DUITSLAND: MOSLIMMIGRANTEN BEGINNEN TE BEMOEIEN OVER KORTE ROK

Het principe is altijd en overal hetzelfde: in moslimlanden moet men zijn gedrag aanpassen aan islamitische gevoeligheden. En in niet-moslimlanden moet men zijn gedrag aanpassen aan de islamitische gevoeligheden. Dit werd afgelopen donderdag opnieuw bewezen in Duisberg, Duitsland, waar een moslimmigrant dacht dat de rok van een Duitse vrouw te kort was en een vechtpartij begon.

Volgens de Duitse publicatie Waz : “Verschillende opvattingen over de lengte van een rok die door een vrouw werd gedragen, leidden tot een gevecht tussen twee groepen in Duisburg. De politie rapporteert een geschil over culturele verschillen, die mondeling begon en eindigde in een vuistgevecht, waarbij een deelnemer zijn schouder ontwrichtte. “

Geen enkele mediabron van de onderneming zal ooit durven zeggen wat er echt achter dit soort incidenten schuilging: niet alleen ‘culturele verschillen’, maar religieuze overtuigingen.

Een woordvoerster van de politie, Jacqueline Grahl, verklaarde: “De onthullende stijl van kleding van een 50-jarige ontmoette onbegrip bij een 20-jarige.” Waz voegde eraan toe: “Volgens informatie van onze redactie, de man die beledigde de onbekende vrouw en vroeg haar waarom ze haar benen op zo’n manier moest presenteren is een Duisburger met Turkse roots. Hij was samen met drie andere Duisburgers met Turkse roots in het Rheinpark. ”

De Duitse vrouw was niet geneigd dit allemaal passief te accepteren. Grahl vervolgde: “De 50-jarige vrouw was op haar beurt ook niet eens met de culturele gewoonten van de 20-jarige en zijn kennissen.” Volgens Waz: “Ze zou luidop vragen hebben gesteld over zijn vrienden, waarom vrouwen en mannen in de andere groep zaten apart. “concludeerde Grahl:” Het wederzijdse gebrek aan begrip over culturele verschillen escaleerde tot het eindigde in een vechtpartij. “

Dit incident illustreert levendig de gevaren van het toelaten van tienduizenden moslimmigranten uit landen die de sharia implementeren of er door worden gedomineerd in westerse samenlevingen. Zelfs vóór de massale toestroom van moslimmigranten, tijdens een spreekbezoek in Duitsland in 2011, kreeg ik van de zestienjarige dochter van een van de organisatoren te horen dat ze routinematig werd lastiggevallen op weg naar school: moslims op de forenzentreinen zouden haar een “hoer” en een “slet” noemen omdat haar haar en armen niet bedekt waren. Dit gebeurde, zei ze, elke dag.

Sommige moslims in Duitsland geloven dat “hoeren” of “sletten” er zijn voor het oprapen. Een andere Duitstalige nieuwssite, Philosophia Perennis, meldde vrijdag dat “in München een groep Afghanen verschillende mensen heeft beledigd, hen gewelddadig heeft aangevallen met trappen en stoten en een verpleegster heeft geschopt die geen seks wilde hebben met een van de Afghanen. Na hun arrestatie waren ze beledigend jegens de politie. “Het incident betrof een 20-jarige moslimmigrant en een 32-jarige Duitse vrouw:” De naamloze metgezel van de 20-jarige ging zitten links van de 32-jarige en vertelde haar dat hij een vrouw nodig had. Hij raakte de 32-jarige op de dij. De 32-jarige stond direct na het contact op en zei dat ze de politie zou bellen. Vanaf de linkerkant liep de 20-jarige naar de vrouw toe en schopte haar abrupt met zijn rechtervoet tegen de linkerkant van haar gezicht. ‘

Moslimmigranten in Duitsland zijn ook verantwoordelijk geweest voor een verschrikkelijke epidemie van verkrachting, seksueel geweld, diefstal, kleine criminaliteit en plunderingen. In de eerste helft van 2016 hebben migranten in het land Merkel 142.500 misdaden gepleegd, gemiddeld 780 per dag. Dit was een significante toename ten opzichte van 2015, waarbij migranten 200.000 misdrijven pleegden. Sindsdien is de situatie ook niet verbeterd.

Toch wordt hier nauwelijks iets over gezegd. In de zomer van 2016 beschuldigde Krystyna Pawłowicz, een lid van het Poolse parlement, de Duitse autoriteiten van een poging “de misdaden van hun Arabische gasten te verbergen of zelfs de schuld op zichzelf te schuiven.”

Deze verdoezeling is blijkbaar voortgekomen uit de angst dat niet-moslims een negatief beeld van de islam zouden krijgen. Toch is het seksueel geweld heeft te maken met de islam. De koran dicteert dat een moslimman seksuele relaties kan hebben met de “gevangenen van de rechterhand”, dat wil zeggen gevangen niet-moslimvrouwen (4: 3; 4:24; 23: 1-6; 33:50; 70:30). De koran zegt ook dat vrouwen zichzelf moeten versluieren zodat ze niet kunnen worden gemolesteerd (33:59), met de implicatie dat als ze niet worden versluierd, ze inderdaad kunnen worden gemolesteerd.

De koran biedt een islamitische rechtvaardiging voor deze massale verkrachtingen en aanvallen die nooit is besproken in de gevestigde media, of op welk regeringsniveau in welk land dan ook. Een dergelijke discussie kan belangrijke implicaties hebben voor hoe de migranten te overtuigen om zich niet meer op deze manier te gedragen, en hoe gemakkelijk het zal zijn om dit te doen, maar deze discussie kan niet worden gevoerd: het is ‘islamofoob’. Feministen zijn volledig onverschillig, hoewel waar vrouwen in Europa mee worden geconfronteerd, is veel ernstiger dan het lot van vrouwen in de VS vandaag. Angst om als ‘islamofobe’ te worden bestempeld, overtreft blijkbaar zelfs de kernbekommernissen van het feminisme.

Amerikaanse en Europese liberalen die zich zorgen maken over ‘islamofobie’ zouden de implicaties daarvan voor hun eigen dochters moeten overwegen. Maar dat zullen ze niet. Internationaal links ontkent de opkomst van de nationalistische rechtervleugel, maar het is hun baby. Ze hebben het gemaakt. Zonder hun neiging om weerstand te bieden aan hun migratieschema’s als racistisch en neonazi, zouden de zorgen van degenen die Europa in chaos en burgeroorlog zien dalen, binnen het bestaande systeem kunnen worden weggenomen. In plaats daarvan verkeert Duitsland en de hele Europese Unie nu in een diepe crisis, en het hele continent zou heel goed in een nieuwe oorlog kunnen uitbarsten. Allemaal vanwege ‘islamofobie’.