Donald Trump houdt een bijbel vast Donald Trump trekt de ‘pantser van God’ aan

Apocalyps nu: Donald Trump trekt de ‘pantser van God’ aan – en dringt aan op theocratie

Geleerde Paul Djupe over de QAnon-christelijke fascistische coalitie waarvan Trump hoopt dat deze hem tot de dictator van Amerika kan maken.

Donald Trump heeft vaak laten doorschemeren of gesuggereerd dat hij door God is gekozen als een soort profeet en messias, een goddelijke kampioen bij de presidentsverkiezingen van 2024. De suggestie is dat Trump op de een of andere manier onfeilbaar is, boven en buiten de grondwet, de rechtsstaat en andere beperkingen die worden gesteld aan het gedrag van gewone stervelingen in de moderne samenleving.

Dergelijke claims zijn ronduit absurd, maar dat is vrijwel geen aansprakelijkheid. In zijn openlijk wrede en leugenachtige gedrag heeft Trump laten zien dat hij allesbehalve “goddelijk” en “rechtvaardig” is, naar veronderstelde christelijke maatstaven. Hij gaat zelden naar de kerk en toont openlijke minachting voor zijn evangelische volgelingen, een groep die hij beschouwt als een middel om een ​​doel te bereiken: zij voorzien hem van de narcistische energie, campagnefondsen en vurige steun – en natuurlijk de stemmen – die hij nodig zal hebben om Amerika’s eerste dictator worden

Over het geheel genomen is de relatie tussen Trump, zijn MAGA-beweging en christelijk rechts aan beide kanten transactioneel. Tijdens zijn presidentschap en daarna heeft Trump christelijk rechts beloofd – en grotendeels geleverd – de macht om hun wil aan het Amerikaanse publiek op te leggen met als doel het land in een theocratie te veranderen. 

Christelijk rechts heeft Trump tot leider gemaakt van zijn ‘spirituele oorlogvoering’-campagne, ondanks of zelfs dankzij zijn duidelijke criminaliteit. (Voor hen is Trump het slachtoffer van vervolging door kwade en demonische krachten, een verder bewijs van zijn profetische status.) Publieke opiniepeilingen en ander onderzoek wijzen er steeds meer op dat de Republikeinen, en in het bijzonder de MAGA-kiezers, inderdaad geloven dat hij is gekozen door God om het land te leiden.

Het is geen overdrijving of overdrijving om te zeggen dat Trump en de MAGA-beweging, in samenwerking met christelijk rechts, een existentiële bedreiging voor de democratie belichamen. De plannen van Trump om dictatoriale macht op te leggen zijn publiekelijk beschikbaar in de vorm van Project 2025, Agenda 47 en andere documenten en bronnen. Nieuwe berichtgeving door Politico benadrukt de omvangrijke rol die christelijke nationalisten en theocratische fascisten waarschijnlijk zullen spelen als Trump weer aan de macht komt.

Ik sprak onlangs met Paul Djupe , een politicoloog aan de Denison University en de redacteur van de serie Religious Engagement in Democratic Politics bij Temple University Press. Djupe is de co-auteur van ” The Full Armour of God: The Mobilization of Christian Nationalism in American Politics “, ” The Evangelical Crackup? The Future of the Evangelical-Republican Coalition ” en andere boeken, en co-redacteur van de nieuwe bloemlezing ‘ Trump, blanke evangelische christenen en Amerikaanse politiek ’ wordt volgende maand gepubliceerd.

In dit gesprek legt Djupe uit hoe de gewelddadige en apocalyptische retoriek van Trump resoneert met christelijk rechts en evangelische overtuigingen over de ‘eindtijd’ en de bovennatuurlijke of demonische krachten die aan het werk zijn in het Amerikaanse leven en de politiek. In tegenstelling tot degenen die de gevaarlijkheid en verfijning van Trump blijven onderschatten, betoogt Djupe dat het gebruik van dergelijke taal en symboliek door de ex-president opzettelijk en zeer effectief is.

Djupe waarschuwt verder dat de bedreigingen en beloften van geweld van het militante christendom niet metaforisch zijn, maar een gevaar vormen voor onze democratie en het maatschappelijk middenveld, en waarschuwt dat Trump en christelijk rechts de macht grijpen, de LGBTQ-gemeenschap, raciale minderheden, niet-christenen, vrouwen en leden. van andere gemarginaliseerde groepen zullen merken dat hun rechten en vrijheden systematisch worden aangevallen. 

