Erdogan speelt kwaadwillig met het leven van mensen voor zijn dubieuze geopolitieke plannen
Indignatie redactie
4 min. lezen
Turkije bedreigt Europa met een instroom van miljoenen vluchtelingen uit het conflict van Syrië, terwijl de Verenigde Staten deze week meer dan $ 100 miljoen aan ‘humanitaire hulp’ voor Syrië hebben aangekondigd. De Europeanen wringen hun handen over verdere problemen van ongewenste migratie, maar Brussel blijft economische sancties opleggen aan het door oorlog verscheurde Syrië, waardoor het herstel van het land wordt belemmerd en het lijden wordt verergerd.
De schuldige partijen in het lijden en de ellende van Syrië hebben de moed om schijnbaar mededogen te belijden.
Zoals Rusland opmerkt , is Amerikaanse ‘hulp’ een dekking voor het ondersteunen van anti-regeringsgroepen in Syrië. Zowel Turkije als de VS exploiteren conflicten en menselijk lijden voor politieke doeleinden. Terwijl de Europeanen hun schijnbare bezorgdheid volledig misleiden, door het slachtoffer – Syrië – de schuld te geven in plaats van de agressors te veroordelen, aan wie zij medeplichtig zijn.
Het cynisme van ‘humanitaire zorg’, gepareerd door antagonisten als dekmantel voor nevenagenda’s, is zo oud als de oorlog zelf. We zien deze verwerpelijke list opnieuw spelen in Syrië, waar het NAVO-lid Turkije, de VS en de Europese staten onduidelijke bezorgdheid uiten over burgers die ontheemd zijn in het conflict van dat land. Misschien als ze negen jaar geleden zulke oprechte vrees hadden getoond, zou de oorlog in Syrië nooit zijn begonnen.
De illegale militaire invallen van Turkije in Syrië zijn verreweg de grootste recente oorzaak van verstoring. Toch slaan de VS en de Europese staten een oogje dicht voor het criminele avonturisme van Ankara en de flagrante schending van de soevereiniteit van Syrië. Washington overweegt zelfs om wapens aan Turkije te leveren ter ondersteuning van zijn invasie, een stap die verstrekkende desastreuze gevolgen zou kunnen hebben van de internationalisering van de oorlog.
Het is absurd dat de westerse mogendheden de Syrische regering en geallieerde Russische en Iraanse strijdkrachten de schuld geven van het creëren van een ‘humanitaire crisis’.
De Turkse president Recep Tayyip Erdogan dreigt de Europese Unie te overspoelen met miljoenen vluchtelingen als de EU de militaire operaties van zijn land in Syrië niet ondersteunt. Erdogan speelt kwaadwillig met het leven van mensen voor zijn dubieuze geopolitieke plannen voor het vervullen van Neo-Ottomaanse ambities. Zijn acties zijn die van een chanteur om menselijk lijden en Europese angst voor destabilisatie van migranten te benutten om zijn onwettige militaire agressie in Syrië te bevorderen. Dat zijn de Europese angsten voor de interne politieke problemen van het blok met opkomende anti-immigrantenpopulistische partijen. Brussel zal Erdogan waarschijnlijk sussen, waardoor de humanitaire problemen in Syrië verergeren.
Het cynisme van Washington is ook uitstekend. Deze week heeft de Amerikaanse ambassadeur bij de VN Kelly Craft $ 108 miljoen aangekondigd voor ‘humanitaire hulp’ om ‘de aanhoudende crisis veroorzaakt door het Assad-regime, Russische en Iraanse strijdkrachten’ tegen te gaan. Craft en een andere gezant James Jeffrey lieten zien waar deze ‘hulp’ naar toe ging toen ze de Witte Helmen bezochten door illegaal de Syrische Idlib-provincie vanuit Turkije binnen te komen. De zogenaamde ‘reddingsgroep’ van White Helmets is een propagandabureau dat is aangesloten bij terroristische netwerken.
De negenjarige oorlog en het verschrikkelijke menselijke lijden van Syrië komt voort uit de snode westerse agenda voor regime-verandering in die natie. De Amerikaanse en NAVO-mogendheden hebben deze agenda nagestreefd door heimelijk terreurvolmachten te sponsoren om hun geboden te doen. Westerse regeringen hebben de druk op de Syrische natie vergroot door economische sancties op te leggen en inspanningen voor naoorlogse wederopbouw te blokkeren. Het Europese standpunt is bijzonder schandelijk en zelfvernietigend. Brussel is bezorgd over de gevolgen van vluchtelingenstromen naar de EU, maar het blok legt sancties op aan Syrië, waardoor humanitaire ontberingen verergeren en samenhangen, en fungeert als een duwende factor bij de ontheemding van mensen.
Als westerse regeringen zich oprecht zorgen zouden maken over humanitair lijden in Syrië, zouden hun strijdkrachten het Syrische grondgebied niet illegaal bezetten. De VS en Europa zouden Turkije moeten vermanen zijn troepen uit Syrië te halen en zich te houden aan internationale wetten. Maar dan hebben de VS en andere NAVO-machten op dat punt geen morele autoriteit omdat ze zelf illegaal verwikkeld zijn in Syrië en de soevereiniteit van het land schenden.
De regering van president Bashar al-Assad is de soevereine autoriteit in Syrië zoals erkend door de Verenigde Naties. Als zodanig heeft Damascus het dwingende recht om alle door het buitenland gesteunde terroristische groeperingen die op zijn grondgebied blijven, uit te roeien. Deze internationaal verboden rebellen en hun sponsors in onder andere Washington, Ankara, Londen en Parijs, vormen de wortel van het conflict en de verschrikkelijke humanitaire gevolgen.
Cynische westerse uitingen van ‘bezorgdheid’ voor vluchtelingen en humanitarisme maken deel uit van het probleem waarom het conflict in Syrië langer duurt. De Syrische natie herstelt zichzelf ondanks deze westerse uitbuiting van haar ellende. De zekerste manier om Syrië te herstellen is om de oorlog snel te beëindigen door alle terreurgroepen te verslaan en alle illegale buitenlandse inmenging in het land te stoppen.
Europa en de VS zouden oorlogsherstel aan Syrië moeten betalen naast het beëindigen van alle illegale economische sancties, als dat wil zeggen, deze machten waren oprecht in hun officiële uitspraken over humanitaire hulp.
