Precies op tijd voor de Wereldconferentie over klimaatverandering begin december in Madrid riep het Europees Parlement donderdag met een grote meerderheid de “klimaatnoodsituatie” voor Europa uit en kondigde het indirecte verduistering van het geld van de belastingbetaler aan, vreemd voor een organisatie die enkel weken verkondigde dat men veel geld tekort komt en dat er meer JAWEL meer geld naar de EU moet!
De EU-parlementsleden volgen dus het voorbeeld van inmiddels 1.000 lokale autoriteiten wereldwijd, die dergelijke resoluties al maanden en jaren geleden hebben aangekondigd, waaronder verschillende gemeenten in Duitsland. Tegelijkertijd roepen EP-leden de EU-Commissie op radicale maatregelen te nemen tegen klimaatverandering om de opwarming van de aarde tot minder dan 1,5 graden te verminderen. Dit doel moet absolute prioriteit hebben. Alle andere projecten, zoals het oplossen van het vluchtelingenprobleem of het versterken van het buitenlands beleid van Europa als tegenwicht voor de VS en China, moeten plaatsmaken voor deze »noodsituatie«.
Het feit dat deze visie niet alleen een vaststaand idee is van overbelaste EU-parlementariërs, is onlangs duidelijk gemaakt aan de nieuw gekozen voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen. De Europese Unie zal de komende vijf jaar een triljoen euro uitgeven als onderdeel van de Europese Green Deal om de opwarming van de aarde tegen te gaan, volgens de aankondiging van de voormalige minister van Defensie. Soms was er zelfs sprake van 3 biljoen euro in de pers, die haastig door de officiële zijde werd geweigerd.
Tegen 2030 wil Leyen de uitstoot van zogenaamde broeikasgassen in de EU met 55 procent verminderen ten opzichte van het niveau van 1990. Tegen 2050 zou het continent dan ‘klimaatneutraal’ moeten zijn, wat betekent dat het niet langer CO2 onder de lijn zal uitstoten. Brussel schat de benodigde financiële behoeften op bijna 300 miljard euro – per jaar!
De ene helft van dit enorme bedrag komt uit de potten van de EU, de andere uit de lidstaten en de particuliere sector, volgens een intern document van de Commissie. Of dit financieringsmodel politiek afdwingbaar is, staat echter in de sterren.
Meer belastinggeld of onze pensioenpot voor het klimaat
Ook al is de resolutie van het Europees Parlement die nu is aangenomen niet bindend en daarom alleen symbolisch, de initiatiefnemers hebben een duidelijke intentie: druk uitoefenen op de lidstaten om meer geld te verdienen voor klimaatbescherming en de nationale wetgeving aan te scherpen. Althans in de Duitse politiek vallen deze eisen op vruchtbare grond.
In het begrotingsdebat in de Duitse Bondsdag, dat deze week plaatsvond, benadrukte kanselier Merkel (CDU) in een emotionele toespraak haar felle vastberadenheid om de CO2-uitstoot al in het volgende decennium drastisch te verminderen en tegen 2050 vrijwel nul te brengen. Duitsland vertegenwoordigt slechts één procent van de wereldbevolking, maar is verantwoordelijk voor twee procent van de wereldwijde klimaatemissies, zei het hoofd van de regering. Omdat de Duitse industrie een technologieleider is, moet men vooruitgaan en een rolmodel zijn voor andere staten. Merkel letterlijk:
“Wie als niet om te laten zien dat het werkt?”
Met andere woorden, de wereld moet worden hersteld naar het Duitse wezen! Waarom de geïndustrialiseerde landen zoals China en de Verenigde Staten of opkomende landen in Azië en Afrika precies op de vluchtige Duitse energietransitie moeten zijn gebaseerd, blijft het geheim van de kanselier.
Een onrealistisch project
De haastige overgang naar hernieuwbare energiebronnen heeft immers niet alleen geleid tot een dramatische stijging van de elektriciteitsprijzen voor bedrijven en consumenten, waardoor energie-intensieve industriële bedrijven het land hebben verlaten, maar heeft ook aanzienlijke kosten met zich meegebracht voor de belastingbetaler. En dat was nog maar het begin.
