100 miljard bijzondere activa: Duitsland bereidt zich voor op de derde wereldoorlog
Duitsland Een week nadat de Bondsdag het “Bundeswehr Special Fund” ter waarde van ruim 100 miljard euro passeerde , passeerde hij vrijdag ook de Bundesrat.
Met het besluit heeft de heersende klasse de grootste spiraal van herbewapening in gang gezet sinds de val van het naziregime. De politieke, historische en sociale implicaties zijn enorm. In de woorden van bondskanselier Olaf Scholz (SPD) zou Duitsland – dat al vijfde was van de landen met het hoogste militaire budget – in de toekomst “veruit het grootste conventionele leger van Europa” moeten hebben.
Nadat klinieken, scholen en kinderdagverblijven op de rand van instorting waren gebracht en miljarden in onderwijs en sociale zaken werden bezuinigd te midden van de nog steeds ongebreidelde Covid 19-pandemie, werd van de ene op de andere dag 100 miljard euro extra beschikbaar gesteld voor de strijdkrachten. Het oorlogsbudget zal naar verwachting jaarlijks oplopen tot meer dan twee procent van het bruto binnenlands product.
De schaal van de upgrade is gigantisch. Het halen van de zogenaamde twee procent-doelstelling betekent dat de defensie-uitgaven dit jaar alleen al stijgen van iets minder dan 50 naar ruim 70 miljard euro. Dit komt overeen met een stijging van meer dan 40 procent. Om het ‘bijzondere fonds’ in perspectief te plaatsen: 100 miljard euro is vijf keer het volledige federale budget voor onderwijs en onderzoek dit jaar.
Het bedrag zou genoeg zijn om elk gezin in Duitsland met 5.000 euro per kind te onderhouden en tegelijkertijd 360.000 euro schadevergoeding te betalen aan de nabestaanden van alle officiële coronadoden. Als alternatief kan het bedrag over vijf jaar worden gebruikt om het aantal verpleegkundigen te verdubbelen en alle senior collega’s een bonus van 1.400 euro te geven. Een miljard zou genoeg zijn om in alle klaslokalen luchtfilters tegen het coronavirus te installeren.
Maar in plaats daarvan gaat het geld naar het leger. Concreet voorzien de plannen van het ministerie van Defensie – naast cybercapaciteiten en ruimtesystemen – in 41 miljard euro voor de luchtmacht, 19 miljard euro voor de marine en 16 miljard euro voor het leger, die moeten vloeien in nucleaire bommenwerpers, oorlogsschepen en tanks. Het militaire materieel is bedoeld om het Duitse leger in staat te stellen weer “zeer grote” en “zeer intensieve” militaire operaties uit te voeren, zoals vermeld in het in 2018 uitgegeven “ Bundeswehr-concept ”.
Ook vanuit binnenlands oogpunt is het herbewapeningsoffensief een oorlogsverklaring aan de bevolking. Door het speciale fonds in de basiswet te verankeren en de zogenaamde “schuldrem” te handhaven, schept de heersende klasse de voorwaarden om elke cent van het oorlogsbudget uit de arbeidersklasse te persen. Tegelijkertijd moet elke kritiek op de herbewapening onwettig worden verklaard.
De Socialistische Gelijkheidspartij (SGP) vaardigde in 2014 al een resolutie uit – toen toenmalig bondspresident Joachim Gauck en vertegenwoordigers van de federale regering de terugkeer van Duitsland naar een agressieve buitenlandse en grote machtspolitiek aankondigden op de Veiligheidsconferentie van München – waarschuwde voor de verstrekkende gevolgen van deze ontwikkeling:
De propaganda van de naoorlogse decennia – Duitsland had geleerd van de verschrikkelijke misdaden van de nazi’s, was “in het Westen gearriveerd”, vond een vreedzaam buitenlands beleid en ontwikkelde zich tot een stabiele democratie – blijkt een mythe te zijn. Het Duitse imperialisme laat zich weer zien zoals het historisch is ontstaan, met al zijn interne en externe agressiviteit.
De herbewapening van de Duitse strijdkrachten waartoe nu is besloten, is ongekend in de geschiedenis van de Bondsrepubliek. Het vertoont onmiskenbare parallellen met Hitlers “herbewapening” van de jaren dertig, toen de heersende klasse binnen zeer korte tijd een fascistische dictatuur installeerde en Duitsland bewapende en zich voorbereidde op de Tweede Wereldoorlog. De strategiedocumenten van het leger en de oorlogstoespraken van vooraanstaande politici laten er geen twijfel over bestaan dat de federale regering terug is naar de oude grootmachtsdoelen.
