Donald Trump is een verliezer

Zoals de uitdrukking luidt, werd Donald Trump geboren op het derde honk en dacht hij een driehonkslag te slaan. Met zijn voorliefde voor spectaculaire confabulaties zou hij in plaats daarvan kunnen zeggen dat hij op een paar centimeter van de thuisplaat was geboren en er zeker van was dat hij honkbal had uitgevonden.

Trump heeft altijd een winnend loterijticket gehad. Hij is een blanke man uit een rijke familie in een land dat witheid, mannelijkheid en rijkdom lang boven alles heeft gewaardeerd.

Tijdens zijn verkiezingsronde van 2016 haalde Trump veel kilometers door nooit fouten toe te geven, zich nooit te verontschuldigen en altijd een waanzinnig weerwoord te bieden om van onderwerp te veranderen. Technisch gezien kan men met die strategie nooit verliezen – tenminste buiten een rechtszaal – en Trump bleef maar winnen. Hij had het misschien zelfs geloofd toen hij zijn supporters beloofde dat ze zoveel zouden winnen dat ze het beu zouden worden om te winnen.

Hoe dan ook, hij had gelijk.

Toen Trump in 2016 won, moesten alle Clinton-kiezers die wanhopig wachtten op de kans om ‘Loser’ of ‘You’re Fired’ naar Trump te tweeten, hun minachting gewoon laten voortwoekeren. Hij was een winnaar, en een pijnlijk pijnlijke ook – voor altijd zijn verkiezingskaart laten zien aan iedereen die maar wilde kijken, en leugens verzinnen om zijn beslissende verlies van de populaire stemming weg te redeneren .

In de jaren die volgden, verloor Trump veel veldslagen. Zijn op moslims gerichte reisverbod mislukte uiteindelijk, ondanks verschillende pogingen . Zijn muur aan de zuidgrens is nooit gebouwd, en de delen ervan die zeker niet door Mexico werden gefinancierd, zoals beloofd. Hij kon de Affordable Care Act niet intrekken. En recentelijk kon hij niet voorkomen dat het coronavirus het land of zelfs het Witte Huis of zijn eigen lichaam verwoestte . (Laat op vrijdag 6 november meldde de New York Times dat er momenteel weer een uitbraak van het coronavirus gaande is in het Witte Huis, met stafchef Mark Meadows in het midden.)

Door dit alles heen won Trump echter simpelweg door te overleven om nog een dag te liegen. Hij weigerde zich te laten meeslepen door het soort schandalen dat een normaal presidentschap zou treffen. Hij overleefde de onthulling dat hij pornoster Stephanie Clifford met zwijggeld had omgekocht tijdens de verkiezingen van 2016 om te zwijgen over hun buitenechtelijke affaire. Hij overleefde een speciaal onderzoek naar de vermeende samenspanning van zijn campagne met Russische verkiezingsinmenging. Verdorie, hij wurmde zich zelfs gemakkelijk uit een beschuldiging die praktisch niemand zich herinnert.

Factor in de drie rechters van het Hooggerechtshof op de bank, honderden andere twijfelachtig getalenteerde gerechtelijke aangestelden die Mitch McConnell doorzetten, en één belastingverlaging voor miljardairs , en Trump bleef objectief gezien een winnaar.

Toen vonden de verkiezingen van 2020 plaats.

Vanwege de dreiging van COVID-19 waren er dit jaar meer post-in-stembiljetten dan ooit tevoren, en een langzamer dan normaal telproces. Maar nu is er eindelijk een winnaar, eindelijk bevestigd, en dat is Joe Biden.

Hoewel Democraten enkele zetels in het Huis hebben verloren en de Senaat niet hebben teruggenomen, markeert de overwinning van Biden op het kiescollege, gecombineerd met het grootste aantal stemmen dat ooit door een presidentskandidaat is ontvangen, een onmiskenbare afwijzing van Trump en Trumpisme. Voor het eerst sinds de verkiezingen van 2016 kan hij op geen enkele manier liegen, negeren of wegdraaien.

Het vonnis is in: Donald Trump is een verliezer.

