Dmitri Medvedev, de voormalige Russische president, en meest waarschijnlijke opvolger van Poetin indien hem iets zou overkomen, had zijn eigen predicties voor 2023.

Hij voorziet dat het Verenigde Koninkrijk weer toe zal treden tot de Europese Unie, die daarna uiteen zal vallen. Hij voorspelt oorlog tussen Frankrijk en Duitsland in het verlengde daarvan. En ‘president Musk’ in de Verenigde Staten, na een nieuwe burgeroorlog. Op het eerste gezicht zijn het waanzinnige voorspellingen, vergelijkbaar met de predicties van de ‘Saxo-Bank’, die daarmee de aandacht trekt waardoor het gratis reclame krijgt. Maar hoe onrealistisch zijn die predicties van Medvedev?

Dat velen in het Verenigde Koninkrijk spijt hebben van de ‘Brexit’, dat lijkt mij een open deur. Overal in Europa groeien de problemen de regeringen en ‘Brussel’ boven het hoofd. Problemen die ze nagenoeg geheel zelf veroorzaakt hebben. Maar nergens is de pijn zo groot als in het Verenigde Koninkrijk. Dat is echter niet de enige reden waarom ‘Londen’ terug zou kunnen keren op haar schreden.

De andere, en uiteindelijk meer zwaarwegende reden, is dat het Verenigde Koninkrijk dé drijvende kracht is achter de oorlog met Rusland, en dat er in ‘Londen’ angst is dat ‘Europa’ uiteindelijk voor zichzelf zal kiezen, waarbij landen als Frankrijk en Hongarije binnen de EU een eigen coalitie zullen smeden, die beslist niet kansloos is. Dat de Fransen, met name, de buik meer dan vol hebben van de Britten, dat behoeft geen betoog. Maar met de Duitsers weet je het nooit.

Lange tijd leek de ‘as’ tussen Moskou en Berlijn solide, maar zoals de bekentenis van Merkel nog eens heeft onderstreept, over haar gehuichel rond het akkoord van Minsk, lag ze al die tijd ‘in bed’ met de Britten en de Amerikanen. Het doet erg denken aan de vooroorlogse jaren, toen Adolf H. de illusie had dat de Britten en de Amerikanen de kant van Duitsland zouden kiezen in de strijd tegen de Sovjet-Unie. Een illusie die zelfs niet verstoord werd door de ‘Blitzkrieg’, waarbij Duitsland in minder dan geen tijd heel continentaal Europa onder de voet liep, maar Duitsland vervolgens aarzelde om ‘Het Kanaal’ over te steken.

De missie van Rudolf Hess, de ‘rechterhand’ van Adolf, die kort voor ‘Operatie Barbarossa’ in Engeland opdook met een ‘voorstel’ om samen de Russen op hun nek te springen, wordt tot op de dag van vandaag afgedaan als ‘mysterieus’, en Hess nam zijn verhaal mee in zijn graf, waar de Britten hem tot het einde van zijn dagen gevangen hielden, maar zo ondenkbaar was dat allerminst.

Dat ‘Londen’ als ‘Herintreder’ de spanningen in Europa zo hoog op zou kunnen voeren dat Duitsland en Frankrijk naar de (resterende) wapens grijpen om elkaar de hersens in te slaan lijkt lachwekkend, maar in Frankrijk groeit het besef dat er iets grondig mis is met de manier waarop de EU om de tuin is geleid teneinde een oorlog met Rusland te kunnen forceren. Zeker, Hollande speelde onder één hoedje met Merkel en Porochenko, maar Hollande was niet voor niets de meest impopulaire, ‘ruggengraatloze’ president van Frankrijk in de na-oorlogse jaren, waarvan liefst 97% aan het eind van zijn eerste termijn vond dat hij niet functioneerde.

