Erzherzog-Karl-Strasse in Wenen-Donaustadt is een van de langste straten van Wenen. Ik reed onlangs deze kilometer lange weg van Wenen-Donaustadt naar Groß-Enzersdorf in mijn tien jaar oude auto met verbrandingsmotor, en ik zag een poster die heel vaak werd opgehangen. De boodschap op de poster bestaat uit een ketting van woorden, een uitnodiging aan de kijker in de ontspannen, eigentijdse jij-vorm. – Het beleefde, respectvolle aanspreken met “jij” wordt tegenwoordig als “benauwd” beschouwd en is alleen nodig als journalisten met politici praten. De media, die vaak beweren een objectieve vierde macht in de staat te zijn, mogen niet de indruk wekken dat ze een bondgenootschap met politici aangaan.

Het posteronderwerp bestaat uit twee delen: Het eerste onderwerp toont een jonge man – of het kan ook een jonge vrouw zijn – of transgender/queer. Het maakt niet uit … – in ieder geval staat een persoon met lang haar op de poster afgebeeld. Het model op de poster heeft haar ogen dicht; het bericht bestaat uit een reeks woorden voorafgegaan door een hekje in de vorm van een hekje (#). Een hashtag wordt gebruikt voor communicatie binnen sociale netwerken zoals Twitter , Facebook/Meta , Instagram . De dubbel gekruiste woordketting op de eerste poster bestaat uit het commando: #believe you. Bij de tweede poster, die er ook direct naast op 24 vellen staat, heeft dezelfde persoon zijn ogen geopend, zijn blik van de kijker afgewend. De doelgroep wordt gevraagd te geloven in morgen door middel van een woordketen-imperatief achter de hashtag #glaubanmorgen .

#glaubandich #beliefanmorgen

Bij het zoeken naar de afzender van de advertentie, realiseert men zich met enige verbazing dat dit geen marketingcampagne is die opruimingscoaching van een religieuze gemeenschap zoals Scientology wil verkopen, maar dat het eigenlijk een betaalde advertentie voor een bank is. Het verzoek van de twee poster-tags is heel eenvoudig: “Geloof in jezelf! Geloof in morgen! “- Tag Lines , van de Engelse tagging voor” attach, label “en Line for” line “, zijn korte claims , dwz marketingclaims om een ​​gedachte of een dramatisch effect te illustreren.

“Kijk naar jou, kijk naar mij!” – en op naar huisarrest …

De #glaubandich #glaubanmorgen doet een beetje denken aan “Kijk naar jou, kijk naar mij!” Waarmee de propagandisten de bevolking in Oostenrijk door de lockdowns heen begeleidden . De propagandisten kozen ook de dwingende vorm van bevel voor de huisarrest – weken later vernietigde het Oostenrijkse Grondwettelijk Hof ze als onwettig. Ook toen werd de doelgroep van dwangmaatregelen aangesproken in de respectloze ‘jij’-vorm. In tegenstelling tot bankreclame was de lockdown-campagne echter geen reclame, maar orders van de staatssecretaris waarop sancties stonden. De inhoud van “Kijk naar jou, kijk naar mij!” Was eenvoudig en radicaal: blijf alsjeblieft thuis en ontmoet geen familieleden!

“Is het mogelijk om te vaccineren?”

De volgende grens voor beleefdheid en respect in reclame is sinds begin oktober 2021 overschreden met de campagne “Laat je vaccineren!” van het initiatief “Austria vaccinated”. – Hier richt men zich tot de doelgroep van de bevolking, volgens de Oostenrijkse federale grondwet de “soeverein”, niet langer als een zelfbepaald, vrij individu, maar benadert de mensen veeleer direct en direct als een collectief. – “Laten we vaccineren! Voordat het te laat is!” Waar is het te laat voor? Te laat voor de hoffelijkheid en het respect dat mensen die werken en belasting innen voor de staat altijd als vanzelfsprekend aan de dag legden in het pre-coronatijdperk?

De oude blanke man met de kwaadaardige verbrandingsmotor

Wanneer een “oude blanke” met een marketingachtergrond van drie en een half decennium in de voedingsindustrie langs de kilometerslange Erzherzog-Karl-Straße rijdt in zijn auto met een oude, slechte verbrandingsmotor en gemiddeld elke 500 meter wordt geconfronteerd met de grote dubbele poster van de Morgenglaubenbank waar hij is. Als je als marketingprofessional wordt gevraagd om op een zinvolle manier in jezelf en in morgen te geloven, heb je genoeg tijd om te puzzelen over het doel van deze poster, vooral het concept achter de campagne, in het bijzonder de mogelijke voordelen voor de doelgroepen, d.w.z. de potentiële of huidige klanten van de bank.

