Een wannabe dictator huilt nooit: behalve misschien voor zichzelf

De foto van het huilen van een nationale leider verspreidde zich zo wijd omdat het geloofwaardig was dat de Italiaanse premier zou zijn mislukt toen hij sprak over het enorme aantal doden in zijn land. Maar we weten allemaal dat we nooit een foto zullen zien van huilende Donald Trump. Zelfs als iemand nep is, zou het ondenkbaar zijn, omdat niemand zich kan voorstellen dat Trump een traan over iemand anders dan zichzelf zou laten vallen.

Trump rouwt niet om diegenen die lijden aan en sterven aan het virus, maar hij zal de sympathie accepteren van de reuzende sukkels waarmee hij zich omringt bij het dagelijkse bedankje dat in de plaats komt van de bijeenkomsten die hij niet langer kan houden. 

‘Dankzij uw leiderschap, meneer de president,’ begint vicepresident Mike Pence doorgaans, wanneer hij een lijst met twijfelachtige statistieken voor geleverde maskers of plotseling ontdekte ventilatoren in een magazijn opslaat. “Dank u, meneer de president … wij allemaal dank u … de natie dankt u”, zal een andere padie papegaaien, waarschijnlijk een “waarnemend” afdelingshoofd of secretaris-van-iets-of-een andere Trump die overweegt de moties van nomineren te doorlopen zodat hij een andere voormalige lobbyist aan de top van een andere belangrijke overheidsinstantie kan houden. 

Trump staat daar, ogen ongericht en ziet eruit alsof hij liever op de 13e tee bij Bedminster staat terwijl hij geniet van de lof. Al die lof is hem verschuldigd, zei hij op de woensdag bedankje, omdat “wij degenen waren die de geweldige respons gaven, en wij zijn degenen die China hier buiten hielden, en als ik dat niet deed ’t zou je doen, je zou duizenden en duizenden mensen hebben gedood – die zouden zijn gestorven die nu leven en gelukkig zijn. ” De bedankdag op woensdag was gevuld met zelf gefeliciteerd en bonzen op de borst, maar het was wat dat betreft niet anders dan op dinsdag of donderdag. Trump bracht 25 procent van de tijd door met zichzelf te feliciteren of anderen de schuld te geven voor de moeilijkheden die hij tegenkwam, of de obstakels die hij heeft overwonnen, volgens een studie van zijn woensdagopmerkingen door de Washington Post. “Deze passages maakten ongeveer 25 procent uit van alle woorden die Trump sprak – meer dan 1.500 woorden van de ongeveer 6000 gesproken. Dat is meer tijd dan hij besteedde aan het overbrengen van details over de coronavirusreactie”, meldde de Post.

Toen hij zichzelf niet feliciteerde of de dank van het Suck-Ass Chorus niet accepteerde, klaagde Trump op Twitter over de slingers en pijlen die hij dagelijks lijdt aan zijn ‘vervelende’ vijanden in de ‘media’. “De LameStream Media is de dominante kracht om te proberen mij ertoe te brengen ons land zo lang mogelijk gesloten te houden, in de hoop dat het schadelijk zal zijn voor het succes van MIJN verkiezing”, tweette hij. ‘De echte mensen willen zo snel mogelijk weer aan het werk. We zullen sterker zijn dan ooit tevoren!’

Iemand in het persbureau van het Witte Huis had Trump moeten vragen naar de ‘echte mensen’ in overvolle ziekenhuizen in New York, in onderbezette klinieken in New Orleans, in paniekerige wachtkamers in Detroit, en liggend op doorweekte lakens in hun eigen slaapkamers in elke staat in de vakbond. Ze staan ​​niet in de rij om weer aan het werk te gaan. Ze sterven in aantallen die elke 24 uur verdubbelen.

In plaats daarvan werd aan Trump gevraagd hoe de tarieven ons vermogen om benodigde medische apparatuur uit het buitenland te importeren hadden beïnvloed, waardoor hij op een meanderende raaklijn terechtkwam die schijnbaar elke lichte en pijn die hij had geleden sinds zijn aantreden had aangeraakt: ‘Het is iets verschrikkelijks dat is gebeurd, “legde Trump uit. ‘Sommige van de mensen die het meeste van ons hebben geprofiteerd, zijn onze bondgenoten. Ze hebben op zoveel manieren misbruik van ons gemaakt, zowel financieel als militair.’

Dit was de bedankbriefing over het coronavirus, weet je nog. Maar niet voor Trump. Hij wilde dat we wisten dat het op de een of andere manier allemaal de schuld van de NAVO was. ‘Als je naar de NAVO kijkt … nu, dankzij mij betalen ze veel. Nu betaalden ze 125 miljoen dollar meer en uiteindelijk secretaris-generaal, die volgens mij mijn grootste fan zou zijn … we lieten hen 400 miljard dollar extra betalen En dan is er handel … “

Vanwege mij … MIJN verkiezingssucces … het grootste land ter wereld … we winnen de strijd … we gaan de oorlog winnen … een oorlog zoals je nog nooit hebt gezien …

Dat vertelde Trump ons woensdagavond vanuit de perskamer van het Witte Huis. Hij wilde dat we zouden weten wie zijn “grootste fan” is, dat hij het hele NAVO-probleem heeft opgelost, ondanks het feit dat de NAVO denkt dat het probleem dat hij heeft opgelost, het probleem is dat hij heeft gecreëerd. Geen van beide had iets te maken met het bestrijden van het coronavirus. Maar laat maar. De volgende bedankje wachtte.

