Donald Trump is geen nieuwe oorlogen begonnen, maar hij is een van de grootste oorlogsvoorzitters uit de geschiedenis

Donald Trump is een oorlogspresident, een van de meest beruchte in onze geschiedenis

Een van de meer opmerkelijke prestaties van Donald Trump’s unieke vorm van hucksterisme is dat hij in staat was een mythe te creëren dat hij een merkgenie is terwijl zijn enige echte merk zijn naam is, iets dat hij van zijn vader heeft geërfd. Trump kreeg ook de eer voor politieke slogans die door andere mensen waren bedacht, hoewel het hoogst onwaarschijnlijk is dat hij wist waar ze vandaan kwamen of waarnaar ze verwezen toen hij ze kribbelde. De bekendste is ‘Make American Great Again’, wat in 1980 de campagneslogan van Ronald Reagan was. Er was ook ‘Law and Order’, Richard Nixons hondenfluit uit 1968 en nog verder teruggaand ‘America First’, de slogan van de isolationist in de jaren voordat Pearl Harbor de VS in de Tweede Wereldoorlog trok. Hij heeft weinig tot geen historische kennis, dus dat deed hij vrijwel zeker niet ‘

Een aantrekkelijk aspect van dat rare en onsamenhangende beleid voor veel mensen aan beide kanten van het politieke spectrum was het idee dat Amerika zich zou terugtrekken uit de hete oorlogen waarin we sinds 9/11 waren verzand. Trump beweerde dat hij dat wilde doen, maar had natuurlijk geen idee en ging willens en wetens beslissingen nemen, waarbij hij traditionele tegenstanders zoals Iran tegenstond en onze bondgenoten, zoals Duitsland, beledigde en de inzet dramatisch verhoogde. Mike Pence verklaarde op dwaze wijze   dat dit “vrede door kracht” was, maar het was allesbehalve. Het was stom geluk.

Onder Trump zijn de VS betrokken geweest bij steeds dodelijkere conflicten in  Jemen ,  Somalië  en  Niger . Zijn late 11th Hour “opnames” in verschillende Afrikaanse landen, Irak en Afghanistan worden overhaast zonder de juiste planning of vooruitziende blik aan het einde van zijn termijn, waardoor het waarschijnlijker is dat het  landmijnen zijn die op de Biden-regering zullen exploderen  . Zoals Andrew McCormick van de natie  schreef  in een vernietigende aanklacht tegen het beleid van Trump:

Voor alle duidelijkheid, ik ben geen voorstander van onbepaalde of slecht gedefinieerde troepeninzet, en in dit tijdschrift heb ik op meerdere  punten gepleit   tegen een eeuwige oorlog. Ik ben van mening dat Amerika elke verantwoorde optie moet nastreven om Afghanistan te verlaten en dat een grondige herziening van onze voetafdrukken in Oost-Afrika en elders al lang had moeten plaatsvinden. Drawdown zou er echter niet zo uit moeten zien. Aan onze buitenlandse partners, met wie we hebben getraind en waarmee we gevochten hebben; aan de mensen van deze landen die we hebben gevraagd Amerika te vertrouwen, ondanks de enorme menselijke tragedies die oorlog heeft teweeggebracht; en, sprekend vanuit het perspectief van één veteraan, tot alle militaire mannen en vrouwen die in de loop der jaren hebben gediend en gestorven in deze conflicten, zijn de Amerikaanse leiders veel meer verschuldigd dan een slordige, zelfzuchtige stormloop de deur uit.

We hadden al lang geleden uit veel van deze plaatsen moeten zijn, maar het is belachelijk om Trump de eer te geven voor zijn late beslissingen, zelfs toen hij onsamenhangende of duidelijk ondoordachte beslissingen nam om zijn dictator-vrienden te bevoordelen, zoals hij deed met Turkije en Syrië. . Zijn moord op de Iraanse generaal Soleimani was een van de meest provocerende daden van de VS op menige maan en alleen door de geduld van de Iraanse leiders escaleerde het niet tot een vreselijke brand.

Toch is het waar dat hij in het buitenland geen nieuwe  oorlogen begon  . Sommige mensen aan de rechterkant zeggen dat hij hierdoor de eerste president is sinds Dwight Eisenhower dit niet doet,  maar dat is niet waar. Toch is hij de eerste sinds Jimmy Carter die dat kan zeggen. (Eerlijk gezegd denk ik dat dat waarschijnlijk te wijten is aan  “the Madman Theory”  dan aan iets anders, maar hij krijgt er wel de eer voor.)

