Eerder deze dinsdagochtend initieerde Israël luchtaanvallen tegen de Noordelijke Gazastrook waarbij de hoofdcommandant van de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ), Baha Abu al-Ata (43 jaar oud), Asma Mohammed (39 jaar oud) en de twintigjarige Mohammed Atiyah werd gedood .
Deze ‘gerichte moord’ op een PIJ-leider in Gaza was echter niet het einde van de Israëlische missie. Een nieuwe ronde van Israëlische luchtaanvallen werd vervolgens gericht tegen West-Mezzeh in Damascus, Syrië, gericht tegen Akram Ajjouri, een plaatsvervangend leider in de Palestijnse islamitische Jihad-beweging. De staking vond omstreeks 04.20 uur ’s ochtends plaats en trof de woning van de PIJ-commandant, die zijn zoon doodde, zijn dochter verwondde en een lijfwacht vermoorde met de naam Abdallah Hassan. De staking verwondde ook 10 anderen en miste de Akram Ajjouri die aan de ontploffing ontsnapte.
Als reactie op deze ‘gerichte moorden’, zoals Israël ze noemt, lanceerden zowel de islamitische Jihad als Hamas een spervuur van raketten in Israëlische dorpen en steden.
Meer dan 450 raketten zijn vanuit Gaza op Israël afgevuurd, waarbij Tel Aviv, Sderot en Ashekolon zijn geraakt en zelfs alarmen zijn afgegaan tot in Jeruzalem. De gewapende vleugel van de islamitische Jihad, de al-Quds-brigades, hebben gezworen hun antwoorden voort te zetten.
Israël heeft ook honderden raketten in Gaza afgeschoten, 190 huizen verwoest, meer dan 111 gewonden (meestal burgers) en 34 doden. In de doden zijn minstens 8 kinderen en 3 vrouwen in Gaza betrokken. Israël heeft ook 15 scholen beschadigd met hun luchtaanvallen en een stroomvoorziening aangevallen, waardoor de elektriciteitsvoorziening in Oost-Gaza werd afgesloten.
Het raketvuur in Israël heeft bewezen de luchtverdedigingssystemen van Israël, met name de luchtverdedigingssystemen van Iron Dome, met succes te hebben overweldigd. Gezien het feit dat de meeste afgevuurde raketten niets meer zijn dan verbeterd vuurwerk, is dit uiterst beschamend voor Israël en bewijst dat zijn systemen een mislukking zijn. Er zijn ook rapporten opgedoken die aangeven dat een van Gaza’s gewapende facties een directe treffer scoorde met een RPG op een Israëlische Merkava-tank. Ondanks het raketvuur dat huizen, voertuigen en wegen vernietigt, zijn geen Israëlische burgers gedood.
Israël is duidelijk begonnen met de recente ronde van vijandelijkheden in Gaza, het heeft overweldigende overweldigende niet-strijders gedood en verwond en heeft op de een of andere manier opnieuw een positieve berichtgeving gekregen in de Westerse Pers.
De BBC, FOX NEWS, SKY, MSNBC, CNN en de rest van de alfabet-soep van zakelijke media hebben zich opnieuw aangesloten bij het anti-Palestijnse hasbara-verhaal. Ondanks het feit dat Israël een flagrante schending van de soevereiniteit van de Syrische Arabische Republieken heeft begaan, heeft het een Palestijnse leider gedood zonder een gepast juridisch proces en is het de complete agressor en enige partij geweest om burgerslachtoffers toe te brengen.
De reguliere westerse media hebben zelfs zo’n nadeel voor het journalistieke werkveld – als het gaat om Palestina / Israël – dat het waarschijnlijk beter is om uw nieuws rechtstreeks van de IDF-twitterpagina te ontvangen dan van hen. Althans met de Israëlische militaire propaganda, krijgt u het duidelijke propagandistische perspectief van Israël. In plaats van te luisteren naar een los samengesteld, slecht verpakt stuk romantisch actiedrama, luister je gewoon naar het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. Je zult dan één kant van het verhaal hebben en niet alleen hasbara gebouwd om specifiek te presenteren aan een verondersteld onwetend westers publiek, om steun voor Israël te vergaren.
De terugkeer van gerichte moorden?
Een veel herhaalde bewering die in de westerse media wordt verspreid, is dat Israël net zijn beleid van ‘gerichte moorden’ heeft hervat en dat het al jaren niet meer betrokken is bij dergelijke activiteiten. Dit is incorrect.
