Indignatie redactie 
De mogelijkheid dat Trump deze keer niet uit de kast komt en de veiligheidsstaat eerder zal uitdagen, is groot omdat hij zich persoonlijk aangevallen voelde.
Ray McGOVERN
Zelden genoemd als een van de motieven achter het aanhoudende drummen over vermeende Russische inmenging was een overkoepelende behoefte om de veiligheidsstaat te helpen hun sporen te verbergen.
De behoefte aan een zondebok die de schuldige nederlaag van Hillary Clinton uit de kakenoverwinning de schuld gaf, speelde ook een rol; evenals de behoefte aan het Military-Industrial-Congressional-Intelligence-Media-Academia-Think-Tank-complex (MICIMATT) om Amerikanen centraal te stellen in de hoofden van de vermeende veelzijdige dreiging afkomstig van een “agressief” Rusland. (Bedenk dat John McCain de, nu weerlegde , “Russische hacking” van de DNC e-mails een “oorlogsdaad” noemde .)
Maar dat was toen. Dit is nu.
Hoewel de bedrijfsmedia het proberen te begraven, is het Russiagate-verhaal de afgelopen weken uiteindelijk ingestort met de openbaring dat CrowdStrike geen bewijs had dat Rusland iets van de DNC-servers afnam en dat de FBI een meineedval zette voor generaal Michael Flynn. Er was al de eerdere bevinding van de regering dat er geen heimelijke afspraken waren tussen Trump en Rusland en de aanklacht tegen een Russische trollenboerderij die zogenaamd de Amerikaanse democratie vernietigde met $ 100.000 aan Facebook-advertenties werd geschrapt nadat de beklaagden in St. Petersburg op zoek waren naar ontdekking.
Het enige dat overblijft, is ontdekken hoe dit allemaal is gebeurd.
Procureur-generaal William Barr en de Amerikaanse procureur John Durham, aan wie Barr de opdracht heeft gegeven om deze hele smerige puinhoop te onderzoeken, lijken erop uit te gaan tot op de bodem. De mogelijkheid dat Trump deze keer niet uit de kast komt en de veiligheidsstaat eerder zal uitdagen, is groot omdat hij zich persoonlijk aangevallen voelde.
Schrijven op de muur
Gezien de bescheiden houding die de plotters van de veiligheidsstaat aannamen met betrekking tot het verbergen van hun sporen, is Durham’s uitdaging, met dagvaardingsmacht, niet zo formidabel als wanneer hij bijvoorbeeld een maffiafamilie onderzocht.
Bovendien werkt voormalig NSA-directeur Adm. Michael S. Rogers naar verluidt samen. Het handschrift hangt aan de muur. Het valt nog te bezien welke rol in het schandaal Barack Obama mogelijk heeft gespeeld.
Maar voormalige regisseurs James Comey, James Clapper en John Brennan, aanvoerders van Obama’s Veiligheidsstaat, kunnen weinig geruststelling putten uit Barr’s opmerkingen maandag aan een verslaggever die vroeg naar de recente beweringen van Trump dat topambtenaren van de regering-Obama, waaronder de voormalige president, hadden gepleegd misdaden. Barr antwoordde:
‘Wat president Obama en vice-president Biden betreft, ongeacht hun niveau van betrokkenheid, verwacht ik op basis van de informatie die ik vandaag heb niet dat het werk van meneer Durham zal leiden tot een strafrechtelijk onderzoek van beide mannen. Onze zorgen over mogelijke criminaliteit zijn op anderen gericht. ‘
In een meer onheilspellende geest voegde Barr er dankbaar aan toe dat wetshandhavings- en inlichtingenfunctionarissen betrokken waren bij ‘een vals en volkomen ongegrond Russisch collusieverhaal tegen de president. Het was een ernstig onrecht en het was ongekend in de Amerikaanse geschiedenis. ‘
Ondertussen zingen de bedrijfsmedia allemaal vanaf hetzelfde blad sinds Trump een week geleden het lef had om weer een nieuwe ‘poort’ te verzinnen – dit keer ‘Obamagate’. De Washington Post, die de apoplectische reactie in de bedrijfsmedia leidde, bood een redactionele uitspraak van de redactie van de redactie getiteld “Het absurde cynisme van ‘Obamagate’?