Maar laten we, ondanks zijn eindeloze, zinloze smeekbede om de Nobelprijs voor de vrede, niet doen alsof hij een soort vredestichter is die de wereld veiliger heeft gemaakt. Dit was een man die zich kandidaat stelde voor de eerste keer dat hij beloofde gevangenen te  martelen terwijl hij de deugden van de doodstraf en standrechtelijke executies prees. Sindsdien heeft hij Neo-nazi’s verontschuldigd en de Confederatie verdedigd. Hij herstelde de federale doodstraf  racen om zoveel mogelijk mensen te executeren  voordat hij zijn ambt verlaat. Hij verbood burgers van moslimlanden om naar de VS te komen, stopte  kinderen  in kooien en verleende  gratie een reeks oorlogsmisdadigers, die een behoorlijk sterk signaal naar de wereld zenden dat de VS een malafide supermacht is geworden die het gewone fatsoen en het internationale recht negeert.

Trump is misschien niet in het buitenland een nieuwe oorlog begonnen, maar hij heeft er zeker een thuis gevoerd, met behulp van propagandatechnieken, technologie en een non-stop spervuur ​​van leugens en lugubere demagogie. Hij demoniseerde immigranten en raciale minderheden, portretteerde democraten als kwaadaardig en de vrije pers als vijanden van het volk.

In feite begon hij een ‘buitenlandse’ oorlog door Amerikanen die hem niet steunden en bondgenoten die hem hadden verraden, om te toveren tot buitenaardse indringers.

Hij bouwde dat thema gedurende zijn hele termijn op, portretteerde zijn politieke rivalen als criminelen en moedigde zijn bezoekers aan om te chanten “sluit haar op!” Hij beweerde dat door de Democratische Partij geleide staten geen federale hulp verdienden tijdens rampen en duidelijk de voorkeur gaven aan zijn eigen kiezers in door de Republikeinen geleide staten, zowel retorisch als materieel. Hij degradeerde en vernederde meedogenloos zijn politieke tegenstanders, altijd volhoudend dat hij gewoon ’terugvecht’.

Toen het land afgelopen zomer explodeerde uit protest tegen de eindeloze politiemoorden op ongewapende zwarte mannen, reageerde Trump door te proberen het leger op te roepen en te eisen dat de autoriteiten  de demonstranten ‘domineren’ . Nadat een burgerwacht die geloofde dat hij was geroepen om de politie te helpen de straten te beschermen, drie mensen had gedood in Kenosha Wisconsin, verklaarde Trump   dat om het geweld te stoppen “we ook de radicale ideologie moeten confronteren die dit geweld omvat”. Er was geen twijfel over wie hij het had. In een  epische Twitter-aanval  op 30 augustus  beledigde Trump  Joe Biden, retweet een oproep om de gouverneur van New York, Andrew Cuomo gevangen te zetten, ging achter  CNN  en  NPR aan  en suggereerde sterk  dat demonstranten een staatsgreep vormden om zijn regering over te nemen.

Gedurende zijn ambtsperiode gedroeg hij zich alsof democraten, immigranten, Black Lives Matter-demonstranten, inwoners van de blauwe staat, enz. Het land hadden veroverd op echte Amerikanen – Trump-kiezers. Sinds de verkiezingen heeft hij de natie overspoeld met de Grote Leugen dat de verkiezingen waren gestolen en op 6 januari bestormden zijn “zeer goede” volgelingen het Capitool in de overtuiging dat ze het terug zouden grijpen.

Dus ja, Donald Trump is een oorlogspresident, een van de meest beruchte in onze geschiedenis. De vijf mensen die in het Capitool zijn gedood, zijn slachtoffers van de strijd en aangezien een van zijn belangrijkste redenen voor het niet adequaat reageren op de pandemie de trumpwens was om de gouverneurs van Blue State de schuld te geven van het dodental, kunnen we een behoorlijk aantal van de 400.000 omgekomen Amerikanen toevoegen. naar zijn lichaam tellen.

Toen Richard Nixon aftrad en Al Gore toegaf, verzekerden de gebruikelijke pratende hoofden en gaszakken de natie zelfvoldaan dat alles in orde was omdat er geen tanks op de hoek stonden en er geen soldaten op straat waren die aantoonden dat het systeem werkte.