Ik ga het opnieuw typen, aangezien ik een van de mensen was die wachtte om dat woord op Trump te tweeten in 2016 en nooit de kans had gehad.

Donald Trump is een verliezer. Grote competitie! De eerste president voor één termijn in 28 jaar.

Zeker, hij heeft meer dan 70 miljoen mensen ertoe gebracht om voor de tweede keer op hem te stemmen, en Mitch McConnell zal waarschijnlijk de leider blijven van een Senaat met een GOP-meerderheid, en het zal jaren, mogelijk decennia duren om Trumps stank van Amerika weg te spoelen. Maar het goede nieuws is dat het echt gebeurt en dat het afspuiten nu begint.

Donald Trump is een verliezer. Zeg het hardop. Laat die woorden de lucht vullen. Voel het gewicht van hun waarheid.

Laat niemand je vertellen dat het ontbreken van een blauwe golf op tsunami-niveau in senaatsraces deze overwinning vermindert. Samen met het verlies van Trump zullen we ook zoveel meer verliezen.

Hier zijn enkele dingen, in willekeurige volgorde, waar Amerika nu van af zal zijn als een direct gevolg van het feit dat Donald Trump de verliezer is die hij is. (Wat een loser!)

We zullen de fascistische wreedheid van Stephen Miller verliezen , met name met betrekking tot het beleid van Trump voor het scheiden van kinderen aan de zuidgrens. Hoewel de strategie van deze regering de afgelopen jaren is geweest om de schuld af te wenden door erop te wijzen dat Obama de kooien heeft gemaakt waarin Trump alleenstaande kinderen heeft gestopt, zal Biden ongetwijfeld voorstander zijn van niet-barbaars beleid, zelfs als hij geen perfecte oplossing creëert. weg.

We zullen de blanke suprematie whataboutism en beide kanten verliezen die gedurende vier jaar uit het hoogste ambt van het land zijn geglipt , waardoor racisten zich gelukkig en comfortabel voelen en bij elke stap gevalideerd worden.

We zullen het internationale idee verliezen dat Amerika een verloren zaak is – nogmaals – en mogelijk werken aan het herstel van onze reputatie. (Om eerlijk te zijn, we hebben veel goed te maken dat niets met Trump te maken heeft.)

Ja, we hebben Trump onszelf opgedrongen, en verdomd bijna weer gedaan, maar vergis je niet, deze verkiezing bewijst handig aan de wereld dat er meer Amerikanen tegen Trump zijn – minstens vier miljoen – dan er voor hem zijn.

We zullen onze ontkenning van klimaatverandering verliezen . We hebben vier jaar gehad dat de wereld het zich niet kon veroorloven te verspillen, waarin de president zijn oren stopte voor wetenschappelijke consensus over het onderwerp. Het Biden-voorzitterschap zal de Amerikaanse deelname aan het klimaatakkoord van Parijs herstellen en hopelijk eraan werken om zoveel mogelijk van de Green New Deal te realiseren. (Er is hier een zekere mate van wensdenken, maar als er ooit een moment was voor wensdenken, dan is het nu.)

We zullen de gesprekken over de muur verliezen. Zal hij het bouwen? Zal hij worden gedwarsboomd? Gaat Steve Bannon ervoor de gevangenis in ? Dit alles wordt betwist als dit kostbare xenofobe symbool op de ideologische schroothoop van Amerika wordt gegooid. (Voorlopig tenminste.)

We zullen de top-down politisering van de pandemie verliezen . In plaats daarvan zal de regering de wetenschap daadwerkelijk bevorderen en de veiligheid maskeren, en stoppen met het voortdurend bagatelliseren van het gevaar van coronavirus in het nihilistische streven naar immuniteit voor kuddes. De nieuwe regering zal het beleid niet langer verdraaien in een vorm die de grillen van de president vleit , die los staat van feiten. Biden zal eerder doorgaan met wat Trump hem onlangs beschuldigde: luisteren naar wetenschappers .

We zullen de door Trump gedomineerde nieuwscyclus verliezen. Wat er ook gebeurt, hij zal veel blijven praten en minstens 70 miljoen kiezers zullen geïnteresseerd blijven in wat hij te zeggen heeft. Maar het verschil is dat wat er ook uit zijn gapende nulvormige muil komt, nu geen nieuws meer zal zijn, omdat de president het niet heeft gezegd.

