Economieprofessor steekt de loftrompet over corona: ‘Deze crisis leidt tot meer welvaart en betere samenleving!’

Er wordt gedaan alsof het coronavirus het voorlopige einde van de welvaart van Nederland zal betekenen. Onterecht, vindt de Tilburge hoogleraar economie Sylvester Eijffinger, die juist denkt dat de coronacrisis in een veel beter land zal resulteren, met méér welvaart én een betere samenleving.

Wie de economische voorspellingen beziet over het coronavirus wordt daar over het algemeen niet vrolijk van. Recessies, of zelfs depressies. De werkloosheid schiet omhoog, massa’s faillisementen in iedere sector, de belastinginkomsten dalen fors en de overheid moet bezuinigen. Is dat ons voorland, als duidelijk is wat de ‘intelligente lockdown’ voor schade heeft aangericht aan ’s lands economie?

Nee, helemaal niet. Zegt in ieder geval hoogleraar economie Sylvester Eijffinger, verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Het coronavirus veroorzaakt geen “systeemcrisis” zoals in 2008 legt hij uit. Toen zakten de banken weg in het moeras. Nu is dat niet het geval, aldus de academicus. Sterker nog: het virus zal de innovatie aanjagen en uiteindelijk Nederland een hogere welvaart en zelfs een “betere samenleving” bezorgen. Eijffinger:

“We horen van alle kanten dat we afstevenen op een flinke recessie. U lijkt het niet zo zwaar in te zien.

,,Ik vind dat veel dingen, positieve zaken, onderbelicht blijven. Los van vaccins en virologen: deze crisis is een tijdelijke affaire, geen systeemcrisis waarbij het jarenlang duurt voordat het weer opgelost is. De crisis creëert voor iedereen mogelijkheden op lange termijn. Deze situatie brengt instincten naar boven bij mensen. Ze gaan op zoek naar hoe ze kunnen overleven. De coronacrisis zal enorme gevolgen hebben voor de verdeling van de welvaart tussen sectoren. Er gaan bedrijven verdwijnen, andere bedrijven groeien. Maar uiteindelijk zal deze crisis alleen maar leiden tot meer welvaart en een betere samenleving.”

Zou het? Eijffinger staat nu nog redelijk alleen met zijn optimistische analyse. Maar zijn opbeurende vooruitzichten – realistisch of anderszns – niet één van de belangrijkste voorwaarden om tot economisch herstel te komen? Wellicht zit er dus nog wel wat in de woorden van deze – nu nog! – eenzame optimistische professor…