Mevrouw Christine Lagarde , vertrekkend directeur van het IMF is benoemd tot president van de Europese Centrale Bank (ECB) met ingang van 1 november 2019
De Franse president Emmanuel Macron die namens krachtige bankbelangen handelde, speelde een belangrijke rol bij de benoeming van mevrouw Lagarde. Geprezen door de westerse media, werd Lagarde ook onderschreven door Wall Street en de Amerikaanse Federal Reserve.
Wat in de media niet wordt vermeld, is dat Lagarde een corrupte functionaris is die betrokken is bij financiële fraude. Ze heeft een strafblad.
Is de eurozone in gevaar? Financiële fraude is ingebed op het hoogste niveau van politieke en economische besluitvorming. Een hoge ambtenaar met een hoog strafblad kan gemakkelijk worden gemanipuleerd. Dit zal onmiskenbaar invloed hebben op de manier waarop zij de ECB beheert, met mogelijke gevolgen voor de structuur van het monetaire beleid.
De benoeming van Lagarde tot hoofd van de ECB is geen kwestie van debat of zorg geweest. EU-burgers zijn niet op de hoogte gebracht.
Ze is een gehoorzaam instrument van de financiële en bankinstelling die zowel het IMF als de Europese Centrale Bank controleert. Het Europees Parlement zwijgt.
Op 20 december 2016 heeft een Franse rechtbank IMF-directeur Christine Lagarde schuldig bevonden aan “nalatigheid” met betrekking tot een miljoenen euro-fraude terwijl zij in 2008 de Franse minister van Financiën was. Ze zou een “toekenning van € 404 miljoen ($ 429) hebben goedgekeurd m; £ 340 miljoen) overdracht aan zakenman Bernard Tapie , [een vriend van president Sarkozy] voor de betwiste verkoop van een bedrijf. “
Christine Lagarde, hoofd van het Internationaal Monetair Fonds, is veroordeeld voor haar rol in een controversiële betaling van € 400 miljoen aan een zakenman.
Franse rechters vonden mevrouw Lagarde schuldig aan nalatigheid voor het niet betwisten van de uitbetaling van de staatsarbitrage aan de vriend van de voormalige Franse president Nicolas Sarkozy [Bernard Tapie].
Het Hof van Justitie van de Republiek, een speciaal tribunaal voor ministers, had Lagarde tot een jaar gevangenisstraf en een boete van € 13.000 kunnen geven . (The Independent, 19 december 2016, nadruk toegevoegd)
Ongewoon in Frankrijk? Lagarde werd “schuldig” bevonden zonder de tenuitvoerlegging van een gevangenisstraf van een jaar die door de rechtbank werd bevolen: criminelen in hoge functie krijgen een speciale behandeling. Ze werd beschuldigd van “nalatigheid” in plaats van “medeplichtigheid” in een miljoenen euro-fraude.
In een bittere ironie werd Lagarde eerder beloond dan bestraft. Ondanks haar strafblad werd haar carrière op geen enkele manier belemmerd: ze werd aangesteld om zowel het IMF (2011-2019) als de ECB (2019-) te leiden.
Van belang is dat deze ‘nalatigheid’ de Franse belastingbetalers meer dan 400 miljoen euro heeft gekost ‘in een uitbetaling aan de heer Tapie’, een vriend van Lagarde en Sarkozy.
Hoewel het management van Lagarde bij het IMF (2011-2019) een absolute ramp was, bevestigde de directie van het IMF dat het “volledig vertrouwen” in haar leiderschap behield. (BBC, 20 december 2016).
Wat een onzinnige verklaring: de IMF-directie van 24 leden werd voorgezeten door de IMF-directeur Christine Lagarde tijdens haar gehele mandaat (2011-2019) (hoogstwaarschijnlijk met uitzondering van de vergadering om het “volledige vertrouwen” van de IMF-directie uit te drukken in Christine Lagarde). De Franse rechters namen het besluit om een gevangenisstraf van één jaar met betrekking tot de verdachte in te houden op grond van een besluit van het IMF-dagelijks bestuur dat routinematig wordt voorgezeten door de verdachte.
Christine Lagarde staat erom bekend hier uitdrukking te geven dankzij het IMF en de IMF-directie.
Het verslag van deze IMF-directievergadering ter ondersteuning van Christine Lagarde is niet openbaar gemaakt.
Geen vragen gesteld. Haar benoeming tot hoofd van de ECB werd afgelopen juli bevestigd door de Europese Raad. Ondanks haar strafblad begint ze op 1 november met haar mandaat als president van de Europese Centrale Bank (ECB), een keerpunt in de onstabiele evolutie van valutamarkten die samenvalt met de Brexit-deadline van Boris Johnson op 31 oktober.
