Indignatie redactie 
Afgelopen week heeft het EU-nepparlement informeel overeenstemming bereikt over een “fonds voor wederopbouw en transformatie” als reactie op de corona-crisis. Die wederopbouw (alsof zojuist de Derde Wereldoorlog is beëindigd) heeft een prijskaartje van 2.000 miljard euro. Het corona geld gaat echter vooral naar de hobby- en pretplannetjes van de Europese Commissie. Wordt het niet eens tijd het voorbeeld van de Britten op te volgen en als de bliksem de EU vaarwel te zeggen?
Afgelopen week heeft het EU-nepparlement informeel overeenstemming bereikt over een “fonds voor wederopbouw en transformatie” als reactie op de corona-crisis. Wederopbouw: alsof de Derde Wereldoorlog net is afgelopen! Er wordt gezegd dat het een volume heeft van twee biljoen euro, tweeduizend miljard euro dus. Deze 2.000 miljard moeten worden opgehaald “door de uitgifte van langlopende herstelobligaties die worden gegarandeerd door de EU-begroting” (en wordt uitbetaald “door middel van leningen en vooral door middel van subsidies, rechtstreekse betalingen voor investeringen en eigen vermogen”), dat wil zeggen door schulden waarvoor de lidstaten gezamenlijk aansprakelijk zijn.
Het plan is eergisteren behandeld in een “stemming op afstand”, en werd aangenomen met 505 stemmen voor, 119 tegen en 69 onthoudingen. Goedkeuring was een kwestie van vorm omdat niet alleen vertegenwoordigers van de informele grote coalitie van christen-democraten, sociaal-democraten en liberale macronisten het eens waren, maar ook die van de groene en conservatieve fracties. Leider van de socialistische fractie Iratxe García Pérez zei dat het nepparlement bereid was “om zijn ideologische en nationale verschillen op te lossen” om een ”verenigd Europa” te zien, zoals beloofd door EVP-voorzitter Manfred Weber, “waarin alle delen zich economisch zullen herstellen”.
Het “omvangrijke corona-herstelpakket”, dat de leden van het Europees nepparlement al in hun recente resolutie van april eisten, moet lang genoeg lopen om de “verwachte diepe en langdurige gevolgen van de huidige crisis” aan te pakken. Lang genoeg, dus dat kan (door de “langdurige gevolgen”ook wel eens erg lang genoeg zijn. Het moet “onze economieën hervormen” door het ondersteunen van het midden-en kleinbedrijf en “het aantal banen en vaardigheden vergroten om de gevolgen van de crisis voor werknemers, consumenten en gezinnen te beperken”. Mooie woorden en voornemens, maar het grootste deel van die 2 biljoen zal ongetwijfeld gaan naar de grootste hobby’s van de Europese Commissie die zij de burgers door de strot wil drukken, met of zonder hulp van het nepparlement. Maar de parlementsleden spelen het spelletje gewoon mee, en “dringen aan op het stellen van prioriteiten voor investeringen in de Green Deal en de digitale agenda en tot het opzetten van een nieuw op zichzelf staand Europees gezondheidsprogramma.”
De geldhonger van de nepparlementsleden blijft – ook tijdens de coronacrisis – groot. De leden van het Europees nepparlement herhalen hun eis om een pakket nieuwe “eigen middelen” (bronnen van EU-inkomsten) in te voeren. Deze inkomsten moeten voorkómen dat de directe bijdragen van de lidstaten aan de EU-begroting verder stijgen om aan de financiële behoeften van het meerjarig financieel kader en het nieuwe herstel- en transformatiefonds te kunnen voldoen. Aangezien het plafond voor de EU-ontvangsten wordt uitgedrukt in bni, dat naar verwachting aanzienlijk zal dalen als gevolg van de crisis, vragen de leden van het Europees nepparlement ook “om een onmiddellijke en permanente verhoging van het plafond van eigen middelen“.
Het stemgedrag van de Nederlandse afgevaardigden:
Voorstemmers: PvdA (Jongerius, Piri, Tang, Tax, Chahim, Wolters), GroenLinks (Eickhout, Strik, Van Sparrentak), D66 (In ’t Geld, Rafaela), 50 Plus (Tom Manders).
Tegenstemmers: CDA (Berendsen, Lenaers, Schreijer-Pierik, De Lange niet gestemd), FvD (Eppink, Rooken, Roos), CU (Van Dalen), SGP (Ruissen), PvdD (Hazekamp), PVV (De Graaff), GO (Rookmaker), VVD (Azmani, Groothuis, Huitema, Nagtegaal, Schreinemacher).