We zullen het wantrouwen tegen officiële aankondigingen van de overheid verliezen. Elke nieuwe verzending van het Witte Huis of een van zijn afdelingen zal niet langer een wild partijdige en vaak antagonistische boodschap zijn over de inherente grootsheid van Trump.

We zullen ondanks de overheersende motiverende kracht onder de heersende helft van het land verliezen . Donald Trump Jr. zei het onlangs nog het beste, tijdens een van de laatste campagnebijeenkomsten van zijn vader, toen hij alle aanwezigen opriep om te stemmen om “liberalen weer aan het huilen te maken”. Het hele presidentschap van Trump leek te werken volgens het principe dat alles wat Obama verwerpt en eigenaar is van de libs , op zichzelf de moeite waard is. Hoewel conservatieven alles wat een Biden-regering doet niet leuk zullen vinden, zullen ze hopelijk kunnen zien dat het wordt gedaan om andere redenen dan een kwaadwillende bedoeling om de oppositie te activeren.

We zullen de loyaliteit aan de president verliezen als de grootste kwalificatie op het gebied van werkgelegenheid in het Witte Huis. In plaats van ‘de beste mensen’, wat Trump beloofde, huurde hij een reeks toekomstige misdadigers en schandaalmakers en pseudodokters in met namen van superschurken die de verwrongen visie van Trump op het coronavirus onderschreven als niet zo serieus. Sommige van Biden’s aanwervingsbeslissingen zullen zeker woedend zijn – ahoy, Cindy McCain en Quibi CEO Meg Whitman – maar ze zullen niet worden aangesproken om de vraag te beantwoorden: “Wie is gewetenloos genoeg om mijn bevelen uit te voeren en mijn geheimen te bewaren?”

We zullen als concept “alternatieve feiten” verliezen . We zullen Kayleigh McEnany en Kellyanne Conway en alle anderen die agressief elke Trump-leugen tegen het publiek papegaaien, verliezen. We zullen ook alternatieve informatiestromen in het Witte Huis verliezen, waarbij fact-fudging-rapporten van Breitbart en Fox News en OANN voorrang hebben op presidentiële briefings , samen met zoveel complottheorieën die de president in het oor van Iagos fluistert .

We zullen het idee verliezen dat de media een oppositiepartij is tegen Donald Trump, zodra de pers elke fout die Biden maakt beschrijft, naast de dingen die hij goed doet. Met genoeg onflatteuze berichten, zullen sommige Trump-aanhangers zich achteraf misschien zelfs realiseren dat een groot deel van de negatieve berichtgeving in de media die Trump ontving minder afkomstig was van de Trump-Hating Fake News Media dan ‘nauwkeurige rapportage van wat er gebeurde’.

We zullen Trump verliezen als negatief rolmodel voor kinderen en volwassenen. Ondanks de anti-cyberpestcampagne van Melania Trump heeft haar man de Amerikanen laten zien dat als je je gedraagt ​​als een a-hole die groot genoeg is en je nooit afvraagt ​​of je het mis hebt, je in elke situatie kunt zegevieren. Het zal jaren duren om het druppeleffect van zijn pisarme gedrag te beoordelen. We zullen misschien nooit weten in hoeverre Amerikanen onbewust Trumps antagonisme hebben geabsorbeerd en weerspiegeld in hun dagelijks leven. Trump zal nog steeds vreselijk te zien zijn, waar hij nu ook gaat, of het nu op zijn eigen tv-netwerk is of, God verhoede, terug op het campagnespoor voor de presidentsverkiezingen van 2024 . Maar hij zal dat doen als een afgewezen president.

We zullen Trump’s gevoel van onfeilbaarheid verliezen. Tijdens zijn onwaarschijnlijk gelukkige leven heeft Trump nauwelijks een gevolg gehad. Omdat Republikeinen hem graag aan de macht wilden houden, heeft hij geregeerd als iemand die met alles kan en doet en altijd zal wegkomen. Na een tijdje voelde het zinloos om zelfs maar te vermelden dat Trump voor de zoveelste keer de Hatch Act had overtreden door zijn ambt te gebruiken voor politiek gewin. Wat gaat de oppositie doen, hem afzetten? (Nog een keer?)