Ecuador: een IMF-model van neoliberale hervorming onder het roer van Christine Lagarde
In januari 2019 ontmoette IMF-directeur Christine Lagarde de president van Ecuador, Lenin Moreno, op het Davos World Economic Forum. Twee maanden later werd een IMF “pakket” van dodelijke economische hervormingen afgerond.
Afbeelding rechts: Lagarde en Moreno op Davos Economic Forum, januari 2019
Terwijl Moreno’s voorganger Rafael Correa het IMF en de Wereldbank aan de kaak stelde als “neokolonialistische vampiers die kleine landen van hun soevereiniteit willen zuigen”, omarmde Lenin Moreno de neoliberale agenda van het IMF volledig.
In maart 2019 werd een “neplening” -overeenkomst van 4,2 miljard dollar met het IMF geïmplementeerd, resulterend in massale armoede door wettelijke loonverminderingen, ontslagen van leraren en gezondheidswerkers, een spree van privatisering van sociale voorzieningen, een proces van gemanipuleerde inflatie leidend tot een algemene ineenstorting van koopkracht.
Uitbreiding van de IMF-rol naar de EU
Wat is de bredere relevantie van de crisis in Ecuador? Welke invloed heeft het op de Europese Unie? Welke rol speelt Lagarde bij de ECB?
De financiële instelling (die haar benoeming zowel bij het IMF als bij de ECB ondersteunde) wil de IMF-achtige ‘economische geneeskunde’ repliceren die wordt opgelegd aan ontwikkelingslanden in de hele Europese Unie. Geen dubbele normen meer ten gunste van de zogenaamde “ontwikkelde landen”. Brutale economische hervormingen die wereldwijd moeten worden doorgevoerd.
Wat kunnen we verwachten? Een scenario van systematische en ingenieuze verarming van de Europese Unie door het opleggen van hetzelfde merk neoliberale hervormingen opgelegd aan zogenaamde ontwikkelingslanden.
De eurozone in crisis
Bovendien zal de ECB onder het roer van Christine Lagarde de dollarisering van de euro vergemakkelijken, om nog maar te zwijgen over de frauduleuze manipulatie van valutamarkten, die ook een middel is om miljoenen mensen te verarmen.
Acht jaar geleden, Flashback tot mei-juni 2011. Frauduleuze benoeming van Lagarde als hoofd van het IMF
Het Honey Trap-schandaal van Dominique Strauss Khan (DSK) speelde een belangrijke rol bij de toetreding van Lagarde tot het IMF, ondanks het feit dat haar rol als Franse minister van Financiën bij de financiële fraude van 400 miljoen euro al bekend en gedocumenteerd was.
Media-aandacht concentreerde zich destijds op het verhaal van het vermeende slachtoffer, de dienstmeid van het hotel, in plaats van op wie de touwtjes in handen nam achter de schermen in wat zichtbaar een politiek kader was.
Regime Change: Dominque Strauss Khan (DSK), directeur van het IMF werd ingelijst en Christine Lagarde werd aangesteld om hem te vervangen.
Er was geen stevig bewijs tegen Strauss-Kahn. Dit was in een vroeg stadium van het onderzoek bekend bij officieren van justitie. Het opstellen van Strauss Kahn bestond erin de aanklachten tegen Strauss Kahn alleen te laten vallen na de aanstelling van Lagarde om hem te vervangen als directeur van het IMF.
Het rapport van de officier van justitie New York District Attorney Cyrus Vance Junior die Strauss Kahn vrijwaart van alle aanklachten tegen hem werd drie dagen na de bevestiging van Lagarde als Managing Director van het IMF vrijgegeven.
Als deze informatie enkele dagen eerder was onthuld, zou Lagarde’s kandidatuur om het IMF te leiden ongetwijfeld in twijfel zijn getrokken. Regimeverandering werd geïmplementeerd bij het IMF.
Het is vermeldenswaard dat officier van justitie Cyrus Vance Junior (zoon van voormalig staatssecretaris van Cyrus Robert Vance ) naar verluidt een vriend van president Nicolas Sarkozy is, die naar verluidt een rol achter de schermen speelde in het kader van Strauss Khan.
Slotopmerkingen
De Europese Centrale Bank als instrument voor economische en sociale ontwikkeling is gekaapt. Het monetaire beleid is de facto geprivatiseerd. De president van de centrale bank wordt gecontroleerd en gemanipuleerd door financiële belangen. De Europese raad was onnodig onder druk gezet om de benoeming van Christine Lagarde te ratificeren.
Burgers in heel Europa moeten een krachtig standpunt innemen. Massale mobilisatie tegen de benoeming van Christine Lagarde moet worden overwogen.