De verontwaardiging die door de Post werd geuit, deed denken aan de verontwaardigde reactie van FBI-agent Peter Strzok op de kritiek op de FBI door kandidaat Trump, in een tekstuitwisseling van 20 oktober 2016 met FBI-advocaat Lisa Page:
Strzok: Ik ben opgewonden . Trump is een idioot, kan geen coherent antwoord geven.
Strzok – IK KAN NIET WEGGAAN, WAT DE F ** K MET ONS LAND IS GEBEURD…
Page – Ik weet het niet. Maar we krijgen het terug. We zijn Amerika. Wij rocken.
Strzok – Donald zei net “slechte hombres”
Strzok – Trump zei net dat wat de FBI deed, schandelijk was.
Minder venijnig, maar scherp commentaar kwam van de alom gerespecteerde auteur en advocaat Glenn Greenwald op 14 mei, vier dagen nadat Trump “Obamagate” bedacht: ( Zie “Systeemupdate met Glenn Greenwald – De schijnvervolging van Michael Flynn”).
Voor een kortere, even leerzame video van Greenwald over de bredere kwestie van Rusland-poort, zie deze clip van een Democracy Now! -gesponsord debat dat hij had met David Cay Johnston getiteld: “Zoals Mueller geen collusie vindt, heeft Press Russyagate overschat? Glenn Greenwald vs. David Cay Johnston ”:
( hele debat is het waard om naar te luisteren). Ik vond een van de opmerkingen onder Democracy Now! video zo groot als een spelbreker als de commentator deed:
‘Ik vind dit een van de meest deprimerende delen van de hele situatie. In hun dogmatische streven naar dit valse verhaal, hadden de Russiagaters Trump misschien een tweede termijn gegarandeerd. Ze hebben onze democratie meer schade berokkend dan Rusland ooit heeft gedaan en zal doen. ‘ (Van “Clamity2007”)
Hoe dan ook, Johnston, onaangedaan door zijn schaamte door de handen van Greenwald, is er nog steeds mee bezig, evenals de vader Frank Rich – beiden ongeveer 20 jaar ouder dan Greenwald en op hun door bewijs verarmde, door de media geïndoctrineerde manieren gezet. .
Gestoord door Trump
Helaas, zoals blijkbaar het geval is met Covid: 19, lijken ouderen bijzonder vatbaar voor het zogenaamde Trump Derangement Syndrome – het idee dat Trump uniek slecht is, terwijl bijvoorbeeld George W. Bush, die Irak illegaal binnenviel – Neurenberg noemde de ergste oorlogsmisdaad, de misdaad van agressie, niet.
Johnston heeft nu zijn eigen website: DCReport.org. Een stuk van 8 mei draagt de titel: “Hoe Barr de zoektocht van Trump om president voor het leven te worden bevordert.”
Johnston voegt ‘bewijs’ toe van deze vermeende poging van Barr en geeft aan dat hij het niet leuk vindt wat Barr’s Ministerie van Justitie deed om de beschuldigingen tegen generaal Michael Flynn te laten vallen. Hij vindt het niet leuk, helemaal niet! Hier zijn enkele extra edelstenen van Johnston’s nieuwste:
‘- Flynn en zijn bedrijf stonden op de loonlijst van Poetin
– Flynn maakte zich vatbaar voor chantage door Russisch geld aan te nemen en erover te liegen. ‘
Johnston rijdt op:
‘Trump ontkent dat de Russen hem hebben geholpen president te worden. Maar de Amerikaanse inlichtingendiensten, de bi-partijdige voorzitters van de Senate Intelligence Committee, het 418 pagina’s tellende Mueller-rapport en e-mails van niemand minder dan Donald Trump Jr. maken allemaal duidelijk dat het Kremlin Trump heeft geholpen Hillary Clinton te verslaan. Het enige probleem waarover de feiten niet volledig zijn, was of Trump een passieve begunstigde was of dat hij willens en wetens met het Kremlin werkte, schuin of hand in hand.
