Indignatie redactie 
De verantwoordelijkheid van het Amerikaanse Hooggerechtshof in het licht van de vele overtredingen van Trump is een gelegenheid om zich te beroepen op de uitspraak ‘de Grondwet is geen zelfmoordverdrag’.
Terwijl het Amerikaanse Hooggerechtshof nadenkt over de vraag of Donald Trump in aanmerking komt om zich opnieuw kandidaat te stellen voor het presidentschap van de Verenigde Staten, is de realiteit in meer dan één opzicht ongekend.
Op het meest basale niveau heeft de rechtbank nog nooit een kandidaat geconfronteerd wiens campagne de Amerikaanse grondwet zelf rechtstreeks in twijfel trekt.
Trumps heerszuchtige claim van totale immuniteit
De kwesties gaan verder dan de kwestie van Trumps schuld voor de aanval op het Amerikaanse Capitool op 6 januari 2021. Ze gaan ook verder dan zijn ongeloofwaardige protest van onschuld voor het mobiliseren en ophitsen van de menigte die het Capitool heeft geschonden en de levens van zijn eigen vice-president en anderen heeft bedreigd.
En ze gaan verder dan zijn heerszuchtige claim van totale immuniteit voor alle acties die zijn ondernomen terwijl hij president was – en zijn verwachting dat hij die immuniteit in een tweede termijn nog flagranter zou kunnen uitbuiten. Ze gaan eindelijk verder dan de absurde bewering dat hij nooit een eed heeft afgelegd om de Grondwet te steunen.
Prangende vragen voor Trump
In feite vloeit de urgentie van de zaken die Trumps kandidatuur aan de rechtbank voorlegt minder voort uit zijn gedrag uit het verleden dan uit zijn verklaarde bedoelingen voor de toekomst. De lijst met vragen die de houding van Trump oproept is lang:
1. Heeft een eerdere kandidaat beweerd dat zelfs de grenzen van de Amerikaanse grondwet soms overschreden moeten worden?
2. Heeft een van zijn voorgangers in het Oval Office ooit mensen die zijn veroordeeld voor misdaden die de grondwettelijke orde in gevaar brachten, als ‘gijzelaars’ omschreven?
3. En heeft een president beloofd dat hij, als hij wordt gekozen, gratie zal verlenen aan zulke criminelen?
4. Heeft bovendien een campagnevoerder zijn aanhangers verzameld door te eisen dat de zittende president degenen vrijlaat die schuldig zijn bevonden aan geweld tegen de vreedzame overgang van constitutioneel gezag?
Niets dan minachting voor de Grondwet
Deze vragen wegen zwaar op de beraadslagingen van het Hooggerechtshof over het oordeel van Colorado dat Trump is gediskwalificeerd voor zijn kandidatuur. In zijn huidige campagne bevestigen de retoriek en beloften van Trump zijn minachting voor het 14e amendement.
Door degenen die op die vreselijke 6 januari 2021 schuldig zijn bevonden aan anti-constitutioneel geweld als ‘gijzelaars’ te blijven afbeelden, schendt Trump de diskwalificatienorm van het 14e amendement.
Hulp aan de vijanden van de Amerikaanse grondwet
Sectie 3 is precies: het diskwalificeert een persoon die, nadat hij een eed heeft afgelegd om de Amerikaanse grondwet te steunen, ‘hulp of troost geeft aan de vijanden daarvan’.
Het kan niet worden betwist dat de honderden mensen die in 2021 zijn veroordeeld wegens actie om de procedures voor het tellen van stemmen in de wetgeving te verstoren, als “vijanden” van de Grondwet hebben gehandeld. Er kan ook niet worden betwist dat het plan van Trump om zulke individuen gratie te verlenen hen hulp en troost biedt.
Geen privilege van het Vijfde Amendement tegen zelfincriminatie
Er bestaat geen voorrecht van het Vijfde Amendement tegen zelfbeschuldiging tijdens een openbare campagnetoespraak. Hij spoort zijn volgelingen aan en bekent zijn anti-grondwettelijke overtreding. Trump heeft zichzelf dus veroordeeld door zijn eigen taalgebruik.
De last die nu op het Hooggerechtshof rust, is zwaar. In eerdere gevallen van presidentieel wangedrag heeft het Congres de uitvoerende macht vaak gedisciplineerd.
Herinnert u zich de zaken Nixon, Reagan en Clinton nog?
Het was de dreigende afzetting wegens de Watergate-affaire die aanleiding gaf tot het aftreden van Richard Nixon, waarbij het Hooggerechtshof een ondersteunende rol speelde door de regering te dwingen kritisch bewijs vrij te geven voor wetgevende overweging.
Op dezelfde manier dwong de onthulling van het Iran-Contra-debacle uiteindelijk een beschaamde Ronald Reagan om toe te geven dat zijn regering wapens had geruild voor gijzelaars. Het leidde ook tot strafrechtelijke vervolging van verschillende functionarissen.
En het was het Congres dat de sjofele affaire van Bill Clinton met een stagiair uit het Witte Huis aan het licht bracht. Dat was geen constitutioneel misbruik, maar een persoonlijk peccadillo dat hem veel reputatie kostte.
Als het Congres faalt…
Het onvermogen van het Congres om Trump te disciplineren is ontmoedigend, hoewel zijn pogingen tot afzetting opmerkelijk zijn. Senator Mitt Romney meldt dat nadat het Huis van Afgevaardigden Trump in 2021 had afgezet, de Republikeinse leider Mitch McConnell opmerkte dat “ze hem te pakken hadden genomen” (een opmerking die McConnell zich naar eigen zeggen niet herinnert).
De senator uit Kentucky veroordeelde Trump wegens “een schandelijk plichtsverzuim” en zei dat hij “praktisch en moreel verantwoordelijk was voor het uitlokken van de gebeurtenissen van de dag.” Hij benadrukte dat de voormalige president nog steeds kwetsbaar zou zijn voor strafrechtelijke en civiele acties om hem ter verantwoording te roepen.
Toen de rol werd afgeroepen, zorgde McConnell er echter voor dat een minderheid van de senatoren – allemaal Republikeinen – een schuldig vonnis ontweek, grotendeels op procedurele grond dat Trump niet langer in functie was.
Een patroon van liggende berusting in de excessen van Trump
Het patroon van liggende berusting in de excessen van Trump door partizanen is verbazingwekkend. Blijkbaar zijn de Republikeinen in het Congres banger om de basis van Trump te beledigen dan bereid om zijn overtredingen tegen de Grondwet aan de kaak te stellen.
Het is dus aan het Hooggerechtshof om de Grondwet te beschermen tegen Trumps vroegere, huidige en voorspelbare perversies van ons oprichtingshandvest.
Een rechtbank die graag een “offramp” wil vinden?
Er wordt wijdverbreid gespeculeerd dat het Hof graag een ‘offramp’ wil vinden, een manier om aan de verantwoordelijkheid te ontsnappen en de deur open te laten voor een tweede Trump-termijn.
Als Trump zich kandidaat mag stellen en uiteindelijk wordt gekozen, zal het Hooggerechtshof de gevaarlijkste bedreiging voor de Amerikaanse grondwet sinds de burgeroorlog mogelijk hebben gemaakt.
Het is een gelegenheid om zich te beroepen op de uitspraak ‘de Grondwet is geen zelfmoordverdrag’.
