Indignatie redactie 
Zelfs degenen die sceptisch staan tegenover de klimaatprotesten, moeten erkennen dat ze snel een van de krachtigste sociale bewegingen van dit moment zijn geworden. Geen wonder dat een breed scala aan belangengroepen probeert te profiteren van de enorme mobilisatiecapaciteit van de beweging. Vooral extreem links probeert al maanden de ideologische brug te slaan. Ze houdt zich minder bezig met het klimaat dan met haar oppositie tegen het ‘systeem’ – de democratische rechtsstaat.
Omdat de strijd tegen kernenergie voorbij is, en met “anti-gentrification” geen bloempot kan worden gewonnen, heeft de radicale linkse scene een nieuw wervingsveld nodig. Overtuiging in de eigen gelederen is hiervoor echter noodzakelijk, omdat een cultus van individuen zoals die rond Greta Thunberg of de hiërarchische structuren van sommige organisaties die op dit gebied actief zijn, natuurlijk onderworpen zijn aan voorbehouden van anarchistische delen van het toneel. En sinds de recente opmerkingen van de Holocaust door oprichter Roger Hallam, zijn deze voorbehouden niet noodzakelijk verminderd.
Het feit dat extreem links een aanzienlijke bedreiging voor de democratische en markteconomie blijft vormen, is de afgelopen maanden ruimschoots aangetoond. Radicalen in Stuttgart beschadigden vorige week radicalen van de banktak “anti-kapitalistische Climate Alliance Kesselbambule”, sproeien en lijmen hun vitrine.
Nauwelijks afbakening van extremisten
Verder is het Hambach-woud een focus van politiek linkse gemotiveerde criminaliteit, waarvoor de klimaatbescherming als rechtvaardiging moet dienen. Alleen al dit jaar zijn door de politie van Aken in het bruinkoolgebied Hambach ongeveer 400 strafbare feiten geregistreerd, waaronder zware misdrijven.
De overgangen van de gevestigde partijen naar het radicale linkerspectrum zijn vloeiend. De 20-jarige groene politicus Ricarda Budke verscheen afgelopen weekend als woordvoerster van de door de grondwettelijke bescherming “linkse extremistische” beïnvloede organisatie “End of the field”, die mobiliseerde met blokkades en beroepen tot 5.000 deelnemers in de Lausitz tegen bruinkoolwinning.
De “burgerlijke ongehoorzaamheid” zoals gepostuleerd door de organisatie omvat in de praktijk het plegen van misdaden zoals het betreden van terreinen, materiële schade, dwang en verzet tegen wetshandhavingsfunctionarissen. Als gevolg van de acties in het weekend raakten drie politieagenten gewond.
In de media werden de aanhangers van de organisatie, die pleiten voor een “systemische verandering”, grotendeels gemodereerd als “klimaatbeschermers” en “klimaatambassadeurs”. In plaats daarvan werden veel journalisten gealarmeerd door een kleine groep ambtenaren die een souvenirfoto hadden gemaakt voor de letters “Stop Ende Ende Gelände”. Tuchtmaatregelen zullen er nu tegen worden onderzocht.
“Klimaatstrijd betekent klassenstrijd”
Het publiek heeft daarentegen nauwelijks last van het feit dat in de demonstraties van de klimaatbeweging niet alleen banners zoals “Red de ijsberen”, maar ook slogans zoals “Burn Capitalism” of “klimaatstrijd betekent klassenstrijd” worden getoond. Maandenlang nemen groepen zoals de Interventionist Left, die door de bescherming van de grondwet als een linkse extremist wordt geclassificeerd, deel aan de klimaatprotesten.
De stalinistische splinterpartij MLPD slaagde er zelfs in een lokale groep “Fridays for Future” te vinden in Gelsenkirchen en deze als zodanig te koppelen aan de officiële website van de beweging. Al in september 2019 waarschuwden de stadsautoriteiten van Hamburg dat linkse extremisten de “Fridays for Future” -beweging probeerden te beïnvloeden om “het kapitalistische systeem uit te roeien”. Op deze foto past, dat dit jaar de Dag van de Duitse Eenheid twee jonge woordvoerders van de beweging werden gefilmd, terwijl ze in volle keel schreeuwden “nooit meer Duitsland” voor een vlag van Antifa.
Ook internationale agitatievelden van radicaal links worden de laatste tijd in een klimaatcontext geplaatst. Zo worden bijvoorbeeld de gevechten van de Zapatistas in Mexico of de protesten tegen de Braziliaanse president Jair Bolsonaro aan de Duitse Indymedia-zijde in Klimaproteste opnieuw geïnterpreteerd. Hoewel Öcalan-demonstraties al jaren worden bezocht door Duitse linkse extremisten. Wat nieuw is, is echter dat ze zich niet alleen richten op een gemeenschappelijke “antifascistische” richting, maar ook banners laten zien als “tanks komen uit Koerdistan – klimaatbescherming in plaats van wapenmanie”.
Mediahype maakt gebruik van de radicalisering
Het conflict over het klimaat heeft al lang een militant niveau bereikt. Eind september verwezen de daders van een brandstichting op spoorlijnen in Berlijn in hun claimbrief uitdrukkelijk naar de beweging “Fridays for Future”, waartoe zij zich “verbonden” voelden. Het is geen geheim dat de meerderheid van de minderjarige demonstranten bijzonder vatbaar is voor extremistische ideologie, gewoon vanwege hun leeftijd. En dus bestaat het gevaar dat het niet bij militante individuele acties blijft, maar zou kunnen komen tot gewelddadige grootschalige demonstraties. De mediale behandeling van het klimaatprobleem voedt een dergelijke radicalisering.
Niemand is zich bewust van de gevaren. De wereldwijde apocalyps van de klimaatbeweging gaat over niets minder dan een miljoenvoudige dood door klimaatinvloeden, zo niet de vernietiging van de hele mensheid. Alleen als het mogelijk zou zijn om de CO2-uitstoot binnen zeer korte tijd drastisch te verminderen, zou dit scenario worden voorkomen. Iedereen die deze dramatiserende slogans serieus neemt, voor wie het niet ver is om zijn politieke doelen na te streven in vermeende zelfverdediging met geweld tegen mensen.
