nederland.

Bangmakerij
De verhalen van minister Koolmees, Klaas Knot van De Nederlandsche Bank en pensioendeskundigen als Hans van Meerten die dezer dagen in de krant te vinden zijn, spelen in op angstgevoelens van gepensioneerden. Dit in de hoop dat zo het overleg met de vakbeweging en werkgevers weer losgewrikt kan worden. Dat dit overleg snel op gang komt is natuurlijk aan te bevelen. En op sommige punten kan en moet het pensioenstelsel inderdaad verbeterd worden. Maar dat het kabinet  zijn toevlucht neemt tot bangmakerij vinden we niet erg passen in deze tijd. Het is pure machtspolitiek.

Waar zijn de ABP-miljarden?
Als het gaat om de door het kabinet gesignaleerde belabberde situatie van de pensioenfondsen blijft steeds één onderwerp onbesproken: de manier waarop in de zeventiger en tachtiger jaren de toenmalige kabinetten (o.a. Lubbers) een forse greep deden in de kas van het ABP. De overheid gebruikte niet alleen ABP-geld om het overheidstekort te financieren, maar verlaagde ook de kostendekkende pensioenpremie van 20% naar 6% en ook die 6% premie werd niet uitgekeerd maar genoteerd als schuld aan het ABP, zodat de overheid ook dit geld kon gebruiken om over een langere periode overheidsambities te financieren.

Zo zit het in elkaar
Het geld werd nooit terugbetaald. Zonder die ingreep zou het ABP er nu stukken beter voorstaan. Dit is een onderwerp waarover in Den Haag en ook door het huidige bestuur van het ABP in alle talen wordt gezwegen. Maar niet door pensioendeskundige en voormalig topambtenaar Rob de Brouwer. In dit Youtube-interview met omroep Weltschmerz legt hij uit hoe de Nederlandse overheid zich miljoenen uit de portemonnee van ambtenaren toeëigende en dat geld nooit teruggaf.