Dit is het tweede deel van een tweedelig gesprek, aangepast voor lengte en duidelijkheid. Lees hier het eerste deel .

Trump beweert nu dat hij door God is gekozen, en zegt zelfs dat “God Trump heeft gemaakt.” Bij zijn bijeenkomsten. hij laat steeds vaker rechtse christelijke predikers zien die over de vijanden van Trump en de MAGA-beweging praten als demonische of satanische agenten, en suggereren dat we met Armageddon te maken krijgen. Veel van deze predikers kanaliseren ook de overtuigingen van de QAnon-samenzweringscultus tijdens de bijeenkomsten van Trump en elders. Wat weten we over die overlap?

Het zou een vergissing zijn om de taal en de acteurs te negeren die Trump en zijn agenten gebruiken om weer aan de macht te komen. Ik ben het ermee eens dat dit geen normale manier van campagnepolitiek is. Hij nodigt plaatselijke charismatische geestelijken uit om zijn campagne te blijven heiligen. Dit zijn mensen die niet terugdeinzen voor het voeren van een geestelijke oorlogvoering en het identificeren van de kanten in termen van goed en kwaad. 

Dat versterkt het apocalyptische kader voor zijn campagne dat hij vanaf dag één heeft gecultiveerd. Ik heb geen specifieke voorkennis om zijn campagnebeslissingen uit te leggen, maar het bouwen van dit kader moet de reden zijn waarom hij zijn campagne in 2024 begon in Waco, Texas, de locatie van de apocalyptische krachtmeting tussen federale agenten en de religieuze groep Branch Davidian in 1993. Dat is de reden waarom hij het heeft over ‘het verbreken van het zegel’ op sociale media – dat is een verwijzing naar de profetie in het boek Openbaring.

En hij verwijst voortdurend naar zijn tegenstanders als kwaadaardig, ziek ‘ongedierte’, wat past in het apocalyptische kader waarin de krachten van het kwaad zich bevinden. Het past ook in het wereldbeeld dat mensen óf goed óf slecht worden beoordeeld, óf voorbestemd zijn voor de eeuwige poel van vuur óf voor een hemelse beloning.

Trumps gebruik van deze taal is deels overtuigingskracht, door te proberen onoverbrugbare grenzen te trekken tussen goed en kwaad. Maar hij bereikt ook eenvoudigweg een kiesdistrict waarvoor dit wereldbeeld weerklank vindt. Er zijn veel mensen die op deze manier over de wereld denken, zoals we documenteren in ons boek in wording (met Jake Neiheisel en Andrew Lewis). Hoe weten we dat dit kiezersbereik is? Nou, het werkt zoals ik zojuist schreef voor de  blog Religion in Public . 

Degenen met apocalyptische wereldbeelden houden echt van Trump. Zelfs als we de steekproef beperken tot evangelische christelijke republikeinen, is er een dramatisch verschil in de steun voor Trump die verband houdt met apocalyptiek. Maar we kunnen ook kijken naar het gedrag van Republikeinse agenten, en een goed voorbeeld is Roger Stone. Stone doet niets wat niet in zijn voordeel is, en de laatste anderhalf jaar begint hij te klinken als een apocalyptische charismaticus. 

Hij heeft het over geestelijke oorlogvoering en zegt dat hij een “ demonisch portaal ” boven het Witte Huis heeft gezien. Natuurlijk verschijnt hij op de ReAwaken America Tour met Mike Flynn, een andere ondernemende bekeerling.

Het is de overtuiging dat het kwaad belichaamd is , wat mensen zeer vatbaar maakt voor complottheorieën. Dergelijke overtuigingen worden gevonden onder degenen die vinden dat de Bijbel letterlijk moet worden begrepen , en er is ook een verband met christelijk nationalisme. Satan die actief is in de wereld zou gemakkelijk de collectieve actie van zelfs de meest ambitieuze samenzweringen kunnen ontketenen. 

QAnon, dat wel een “ zeer onoriginele ” samenzwering wordt genoemd , is een goed voorbeeld, nadat het in navolging van Pizzagate en anderen door het conservatieve christendom heen is gegaan. QAnon heeft alle vakjes aangevinkt. Het betrof een geheime kliek van een groot aantal groepen waar conservatieve christenen niet van houden – Hollywood, bureaucraten, democraten, globalisten, joden –, de schending van kinderen en gezamenlijk werk in de zogenaamde diepe staat om Trump te ondermijnen. 