Tante Jolesch en de aartshertog spelen

In verband met deze bankadvertentie op de Erzherzog-Karl-Strasse moest ik eerst denken aan het vermakelijke spel van de aartshertog van de Weense literaire schrijvers in het koffiehuis, dat Friedrich Torberg beschreef in zijn literaire verzameling voor tante Jolesch, waarbij het doel was om de Aartshertog de eenvoudigst mogelijke testvraag en het meestal onuitsprekelijk verkeerde antwoord van de aartshertog van de vraagsteller met een nog onzinnigere rechtvaardiging in humoristische resolutie als “juist”. De moraal van het spel: de aartshertog, de machtige, heeft altijd gelijk, ook al was hij een dwaas. Een leuk spel voor intellectuelen.

Waar is de waardepropositie van de bank?

Maar serieus: Beste bankiers, beste “Sparkasse”: Wat wilt u ons alstublieft vertellen met deze marketingcampagne? – Ik gebruik bewust de respectvolle “jij” voor deze vraag, omdat banken machtig en slim zijn en uit het niets stortings- en fiatgeld kunnen creëren.

Nogmaals, politiek correct en gendergerelateerd: Beste bankiers: “Geloof in jezelf – geloof in morgen”. Is dat een waardevoorstel voor uw klanten? Tot je poster verscheen, dacht ik altijd dat het bedrijfsmodel van een commerciële bank, de inkomstenstroom, gebaseerd is op het uitlenen van geld aan kredietnemers tegen rente.

Gelukkig is Morgenglaubenbank een serieuze kredietinstelling met een eeuwenlange reputatie en niet een van die hedgefondsbanken, gebrandmerkt als “too big to fail”, die in 2008 met belastinggeld moest worden gered om een ​​wereldwijde financiële crash te voorkomen omdat ze ermee omgegaan Derivaten (weddenschappen) en short verkopen – men verkoopt effecten op de datum die men niet heeft, zelfs niet wanneer het contract is ondertekend – gespeculeerd.

Beste collega’s van bankmarketing: Wat is het consumentenvoordeel , het voordeel voor een bankklant, om het verzoek van de bank op te volgen en in jezelf en in morgen te geloven? Is zelf- en ochtendgeloof de Unique Service Proposition (USP) – de unieke servicebelofte – van een bank? Is het voor een bank werkelijk belangrijker dat haar kredietnemers morgen ‘geloven’ dan dat ze hun bankleningen kunnen terugbetalen? Je kunt aan morgen denken, je kunt plannen voor morgen. Dit kan bijvoorbeeld handig zijn om ons voor te bereiden op een black-out, waar de media en de krijgsmacht ons de laatste tijd opvallend vaak voor waarschuwen. Maar wat heeft het voor zin om in “morgen” te geloven ?

Dappere nieuwe wereld van publiek-private samenwerking

Wat betekent het woord “geloven” in deze context? Het online lexicon bevat meer dan 500 synoniemen, de meeste in de categorieën “Ideologie – Overtuiging – Wereldbeeld – Religie”.

Kreeg u onlangs een banklening alleen omdat u in uzelf gelooft?

Of is dit geloof in jezelf en in “morgen”, het ochtendgeloof slechts een façon de parler , een loutere uitdrukking, een nieuwe framing, zoals we al bijna twee jaar vaak doen in de politieke en economische wereld van privaat-publieke partnerschappen kan kijk maar? Sinds de coronacrisis zien we met toenemende intensiteit en vorm dat private bedrijven publieke taken voor de staat op zich nemen, bijvoorbeeld de censuur van content door private, marktdominante, wereldwijde platformbedrijven als Facebook/Meta en YouTube . Gaan banken en verzekeraars ons nu ook over overtuigingen leren?

In de pre-Coronale tijd was er nog een duidelijke scheiding tussen de overtuigingen van de politieke wereld en de private. Deze scheiding van de echte wereld van het bedrijfsleven en de ideologie van politieke visies werd door Corona opgeheven. Beweegt er iets, zoals Welt-am-Sonntag- redacteur Stefan Aust al vermoedde in het artikel “The State’s Attack on the Private” van eind november 2020?

Is ochtendgeloof een van de belangrijkste prestatie-indicatoren van een bank?

Zou het zijn na de bijna ineenstorting van het financiële systeem in 2007/2008, toenemende inflatie, concurrentieverstoringen door “kwantitatieve versoepeling” (aankoop van bepaalde bedrijfsobligaties door de ECB) en negatieve rentetarieven voor spaargelden voor het publiek na de ervaringen van 2007/2008 en de hype Alpe Adria faillissement – privatisering bankwinsten en socialisering van bankverliezen – geen essentiële key performance indicator, weten of de bank waaraan u uw geld toevertrouwt serieus is gefinancierd?