Toen, net als nu, streeft het Duitse imperialisme ernaar Europa onder zijn heerschappij te brengen en een leidende militaire wereldmacht te worden. “Duitsland’s lot: Europa leiden om de wereld te leiden” was de titel van een artikel op een officiële website van het ministerie van Buitenlandse Zaken in 2014. Nu worden deze plannen in praktijk gebracht – met alle gevolgen van dien.
Oorlogsstokers in de media en strategen van buitenlands beleid roepen nu al op tot Duitse en Europese kernwapens om Rusland te ‘insluiten’ en toekomstige ‘belangenconflicten met de leidende westerse macht’ de VS te kunnen bestrijden. Een commentaar in de Frankfurter Allgemeine Zeitung waarschuwt dat “de honderd miljard euro slechts een begin moet zijn” om recht te doen aan Duitslands “verantwoordelijkheid voor het veiligheidsbeleid in Europa”.
De Duitse herbewapening is direct op Rusland gericht. 81 jaar na de Duitse vernietigingsoorlog tegen de Sovjet-Unie, waarbij bijna 30 miljoen mensen het slachtoffer werden, marcheren Duitse gevechtstroepen opnieuw in Oost-Europa. Tegelijkertijd bewapent Duitsland het Oekraïense leger, dat doorzeefd is met rechts-extremisten, tot de tanden toe en streeft het het verklaarde doel na om Rusland te verslaan.
In tegenstelling tot de officiële propaganda is het zogenaamde “keerpunt” geen reactie op de Russische invasie van Oekraïne. De heersende klasse gebruikt de reactionaire invasie van Rusland, die systematisch werd uitgelokt door de NAVO, om haar eigen herbewapening en oorlogsplannen uit te voeren. Net als in de Eerste en Tweede Wereldoorlog gaat het niet om “mensenrechten” en “democratie” maar om het veroveren van invloedssferen en hulpbronnen. Tegelijkertijd dient de oorlogspolitiek om explosieve klassenspanningen naar buiten te leiden.
In tegenstelling tot de burgerlijke politici die dronken worden van en profiteren van het militarisme, hebben arbeiders in Duitsland en Europa een diepe hekel aan oorlog en dictatuur. Het officiële beleid neemt onder deze voorwaarden de vorm aan van een ware samenzwering.
De terugkeer van het Duitse militarisme, dat het gevaar van een derde wereldoorlog enorm voedt, wordt vooral bevorderd door de in naam linkse partijen in de Bondsdag. Met Scholz leidt de SPD de federale regering en dus ook het offensief tegen Rusland. De Groenen, die in 1998/99 samen met de SPD de illegale agressieoorlog tegen Joegoslavië organiseerden, behoren tot de meest agressieve agitatoren en oorlogsstokers.
Ook de Linkse Partij en de vakbonden staan met beide benen in het kamp van het Duitse imperialisme. In de Bondsdag stemde Die Linke tegen het speciale fonds omdat hun stemmen er niet toe deden. Politiek gezien stemt het echter in met het oorlogsverloop. Vooraanstaande partijfunctionarissen steunen sancties tegen Rusland en wapenverkopen aan Oekraïne, en roepen zelfs op tot herinvoering van de dienstplicht.
In een recente verklaring heeft de vakbond Verdi – die nulrondes en reële loonsverlagingen voor verplegend personeel, opvoeders en leraren heeft bevolen – opgeroepen tot de “duurzame verbetering van de Bundeswehr” en een “verbetering van de cyberbeveiliging” van de strijdkrachten. De Confederatie van Duitse Vakbonden (DGB) riep Duitsland onlangs ook op om een ”substantiële bijdrage” te leveren aan de militaire kracht van de NAVO en de EU.
De enige partij die tegen de oorlogspolitiek van de Duitse bourgeoisie is, is de SGP. Samen met onze zusterpartijen van de Vierde Internationale zullen we de strijd intensiveren om een krachtige socialistische anti-oorlogsbeweging op te bouwen. Daarbij vertrouwen we op de enorme oppositie in de arbeidersklasse, die na dertig jaar oorlog en sociale bezuinigingen wereldwijd de open klassenstrijd aangaat.
Als de heersende klasse in Duitsland, van alle mensen, denkt voor de derde keer naar de wereldmacht te kunnen grijpen na hun historische misdaden in twee wereldoorlogen, dan hebben ze gerekend zonder de arbeidersklasse want die zal zeker in actie komen.