Een 14-daagse rondreis door boosaardigheid, openlijke domheid en kapitalistisch eigen risico

In de twee weken of zo sinds de Wereldgezondheidsorganisatie het coronavirus als een pandemie bestempelde, heeft de daaruit voortvloeiende stoornis de kwetsbaarheid van het Amerikaanse burgerleven blootgelegd en de enorme kloof tussen de mensen die het beleid maken of beïnvloeden, en degenen die gewoon moeten leven met het. De misdaad van de heersende klasse heeft zo’n absurd niveau bereikt dat het bijna voelt alsof ze een menigte proberen op te roepen (of op zijn minst de overgebleven democratische voorverkiezingen met de hand te bezorgen aan de socialistische kandidaat die achterop is geraakt in de afgevaardigde race). Deze week een wirwar van bankiers en andere miljardairs– waaronder de voormalige CEO van Goldman Sachs, Lloyd Blankfein en de voormalige CEO van Wells Fargo, Dick Kovacevich – namen de oproep op om werknemers terug te sturen naar de pandemie om de economie (en vermoedelijk hun investeringen) aan de gang te houden zonder verdere verstoring. ‘We zullen die mensen geleidelijk terugbrengen en kijken wat er gebeurt. Sommigen van hen worden ziek, sommigen gaan misschien zelfs dood, ik weet het niet, ‘zei Kovacevich.

Andere miljardairs, waaronder Amazon-oprichter en CEO Jeff Bezos en hedgefondsmanager Bill Ackman, riepen op tot voorzichtigheid, maar slaagden er op de een of andere manier ook in om enorme meevallers te oogsten, zelfs toen de economie instortte. Ackman, die Donald Trump vroeg vorige week om het land op een “extended spring break” zogenaamd voor het welzijn van het publiek te zetten, heeft sindsdien maakte $ 2,6 miljard in wezen door te wedden dat de voorjaarsvakantie zou plaatsvinden. Jeff Bezos, die in februari samen met een aantal andere leidinggevenden van Amazon en Wall Street een groot stuk Amazon-aandelen heeft afgeladen, heeft een geschat verlies van ongeveer $ 317 miljoen vermeden, terwijl een groep Amazon-magazijnmedewerkers blijft vertrouwen op donaties uit het crowdsourcingbedrijf om te blijven drijven.

Verkozen functionarissen lijken volmaakt gelukkig om dit voorbeeld te volgen. Vorige week onthulden rapporten van ProPublica en elders dat senatoren Richard Burr en Kelly Loeffler bijzonder tijdig en winstgevend aandelen hadden verkocht vlak voordat de markt instortte – Burr nadat hij een exclusieve bijeenkomst van elite-kiezers had gewaarschuwd over de omvang van de komende pandemie en Loeffler na een privébriefing van de Senaat over het coronavirus. (Beiden hebben handel met voorkennis of andere illegale activiteiten ontkend; beiden hebben schijnbaar ook de ernst van het virus in het openbaar bagatelliseren terwijl ze hun geld privé wilden beschermen.) Deze week probeerde de partij waartoe Burr en Loeffler behoren wanhopig een deel van de stimuluswet die ontslagen arbeiders een extra $ 600 per week zou hebben gegeven, omdat een groep Republikeinenprotesteerden , de totale werkloosheidsuitkeringen na die extra verlichting zouden meer zijn geweest dan de armoedeloonarbeiders op het werk hadden verdiend. “Ik wil zeker weten dat we mensen helpen om weer aan de slag te gaan”, zegt senator Rick Scott uit Florida, wiens vermogen in 2018 $ 255 miljoen bedroeg.

Ondertussen hangt ons verkiezingssysteem, gehavend zoals het was, nu effectief in de ether. We zitten midden in een voorverkiezingen die keer op keer worden beschreven als een strijd om de ziel van de Democratische Partij, maar staten moeten nu verkiezingen uitstellen, of erger nog, doorgaan met het houden van voorverkiezingen in het licht van een volksgezondheidscrisis, zoals Florida, Arizona en Illinois op 17 maart deden om voorspelbare verwarring , wanorde en lage opkomst te voorspellen . Er zijn weinig aanwijzingen dat dergelijke omstandigheden op tijd voor de algemene verkiezingen van november zullen verbeteren, laat staan ​​de rest van de voorverkiezingen, en het stimuleringspakket dat deze week door de senaat is goedgekeurd, bevatte slechts $ 400 miljoen voor verkiezingsbescherming, of een vijfde van de $ 2 miljard aanbevolendoor stemrechtonderzoekers. Op donderdag maakten verkiezingsfunctionarissen in Florida bekend dat twee mensen die op de eerste dag aan de peilingen hadden gewerkt, positief waren getest op Covid-19. ‘We weten het gewoon niet, hebben ze het na of voordien opgelopen? Dat is tussen hen en hun arts, ‘ging een woordvoerder van een afdeling de nuttige uitleg van de situatie.

Ten slotte, toen hem werd gevraagd naar de recordbrekende 3,3 miljoen mensen die deze week werkloosheid hadden aangevraagd, verwierp minister van Financiën Steve Mnuchin het nummer als ‘niet relevant’ omdat, zei hij, stimuluscontroles binnen drie weken zouden worden verzonden. (Geen woord over wat de pas-werklozen zouden moeten doen aan eventuele huur of rekeningen die voor die tijd verschuldigd zouden zijn.) Dat was een paar dagen nadat Madonna het coronavirus ‘de grote vereffenaar’ noemde vanuit een met bloemblaadjes doordrenkt bad – een gevoel dat kan zinvoller worden als Tom Hanks ooit wordt afgewezen van een spoedeisende zorginstelling omdat hij geen ziektekostenverzekering heeft. Momenteel hebben meer dan 82.000 mensen in de VS het coronavirus gecontracteerd en ziekenhuizen hebben een tekort aan maskers die dat kostenminder dan een dollar te verdienen, maar zijn al onderworpen aan ten minste één geval van prijsstijging . “Het aantal doden door coronavirus is in de VS opgelopen tot 1.000” , luidde de kop op donderdag. Maar ook : “Amerikaanse aandelen stijgen.”