Israël heeft dit jaar consequent gerichte moorden gepleegd in Syrië, gericht op Iraanse militairen, Hezbollah en anderen. In feite was er pas in september bijna een oorlog tussen Libanon en Israël door een campagne van ‘gerichte moorden’ op leden van Hezbollah.
Het enige dat deze week is veranderd, is dat Israël zijn moordcampagne tegen de Palestijnse leiders heeft hervat. Een bijzonder gevaarlijke ontwikkeling, aangezien de laatste oorlog tegen Gaza in 2014 werd gestart, gedeeltelijk als gevolg van ‘gerichte moorden’.
Een ander probleem met de rapportage over dit onderwerp is de manier waarop de term “gerichte moorden” zelf wordt gebruikt, wat inhoudt dat het doelwit in feite een enkele persoon is, terwijl dit duidelijk niet het geval is. Hele families van diegenen die het doelwit waren van de Palestijnse islamitische Jihad-leiders, zijn ook gewond geraakt en gedood bij de aanslagen.
Dit beleid is laf, een beleid dat niet geworteld is in het internationale recht en leden van groepen met hun hele gezin wil vermoorden terwijl ze weerloos en zonder enig juridisch proces zijn.
Waarom valt Israël Gaza nu aan?
Om de beslissing van Israël om zich te richten op het leiderschap van de islamitische Jihad te begrijpen, moeten we twee belangrijke factoren in gedachten houden, zowel de Israëlische als de Palestijnse politiek.
De eerste reden voor de recente agressie van Israël is dat de Israëli’s waarschijnlijk bezorgd zijn over de recente ontwikkelingen op het Palestijnse politieke toneel. Alle Palestijnse facties zijn samengekomen en besloten dat het tijd is om nieuwe verkiezingen te houden in de bezette gebieden.
Er zijn eerder talloze mislukte voorstellen voor nieuwe verkiezingen en eenheid geweest, maar het is keer op keer mislukt, maar dit keer lijkt het echt een mogelijkheid te zijn. Dit maakt de Israëli’s natuurlijk bang, omdat ze weten dat als andere facties, behalve Fatah, winnen op de Westelijke Jordaanoever, ze te maken krijgen met een nieuw soort weerstand van de Westelijke Jordaanoever.
Belangrijker is echter dat er waarschijnlijk ook een einde komt aan de ‘veiligheidscoördinatie’ tussen de Palestijnse Autoriteit en het Israëlische bezettingsleger, waardoor Israël zijn kosteloze bezetting van het grondgebied kan uitoefenen.
Als deze stakingen escaleren in oorlog, zal de Palestijnse Autoriteit onder leiding van Abbas’s Fatah-partij waarschijnlijk het idee van verkiezingen opgeven en Gaza’s agressie veroordelen. We kunnen ervan uitgaan dat in 2014 de gesprekken met de regering van de eenheid aan de gang waren en de vooruitzichten om verder te gaan volledig werden vernietigd bij het initiëren van de oorlog. In 2014 werd de oorlog ook gestart na gerichte moorden op Hamas-functionarissen.
De tweede reden voor Israël die een oorlog wil beginnen of zelfs deze, zogenaamde ‘gerichte moordaanvallen’ wil lanceren, is de huidige impasse in de verkiezingen waarin Israël zich bevindt. Na de onverwachte verkiezingen van Israël op 17 september heeft het Israëlische regime deelgenomen aan puinhoop, met een mogelijke derde verkiezing aan de horizon binnen de ruimte van een jaar.
De huidige premier van Israël, Benjamin Netanyahu, kreeg de eerste kans om een coalitie te vormen in de Israëlische Knesset, ondanks het winnen van een zetel minder dan zijn rivaal Benny Gantz. Netanyahu, de leider van de rechtse Likud-partij van Israël, kon toen geen coalitie vormen en gaf de fakkel door aan zijn rivaal Benny Gantz, aan het hoofd van de Blauwe en Witte Partij. Gantz kan nog steeds geen coalitie vormen.
Als er een derde onverwachte verkiezing plaatsvindt, zal Netanyahu, die nog steeds de regerende premier is, het “Gaza-probleem” moeten aanpakken dat ertoe heeft geleid dat hij in het verleden veel stemmen heeft verloren, vooral in het zuiden van Israël. Dus executies van het leiderschap in Gaza zijn een geweldige PR-zet voor Netanyahu en een oorlog, of zelfs meer, gerichte moorden kunnen hem helpen de volgende verkiezingen te winnen.
