Indignatie redactie 
Met Donald Trump heb je niets dan problemen. Daar verschijnt hij in Davos en zegt een heleboel dingen waardoor een fatsoenlijk Duits linkse groen haar rechtop staat. Alleen al het feit dat hij voortdurend het woord ‘vrijheid’ gebruikt voor het World Economic Forum, toont aan dat hij een man van over de Atlantische Oceaan is. Waar aan deze zijde elke verboden vriend en voorschrijver weet dat vrijheid een secundaire deugd is.
Maar het is niet alleen dat Donald Trump het lied van vrijheid zingt. (Als je je lezing als een lied wilt classificeren.) Hij beledigt ook mensen met de successen van vrijheid.
Hij confronteert de aanwezigen met de economische groei van Amerika, die geen enkel Europees land kan evenaren. Hij ergert hen aan zijn deregulatiebeleid, dat jonge en oude ondernemers een ruimte geeft waar oprichters en gevestigde bedrijven die omringd zijn door regelgeving alleen maar van kunnen dromen. En dan zijn massale belastingverlagingen, die er feitelijk toe hebben geleid dat veel nieuwe bedrijven zijn gestart en veel oude mensen zijn aangenomen. Het resultaat: vrijwel volledige werkgelegenheid, stijgende lonen ook voor de lagere en middenklasse.
En dat is nog niet alles. Omdat Trump het einde van de wereld nog niet direct ziet aankomen, maakt hij ons ook Duitsers van streek met verschrikkelijk lage energieprijzen, waarvan Amerikaanse bedrijven over het algemeen nog meer profiteren. Geen wonder dat lokale bedrijven graag naar Amerika reizen om daar banen te creëren onder gunstiger omstandigheden.
Geef mensen vrijheid en de winkel gonst
Al met al beschrijft het een volledig oneerlijk scenario. Hij houdt eenvoudigweg zijn formule tegen onze ongebreidelde voorschriften en verboden, onze belastingzucht en onze luxeprijzen voor elektriciteit en brandstof als gevolg van de ommekeer in energie: Geef mensen vrijheid en de winkel gonst. Geloof in de toekomst in plaats van te bevriezen met angst voor de toekomst. Geloof in de vindingrijkheid van mensen als redders van onze planeet in plaats van redding te zoeken in een orgie van verboden. Ja, hoe zou die moeten bijhouden!
Daar stond hij en verspreidde Amerikaans optimisme als een contrast met het Europese verlangen naar ondergang. Natuurlijk, dat was een promotietoespraak. Het was prachtig gekleurd en verborg de donkere kant van zijn politiek. Maar deze Donald Trump, de godin van alle betere mensen, leek op een wezen van een andere planeet. Een alien als bezoeker van een oude ster verlamd door angst voor de dood. Een Simplicissimus die gewone mensen meer geeft van wat ze nodig hebben dan welke Europese senior docent ook.
Een belediging. En het meest schandalige: Donald Trump heeft aangetoond waarom hij binnenkort zal worden herkozen door zijn echte of zelfs semi-echte politieke successen in de wereld op te sommen.
