Indignatie redactie 
Na de raketbeschieting van twee Amerikaanse bases in Irak reageerde Trump laconiek met een ‘Alles Goed’ bericht. Alsof hij wilde zeggen: ‘Bring it on!’ De reactie van de vechtjas die probeert zijn opponent te imponeren door na een voltreffer meesmuilend te vragen of dat alles is wat hij in huis heeft. En over de hele linie schreven de kranten artikelen waarin aan de lezers werd uitgelegd dat het inderdaad het beste is wat Iran in huis heeft. En nu weer gewoon aan het werk…….
Anderzijds was er het bericht dat Iran een uur voor de aanval had gewaarschuwd via de Zwitserse ambassade. De materiële schade is in elk geval aanzienlijk, zo wezen satellietbeelden uit. Of er ook slachtoffers waren is onduidelijk. Volgens de Amerikanen niet, maar er zijn landen, zoals Israël, die er een gewoonte van maken daar een staatsgeheim van te maken, omdat de politieke leiders weten dat ‘Lijkzakken’ niet populair zijn onder de bevolking. Al helemaal niet als de oorlog zelf al niet populair is. En de oorlog in en tegen Irak is in de Verenigde Staten zeker niet populair.
Enkele uren na de aanval verongelukte een lijnvliegtuig uit Oekraïne direct na het vertrek uit Teheran, wat weer een dimensie toevoegt aan het totaalbeeld. Ironisch genoeg verweet de NRC correspondent vanuit Rusland (?) dat Iran het luchtruim had moeten sluiten, iets waar ‘onze kant’ blind voor is waar het vlucht MH-17 betreft. Daar zit in zoverre iets in, dat Iran zonder enige twijfel actieve luchtafweer in het gebied heeft opgesteld, zoals eerder ook werd gebruikt toen het land een Amerikaanse spionage-drone boven het eigen grondgebied uit de lucht schoot. En de barrage raketten die afgevuurd werd op die twee Amerikaanse bases hadden een vergeldingsaanval van de Amerikanen uit kunnen lokken, waar Trump mee had gedreigd. Het mijden van het Iraanse en Iraakse luchtruim is onder de gegeven omstandigheden zeker aan te bevelen. Anderzijds zijn de raketten die Iran enkele uren voor het vertrek van dat Oekraïense toestel afvuurde geen bedreiging voor de burgerluchtvaart in dezelfde zin als een luchtafweerraket. Als een raket dat vliegtuig trof, was het dan een raket van de Iraanse luchtafweer? Of van een terrorist die uit is op oorlog tussen de Verenigde Staten en Iran? Een opzetje? ‘Part of the Plan‘? Ook dat is in dit geval geen uitgemaakte zaak op voorhand, omdat tal van ‘spelers‘ hun deuntje mee kunnen zingen vanaf de zijlijn, en beide partijen voor een voldongen feit kunnen plaatsen waar ze in de planning geen rekening mee hielden.
Of het toestel van de Oekraïense luchtvaartmaatschappij simpelweg verongelukt is zoals vaker gebeurt, of dat het uit de lucht werd geschoten, zoals vrij kort na het ongeval werd geopperd, zonder directe aanwijzingen dat daar sprake van was, zal nog wel volop worden bediscussieerd in de media de komende tijd. Zeker als Iran de ‘Flight Data Recorders’ niet vrijgeeft, zoals vrijwel onmiddellijk eveneens werd gesuggereerd. Anderzijds is het, gelet op de heibel rond MH-17, het ‘OPCW’, de ‘Maidan-doden’, ‘Russiagate’ en andere onsmakelijke ‘onderzoeken’ met een dubbele bodem, begrijpelijk dat landen geen vertrouwen (meer) hebben in westerse landen waar het dit soort onderzoek betreft. En dat is echt héél erg! Een véél te hoge prijs om te betalen voor politiek gewin op de korte termijn. Maar gelukkig lijkt het er op dat Iran niets te verbergen heeft, gelet op het feit dat ze westerse landen vragen hen te helpen bij het achterhalen van de oorzaak.
De Verenigde Staten én Iran zeggen dat ze geen oorlog willen. Maar wat de Verenigde Staten zegt, en wat dat land doet, zijn twee heel verschillende dingen. Dat is nu, onder Trump, niet anders dan onder zijn voorgangers. Het ‘woord’ van de Verenigde Staten is al veel langer geen cent waard. En contracten verscheuren ze ook voor je ogen als ze menen een betere ‘Deal’ te kunnen krijgen. Het past naadloos in de wereld van ‘Licence to be Bad’, de economische principes die de morele en ethische principes hebben verdrongen in ons deel van de wereld, maar elders is men nog niet zo ver. En naar het zich laat aanzien is de kans ook niet zo groot dat ze ons voorbeeld willen volgen, gelet op de zelfzuchtige bubbel waar wij ons in bevinden, waarin zo langzamerhand niemand een ander nog vertrouwt, en iedereen stijf staat van de stress omdat men elk moment een mes in de rug kan verwachten. Zelfs letterlijk.
Daarmee is dus niet gezegd dat de Verenigde Staten als land uit is op oorlog met Iran. Het hangt er vanaf bij welk ‘loket’ je die vraag neerlegt. En op welk moment van de dag of nacht. De Verenigde Staten als land bestaat niet meer. Het is een manisch-depressieve, tragikomische karikatuur van wat het ooit was. Niks mis met twijfels, en een dialoog met jezelf, waardoor je bij blijft, en de juiste vragen stelt aan de mensen in je omgeving, en je keuzes kunt maken die ervoor zorgen dat je blijft functioneren in de samenleving, die niet altijd louter vriendelijk is. Maar waar we hier getuige van zijn, is waar het toe leidt als je écht gelooft dat je ‘uitverkoren’ bent om de wereld te leiden. En ik las onlangs dat een hoogleraar er bij de ‘Democraten’ op had aangedrongen Trump scherp in de gaten te houden, omdat hij gek is, maar het is de pot die de ketel verwijt dat hij zwart ziet. Het is een collectieve, meervoudige persoonlijkheidsstoornis, voortvloeiend uit een overdosis ‘Identity-Politics’ in een bad van zwavelzuur.
Om die reden denk ik ook dat u er goed aan doet de commentaren van ‘Mainstream’ journalisten en ‘pratende hoofden’ die ons voorhouden dat het wel wat instabiel oogt, maar dat we natuurlijk wel onaantastbaar en superieur zijn op elk denkbaar gebied, met een enorme korrel zout te neemt, voor uw eigen bestwil. In NRC probeerde Maarten Schinkel uit te leggen waarom ‘Iran’ de beurzen koud liet. Hij heeft veel woorden nodig om te zeggen dat we collectief gestoord zijn in een wereld waarin ‘waarde’ geen waarde meer heeft. En Centrale Banken elke neerwaartse druk opvangen met een nieuw shot financiële oxycodon. Alles om het ‘sentiment’ op niveau te houden. In dat licht bezien hoeft Iran slechts geduld te hebben, en hebben ze ook helemaal geen atoombom nodig. We blazen onszelf op in een wereld die drijft op de boekhoudkundige waarde van ‘derivaten‘.