Netanyahu’s Revenge On Gaza
Om de oorsprong van de huidige Israëlische door woede beïnvloede acties te begrijpen, moeten we terugkijken op november 2018, toen Israël een speciale strijdkrachtenoperatie in Gaza faalde, wat uiteindelijk resulteerde in de dood van een Israëlische commandant, de dood van een Hamas-commandant en een gevecht dat zou volgen in de volgende uren en dagen. Israël wilde een commandant van de Hamas Al-Qassam-brigades, Nur Barakah, ontvoeren, die misschien een deal van het type ‘gevangene-ruil’ wilde sluiten en hem inruilde voor de lichamen van Israëliërs die in de strijd waren gedood, momenteel in handen van Hamas. Israël faalde ernstig en de Israëlische pers wierp licht op hun falen.
Hamas gebruikte ook met succes een antitankraket , in een aanval die een Israëlische bus vernietigde. Hamas wachtte tot Israël beweerde dat de bus vol burgers zat, voordat hij een video uitbracht die onthulde dat de bus gevuld was met militair personeel. Hamas wachtte en vuurde de antitankraket af, na het vertrek van alle soldaten, op één na, uit de bus. Dit werd gebruikt om Israël te bedreigen. Sayyed Hassan Nasrallah, de secretaris-generaal van Hezbollah, beweerde dat Hezbollah de antitankraketten naar Gaza had gesmokkeld.
De Salahaldeen-brigades lekten vervolgens een video naar ‘Al-Mayadeen TV’, waaruit een operatie bleek van in februari 2018. De video liet verschillende soldaten zien die werden gedood door een explosieve vetervlag . De operatie was destijds bedekt door een beschaamd Israëlisch leger.
Avigdor Lieberman nam vervolgens ontslag als Israëls ‘minister van Defensie’ nadat Netanyahu weigerde oorlog te voeren. Sindsdien is hij de kingmaker in de Israëlische politiek en zijn oppositie tegen Netanyahu komt voort uit deze escalatie in Gaza afgelopen november.
Dit jaar zijn er een aantal ‘opflakkeringen’ geweest, die Israël er niet allemaal goed uit hebben gezien, ze hebben consequent burgers gedood en zijn afgevuurd door Gazan-gewapende facties. Dit ondanks het feit dat Hamas en de andere gewapende facties in Gaza veel minder hebben op het gebied van wapentechnologie.
Als Netanyahu indruk wil maken op de Israëlische bevolking met zijn militaire campagne tegen Gaza en Avigdor Lieberman kan rondleiden, zal hij met succes een coalitieregering kunnen vormen in de derde ronde van onverwachte verkiezingen.
Waarom is geweld de enige optie voor Gaza?
De reactie van de Palestijnse islamitische Jihad is letterlijk alles wat ze hadden kunnen doen. Het vreedzame verzet is gemeden door de media in de wereld, NGO’s, regeringen en de Verenigde Naties.
Sinds 30 maart 2018 zijn meer dan 330 ongewapende Palestijnse demonstranten gedood door Israëlische sluipschutter en traangasvuur, 44.000+ zijn sindsdien ook gewond geraakt. De demonstraties ‘ Great Return March ‘ gaan door tot op de dag van vandaag, maar de demonstranten zijn genegeerd en in het Westen gesmeerd. Dit was de laatste wanhopige roep van Gaza om een vreedzame oplossing en het Westen heeft die gedood.
Er werd niets gedaan om het bloedbad van Israël te stoppen en de media beschreven de protesten als “botsingen”. Hilarisch is dat deze zogenaamde botsingen al meer dan anderhalf jaar aanhouden en toch heeft geen enkele Israëliër zelfs een ernstige wond opgelopen.
Gaza heeft op dit moment slechts twee opties, om de Israëlische agressie te weerstaan met welke wapens ze ook hebben, of om te gaan liggen en te sterven. Het Westen en Israël zullen alleen de laatste accepteren.
Wat gebeurt er nu?
Het staakt-het-vuren dat werd aangekondigd om 5.30 uur deze woensdag te hebben plaatsgevonden, is al mislukt omdat Israël de eisen van de islamitische Jihad niet respecteert en vervolgens later PIJ-raketvuur in Israël. De twee kanten schieten nu weer heen en weer.
Momenteel is Hamas, die de Gazastrook regeert, uit de strijd gebleven. Als Hamas meedoet aan de strijd, is het waarschijnlijk een totale oorlog tussen Israël en Gaza. Hamas is slechts zo lang uit de strijd gebleven omdat het de Palestijnse verkiezingen wil laten plaatsvinden en een oorlog dit zou voorkomen.
De komende dagen zullen er waarschijnlijk meer slachtingen plaatsvinden in de Gazastrook.
Israel wil die tempelberg.