DNC Afgevaardigden van het staakt-het-vuren: Palestijnse kinderen kunnen geen woorden eten

Op de elektrische eerste avond van de DNC was het ontroerend om te zien hoe vurige menigten “We (Love) Joe”-borden zwaaiden terwijl Biden de fakkel doorgaf aan Kamala Harris . Maar het was ronduit gekmakend om te zien hoe ze vervolgens dezelfde borden gebruikten om op een hysterische, surrealistische manier een “Stop Arming Israel “-banner te blokkeren die was ontvouwd door Ceasefire Delegates, een handvol van de meer dan 740.000 niet-geëngageerde kiezers van het land die beweren dat Harris, moreel en electoraal, hen in acht moet nemen omdat ‘Nooit meer’ betekent ‘nooit meer, voor wie dan ook, waar dan ook, ooit.’

Meer dan 20.000 afgevaardigden hebben de Democratische Nationale Conventie DNC in het United Center in Chicago gevuld, waar Hillary Clinton, Bernie Sanders , de Obama’s en andere grote namen van de Democraten maandagavond opbeurende toespraken hielden voor juichende menigten. Terugdenkend aan het bloedbad van 6 januari en de kwaadaardige kracht erachter, haalde een opgefokte  Jamie Raskin uit naar “de slechte verliezer die niet weet hoe hij nee moet accepteren van Amerikaanse kiezers, Amerikaanse rechtbanken of Amerikaanse vrouwen”, ook “zijn huisdier kameleon.”

Pastoor en senator Raphael Warnock, wiens toespraak Fox News (sic) verbazingwekkend genoeg blokkeerde samen met andere sprekers van kleur, beweerde: “Een stem is een soort gebed voor de wereld die we voor onszelf en onze kinderen wensen, en onze gebeden zijn sterker als we samen bidden.” Hillary Clinton prees Harris omdat hij “zo dichtbij” was gekomen om “het hoogste, hardste glazen plafond te doorbreken… eens en voor altijd.” Senator Mallory McMorrow van de staat Michigan kwam het podium op met een exemplaar van het enorme, kwaadaardige Project 2025 en verklaarde: “Wat je er ook van vindt, het is zoveel erger.”

Abortusrechten waren een van de onderwerpen die de aandacht trok, met een vrouw uit Texas die geen abortus kon krijgen ondanks levensbedreigende zwangerschapscomplicaties. Ze benadrukte dat Amerikanen “moeten stemmen alsof levens ervan afhangen, want dat doen ze ook.”

Maar de aanhoudende genocide in Gaza die zoveel dood en wanhoop heeft veroorzaakt, werd nauwelijks genoemd, behalve Alexandria Ocasio-Cortez die Harris prees voor “zijn onvermoeibare inzet om een ​​staakt-het-vuren veilig te stellen (en) gijzelaars naar huis te halen.” Het was niet genoeg voor velen, waaronder 30 Ceasefire-afgevaardigden die door voorverkiezingen in meerdere staten waren gekozen, waaronder Wisconsin, Washington, Minnesota, New Jersey, Oregon en Pennsylvania.

Hoewel ze in de minderheid zijn vergeleken met de ruim 4.000 afgevaardigden die zich achter Harris hebben geschaard, vertegenwoordigen ze naar schatting 740.000 niet-bindende kiezers, waaronder ruim 100.000 in Michigan en duizenden die buiten protesteerden. Ze maken deel uit van een nationale volksbeweging die erop aandringt dat Harris ‘het bladzijde om moet slaan’ wat betreft Israël en een staakt-het-vuren en wapenembargo moet afkondigen voordat ze met een gerust geweten op haar kunnen stemmen.

Maanden geleden stelde de Uncommitted National Movement verschillende eisen aan Dem-leiders, waarvan er één maandag vruchten afwierp met een allereerste paneldiscussie over Palestijnse mensenrechten. Het omvatte James Zogby, oprichter van het Arab American Institute; Dr. Tanya Haj-Hassan, een kinderarts voor intensieve zorg en oprichter van Gaza Medic Voices die in Gaza heeft gewerkt; en Minnesota AG Keith Ellison, de eerste moslim die in het Congres werd gekozen, een langdurige Palestijnse pleitbezorger en een uitgesproken supporter van Tim Walz , met wie hij heeft gewerkt aan spraakmakende strafzaken, waaronder de moord op George Floyd .

Maar de niet-toegewijde organisatoren willen nog steeds dat de DNC twee Palestijns-Amerikaanse sprekers op het hoofdpodium heeft en hebben de namen van verschillende kandidaten genoemd; ze hebben nog niets gehoord. Sommigen zijn “voorzichtig optimistisch” dat Harris uiteindelijk het beleid ten aanzien van Gaza zal veranderen, en degenen die haar hebben ontmoet, noemen haar “ongelooflijk empathisch”. Toch herhalen ze: “Dat is niet genoeg.. Palestijnse kinderen kunnen geen woorden eten.”

Op de conventie woonden niet-geëngageerde afgevaardigden, waarvan velen Joods waren, de “Ceasefire delegate training” bij en probeerden ze bedachtzaam hun dilemma uit te leggen . “Niemand wil dat Trump wint – we zijn een antifascistische beweging,” zei er een. “We doen wat we kunnen om de Democratische Partij te redden.” Ook, “Eenheid is geweldig, maar (het) mag niet ten koste gaan van Palestijnse levens.” Meerdere zeiden dat ze Harris/Walz steunen, “maar we moeten stemmen op basis van ons geweten.”

