We denken aan Kerst, niet aan de Repomarkt en de aankomende crisis
De crisis op de Repomarkt lijkt heftiger te worden. Steeds meer alternatieve internetmedia berichten daarover. Gelukkig nog niet in de Telegraaf. Het is maar goed dat het grote publiek meer bezig is om zich voor te bereiden op de kerstdagen. Als iedereen wist welk gevaar er schuilt achter de spanningen op de Repomarkt dan zou er paniek uitbreken. Wie wil er nu paniek zaaien op een moment dat de wereldwijde christelijke samenleving uitkijkt naar het ultieme feest van het jaar. Niet voor niets tuigen we massaal onze kerstbomen op en versieren we onze huizen van binnen en van buiten met kerstverlichting. In de donkerste dagen van het jaar willen we graag de duisternis doen verdwijnen en willen we licht zien.
Repomarkt? Nooit van gehoord
Kerstmis is het meest gezellige familiefeest van het jaar. We willen de duisternis om ons heen vergeten en laten de energiecentrales overuren draaien. Niemand die enig benul heeft welk drama zich afspeelt achter de duistere schermen van obscure kredietmarkten. Wie heeft er ooit gehoord over de Repomarkt? Nou ja, die paar duizend nieuwsgierige analisten die liever het nieuws achter de schermen volgen. De massa hunkert ’s avonds in de luie stoel naar het showbizznieuws en andere onbenullige talkshows. Het is maar goed ook. Wij als samenleving moeten bezig zijn met datgene waar we voor zijn. Zorgen dat ons geld rondtolt in de economie.
Waarom zijn centrale banken nerveus
Liefst zoveel mogelijk uitgeven om daarmee de verdiensten van het kapitaal op gang te houden. En zoveel mogelijk geld lenen om daarmee het verdienmodel van onze banken overeind te houden. Maar wacht even. Wat is nu nog het verdienmodel van onze banken nu de rente op een dieptepunt staat. Waarom staan bankaandelen zoveel lager genoteerd dan jaren geleden? Waarom zijn centrale banken zo nerveus door centrale rentetarieven jaar op jaar te verlagen? Waarom hanteren centrale banken zo angstig hun drukpersen in de vorm van kwantitatieve geldverruiming(geldschepping)? En waarom is er nu aan het eind van het jaar zoveel spanning op de Repomarkt? Een markt die bij de modale burger totaal niet bekend is.
Hefboom van het grote geld
Het zijn onderdrukte spanningen die ongetwijfeld iets te maken hebben met de lugubere vorm van financiering van het grootkapitaal. Het kapitaal dat met enorme hefbomen is gaan beleggen in een tijdvak van alsmaar dalende rentetarieven. Hoe lucratief is dat wel niet als je met een lage leningrente juist meer rendement weet te behalen uit beleggingen? Niet voor niets hebben we nu de langste run op de beurzen sinds de vorige kredietcrisis van 2009. Ach ja, als ik het kapitaaltje had om mee te spelen op de financiële markten, dan had ik natuurlijk hetzelfde gedaan. Met geld maak je geld. Als dat eenmaal lekker gaat dan wil je liever niet denken aan het moment dat de klad er in komt. Zo lang mogelijk meedoen om geen rendement te missen.
De kater komt later
In de vlaag van euforie vergeet men de risico’s. Er uit stappen doe je wel als het even minder gaat. Maar dan stapt iedereen uit. Dat heet dan een beurscrash. In de euforie vergeet men dat. Als het feestje eenmaal lekker draait en de drank is in de man dan wil je niet direct naar huis. Lang leve de lol, het verstand op hol. De kater komt later. Maar niet met de Kerst. Het feest van verlichting laten we ons niet afnemen. Er komt nog een Oud en Nieuw waarbij we het nieuwe jaar inluiden met champagne en het oude jaar vaarwel zeggen met wat vuurwerk. Misschien wat auto’s in de fik en hulpverleners pesten, want dat hoort er natuurlijk bij in een tijd dat de massa zijn onvrede kan uiten als iedereen massaal de straat op gaat.
Als vertrouwen omslaat naar wantrouwen
Met Oud en Nieuw zien we dus al een gevalletje van chaos, een milde vorm van anarchie, die makkelijk kan escaleren als ineens de pleuris uitbreekt. Als straks in 2020 en volgende jaren blijkt dat de paniek op de Repomarkt uit de hand loopt. Als het vertrouwen van de grote marktpartijen omslaat naar wantrouwen en de korte rentetarieven ineens verder gaan oplopen. De duizenden miljarden die centrale banken dan zouden moeten bijstorten zouden wel eens het einde kunnen betekenen van een kredietmarkt, maar zeker centrale banken. Hogere rentetarieven kunnen financiële markten niet meer aan. De beurzen waar de enorme hefboomwerking ineens in een omgekeerde richting gaat pompen.
Valse lucht
Het oppompen van een luchtbed kan even duren. Het laten leeglopen gaat een stuk sneller. Soms gaan we er zelfs opstaan om het sneller te laten gaan. Dat beeld kan ook op de beurzen ontstaan als beleggers in paniek raken. Een beurscrash in de nabije toekomst zouden we zeker niet moeten uitsluiten. Wie kent niet het aloude principe dat de schuldenberg sneller stijgt dan het vermogen om terug te betalen? En waarom zou de slimste belegger ter wereld, Warren Buffet, al vroegtijdig zijn aandelenpositie hebben afgebouwd en momenteel voor 128 miljard in cash zitten? Het is nu een kwestie van afwachten en zien wanneer de crisis op de Repomarkt zich bovengronds manifesteert.
Eerst kerstfeest
De crisis op de Repomarkt is een veenbrand die al een tijdje ondergronds woedt. Hoeveel bluswater hebben we straks ter beschikking als die veenbrand ineens overal bovengronds de boel in lichterlaaie zet? Ach kom, we gaan eerst kerstfeest vieren.
Via:gerritwelbergen.wordpress.com