Maar Trump heeft zijn hele leven en carrière alleen kunnen wegkomen met alles omdat hij nooit is onderzocht met het onderzoek dat hoort bij een presidentschap. Zoals The New Yorker meldt , staat Trump nu in het middelpunt van tientallen onderzoeken en rechtszaken die een nieuwe dimensie zullen krijgen zonder het vermoeden van immuniteit dat hoort bij het presidentschap. Sociale mediaplatforms zullen hem moeten behandelen als een zoveelste publieke figuur en niet als een staatshoofd. De onderzoeken zullen blijven komen – hopelijk komt er een grote rond de rampzalige reactie van Trump op het coronavirus – en Trump is misschien te vastgebonden in gerechtelijke benoemingen om effectief campagne te voeren voor zijn ambt in 2024.

Het laatste dat we echter zullen verliezen, is de dagelijkse gaslighting – het aandringen op een alternatieve realiteit die al die alternatieve feiten versterken.

Jarenlang hebben velen van ons erop gewezen dat Trump iets aantoonbaar onjuist zegt, alleen voor Trump en zijn aanhangers om erop te reageren door erop te staan ​​dat, nee, het is echt waar, en we zijn nep en slecht omdat we zelfs iets anders suggereren. Dit moment brengt dit misschien niet allemaal teniet – sommige van de 70 miljoen aanhangers van Trump zullen hem blijven verdedigen tot het einde der dagen – maar Trump’s valse interpretatie van de realiteit is niet langer het officiële standpunt van Amerika.

Republikeinen aan de macht hadden vroeger een verenigd front om de alternatieve realiteit van Trump te beschermen, maar dat is niet langer houdbaar. Er is nu een kloof tussen degenen aan de rechterkant die bereid zijn de feiten van deze verkiezing te erkennen , zoals Laura Ingraham, een van Trumps hardste soldaten op Fox News, en degenen zoals Ted Cruz die zich inzetten voor de gebruikelijke leugen dat het allemaal een uitgebreide samenzwering tegen meneer Trump .

De legitimiteit van de overwinning van Biden valt niet te ontkennen, aangezien deze volgt op de meest zwaar en transparant gecontroleerde verkiezingen in de moderne geschiedenis . Op Trump’s beschuldigingen van kiezersfraude rust een bewijslast die hij normaal gesproken kan omzeilen. Zijn alledaagse leugens worden niet aan een kruisverhoor onderworpen. Ze houden gewoon vol, waarbij sommigen van ons weten dat het leugens zijn, en de rest van het land doet alsof het anders is of ze geloven ze echt. Deze keer moet hij echter daadwerkelijk bewijs leveren om president te blijven, en dat kan hij niet .

Hij kan erover liegen, en dat heeft hij gedaan , en hij zal er nog wat meer over blijven liegen, maar deze verkiezingswinst is luchtdicht en bewijs van samenzweringstheorie.

Als zoiets kan gebeuren, wat kan er dan nog meer gebeuren? Als zelfs Laura Ingraham kan erkennen dat er, ondanks het aandringen van Trump, geen kiezersfraude is geweest, welke andere Trumpiaanse perversies van de werkelijkheid zal ze dan moeten toegeven dat het leugens zijn? Krijgen we enkele intrekkingen met terugwerkende kracht? En moeten de mensen die jarenlang de leugens van Trump hebben uitgeroepen, om in ruil daarvoor leugenaars te worden genoemd, een verontschuldiging verwachten? (Houd je adem niet in.)

Voor het eerst in vier jaar lijkt het mogelijk dat we allemaal weer in een gedeelde realiteit zouden kunnen leven, te beginnen met een meerderheid van de Amerikanen die toegeven dat dit verkiezingsresultaat geen twee kanten heeft. Ik moedig de Amerikanen om een stap verder te gaan, maar, en toegeven dat de werkelijkheid slechts ooit heeft één kant, aan de rechterkant, en dat Donald Trump is zelden op.

Wat een loser.