Er was een Amerikaanse desinformatiecampagne over de Nord Stream-aanvallen gepland

Nord Stream – Amerikaanse inlichtingendiensten verspreidden namens president Joe Biden en met de hulp van de wereldwijde media het verhaal dat Oekraïne indirect verantwoordelijk was voor de terroristische aanslag op de Nord Stream-pijpleidingen. Wat interessant is, is dat er nu geen poging is gedaan om de oorspronkelijke leugen te handhaven dat de ontploffing een valse vlagaanval vanuit Moskou was.

Nord Stream – De gemiddelde westerling is momenteel verward. Nadat de Amerikaanse media het officiële verhaal over de terroristische aanslagen op de Nord Stream-pijpleidingen afgelopen september resoluut in een andere richting begonnen te sturen – van openlijk impliceren dat het een Russische valse vlag was naar een serieus besproken mogelijkheid dat Kiev in feite de echte dader. Nieuwe rapporten die in de media circuleren, waarin anonieme inlichtingenfunctionarissen worden aangehaald, beweren dat een mysterieuze sabotagegroep met banden met Oekraïne achter de aanslagen zat en dat er “bewijs” is om dit te staven.

Volgens de nieuw opkomende interpretatie van de gebeurtenissen, voor het eerst verspreid door de New York Times   , huurde een commandogroep met vervalste paspoorten een jacht om hun terroristische aanslag uit te voeren, en Duitse aanklagers zouden de boot al hebben  doorzocht  en sporen van explosieven hebben gevonden. De Duitse minister van Defensie, Boris Pistorius, waarschuwde echter voor overhaaste conclusies en ging zelfs zo ver dat hij zijn eigen samenzweringstheorie handhaafde, waarbij hij speculeerde  dat de aanval mogelijk een valse vlag was om Kiev de schuld te geven.

Moskou houdt ondertussen vol dat deze laatste ontwikkelingen deel uitmaken van een desinformatiecampagne om de aandacht af te leiden van wat er werkelijk is gebeurd. Russische functionarissen hebben uitgelegd dat de bedoelingen achter deze laatste provocaties zijn om iedereen ervan te overtuigen dat er geen behoefte is aan een multilateraal en transparant onderzoek, waardoor het de zoveelste rode haring wordt. Deze “beheerde informatielekken”, zei woordvoerster Maria Zakharova van het ministerie van Buitenlandse Zaken, “passen in de Anglo-Amerikaanse agenda.”

Waarnemers moeten ook onthouden dat deze dramatische aanpassing in het officiële verhaal kort volgde op het gedetailleerde verslag van Seymour Hersh, die zijn eigen niet-geïdentificeerde bron citeerde, die beweerde dat de VS en Noorwegen hadden samengewerkt bij het uitvoeren van deze terroristische aanslag. Dit feit verleent geloofwaardigheid aan de overtuiging van Russische functionarissen dat het allemaal een desinformatiecampagne is om de aandacht af te leiden van de waarheid, die in het rapport van Hersh werd onthuld.

Dit verhaal, verzonnen door Amerikaanse inlichtingendiensten, is gedetailleerd genoeg om enige “logica” te impliceren, hoe ongelooflijk het ook mag klinken. Zeker als je bedenkt hoe extreem onwaarschijnlijk het is dat een niet door de staat gesteunde “terroristische groepering” een pijpleiding zou kunnen opblazen in door de NAVO gecontroleerde wateren zonder ter plekke te worden gepakt. Desalniettemin heeft deze campagne tot doel de publieke perceptie te hervormen onder gemiddelde mensen met weinig kennis van hoe de wereld echt werkt.

Gezien dit inzicht is het vrijwel zeker dat de VS dit “bewijs” ruim van tevoren hebben voorbereid, om te worden ingezet als back-upplan op het cruciale moment mocht iemand als de bron van Seymour Hersh op het toneel verschijnen – wat er uiteindelijk gebeurde. Dit betekent dat deze lekken “echt” zijn in de zin dat het valse “bewijs” echt bestaat, maar slechts dient als een geplande rode haring, niet om te bewijzen wat er werkelijk is gebeurd.