Wat is het eigen vermogen van een ochtendgeloofsbank als percentage van het totaal? Wat is de rente op investeringsleningen? En wat gebeurt er als de toekomstige en zelfverzekerde lener de lening niet kan terugbetalen? Is het voldoende om een ​​succesvol leven te hebben om in jezelf en in morgen te geloven? Of moet een ondernemer die een start-up wil oprichten, in plaats van in zichzelf en ‘morgen’ te geloven, beter werken aan een innovatief businessmodel met uniek klantvoordeel en een gedegen businessplan – zodat niet alleen de kredietnemer zelf, maar ook een commerciële bank of de belegger ervan overtuigd kan zijn dat het businessplan morgen nog zal werken?

In welke “morgen” zou onze bank ons ​​willen laten geloven?

Hoe ziet ‘morgen’ waarin we geacht worden te geloven er eigenlijk uit? Is de wereld waarin we morgen zullen leven een lineaire extrapolatie van het nieuwe normaal? Is er morgen nog wel een middenklasse, in de wereld van de vierde industriële revolutie, kunstmatige intelligentie, de simulatie van de werkelijkheid door mediaverhalen, platformeconomie en een tiental andere megatrends? Hoe ziet een wereld zonder kleine en middelgrote ondernemingen eruit na een Great Reset, zoals het World Economic Forum ( WEF ) uitlegt op haar website en WEF- oprichter Klaus Schwab in zijn boek “Covid-19: The Great Reset”?

Worden we bedreigd met de afschaffing van commerciële banken en contant geld en een “onvoorwaardelijk (sic!) Basisinkomen” in de vorm van een centrale bankrekening, die is gekoppeld aan voorwaarden en sociaal goed gedrag volgens het Chinese Social Credit System? Komt het digitale bedrijfssocialisme eraan: “Je zult niets bezitten en je zult gelukkig zijn”, zoals het WEF met verbazingwekkende duidelijkheid uitlegt in een van zijn video’s?

#beliefandich – het ego als credo?

Is het eigen ego voldoende geschikt voor banken als credo? Wat zou er veranderen als je niet in morgen zou ‘geloven’, maar in plaats daarvan aan morgen zou denken, plannen voor morgen? Zal “morgen” toch niet plaatsvinden zonder erin te geloven? Heeft het zin om de toekomst “met een geloof in morgen” en passief te benaderen in plaats van actief plannend en kritisch, maar met een optimistische houding?

Voor elk woord is er een antoniem, een antoniem, dat het tegenovergestelde uitdrukt. Wat zou het tegenwoord zijn tegen het ochtendgeloof? … – #abendwissen?

Het is logisch dat commerciële banken met het huidige rentebeleid en de digitalisering van businessmodellen voor bankieren met de analoge kostenstructuur als commerciële banken met de kredietverlening niet meer zo winstgevend kunnen zijn als sinds de bijna ineenstorting van het financiële systeem 13 jaar geleden en staan ​​door hun analoge structuur onder enorme kostendruk. Maar de ochtendcampagne roept de vraag op of de commerciële banken ‘morgen’ kunnen overleven onder de huidige omstandigheden. En zo ja, welke functie zullen ze hebben? Word jij de handhavingsinstantie van ideologische transformaties in het tijdperk van vóór de Verlichting door dure reclamecampagnes te gebruiken om mensen te vragen iets te geloven in plaats van iets te weten?

Geld voor leningen in de reële economie of geloof als simulatie?

Banken zijn economisch belangrijke, profane, op winst gerichte bedrijven die, dankzij de bankvergunning die ze van de staat hebben gekregen, het recht hebben om krediet te creëren en dit tegen rente uit te lenen. Commerciële banken en spaarbanken spelen een belangrijke rol in een vrije economie, vooral voor middelgrote bedrijven, de ruggengraat van onze economie. Het blijft dus te hopen dat er in de toekomst commerciële banken zullen zijn en dat banken met of zonder de “Grote Reset” hun bedrijfsmodel als dienstverlenende organisaties voor de reële economie niet zullen modelleren tot een soort “religieuze gemeenschap” in het kielzog van de coronacrisis, met passief geloof in plaats van actief, zelfafhankelijk Propageren denken.

Welvaart komt voort uit innovatieve, doordachte bedrijfsconcepten die niet tot stand komen door “geloof” maar door kritisch, zelfbepaald denken.