De spil van dit hele systeem is de sterke relatie tussen apocalyptische opvattingen en het geloof in de complottheorie – zowel de Grote Leugen over de verkiezingen van 2020 als QAnon.

Geloven deze leden van christelijk rechts echt de dingen die ze zeggen over de Eindtijd, over het uitkiezen van leiders door God of het steunen van Trump als een soort profeet of messias? 

Liberalen en anderen buiten die wereld verwerpen dergelijke overtuigingen snel of bespotten ze, omdat dat gemakkelijker is dan het gevaar serieus te nemen. Mijn weerlegging is altijd geweest dat het mij niet kan schelen wat deze mensen geloven. Ik neem ze serieus en kijk naar hun daden, en ik zie het existentiële gevaar dat ze vertegenwoordigen voor de multiraciale democratie van Amerika.

Ik kan niet zeggen of de conservatieve en Republikeinse elites geloven wat ze zeggen. Ik heb zo mijn vermoedens, maar waar het om gaat is wat Amerikanen ons vertellen dat ze geloven en dat elites resonante symbolen en retoriek gebruiken om hen te mobiliseren. Een meerderheid van de christenen was het er in januari 2024 mee eens dat “de chaos in Amerika vandaag de dag het bewijs is dat we leven in wat de Bijbel ‘de eindtijd’ noemt.”

Dat suggereert dat er grote groepen Amerikanen zijn die klaar zijn voor actie. Welk soort? Deze eindtijdgelovigen zijn het er gemiddeld over eens dat “als gekozen leiders Amerika niet willen beschermen, de mensen dat zelf moeten doen, zelfs als daarvoor gewelddadige acties nodig zijn.”

De religieuze overtuigingen zijn aanwezig om verwachtingen te wekken voor geweld en actie, en religieuze en politieke leiders hebben hun mobilisatie op één lijn gebracht om van die verwachtingen gebruik te maken.

Wat is het grote verhaal van christelijk rechts en hun opkomst aan de macht in de afgelopen decennia?

Terwijl conservatieve christenen altijd een zekere mate van verwarring hebben gevoeld. Christelijke nationalisten hebben het moeilijk om de macht te delen, en werden vooral getriggerd door de verpletterende verkiezing van een zwarte president. De verkiezing van Obama zorgde ervoor dat de Republikeinse partij de “partij van nee” werd en bracht de Tea Party voort (oude christelijk-rechtse wijn in nieuwe wijnzakken).

 Maar wat hun extremisme werkelijk deed toenemen was het besluit van Obergefell om het homohuwelijk te legaliseren. Dat werd gezien als het begin van het einde, een instrument om christenen te verbieden in het openbaar naar hun authentieke overtuigingen te handelen. Het grote verhaal is dus een groeiend gevoelsverlies dat kennelijk wordt gegenereerd door kwade krachten, waar weerstand wordt geboden door steeds militantere, extremere kandidaten en activisme.

Wat wordt bedoeld met de term ‘wapenrusting van God’? Christelijk rechts gebruikt die taal herhaaldelijk, terwijl de reguliere media en anderen buiten die wereld consequent de rol van geweld en militant gedrag onder die beweging en haar leden bagatelliseren. 

We hebben dit duidelijk gezien tijdens de pandemie: mensen stonden met de volledige ‘pantser van God’, die hen zogenaamd beschermde tegen het COVID-19-virus. Een “Efeziërs-christen” zijn is een vorm van cognitieve isolatie die gevestigde houdingen en gedragingen beschermt tegen interventies van buitenaf, hetzij door overheidsfunctionarissen, wetenschappers of andere elites. De volledige wapenrusting van God maakt daarom trots verzet tegen buitenstaanders en assertieve verdediging van hun eigen opvattingen mogelijk.

Maar het wordt niet in een vacuüm gebruikt. Je hoeft alleen maar een pantser aan te trekken als je wordt aangevallen, en tegenwoordig zouden de potentiële dreigingen van demonische krachten altijd aanwezig zijn. In de wereld van Trump zitten ‘zij’ eerst achter hem aan, en daarna komen ze voor goede christelijke burgers. Vanuit het perspectief van de gegevens die ik met mijn collega’s heb verzameld, is het moeilijk om de omvang en het belang van de dreiging waarmee christenen denken te worden geconfronteerd, te overschatten. 

In een recent onderzoek onder zichzelf identificerende christenen was bijna tweederde van de respondenten het erover eens dat “de laatste strijd tussen goed en kwaad voor de deur staat, en dat we met de volledige wapenrusting van God moeten staan.” Dat rechtvaardigt in hun ogen allerlei soorten extreem gedrag en extreem beleid. Ze lijken de omgekeerde gouden regel te volgen : doe anderen aan wat je verwacht dat ze jou zullen aandoen.