Enkele weken nadat hij het ambt had aangenomen, hield Trump een onaangekondigde bijeenkomst in het Oval Office met de Russische minister van Buitenlandse Zaken en de Russische ambassadeur en een “fotograaf” voor het persbureau Tass, eigendom van het Kremlin. De Russen onthulden de bijeenkomst. Ze onthulden ook dat Trump hun informatie over “bronnen en methoden” heeft gegeven, die zorgvuldig wordt bewaakt om menselijke en technologische activa te beschermen.
Dit laatste machtsmisbruik om een criminele vriend die op de loonlijst stond van Vladimir Poetin en een geheime buitenlandse agent te beschermen, is meer dan een onaanvaardbare overtreding. Trump, Barr en Shea zonden ook een duidelijke boodschap: Team Trump heeft geen respect voor de rechtsstaat, het fundament van onze vrijheden en democratische vrijheden. “
Frank Rich niet immuun
David Cay Johnston geniet van het gezelschap van andere voorheen gerespecteerde experts, met name Frank Rich. In jongere dagen schreven ze allebei voor The New York Times , waar schrijvers van alle leeftijden helaas een acute gevoeligheid voor het syndroom vertonen.
In een artikel in het tijdschrift New York van Frank Rich doet hij wat hij doorgeeft als analyse van de recente verklaring van president Donald Trump over Obamagate. Lees het en betreur wat er is geworden van weer een andere voorheen respectabele journalist.
‘Obamagate’, in de briljante munten van Trump, is een samenzwering zo groot, een misdaad zo lafhartig dat het zijn herverkiezing zou garanderen zodra hij erachter komt hoe hij de kiezers precies kan vertellen wat het is. Zo goed als ik kan opmaken uit zijn woordvoerders op de loonlijst van Rupert Murdoch – bij Fox News, de New York Post en de redactionele pagina van The Wall Street Journal – was het een staatsgreep waarbij beide Trump in het Witte Huis installeerden, zodat hij zou de meest corrupte en incompetente regering in de Amerikaanse geschiedenis kunnen leiden en een geliefde nationale held, de Syriër van het Kremlin en de voormalige Obama-functionaris Michael Flynn, naar de gevangenis kunnen sturen. Even leek het erop dat in ieder geval dat tweede doelpunt zou worden gedwarsboomd door de poging van Bill Barr om Flynn een Get Out of Jail Free-kaart te geven. Maar dankzij de diepe staatsinterventie van een VS. Districtsrechter in Washington deze week kan Flynn toch achter de tralies belanden. Obamagate bereikt! “
Heeft Rich het verloren? Is dit afwijzende gebrabbel bedoeld om grappig, sarcastisch te zijn? Is het een pedante poging tot reductio ad absurdum? – zoals zaterdag Washington Post redactionele uitspraak van “Het absurde cynisme van ‘Obamagate'”.
Houdt Rich het nieuws bij, of dient hij nu een aanvraag in bij Joe Biden’s kelder? Is Consortium News opgenomen in zijn leesdieet ? Snel. Iemand vertelt Rich dat de ‘collusie tussen Rusland en Trump’ en de vergezochte beschuldigingen dat het Russische Internet Research Agency Trump heeft geholpen president te worden – evenals het lange verhaal dat Rusland de e-mails van DNC heeft ‘gehackt’ – allemaal ingestort.
‘Statutaire seniliteit’
Mijn vader, jarenlang professor aan de Fordham Law School, sprak schertsend over een ander maar al te bekend syndroom dat hij niettemin serieus nam: hij noemde het ‘het tijdperk van wettelijke seniliteit’. Als kanselier van de Board of Regents trad hij ruim voordat hij die leeftijd bereikte af.
Tegenwoordig denk ik dat hij de leeftijd van ‘wettelijke seniliteit’ waarschijnlijk 70 zou beschouwen, vooral als hij in staat was om de blaas van eens gerespecteerde journalisten te lezen – zoals Frank Rich, wiens werk hij vroeger leuk vond. Laten we ervoor zorgen dat iemand werkt aan een vaccin voor het Trump-syndroom.