Abbas Alawieh van Uncommitted verwees naar de noodzaak van concrete actie en merkte op dat zelfs als Harris “anders voelt in haar hart, dat niet zal leiden tot het terugwinnen van kiezers. We hebben een plan nodig, we moeten weten hoe het doden zal stoppen.” Nu familieleden van Hamas-gijzelaars de kans krijgen om te spreken, verduidelijkte hij: “We willen op geen enkele manier hun tijd afpakken om over hun pijn te praten”; ze proberen alleen de Democraten aan een platform te houden en zweren: “Israëli’s en Palestijnen worden door deze partij evenveel gewaardeerd.” Alawieh zei: “We hopen dat als we de pijn van de ene gemeenschap verlichten, we een andere niet het zwijgen opleggen.”

DNC members held up a “Stop Arming Israel” banner while DNC delegates worked to block it with “We Love Joe” and “USA” signs.

Wild scene: pic.twitter.com/HEkgqiHQ4E

— Ryan Grim (@ryangrim) August 20, 2024

In veel opzichten was de conventie opwindend – de uitbundigheid, de blije tekenen van hoop in een bevolking die uit een oranje nationale nachtmerrie kwam, de hernieuwde kracht en helderheid van Joe Biden toen hij de menigte vertelde: “Ik hou van mijn baan, maar ik hou nog meer van mijn land.” Hij en anderen kregen zoveel applaus – zijn aankomst werd begroet met een ovatie van vier minuten dat het evenement meer dan een uur achter op schema liep en James Taylor moest schrappen.

Biden genoot van de genegenheid van de menigte die “Dankjewel Joe” en “We love you” scandeerde, haalde met gemak uit naar Trump – “Hij beloofde vier jaar lang elke week infrastructuur en heeft nooit iets gebouwd” – hekelde opnieuw de blanke suprematie in Charlottesville – “Haat heeft hier geen veilige haven” – en pochte: “We hebben een van de meest buitengewone vier jaar van vooruitgang gehad, en als ik ‘we’ zeg, bedoel ik Kamala en mij.” Maar niet iedereen was zo enthousiast ; moslimafgevaardigden meldden dat ze werden tegengehouden door de beveiliging van de DNC die ruwweg Palestijnse vlaggen uit hun tassen haalde of hen de toegang weigerde totdat ze ze achterlieten.

Het was een voorbode van de lelijkheid die zou komen. Zoals Biden verklaarde: “Je kunt niet zeggen dat je van je land houdt, alleen als je wint,” ontvouwden een paar afgevaardigden van het staakt-het-vuren die “de strak gecontroleerde, hermetisch afgesloten Hollywood-kroningsshow waren binnengedrongen” een spandoek in de kleuren van de Palestijnse vlag met de tekst: “Stop met het bewapenen van Israël.” Het was het moment waarop de zionistische waanzin direct begon toen iemand, Joods of niet, Israël probeerde uit te dagen.

In een surrealistisch schouwspel kwamen Democraten die zogenaamd diversiteit, gelijkheid en vrije meningsuiting steunen in opstand en schreven ze borden om helemaal in paniek te raken. Op aandringen van hysterische DNC-medewerkers, “Jongens!! Borden op!!” haastten mensen zich om de ooit zo onschuldige “We Love Joe”-borden hoog te hijsen om het onbetamelijke gezicht van een rechtvaardige eis dat de VS zou stoppen met het financieren van de slachting van duizenden kinderen in Gaza, te blokkeren.

Een patriot begon Nadia Ahmad met een hijab op haar hoofd te slaan met zijn “Joe”-bord; een ander hield koppig een “USA”-bord ondersteboven voor een camera die de actie filmde. Twee gasten in pakken haalden uiteindelijk de banner naar beneden . Mensen om hen heen juichten. Gewoon WTF.

De krampachtige ontkenning van de bloedige realiteit van een door de partij goedgekeurde genocide stond in scherp, schandelijk contrast met Liano Sharon, een nuchtere afgevaardigde uit Michigan die van de vloer werd begeleid vanwege de misdaad van het omhooghouden van een spandoek waarin genocide werd veroordeeld. (Sharon verschijnt hier in een langere versie van de actie.) Als Jood merkte hij op dat het Democratische platform oproept tot “een citaat/tussen citaat ‘Joodse staat’, wat een etno-nationalistische staat betekent.” Hij voegde toe dat de essentie van zo’n staat, van het zionisme zelf, neerkomt op “wie wie straffeloos mag doden.”

Net als veel van zijn kameraden hoopt hij op Harris/Walz te stemmen. Maar met meer dan 700.000 niet-toegewijde Dem-stemmers zou het negeren van de noodzaak van een wapenembargo tegen de massamoord op kinderen “electoraal een kwestie van winnen of verliezen” kunnen worden. Hij haalt vooral het Joodse gebod aan om ‘wijs te zijn in daden’ en trouw te blijven aan de beginselen van zijn geloof: ‘Het is zo belangrijk voor mij omdat ik Joods ben en ik ben altijd opgevoed met het idee dat ‘nooit meer’ betekent ‘nooit meer, voor wie dan ook, waar dan ook, ooit, punt uit.’

“Ga naar het huis.“ – Hebreeuws voor: “Dit is ook voor het goede.”