‘Mooie dag. Kijk eens naar al die lege stoelen,’ begon Trump donderdag, grijnzend naar de dunbevolkte perskamer, met hier en daar verspreide verslaggevers dankzij sociale afstand. Een verslaggever van het Witte Huis heeft naar verluidt het virus opgelopen, wat Trump zeer zal hebben verrukt. ‘Zo heb ik het nog nooit gezien. O jee, wat is de wereld veranderd.’

En hij was weg om de een of andere reden zijn favoriete quarterback te prijzen en de ‘nepnieuws’-media dicht te slaan:’ Ik hou van Tom Brady. Sprak hem onlangs. Hij is een geweldige kerel. Maar ik wou dat het nieuws echt kon zijn. Ik wens het zou eerlijk kunnen zijn. Ik wou dat het niet corrupt was. Maar er is zoveel van. Het is zo triest om te zien. Gewoon zo triest om te zien. “

Vervolgens bedreigde hij gouverneur Jay Inslee uit Washington, die naar verluidt Trump eerder op de dag tijdens een telefonische vergadering had uitgedaagd omdat hij de nationale reactie op het coronavirus niet had geleid. ‘Een kleine wijze jongen’, riep Trump hem. ‘Niet zo veel meer. We hebben ervoor gezorgd dat we niet zo veel meer zullen zijn.’ Dat is wat onvoldoende aanbidding je zal brengen bij Donald Trump. Ik mag je niet, dus weet je wie er gaat lijden? Je hele staat. Hetzelfde geldt voor de vrouw uit Michigan. Ze belt en we bellen haar niet terug.

Hij had het over gouverneur Gretchen Whitmer uit Michigan, die iets moet hebben gedaan om hem kwaad te maken, zoals onvoldoende bedanken voor ventilatoren of hem niet prijzen tijdens een optreden op CNN.

Toen ging hij weer van start met zijn luchtschip van zelfliefde, sloeg de regering-Obama dicht en vertelde een mega-leugen over zijn falen om testen voor het coronavirus op gang te krijgen terwijl we nog een kans hadden. “Een lege plank. We hebben op veel manieren een zeer uitgeputte plek overgenomen”, zei Trump, de leugen herhalend dat Obama op de een of andere manier de CDC had beschadigd voordat hij aantrad. “Zoals je weet, gaan de tests heel goed. Dat was achterhaald en we hebben het opgelost en het is heel goed gegaan … we doen het goed in deze hele situatie in het omgaan met het virus. Ik denk dat ze denken dat Ik denk dat ze het gevoel hebben dat ikzelf en de administratie fantastisch werk leveren. Er is grote angst en er gebeuren veel goede dingen. Het sterftecijfer is naar mijn mening … het is een heel eind, en dat kost veel angst uit.”

Ja, ze sterven daar niet echt, en de “angst” neemt af omdat Donald Trump zo fantastisch werk doet, en als je me niet gelooft, luister dan gewoon naar Pence en Doctor Shoulder Scarf en Mnuchin en de de rest van hen hoopt lof op hem, terwijl hij zichzelf lof toejuicht.

Ondertussen, terug op Planeet Aarde, plaatste een vriend dit donderdag op Facebook:

En toen hoorde ik dat een van de vrouwen voor wie ik gestreken en gepraat en schoongemaakt had, naar Mt. Sinai West met duidelijke symptomen van het virus. Haar dochter vertelde me dat het ziekenhuis op Calcutta leek, alleen bebloed. Mensen huilen en schreeuwen in gangen; personeel dat heldhaftig rondrent en iedereen probeert te helpen. En GEEN TESTS, hoewel het personeel duidelijk was dat mensen symptomen van het virus vertoonden. Mijn 86-jarige vriendin stierf in een gang, met haar hulpeloze dochter aan haar zijde.

Er zijn sinds vrijdagnacht 1.693 sterfgevallen als gevolg van het coronavirus in de Verenigde Staten. (Er zullen er meer zijn tegen de tijd dat je dit leest.) Statistieken zijn droog, ingeperkt, onzichtbaar, gevoelloos, profaan. Ze staan ​​er gewoon, cijfers op papier of op een scherm. Maar mensen zijn geen cijfers. Ze zijn van vlees en bloed, en als ze sterven aan een beademingsapparaat, of in een ambulance op weg naar een eerstehulpafdeling of in een ziekenhuisgang in afwachting van een behandeling, laten ze enorme gaten achter in het nationale firmament. 

Maar niet voor Donald Trump. Voor hem is de “angst” verdwenen, behalve voor zijn herverkiezingsperspectieven. Het ‘sterftecijfer’ is ‘ver beneden’, behalve voor al die mensen die het coronavirus daarbuiten dood laten vallen. De dingen zijn zo verdomd peachy in de bedankjes op 1600 Pennsylvania Avenue, ‘dankzij uw leiderschap, meneer de president’, dat iedereen weer aan het werk zal worden gezet voordat Trump zelfs maar een landelijke thuisbestelling afgeeft en sluit niet-essentiële bedrijven. Hij laat die gruwelijke details graag aan de gouverneurs over, terwijl hij tegen hen schreeuwt op de nationale tv omdat ze hem niet luid genoeg bedanken.

Dit is het land waarin we leven, mensen. ‘Vijftien en het wordt nul’, zo beschreef Trump een maand geleden het aantal slachtoffers van het coronavirus. Vandaag zijn we met 104.000 infecties, 1.700 doden en tellen. Alstublieft, iemand verlost ons van dit monster – niet van het dodelijke virus maar van onze nog dodelijkere president.