Er is een belangrijk verschil tussen ‘Doemdenkers’, en ‘Doemdoeners’.

De ‘Doemdenker’ ziet onheil opdoemen uit de mist, al dan niet op grond van een mentale predispositie, of een analyse van de ontwikkelingen zoals die zich ontvouwen, waarbij men zich machteloos waant, of weet. De ‘Doemdoener’ is stekeblind, heeft geen geheugen, en bijgevolg geen geweten, denkt goed bezig te zijn, maar nagenoeg elke handeling maakt van een oplosbaar probleem een catastrofe.

De narigheid daarbij is, dat iemand met analytische vermogens, die kijkt naar de ontwikkelingen, en waarschuwt voor de consequenties van onverstandige handelingen, door de ‘Doemdoeners’ wordt weggezet als ‘Doemdenkers’. Omdat ik schrijf in het Nederlands, voor een Nederlandstalig publiek dat zich in het westen bevindt, en ik waarneem dat de handelingen van onze bestuurders van het ene na het andere probleem een catastrofe maken, zullen veel lezers geneigd zijn mij weg te zetten als een ‘Doemdenker’, wat ik niet ben. Want ik zie prachtige ontwikkelingen in de wereld, alleen niet bij ons. Niet omdat het bij ons niet mogelijk is, maar omdat ‘Doemdoeners’ de weg naar een betere wereld frustreren, blokkeren, en torpederen, hoewel ze zelf vinden dat ze goed bezig zijn.

Dit verhaal is niet hetzelfde als het vorige, waarin ik mijn licht liet schijnen over de ‘Wappies’ en de ‘Zombies’, maar beide verhalen overlappen elkaar wel. Het is echter niet zo dat een ‘Zombie’ per definitie een ‘Doemdenker’ is. Integendeel! Daarnaast is het zo dat ‘Doemdenkers’ van alle tijden zijn, en zelfs als alles meezit, zijn zij ‘Somber’. Niet kritisch, maar overtuigd van naderend onheil. ‘Dit kan niet goed blijven gaan!’ In deze tijd vinden ze vooral onderdak bij de ‘Klimaatlobby’. In die lobby ook veel ‘Doemdoeners’, die de ‘Doemdenkers’ in hun midden gebruiken als hun privéleger.

Op dit blog probeer ik, zo goed als mogelijk, vooruit te kijken, en te wijzen op de consequenties van bepaalde handelingen, bestuurlijke initiatieven, en wetten. ‘Als je DIT doet, dan is DAT de consequentie’. Zo niet onmiddellijk, dan wel op termijn. De boodschap is dan eigenlijk dat je ‘DIT’ beter niet kan doen, maar als het al te laat is, omdat het al gebeurd is, waar een ‘Wappie’ zich niet in kon houden, is het dodelijk als je vervolgens gaat proberen te maskeren dat ‘DAT’ de consequentie is. Dat maskeren vergt dat je de realiteit ontvlucht, en vervolgens kom je in een fantasiewereld terecht, en dan is het eind zoek. In mijn krant bijvoorbeeld geen woord over dat incident met het toestel van Morales.

Zoals Michael Avery van de Rabobank stelt zijn er geen ‘wetenschappelijke feiten’, en is er alleen een ‘wetenschappelijke methode‘, en is twijfel niet slechts gewettigd, maar bitter noodzakelijk als je voortgang wil boeken. De ‘vrijheid van meningsuiting’ is daarom een groot goed. Repressie van bijdragen aan de uitwisseling van meningen, en de openbaring van zekere praktijken die strijdig zijn met bestaande wetten, door journalisten en klokkenluiders op te sluiten of op te jagen is ‘de achterdeur uit’. Ook omdat het een vrijbrief is voor andere landen om hetzelfde te doen. Tegelijk moet iemand die gebruik wil maken van dat recht op vrije meningsuiting zich ervan verzekeren dat hij of zij zich niet prostitueert voor een ‘Doemdoener’. Iemand die druk is het onheil met elke nieuwe keuze dichterbij te brengen.

Best een lastige opdracht, in een tijd waarin we los zijn geslagen van onze ankers door toedoen van de ‘Doemdoeners’, en ons ver in de fantasiewereld bevinden, waarin iets het ene moment ‘Debunked’ kan zijn, om het volgende moment door dezelfde ‘Fact-checkers’ te worden herschreven als de ‘Doemdoeners’ een andere overheersende opinie nodig hebben voor hun verhaal.

Soms kun je niet wachten tot alle feiten en argumenten zijn uitgewerkt, en je haarscherp ziet wat de consequenties van alle mogelijke opties zijn. Je moet een keuze maken, en wel nu! En leven met de consequenties. Als achteraf blijkt dat je fout zat, zeg dat dan, en beloof om het nooit meer te doen. Laat je dat na, dan open je een ‘Doos van Pandora’. Maar in veel gevallen is het verstandig om op je handen te blijven zitten. Bij ‘Wappies’ en ‘Doemdoeners’ moet je daar niet mee aankomen. Verschil is dan wel dat de ‘Wappie’ ongeduldig is, en de ‘Doemdoener’ denkt onkwetsbaar te zijn. De ‘Doemdoener’ wéét dat hij of zij fout zit, vanuit moralistisch of ethisch standpunt bekeken, maar omdat hij of zij leiding geeft aan een superieur volk, een uitverkozen volk, een exceptioneel volk, een onmisbaar volk, want ‘democratisch’, of door een Hogere Macht bevoorrecht, en dan gaan wetten, logica en consequenties niet op voor hen.

De ellende voor mij is dat naarmate de ‘Doemdoeners’ meer en meer controle krijgen over hoe wij collectief denken, omdat het zo héérlijk is om je te wentelen in de illusie dat je beter bent, zelfs als je niks doet om dat te bewijzen, dat waarschuwen gevaarlijk wordt. Ik zeg het Fred Reed na: ‘Kijk dan om je heen!’ Verzin geen uitvluchten. Denk niet dat het jou niet kan overkomen dat je op enig moment in een vluchtelingenkamp moet zien te overleven als je de ‘Doemdoeners’ hun gang laat gaan. Als we niet met grote spoed terugkeren op aarde, dan vrees ik het ergste. Dat is geen ‘Doemdenken’, maar een waarschuwing. We hebben een keuze. Afgrond recht vooruit. Dit karretje staat niet op rails. Maar je moet wel sturen.