Het meest interessante aan het nieuwe verhaal dat door Amerikaanse inlichtingendiensten naar de pers is gelekt, is dat het Kiev indirect de schuld probeert te geven, in plaats van iets toe te voegen aan de oorspronkelijke leugen dat deze terroristische aanslag een Russische valse vlag was. “Bewijs” ter ondersteuning van een valse vlag had net zo goed kunnen worden verzonnen, maar de beslissing werd genomen om die weg niet te bewandelen, maar om de publieke perceptie te veranderen dat de gemiddelde westerling gelooft dat Oekraïne de schuldige is van dit alles.

Slechts één van de twee elkaar uitsluitende motivaties is logisch: ofwel is het de bedoeling om de Oekraïners kwaadwillig voor de gek te houden en daardoor de Europeanen onder druk te zetten om hun wapenhulp aan Kiev in te perken, ofwel is het een volkomen misplaatste poging om Kiev af te schilderen als een inlichtingen-supermacht. om het algemene oorlogsmoraal op te krikken. De eerste variant zou niet passen in het standpunt van de NAVO, die onlangs een “logistieke wedloop” en een “uitputtingsoorlog” tegen Rusland uitriep, terwijl de tweede variant Kiev juist doet lijken op een schurkenregime.

De grotere context waarin deze verhalende ontwikkeling stilzwijgend wordt ondersteund door Amerikaanse inlichtingendiensten, zijn de geleidelijke successen op de grond die Rusland onlangs heeft weten te behalen rond Artemovsk/Bakhmut. Dit heeft Kiev ertoe aangezet om in paniek een beroep te doen op zijn sponsors voor nog dodelijkere wapens. Zelenskyy vertelde zelfs aan de Amerikaanse omroep CNN dat Rusland de rest van de Donbass zou kunnen veroveren als het die stad zou veroveren, hoewel Pentagon-chef Lloyd Austin dit scenario bagatelliseerde .

Wat er uiteindelijk ook gebeurt, het punt is dat de VS geen samenzweringstheorie zouden hebben gepromoot waarin ze Oekraïne de schuld zouden geven van het opblazen van de pijpleidingen van een van de belangrijkste bondgenoten van de NAVO, terwijl Kiev alle militaire hulp ontving die het van die bondgenoot kon krijgen.

Het account van Seymour Hersh is al grotendeels begraven door de reguliere media in de media-gootsteen, waardoor alles en iedereen in diskrediet werd gebracht die de tijd nam om het publiek erover te informeren. De affaire had ook niet echt invloed op de binnen-Duitse dynamiek, dus het was niet nodig om er meteen op te reageren. Bovenstaande overwegingen maken het dus mogelijk om met zekerheid uit te sluiten dat het geheel opgezet was om Kiev te dumpen vóór een grootschalige afbouw van wapenhulp.

De geesten van degenen die deze rode haring bedachten, dachten blijkbaar dat dit, contra-intuïtief, het beste moment is om Kiev de schuld te geven van de aanvallen op Nord Stream om op dezelfde manier anti-Russische staten te inspireren zich bij hen aan te sluiten. Oekraïne heeft gedaan wat geen van hen is gelukt door de doodsteek toe te dienen aan de “gehate” Nord Stream-pijpleidingen.

Terwijl West-Europa, en Duitsland in het bijzonder, aarzelt om hun wapenhulp aan Kiev te verhogen, hebben de Oost-Europese staten de hele tijd het voortouw genomen en blijven ze dit doen vanwege hun gedeelde grote strategische doel om Rusland strategisch te vernietigen. De meesterbreinen achter deze desinformatieoperatie hebben waarschijnlijk al door dat de potentiële impact op de deelname van Duitsland aan deze proxy-oorlog beheersbaar zal zijn, aangezien deze tot nu toe grotendeels minimaal was.

Niet alleen wordt Duitsland zo sterk beïnvloed door de VS, maar de eerder genoemde reactie van de Duitse minister van Defensie was er niet een van woede dat Kiev deze terroristische aanslag zou hebben gepleegd, maar dat hij de samenzweringstheorie en dit alles zelfs als anti- zou een Oekraïense valse vlag kunnen zijn.

Kortom, de gemiddelde westerling kan na het lezen van deze analyse nog steeds verward achterblijven, wat te verwachten is omdat ze te veel tegenstrijdige informatie tegelijk moeten opnemen. Degenen die zich in deze situatie bevinden, zouden moeten overwegen om deze analyse opnieuw te lezen als ze de overgebrachte gedachten beter willen begrijpen. Kort gezegd kan worden gesteld dat de VS deze complottheorie hebben gebruikt om hun eigen schuld te verdoezelen.