Er is een coronavirusoorlog uitgebroken tussen de Verenigde Staten en China
Indignatie redactie
4 min. lezen
Journalisten worden uitgezet, complottheorieën worden verspreid: Washington en Beijing beginnen een nieuwe Koude Oorlog.
Ten eerste heeft de Trump-administratie het aantal Chinese journalisten in de Verenigde Staten teruggebracht van 160 naar 100. De reactie van Beijing liet niet lang op zich wachten: dinsdag werden journalisten van de “Washington Post”, de “New York Times” en de “Wall Street Journal” ingetrokken, wat betekent dat ze zullen worden uitgezet.
De regering-Trump rechtvaardigt haar verwijdering door te zeggen dat de Chinese journalisten in feite spionnen zijn. (160 correspondenten zijn eigenlijk verdacht groot.) De Chinese regering claimt nu wat de Amerikaanse president al heel lang doet: de betrokken journalisten hebben nepnieuws verspreid.
China virus = China virus?
De kleine oorlog voor journalisten is slechts het topje van een ijsberg. Presidenten Trump en Xi gieten momenteel brandstof in het vuur van een smeulend conflict tussen de twee grootmachten. Aanvankelijk was het vooral een handelsoorlog, in de tijd van Covid-19 werd het een virusoorlog.
Trump noemde de coronavirus hetzij als “China-V irus” of “Wuhan virus”.
Dit is natuurlijk onzinnig omdat virussen geen nationaliteit hebben. Toen journalisten hem ernaar vroegen, antwoordde de president onbewogen:
De regering-Trump beschuldigt China er ook van dat het de omvang van de epidemie lange tijd heeft verdoezeld. En: het coronavirus is de facto een nieuw wapen geworden in het conflict tussen de twee superkrachten en zal ook specifiek worden gebruikt om president Trump politiek te schaden.
Van zijn kant laat Peking zich niet haveloos maken en gebruikt het duistere complottheorieën. Het virus werd niet op mensen overgedragen op een markt voor wild vlees in Wuhan . Het werd eerder in China gedistribueerd door het Amerikaanse leger.
De propagandastrijd tussen Washington en Beijing is belachelijk en misplaatst. Bonnie Glaser, China-expert bij het Center for Strategic and International Studies, legt uit:
China bashen was al een centraal aspect van de verkiezingscampagne van Trump in 2016. Het coronavirus biedt nu een geschikte gelegenheid om deze campagne met betrekking tot de verkiezingen van 2020 nieuw leven in te blazen.
Trump wordt ondersteund door zijn Fox News-rechtbank. Vooral moderator Tucker Carlson voert een echte propaganda-oorlog tegen de Chinezen. Elke avond beukt hij zijn kijkers over hoe een vermeende Washington-elite het land heeft verraden en aan het Verre Oosten heeft verkocht.
De propagandastrijd is een gerichte afleiding aan beide kanten. President Xi heeft de epidemie inderdaad lange tijd verborgen gehouden en de verspreiding ervan aangemoedigd. Het valt nog te bezien of Covid-19 zelf al is ingeperkt in de drastische maatregelen.
President Trump heeft ook het risico van het coronavirus lange tijd afgezwakt. Hij maakte zich er helemaal geen zorgen over, zei hij op 22 januari en zei: “We hebben alles onder controle.”
Trump sprak later over een “slechte grap” door de Democraten tijdens een van zijn bijeenkomsten met betrekking tot Covid-19. Eind februari vertelde hij journalisten dat het coronavirus spoedig “als een wonder” zou verdwijnen.
Nu heeft Trump een U-bocht gemaakt op een bierviltje. ‘Ik heb altijd geweten dat het een pandemie was’, zei hij gisteren op een persconferentie. ‘Ik heb altijd gedacht dat het erg gevaarlijk was.’
Hoe belachelijk de propagandaoorlog ook is, het echte gevaar komt van het coronavirus. Moderne economieën gedijen op consumptie en die consumptie is sterk gedaald, vooral in de Verenigde Staten. Dit leidt niet alleen tot crashes op de financiële markten, maar verlamt ook de reële economie .
Economen praten nu over de Amerikaanse economie die in het tweede kwartaal met 10 procent inzakt.
De regering-Trump wil nu het ergste afwenden met een hulppakket van 850 miljard dollar. Om de consumptie te ondersteunen, overweegt ze een cheque van $ 1.000 uit te reiken aan alle huishoudens.
Economen wijzen erop dat de jaarlijkse schuld van de VS tijdens de Tweede Wereldoorlog is gestegen tot 26 procent van het bruto binnenlands product. Zorgen over een overheidstekort zijn daarom momenteel niet op hun plaats. Er is een oorlogseconomie.
