Een wereld vol Drones

Een ‘Drone’ is een van afstand bestuurd object.

Hoewel een ‘Drone’ over een zekere mate van autonomie kan beschikken, en verbluffend complex kan zijn, beschikt het niet over een ‘Eigen Wil’. Cruciaal is dat een ‘Drone’ geen overlevingsinstinct (meer) heeft. Hoewel we bij een ‘Drone’ in eerste instantie denken aan die speelgoed dingen, of anders aan militaire toepassingen, kan een mens ook heel goed een ‘Drone’ zijn. Uitvoerige bestudering van zelfmoordterroristen bracht aan het licht dat weinigen spontaan dat pad kozen.

Menigeen in de Arabische wereld die zichzelf opblies, of weg liet sturen op een kansloze missie, hunkerde er niet naar om te ontsnappen aan het leven. Velen waren/zijn homoseksueel, en degenen die hen bestuurden hielden hen voor dat ze zich langs de weg van het ‘martelaarschap’ konden herpakken in de ogen van Allah, en zo de schande uitwissen die ze over hun familie hadden gebracht.

De door mij met grote regelmaat aangehaalde Elias Canetti, de auteur van ‘Massa en Macht’, liet zien dat het ook veel subtieler kon. Hoe de ‘Massa’ op enig moment rijp was voor de slacht, na zorgvuldig te zijn ‘bewerkt’ door ‘experts’. Of door natuurtalenten. Waarbij ik onder andere uitvoerig schreef over Edward Bernays, de neef van Sigmund Freud, die het boekje ‘Propaganda’ schreef waar de Nazi’s dankbaar gebruik van hebben gemaakt.

Met als gevolg dat miljoenen Duitsers, en Nazi’s in andere landen, hun ‘Eigen Wil’ aan de kant schoven, en zich opofferden voor een gruwelijke, fascistische ideologie. ‘Top-Down’-aangestuurd bekeerde de ‘Massa’ zich tot het dienen van de ‘Staat’, om pas na de verloren oorlog wakker te schrikken uit een boze droom.

Bernays dacht bij het schrijven van zijn boekje niet meteen aan politieke of militaire toepassingen, maar aan wat we nu ‘Reclame’ noemen. Middels ‘Toegepaste Psychologie’ mensen verleiden tot het kopen van spullen, en het betalen voor diensten die ze niet nodig hebben.

In het verlengde daarvan schreef ik hier uitvoerig over de bevindingen van Kahneman en Tversky, die grote invloed hadden op het denken binnen de ‘economie’, nadat de econoom Cipolla al had geconstateerd dat het aantal ‘Stupide’ mensen door iedereen wordt onderschat, en dat ‘Stupide’ niks van doen heeft met ‘IQ’ of opleidingsniveau, maar met keuzes die slecht zijn voor het individu zelf, én voor de samenleving als geheel. ‘Eigen Wil’ suggereert dat we begrijpen wat de consequenties zijn van keuzes die we maken, en dat we ons best hebben gedaan om correcte informatie te vergaren alvorens tot een keuze te komen.

Eenieder van ons is op gezette tijden een ‘Drone’. We laten ons verleiden, of op sleeptouw nemen door de ‘consensus’, en ineens vinden we onszelf terug in een situatie die ons tegenstaat. Enorme schulden, kasten vol troep, verregende vakanties, of we staan in een greppel met een machinegeweer en het regent bommen. De boog kan niet altijd gespannen zijn, en soms moet je ook durven vertrouwen op je medemens.

Het heeft dus geen pas om anderen verwijten te maken op dit punt, zolang hun onbezonnen keuzes geen onherstelbare schade toebrengen aan anderen. Wel moeten we anderen er op blijven aanspreken als hun keuzes ‘onbezonnen’ zijn. Schade aan anderen toebrengen, en/of zijn gebaseerd op zwakke, niet-eenduidige informatie, of waar die keuzes indruisen tegen eigen verklaarde principes.

Zelf zing ik bij voorkeur niet voor ‘Eigen Parochie’, op jacht naar ‘Likes’ en ‘Hits’, maar probeer ik mijn inzichten zo in te kleden dat ze ‘Drones’ kunnen inspireren om hun ‘Eigen Wil’ nieuw leven in te blazen. Waarmee ik niet de mensen die hier dagelijks, of frequent lezen wat ik te melden heb wil bruuskeren. Uiteraard niet! Maar ik zou het vreselijk vinden om ‘volgelingen’ te kweken die blind varen op mijn bijdragen, en stoppen met nadenken.

Ik ben de Messias niet, en zeker niet ‘alwetend’, noch ken ik iemand die dat wél is. Optimaal schrikken mensen die hun ‘Eigen Wil’ geparkeerd hebben, en zijn ondergedoken in de ‘Massa’, op zoek naar ‘Macht’, en het ‘verbindende’ groepsgevoel, wakker uit hun coma, en inspireer ik daarnaast wakkere mensen om de dialoog te zoeken met tegenstanders van hun eigen standpunt.

