Explosief geclassificeerde informatie: geheim dossier onthult de ware omvang van de migratiecrisis
Indignatie redactie
6 min. lezen
Het jaar 2015 mag zichzelf niet herhalen, dus het is te horen van politici. Maar na het evalueren van tientallen geheime documenten van het Berlijnse machtsapparaat, wordt het duidelijk dat 2015 zichzelf op elk moment kan herhalen, en dat zal in de nabije toekomst het geval zijn. Dit wordt aangegeven door alle bestaande officiële documenten. De federale overheid kent deze documenten en wordt regelmatig door de beveiligingsautoriteiten geïnformeerd over de voortdurend verslechterende omstandigheden. Desondanks blijft het inactief en voorkomt het ook dat Duitse en Europese autoriteiten consistent handelen.
Hebben Europa en Duitsland de migratiecrisis overwonnen en de situatie onder controle gekregen? Als men de politiek of de media volgt, zou men moeten aannemen dat de situatie aanzienlijk is verbeterd ten opzichte van 2015/2016, er lijken immers geen beelden meer te zijn van massale immigratie aan de Europese grenzen. Maar een blik op de geheime documenten waarover de auteur beschikt, zoals het GASIM-rapport 2020, toont de explosiviteit van de huidige situatie. Het Duitse Joint Analysis and Strategy Center for Illegal Migration (GASIM) is een informatie- en samenwerkingscentrum tussen instanties dat samen dient om illegale migratie te bestrijden.
In Griekenland bevindt illegale migratie over zee zich daarom op het hoogste niveau sinds de verklaring EU-Turkije in 2016 van kracht werd. In 2018 waren er 23.300 migranten, in 2019 steeg het aantal naar meer dan 73.000. En deze ontwikkeling zet zich ook door Jaar 2020. Een toename van ongeveer 40 procent in de eerste 6 weken laat zien dat het aantal migraties nu voor het 4e jaar op rij toeneemt.
Terwijl Afghanen, Syriërs en Irakezen meestal asiel aanvragen aan de zeegrenzen, is meer dan 75 procent Turks aan de landgrenzen. De vijf eilanden (Lesbos, Chios, Samos, Leros en Kos) bieden plaats aan meer dan 40.000 migranten, hoewel hun capaciteiten slechts ongeveer 10.000 zijn.
De overbezetting van de kampen op de eilanden heeft geleid tot het besluit van de Griekse regering om reguliere quota naar het vasteland te verplaatsen. In totaal zouden meer dan 112.000 migranten asielzoekers zijn in Griekenland. Dat zou een toename van ruim 40.000 zijn ten opzichte van vorig jaar.
Regelmatige gewelddadige botsingen tussen migranten onderling of met de autoriteiten schetsen het beeld van een catastrofale situatie in de kampen. Het ongenoegen van de eilandbewoners neemt ook toe.
De opbrengsten volgens de verklaring EU-Turkije spelen vrijwel geen rol. Sinds april 2016 zijn er slechts ongeveer 2.000 retouren uitgevoerd. Er kan worden aangenomen en gevreesd dat de meer dan 112.000 migranten Griekenland momenteel alleen als een toegangspoort tot West-Europa beschouwen en in grote aantallen doorgaan om Duitsland grotendeels te kunnen betreden. De grenscontroles voor vluchten van Griekenland naar Duitsland besteld door de BMI op 12 november 2017 werden na een half jaar gestopt.
De reden voor deze controles was meer dan 1.000 illegale binnenkomsten gevonden in 2017. In plaats daarvan werd een Duits-Griekse overeenkomst getekend om de grens te weigeren. Twaalf mensen werden afgewezen op grond van deze overeenkomst in 2017 en rond de vijftig in het afgelopen jaar. Volgens de documenten werd in 2019 een nieuw record behaald in transportuitsluitingen door middel van adviesmaatregelen van federale politie op Griekse luchthavens. De cijfers van de federale politie tonen meer dan 8.500 uitsluitingen, vele malen meer dan in 2017.
Uit de documenten blijkt ook dat de federale politie en werkgroepen van het federale ministerie van Binnenlandse Zaken, Horst Seehofer, en de federale regering hebben aangedrongen op nationale grenscontroles op luchthavens, expliciet voor vluchten naar Griekenland, maar het ministerie weigert te reageren op het verzoek van de deskundigen.
Spanje zag een aanzienlijke toename van asielzoekers in 2019 met meer dan 50 procent in vergelijking met het voorgaande jaar (55.000). Italië zag een enorme daling van 181.000 in 2016 naar slechts 11.400 gevallen in 2019, hoewel er respectievelijk sinds augustus en september vorig jaar een significante toename was. Deze drastische vermindering is te wijten aan het migratiebeleid van de toenmalige minister van Binnenlandse Zaken Salvini.
De nieuw gekozen regering, die bijvoorbeeld afziet van het “beleid van gesloten havens”, heeft de immigratie weer meetbaar verhoogd. In de eerste 6 weken van 2020 bereikten meer dan 2.000 migranten het vasteland van Italië (een toename van 800 procent vergeleken met vorig jaar) en volgens de GASIM bereikten meer dan 880 migranten Malta (een toename van meer dan 1.200 procent).