Dit helpt verklaren waarom de christelijk-nationalistische elites links in enorm hyperbolische termen portretteren. Als links zich bezighoudt met de wijdverbreide vervolging van christenen, rechtvaardigt dat het recht van christenen om terug te vechten en vuil te vechten.

Wat betekent het voor christelijk rechts om een ​​‘Amerikaan’ te zijn?

Over het algemeen geloof ik dat ze denken dat goede Amerikanen gewone mensen zijn, ‘christenen zoals wij’. We moeten alleen voorzichtig zijn met het maken van te beperkende veronderstellingen over dit publiek. 

Blanke christelijke nationalisten steunen het onderdrukken van stemmen, het ‘verscherpte’ politieoptreden tegen minderheden en beperkingen op het overheidsbeleid waarvan wordt aangenomen dat ze ten goede komen aan raciale minderheden. Zwarte en Latino christelijke nationalisten verzetten zich tegen het beleid dat op hun groep gericht is, maar lijken voorstander te zijn van het beperken van de rechten van anderen. 

Maar ik was verrast toen ik relatief weinig steun vond voor het idee dat alleen christenen het volledige staatsburgerschap zouden moeten krijgen (10 procent van de Amerikanen; 26 procent van de vurige christelijke nationalisten).

Als christelijk rechts, en vooral deze blanke christelijke supremacisten, hun zin krijgen, hoe zal de Amerikaanse samenleving er dan uitzien?

Afgezien van het ongebreidelde kapitalisme en het veel vuilere milieu, vertellen christelijke nationalisten met apocalyptische opvattingen ons dat zij een theonomische staat willen. Dat wil zeggen, ze willen heerschappij door religieuze wetten. Ik leid die conclusie niet af uit een paar vage vragen, maar laat alleen de resultaten van de enquête zien. 

Weinig Amerikanen (10 procent) willen dat ‘de kerk’ een veto heeft over wetgeving, maar ruim drie vijfde van de apocalyptische mensen wil dat; 17 procent van de Amerikanen gelooft dat het belangrijker is om Gods wil af te dwingen dan de individuele vrijheden te beschermen, maar dat loopt op tot 75 procent van de apocalyptische gevallen; 21 procent van het publiek is van mening dat de bevoegdheden van de regering beperkt moeten worden tot wat in overeenstemming is met de Bijbel, maar onder de apocalyptische gevallen zijn er pieken tot 80 procent.

We kunnen meer conventionele maatregelen gebruiken om te weten wat ze het liefst doen aan abortus, LGBTQ+-rechten, bredere burgerrechten en meer. Een federale regering van Trump zal de bestaande wetten niet handhaven en zal aandringen op het beëindigen of verzwakken van bestaande beschermingen. Weinig Amerikanen willen bijvoorbeeld dat er een einde komt aan het abortusrecht, maar de meest vurige apocalyptiek en christelijke nationalisten willen een nationaal verbod. 

Ik verwacht dat ze de rechtbanken en de federale uitgaven als wig zullen gebruiken om staten te dwingen hieraan te voldoen. Federale interventies om een ​​einde te maken aan de raciale ongelijkheid bij de politie en in grote delen van de economie zullen afnemen en misschien eindigen. Ik verwacht nieuwe immigratiebeperkingen en -verboden.

Ik vermoed sterk dat de ongelijkheid in de VS snel zou toenemen onder Trump II, en dat degenen zonder middelen zonder bondgenoot in de federale regering zouden zitten op het gebied van sociale steunprogramma’s, economisch toezicht, milieubescherming en bescherming van de burgerrechten.

Wat baart u de meeste zorgen nu de verkiezingen dichterbij komen?

Ik maak me zorgen over de fixatie op de leeftijd van Joe Biden en de schijnbare bereidheid om Trump een breed scala aan gevaarlijke uitspraken en schaamteloze autoritaire beloften te gunnen. Ik ben bang dat het charismatische christendom zich snel uitbreidt en bereid is de Amerikaanse politiek te kaderen in termen van goed en kwaad in een hete oorlog waarin mensen geweld moeten verwachten als ze zich bezighouden met de meest alledaagse politieke gedragingen. Het laatste wat we nodig hebben zijn de verkiezingen van 2024 als tondeldoos, maar daarvoor is het misschien te laat.