Mijn ‘Drone-meter’ bevindt zich inmiddels diep in het rode gebied, de gevarenzone, met overal ‘consensus-getrouwen’ die domweg gestopt zijn met onderzoeken of bepaalde cruciale informatie accuraat is, en ook voldoende om een keuze te ondersteunen die ver reikende consequenties heeft, voor henzelf, én voor de gemeenschap, zelfs de mensheid als geheel. ‘Cordons Sanitaire’, censuur, en zelfs het verbieden van publicaties, met golven onjuiste informatie, zelfs klinkklare leugens ten bate van het beheersen van de ‘Narrative’, bezorgen mij kippenvel.

Conform de bevindingen van Cipolla, Kahneman en Tversky (en nog zoveel andere sceptici van de gedachte dat mensen consequent intelligente keuzes maken) onderken ik dat ‘Drones’ er altijd zullen zijn. Maar sinds ‘Covid’ heeft het epidemische vormen aangenomen, met giftige uitvallen naar mensen die zich niet zonder slag of stoot conformeerden aan de ‘consensus’.

Het is aantrekkelijk om te denken dat ergens bovenin de voedselketen een ‘poppenspeler’ zit die weet wat hij of zij doet, en dat we ons veilig aan hem of haar uit kunnen leveren, om ‘verbonden’ met elkaar ten strijde te trekken tegen de ‘vijand’. Tegen de mensen waar je niet mee praat, naar wie je niet luistert, en die niets anders te bieden hebben dan ‘desinformatie’.

Dát was het waar we elkaar voor waarschuwden na de Tweede Wereldoorlog toen we zeiden: ‘Dát nooit weer!’ Het is hoogst zelden dat iemand op ‘X’ of elders reageert op een inhoudelijke manier, en het wordt eerder minder dan meer. Soms schrijf ik over bepaalde mensen die ‘leidend’ zijn binnen hun ‘Parochie’, maar zelf ook een ‘Drone’ die vergeet na te denken, en weigert informatie tot zich te nemen die strijdig is met wat hij of zij gelooft.

Ik stuur hen dan een ‘link’ naar mijn artikel, maar krijg nooit een reactie. Slechts de ‘mindere Goden’ binnen een bepaalde sector van een ‘Massabeweging’ willen een enkele keer nog wel reageren, maar het duurt zelden langer dan een paar uitwisselingen voordat de ad hominem en wilde aantijgingen mij om de oren vliegen. Steevast accepteert men bewijs niet als het niet is goedgekeurd door de ‘Fact Checkers’ in dienst van de ‘Usual Suspects’.

Zelfs als het water hen tot de lippen staat houden ze vol dat het kurkdroog is, en als het kurkdroog is houden ze vol dat ze hun kelder vol zien lopen. Ze kunnen een oorlog verliezen, maar willen van geen wijken weten, en kraaien victorie. Ze kunnen na vaccinatie besmet raken, en anderen infecteren, maar ze houden vol dat het spul dat ze ingespoten kregen een vaccin is.

Zeker, als je bekend bent met de mogelijkheden die er zijn om mensen ‘af te richten’, te transformeren tot ‘Drones’, of je bent in dat opzicht een ‘natuurtalent’, ben je in die zin een ‘poppenspeler’ met ‘Macht’ over anderen. In die zin bestaan ‘poppenspelers’. En de ‘Macht’ die ze hebben over hun medemens vertaalt zich al snel in ‘promotie’ richting de top van de voedselketen. Maar daarmee kun je die mensen nog niet vertrouwen met je leven, en dat van de mensen die je dierbaar zijn, of de toekomst van de mensheid en de aarde. Het zijn geen superieure wezens, niet eens ‘experts’, behalve in het manipuleren van informatie en hun medemens.

Ze hebben verder nergens verstand van, en begeven zich op roekeloze avonturen waarbij miljoenen volgelingen omkomen, op jacht naar expansie. Expansie van hun ‘Macht’, expansie van hun territorium, expansie van hun slavenrijk. Dat het de ‘Drones’ waarover zij kunnen beschikken niet eens opvalt als de ‘poppenspeler’ zwaar dement is, of ernstig ‘Ziek in het Hoofd’, zegt veel over ons als mens. We maken onszelf 24/7 wijs dat we handelen conform onze ‘Eigen Wil’, en accepteren niet dat iemand ons vraagt uit te leggen hoe onze keuze tot stand gekomen is.

We doen geen stap terug als we niet veel verder komen dan enkele kreten. In een ‘Rules Based’ wereld staat ‘Eigen Wil’ voor ‘individualiteit’, terwijl in een ‘Law Based’ wereld die term ‘Eigen Wil’ staat voor een doordachte keuze.

Je zou zeggen dat ‘individualiteit’ juist onkwetsbaar maakt voor beïnvloeding, maar die centrifuge van onbeheersbare gevoelens, sentimenten, emoties en flarden van iets wat nog herinnert aan denkwerk is de ideale voedingsbodem voor ‘poppenspelers’. Elk vermoeden van continuïteit en vasthouden aan principes is de op ‘individualiteit’ gerichte burger een doorn in het oog. De ‘Waan van de Dag’ is hun baken, en niet die saaie, eeuwenoude wijsheden en principes, dat keurslijf van de ‘constitutie’, en het ‘fatsoen’. Speels fladderen, varen, rijden, zonder te weten wat het doel is, en dan ‘BOEM!’. Kamikaze.