De EU blijft streven naar automatische herverdeling van vluchtelingen
Op 23 september 2019 hebben de ministers van Binnenlandse Zaken van Italië, Malta, Frankrijk en Duitsland overeenstemming bereikt over een tijdelijk noodmechanisme voor de distributie van migranten die zijn gered uit nood in het centrale Middellandse Zeegebied. Dit distributiemechanisme, goedgekeurd in oktober 2019, is 6 maanden geldig met een eenmalige verlengingsoptie. Dan zou de EU-commissie moeten stemmen over een verder mechanisme.
Volgens de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) is het aantal doden en vermisten in het Middellandse Zeegebied sinds 2017 gedaald. Terwijl in 2017 nog ongeveer 3100 mensen werden vermist, waren dat er nog 2300 in 2018 en 1800 in het afgelopen jaar. Deze daling is duidelijk te wijten aan het restrictievere migratiebeleid van Italië en de samenwerking met de Libische autoriteiten.
De Balkan en hun buurlanden worden in de documenten aangeduid als een doorvoerregio op weg naar West-Europa. Alle landen in deze regio zagen in 2019 een significante toename van illegale migratie. Het zijn allemaal doorvoerlanden voor voornamelijk onderdanen uit Afghanistan, Syrië, Pakistan, Irak en Marokko. De focuspunten van deze migratie waren de grenzen tussen Griekenland en Noord-Macedonië, Servië-Hongarije en Bosnië en Herzegovina-Kroatië.
Wanneer de veiligheidsautoriteiten worden opgenomen, vragen de migranten meestal asiel aan en gebruiken ze accommodatie in de accommodatie om verder te reizen. Het stijgingspercentage van het aantal gevangenen aan de grenzen of in Duitsland is enorm in vergelijking met vorig jaar.
De volgende lijst met illegale grensovergangen 2019 (2018):
Noord-Macedonië: 20.000 (13.700), Albanië: 8.600 (4.800), Montenegro: 7.900 (4.800), Bosnië en Herzegovina: 30.000 (24.800), Servië: 37.000 (16.000), Hongarije: 16.300 (6.000) , Roemenië: 1300 (670), Kroatië: 19 900 (8200) en Slovenië: 16 100 (11 300).
In totaal trekken ongeveer 160.000 migranten naar West-Europa, alleen via de Balkanroute. De absolute meerderheid van migranten wordt niet geconfronteerd met de asielprocedure van de respectieve landen, maar probeert verder te reizen. In 2019 hebben bijvoorbeeld 13.000 migranten een dergelijke verklaring in Servië afgelegd en hebben slechts ongeveer 170 daadwerkelijk asiel aangevraagd.
Voor asielzoekers kan de “onaantrekkelijkheid” van deze landen goed worden geïllustreerd aan de hand van het voorbeeld van Hongarije . Vorig jaar hebben daar slechts 500 migranten asiel aangevraagd (676 in 2018), terwijl dagelijks gemiddeld 450 mensen in Duitsland een aanvraag hebben ingediend.
De federale overheid manipuleert asielstatistieken
Voor Duitsland rapporteert het Federaal Bureau voor Migratie in totaal 165.938 asielaanvragen in 2019. De belangrijkste landen van herkomst waren in orde: Syrië, Irak, Nigeria, Turkije en Afghanistan. Deze officiële asielcijfers, die meestal zonder enige verklaring door de media worden overgenomen, zijn onvolledig en klein. De volgende immigratie (asiel) wordt niet in aanmerking genomen in de 165.938 asielaanvragen .
De cijfers van 2018 staan tussen haakjes: gezinshereniging na afgifte van een visum (35.000), gezinshereniging van begunstigden van subsidiaire bescherming (3500), hervestigingsprogramma’s van de EU en de VN (3400) en vervolgaanvragen (24.000). In totaal heeft de federale overheid in 2018 65.900 immigranten uit de asielstatistieken verwijderd. Volgens een gesprekspartner van het ministerie van Binnenlandse Zaken kunnen vergelijkbare aantallen worden verwacht voor 2019, zodat het werkelijke aantal migranten niet de gespecificeerde 166.000, maar eerder ongeveer 230.000 zou zijn – vergeleken met de bevolking van een grote stad als Freiburg.
conclusie:
Vorig jaar hebben 707.000 mensen in de EU asiel aangevraagd. Zelfs als de massale migratie van 2015 van deze omvang niet langer bestaat, is er nog steeds een sluipende maar niet onbelangrijke illegale immigratie naar het Europese continent. Duitsland blijft het belangrijkste gastland, omdat het de meeste prikkels biedt met betrekking tot huisvesting en zorg en er is ook weinig assertiviteit in de verplichting om het land te verlaten. Het grote aantal asielzoekers en grenspolitie-operaties, zowel aan de grenzen als in eigen land, toont aan dat de Schengen- en Dublin-overeenkomsten zijn mislukt.
Het vluchtelingenprobleem heeft alles te maken met de overbevolking van de planeet aarde, maar helaas mag je dit laatste, wat feitelijk zelfs de hoofdoorzaak van dit alles is, er nooit bij betrekken. En zo blijft dit probleem bestaan, en wie wil dat toch zo graag?.