Indignatie redactie 
Hemingway, Fitzgerald, Wharton, Capote, Mann, Kafka, Svevo, Hessen, draai je jullie maar om in je graven! want er boven is het een zooitje.
Het mondiale Europa van Parijs, Wenen en Praag slaagde er slechts in om kort samen te komen! De dertig landen, elk met hun eigen taal, ruzies en historische herinneringen aan olifanten, zullen spoedig verdwenen zijn, noch vernietigd door Russische tanks noch Amerikaanse raketten, maar door hun weigering om zich te verenigen.
Was de ‘constructie van Europa’ alleen maar politieker en minder bureaucratisch geweest! Als alleen Europeanen, die zich nog de ergste oorlog in de geschiedenis herinneren, elkaar hadden kunnen overtuigen van de noodzaak om een Europese identiteit te creëren in plaats van een Europese bureaucratie!
De verbluffende snelheid waarmee de Europese Unie uiteenvalt, wordt alleen geëvenaard door de gevaren. Vergeet Brexit (het VK denkt eraan te vertrekken), Grexit (Griekenland bijna gedwongen om te vertrekken), Nexit (Nederland dat een referendum bedreigt om de Britten te evenaren), vergeet de arme burgemeester van Calais die probeert om te gaan met 6000 tenten die vastbesloten zijn om Groot-Brittannië te bereiken aan de andere kant van het Kanaal, en dorpsambtenaren aan de Grieks-Macedonische grens wanhopig om de open armen van Angela Merkel te bereiken.
Vergeet dat de meeste mensen die de verraderlijke Middellandse Zee trotseren om het Beloofde Land te bereiken – de welvaartsstaat van Europa – mannen van in de twintig zijn die niets te verliezen hebben. Afgezien van God weet hoeveel ISIS-slaapcellen ze kunnen vertegenwoordigen, denk maar aan de onvermijdelijke woede wanneer zelfs bescheiden landen prikkeldraadhekken ophangen om te voorkomen dat ze doorgaan op weg naar een Duitse of Scandinavische El Dorado.
Als u denkt dat ik een samenzweringstheoreticus ben, heeft luitenant-generaal Vincent Stewart, directeur van het Defence Intelligence Agency, gisteren in Capitol Hill getuigd dat ISIS meer aanvallen voorbereidde in Europa en de VS. En de directeur van de nationale inlichtingendienst, James Clapper , getuigde tijdens dezelfde hoorzitting dat ISIS ‘profiteerde van de stroom van migranten om medewerkers in die stroom te steken’, en voegde eraan toe dat ze ‘behoorlijk bedreven waren in valse paspoorten zodat ze schijnbaar kunnen reizen als legitieme reizigers. “
Zelfs als deze jonge mannen apolitiek waren toen ze een thuisland verlieten met 50% werkloosheid – of ISIS-bendes – of Amerikaanse drone-aanvallen, hoe lang duurt het voordat ze beslissen dat genoeg genoeg is: de eerste wereld plundert hun derde wereld, en heeft niet eens het fatsoen om hen nog een kans op leven te geven!
Doen de Europeanen het werk van ISIS ervoor?
Vorig jaar schreef ik niet minder dan zes blogs over de onvermijdelijke islamisering van Europa, waarvan het meest gedetailleerde in Europa, het rekenkundige van anderszijn en soevereiniteit, van 3 maart 2015:
Ondanks zijn veroveringen en prestaties is zeventig jaar na de nederlaag van nazi-Duitsland een Europa van zorgvuldig onderhouden landschappen, kathedralen en musea nauwelijks minder gefragmenteerd dan in de jaren dertig van de vorige eeuw. Terwijl rechtse partijen verontrustend opkomen in de peilingen, confronteert een officiële links gebiologeerd door de Verenigde Staten een basis die in toenemende mate rebelleert tegen door de Wereldbank / IMF opgelegde soberheid en Palestina steunt tegen de bondgenoot van Amerika, Israël. Terwijl voor de Verenigde Staten, Otherness regime chang e vereist, een Europa waarin de kloof tussen christendom en islam steeds gewelddadiger wordt en de acceptatie van andersheid predikt. En terwijl de ‘oorlog tegen het terrorisme’ van de Verenigde Staten buiten zijn grondgebied (of ’thuisland’) plaatsvindt, voorkomt de verzonnen crisis van Washington in Oekraïne dat Europeanen een situatie aanpakken die hun eigen ’thuisland’ bedreigt.
Een groot deel van de verantwoordelijkheid voor het uiteenvallen van Europa in de naden kan worden toegeschreven aan de onophoudelijke zoektocht van de VS naar te vernietigen vijanden, zonder rekening te houden met de gevolgen voor zijn ‘bondgenoten’. Maar de Europese leiders moeten ook hun schuld dragen voor het accepteren van ‘de leider volgen’.