Macron doet ‘op papier’ wel mee met de NAVO, maar niet met heel zijn hart. Mag ik u nog even in herinnering roepen dat Macron eerder voorstellen deed om de NAVO te bedanken, en een Europese Defensie Unie op te zetten als alternatief? Natuurlijk speelde mee dat Frankrijk het enige Europese land is met zelf-ontwikkelde kernwapens, en een autonome wapenindustrie, waar de Britten, die feitelijk al weg waren op dat moment, de ‘Bitch’ zijn van de Amerikanen.

Maar de Fransen zijn niet fobisch als het gaat over Russen, en waar Frankrijk zich nu de Russische LNG goed laat smaken, terwijl de fanatieke hitsers in Europa peperduur Amerikaans gas invoeren waardoor ze hun economie ten gronde richten, is een conflict tussen Duitsland en Frankrijk dat uitmondt in ‘schermutselingen’ niet zo exotisch als het op het eerste gezicht lijkt. Macron en Merkel trokken samen op in Europa, maar die tijd ligt achter ons, ook waar Macron beseft dat als Merkel loog tegen de Russen, ze het hoogst waarschijnlijk ook zou doen in de contacten met Frankrijk.

En dan bladert Macron wellicht nog even terug, en dan komt hij de berichten weer tegen over ‘Zekere Europese Inlichtingendiensten’ die de Amerikanen hielpen bij hun tegen Frankrijk gerichte activiteiten, en dan gaat bij hem vast wel een kaarsje branden, want Macron is niet ‘van gisteren’.

En dan de Verenigde Staten, waar ze niet eens een voorzitter kunnen vinden voor het ‘Huis van Afgevaardigden’, omdat delen van de ‘Warparty’ (Democraten en Republikeinen samen) elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Joe Biden is een beschamend uithangbord voor het, op papier, machtigste land ter wereld, met een parade aan ’tenenkrommende momenten’, om het maar vriendelijk te zeggen. Trump is alleen op papier nog een uitdager, mag ik hopen.

En hoewel ik zelf wel gecharmeerd ben van Tulsi Gabbard, die kortgeleden uit de ‘Democratische’ partij stapte, en op weg lijkt naar een kandidatuur als onafhankelijke kandidaat, begrijp ik waarom Medvedev Musk noemt. Anders dan in andere puissant rijke Amerikanen zien de burgers in dat land die helemaal klaar zijn met dat ‘Vlooienspel’ in ‘Washington’ in Musk iemand die ideeën heeft die geen afgeleide zijn van wat het ‘World Economic Forum’ en de ‘Deep State’ voorschrijven. Maar Musk is geboren in Zuid Afrika, en via zijn moeder heeft hij de Canadese nationaliteit, waardoor de functie van president niet voor hem is weggelegd, al zou hij willen.

Althans, binnen de nu geldende wet, voorzover ik weet. Maar als er een nieuwe, korte burgeroorlog aan vooraf zou gaan, volgens Medvedev tussen ‘Woke-Nation’ Californië en ‘Anti-Woke’ Texas, wat verre van ondenkbaar is gezien de oplopende spanningen in de Verenigde Staten, zou dat zomaar kunnen. Musk de ‘Peace-Maker’, die na de ‘Grote Schoonmaak’ bij ’Twitter’ ook die augiasstal in ‘Washington’ uitmest, met Gabbard als vice-president.

De ’Neocons’, de drijvende kracht achter oorlog met Rusland, en elke andere oorlog, met hun gevestigde media, waren ’Not Amused’, waar zij het uiteenvallen van Rusland voor zich zien, en dit als een ‘jij-bak’ beschouwen. Elders besteedde men er weinig aandacht aan, en Musk moest vooral erg hard lachen. Maar hoe meer ik erover nadenk, hoe minder onwaarschijnlijk het mij voorkomt. Althans, ik schaar het niet langer onder het kopje ‘Dromen’ die bedrog zijn. Het zou verbazingwekkend zijn als het allemaal uitkwam, maar elementen ervan verdienen wel serieuze aandacht, al was het maar als een blik in de spiegel.