Volgens een gezamenlijke studie van de Nationale Academie van Wetenschappen Leopoldina, de Unie van Duitse Academies van Wetenschappen en de Duitse Academie van Ingenieurswetenschappen, zou een vermindering van de uitstoot van kooldioxide met 90 procent maar liefst 3,3 biljoen euro opslorpen!
De chemicus Fritz Vahrenholt heeft berekend dat het bestaande aantal zonne- en windturbines zeven keer zou moeten worden verhoogd om dit ambitieuze doel te bereiken. Concreet zou dit betekenen dat elke 1,5 kilometer in Duitsland een 200 meter hoge windturbine zou zijn en bijna alle daken met zonnepanelen zouden zijn geplaveid. Andere experts waarschuwen tegen stroomuitval en stroomuitval, mocht de ontwikkeling van weersafhankelijke zonne- en windenergie met gelijktijdige ontmanteling van conventionele, basislastcentrales zich in dit tempo voortzetten. De koolstofarme eco-republiek Duitsland, een rolmodel voor de wereld? – nauwelijks!
Voor het wereldklimaat zou de volledige uitfasering van de CO2-uitstoot van Duitsland en de EU vrijwel niets opleveren – als men al de stelling volgt dat koolstofdioxide verantwoordelijk is voor de opwarming van de aarde aanzienlijk. Hoewel dit proefschrift een gangbare mening is in de wetenschap, is het geen consensus, omdat het ten onrechte door de media wordt verspreid. Zoals beschreven, draagt Duitsland slechts 2 procent bij aan de wereldwijde uitstoot (de onevenredig hoge uitstoot gemeten door het aandeel van de bevolking is geenszins ongebruikelijk voor een zwaar exportintensieve geïndustrialiseerde natie), de hele EU iets minder dan 10 procent. Ter vergelijking: de VS is goed voor 15 procent en de grootste CO2-producent ter wereld, China, zelfs ongeveer 28 procent. Alle ontwikkelingslanden en opkomende landen samen (inclusief China) zijn goed voor 60 procent van de uitstoot van broeikasgassen.
Europa kan het klimaat niet redden
Degenen die kooldioxide in de atmosfeer willen verminderen, moeten investeren waar de efficiëntie van de maatregelen het hoogst is. En dat is niet in Europa. Milieuwetenschappers hebben berekend dat elke euro die de EU uitgeeft aan klimaatbescherming in de toekomst slechts 3 cent aan klimaatvervuiling voorkomt. Een gigantische verspilling van geld!
Ondertussen zijn er ongeveer 1.600 kolencentrales in aanbouw of gepland buiten Europa. Alleen al in Afrika zullen 950 van dergelijke planten worden gecreëerd. Zelfs de Green-voorzitter Robert Habeck moest begin augustus op verzoek geven in een talkshow:
“Wanneer de plannen voor de wereldwijde kolencentrale worden uitgevoerd, kunnen we alles vergeten. Dan is het klimaat verpest. De vraag is hoe we dat kunnen voorkomen? “
Het antwoord ligt voor de hand: in plaats van miljarden euro’s in de EU uit te geven om Europa “CO2-neutraal” te maken en mensen lastig te vallen met steeds nieuwe voorschriften en verboden, moeten armere landen gratis worden voorzien van moderne technologieën voor milieuvriendelijke energieopwekking het gebruik van steenkool en andere fossiele brandstoffen overbodig maken.
U kunt dus veel meer bereiken, en met veel minder geld! Als het echt gaat om klimaat- en emissiebescherming, en het emotioneel geladen onderwerp van het beleid wordt niet alleen gebruikt als excuus om de burgers eco-socialist te heropvoeden, hun vrijheden in te perken en hun geld uit hun zak te nemen!
Ruim 1700 miljard euro zit er in de Nederlandse pensioenpot. Dat is een gigantisch bedrag zelfs voor Europese begrippen. Brussel kijkt dan ook likkebaardend naar dit enorme vermogen wat de Nederlanders bij elkaar hebben gespaard. Door een slimme zet krijgt Europa steeds meer te zeggen over ons pensioengeld en je kunt er op wachten dat wij over een aantal jaren niet meer de baas zijn over deze dikke portemonnee, het klimaat probleem gaat ons weer meer geld kosten die waarschijnlijk ten koste gaat van de burgers.