Edinburgh verzet zich tegen terugdraaien rechten transgendervrouwen door rechtbank
Indignatie redactie
4 min. lezen
Op zaterdag 19 april kwamen ongeveer 2.000 demonstranten in Edinburgh bijeen om te protesteren tegen de inperking van de rechten van transgender vrouwen door het Britse Hooggerechtshof .
Transgender Inwoners van het Verenigd Koninkrijk marcheerden vanaf de voet van The Mound naar het gebouw van de Britse regering om te protesteren tegen de schandelijke uitspraak, die wordt aangewakkerd door extreemrechts.
Aanval van het Hooggerechtshof op de rechten van transgenders: protest in Edinburgh
Leden van de gemeenschap, waaronder leden van Resisting Transphobia in Edinburgh, organiseerden het protest.
Samen brachten genderqueergemeenschappen en bondgenoten een zeer energieke menigte op de been tegen de uitspraak van het Hooggerechtshof. De retoriek was er een van solidariteit binnen de transgemeenschap aanmoedigen, in plaats van de overheid om hulp smeken. Dit omvatte een oproep om autonoom bronnen van “voedsel, huisvesting, medicijnen en transvreugde” te creëren.
Een van de demonstranten, de dichteres Ellie Mental, zei:
Dit protest laat meer dan ooit één ding zien: waar ze een paar honderd mensen per bus moeten inschepen om hun kleine haatbijeenkomsten te vullen, komen er duizenden spontaan opdagen om ons te steunen. Waar ze de rechter moeten gebruiken om hun onverdraagzaamheid te handhaven, hebben wij een echte gemeenschap achter ons. Waar ze miljardairs hebben die hun wreedheid financieren.
Hiermee werd verwezen naar het Amerikaanse zwarte geld waarmee veel anti-transgenderorganisaties worden gefinancierd .
Mental vervolgde:
Wij vertrouwen op elkaars medeleven en kracht. Bij elke stap die ze ons terugduwen, wankelen we niet. Wij blijven standvastig. Wij duwen terug. Wij gaan nergens heen.
Red, een bondgenoot die bij het protest aanwezig was, zei:
Als cisgender vrouw en overlevende van seksueel geweld vind ik de uitspraak van het Hooggerechtshof een belediging. Het zou ons allemaal, cisgender of trans, bang moeten maken. Het heeft niemands rechten verduidelijkt of iemand beschermd – het legitimeert alleen maar het soort blinde onverdraagzaamheid dat het steeds moeilijker maakt voor organisaties die vrouwen en LGBTQ+-mensen ondersteunen om vrij te opereren.
Ik en vele anderen zoals ik protesteren hier vandaag, omdat de rechten van transvrouwen ál onze rechten zijn. We staan hier allemaal aan dezelfde kant en ik ben het zat dat mensen die doen alsof ze namens mij spreken, mijn vrienden en familie aanvallen en ons allemaal minder veilig en banger maken. Deze uitspraak vertegenwoordigt de wensen van een kleine minderheid van onverdraagzame, wraakzuchtige mensen – en we kunnen het niet zomaar laten gebeuren.
Hooggerechtshof vijandig tegenover transgenderbestaan in Schotland en daarbuiten
Veel aanwezigen zijn van mening dat het Britse parlement en het Hooggerechtshof zich actief vijandig hebben opgesteld tegenover het bestaan van transgenders. De reden hiervoor is dat ze herhaaldelijk de Schotse partijoverschrijdende inspanningen hebben geblokkeerd om onnodige juridische lasten voor transgenders te verminderen en de wetgeving in overeenstemming te brengen met internationale mensenrechtennormen. Flyers die tijdens de demonstratie werden verspreid, vermeldden:
Wij roepen de bevolking van Schotland op om zich te verzetten en de uitspraak van woensdag te negeren.
De demonstranten deelden hartelijk de voet van de heuvel met straatpredikers die Pasen vierden en scandeerden “uit de klinieken, de straat op”, “A, B, schaf de GIC af” en “je kunt je Hooggerechtshof in je reet stoppen”. Ze vervolgden hun weg naar het Queen Elizabeth House, waar nog meer toespraken en gezangen plaatsvonden.
Q is een wetenschapper en transactivist die een toespraak hield tijdens de manifestatie en al meer dan tien jaar in India, Ierland en Schotland campagne voert voor queerrechten en inclusie, en seksuele bevrijding voor vrouwen, transgenders en lagere kastegemeenschappen. Tijdens het protest zei Q:
Terwijl de wereld langzaam afglijdt naar een terugval in democratie, worden transgenders gebruikt als wapen om af te leiden. In plaats van een woningcrisis, armoede, dakloosheid, een ondergefinancierde NHS, zorg voor de meest kwetsbaren in onze samenleving, een aanhoudende genocide in Palestina, de moord op kinderen en burgers met wapens die in ons land, op onze bodem, zijn geproduceerd, aan te pakken, kiezen ze ervoor om de 1% te targeten, te ontrechten en aan te vallen met behulp van gebrekkige biologische en rechtvaardigheidsconcepten. Maar de haatpolitiek die hen voedt, scheidt hen van ons en onze politiek van warmte, gastvrijheid en zorg.
Solidariteit en gemeenschap die de ’transfoben nooit konden’
De afgelopen maand is de transgemeenschap in Schotland in rap tempo gegroeid, met de oprichting van talloze protesten en hulporganisaties. Ondanks de tegenspoed komt de transgemeenschap bijeen in een prefiguratieve solidariteit om krachtige steunnetwerken op te bouwen.
De in Leith wonende schrijfster Josie Giles zei:
Vandaag is de enorme kracht van de collectieve organisatie van transgenders bewezen. Samen hebben we alle kracht en vaardigheden die we nodig hebben om de machten te bestrijden die transgenders uit het openbare leven willen weren, en om te grijpen wat alle onderdrukte mensen nodig hebben: voedsel, huisvesting, medicijnen en een vreugdevol leven. Onze bevrijding is de bevrijding van arbeiders én van vrouwen. En transgenders riepen het luidkeels: Bevrijd Palestina!
Sam, een inwoner van Edinburgh, zei:
Mensen uit letterlijk elke denkbare lokale gemeenschap zien, maakte de gedachte “Van wie zijn de straten? Onze straten” geloofwaardig. De transfoben konden dat nooit.