De sceptici hadden zo hun redenen. Eén van hen was de Duitse afgevaardigde Markus Ferber, een lid van de CSU, die verklaarde dat “hij ervan uit gaat dat het erom gaat zoveel mogelijk geld onvoorwaardelijk beschikbaar te maken voor de lidstaten”. Hiermee opent volgens de Augsburgse man “een vat dat men nooit meer dicht zal krijgen”.
Het feit dat andere leden van het Europees nepparlement juist een vat willen dat niet meer dicht gaat, wijst op de doelstellingen die in de ontwerpresolutie zijn uiteengezet. Volgens dit zouden de leningen, subsidies en “rechtstreekse betalingen” aan de lidstaten niet alleen de economische en sociale systemen moeten beschermen tegen een corona-gerelateerde verstoring, maar ook andere kwesties zoals de “digitale agenda” en de hobby van Frans Timmermans (“Green Deal”) moeten bevorderen. Onder het mom van de coronacrisis wil Brussel dus gewoon een ordinaire bak met geld om haar plannetjes te kunnen realiseren – of de burgers het nu willen of niet, en of de burgers en bedrijven nu van de coronacrisis te lijden hebben of niet.
Het coronavirus is de ideale crisis om af te leiden van de instortende wereldeconomie. De onvermijdelijke crash is nog steeds het zwaaiende Damocles-zwaard boven onze hoofden. De op schulden drijvende economie wordt opnieuw opgepompt met een dikke financieringspot, jan-met-de-pet mag betalen. Zo niet vandaag, dan morgen, of volgend jaar na de verkiezingen. 2 biljoen euro – nogmaals: dat is tweeduizend miljard euro. De Britten zijn net op tijd uit de EU gestapt….
EU-voorzitster, de Duitse geflopte minister van Defensie en dus bij uitstek de geschikte persoon voor de huidige functie Ursula von der Leyen, wil de coronacrisis ook gebruiken om andere projecten uit te voeren, zoals het terugdringen van de CO2-uitstoot. “Vroeg of laat”, zegt de CDU-politicus, “zullen wetenschappers een vaccin tegen het coronavirus vinden” dat “tegen klimaatverandering” niet zal bestaan. Daarom zou volgens haar slechts een niet gespecificeerd “groot deel van het geld” dienen om de economie nieuw leven in te blazen (ze bedoelt kennelijk een planeconomie onder centraal – Brussels – gezag invoeren) en de gezondheidszorg uit te breiden (nadat die al jaren kapot bezuinigd is). Met de rest wil ze haar InvestEU-kredietprogramma uitbreiden en “strategische investeringen” doen.
Ze hoopt natuurlijk dat het voor het Europese publiek gemakkelijker zal zijn om dit te accepteren tijdens de coronacrisis dan in een tijd waarin de EU-gemeenschapsschuld een onafhankelijk onderwerp zou zijn voor dergelijke projecten. Al in 2007 legde Naomi Klein in haar boek “The Shock Strategy” uit hoe politici en economen crisissituaties misbruiken om projecten uit te voeren die anders misschien geen meerderheid van de bevolking zouden hebben. De voorbeelden die ze noemt, zijn voornamelijk privatiseringen en dereguleringen die de politiek en de mainstream media de afgelopen twee decennia van de 20e en het eerste decennium van de 21e eeuw hebben gedomineerd. Maar het onderliggende mechanisme kan ook voor andere projecten worden gebruikt (Juncker en Schulz gebruikten ook graag en vaak de Naomi-Klein-strategie).
Dit is momenteel ook duidelijk te zien in de Verenigde Staten, waar de Democraten in het Huis van Afgevaardigden een extra coronapakket van $ 3 biljoen hebben binnengehaald. Naast een helikoptertoeslag van $ 6000 voor elk Amerikaans huishouden, bevat dit pakket verschillende componenten die niet noodzakelijkerwijs verband houden met epidemische bestrijding. Dit omvat bijvoorbeeld het geld voor het opzetten van nieuwe meldpunten van de federale staat om “haatmisdrijven” te melden. Evenzo vallen beurzen voor kunst, sociale wetenschappen en milieubescherming op. Veel geld wordt uiteraard ook naar Wall Street doorgesluisd.
Het feit dat Amerikaanse burgers in de toekomst alle lokale en staatsbelastingen moeten kunnen aftrekken van de belastingen in Washington, zou ook bijzonder voordelig zijn voor democratisch bestuurde staten en gemeenten, waar de belastingen vaak hoger zijn. De Republikeinse afgevaardigde in de Senaat, John Barrasso, is van mening dat het pakket van 1.815 pagina’s niet alleen opgeblazen is, maar ook zó bevooroordeeld is dat het zijn republikeins gecontroleerde kamer nooit zal passeren.
Gelooft u nog steeds dat die eurobonds er niet komen?
