“Extreme brutaliteit”: de Nigeriaanse maffia verspreidt zich in Duitsland

De massale toestroom van migranten over de Middellandse Zee – alleen al tussen 2014 en 2019 meldde officieel dat meer dan twee miljoen mensen tussen 2014 en 2019 naar Europa kwamen – heeft niet alleen vluchtelingen en nog meer economische en armoedemigranten, maar ook een groot aantal criminelen Gebrachte staten van de Europese Unie. Een bijzonder gevaarlijke bedreiging is de Nigeriaanse maffia, die zich eerst in Italië vestigde, maar nu haar criminele activiteiten over het continent heeft uitgebreid.

De Nigeriaanse maffia zou het snelst groeiende criminele netwerk in Europa zijn. Naast het verkopen van drugs, verdient ze haar vuile geld vooral door vrouwenhandel en gedwongen prostitutie. Experts van de Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) schatten dat 80 procent van de meisjes en vrouwen die vanuit Nigeria via de Middellandse Zee naar Europa komen thuis mensenhandelaren hebben gevangen of een risico lopen op prostitutie na aankomst in Europa of seksuele uitbuiting worden. In de regel zijn de getroffenen jonge, soms minderjarige vrouwen met een arme achtergrond en hebben ze weinig schoolopleiding.

De meesten woonden nog bij hun ouders en moesten in de landbouw of in kleine bedrijven werken om het gezin te helpen. Het is niet ongebruikelijk dat ze wees of halfwezen zijn. Deze vrouwen en soms jonge mannen worden door de maffia vervalst in de illusie van een mooie toekomst, een leven van welvaart en veiligheid in het verre Europa, waar ze geacht worden te werken als bedienden in rijke huishoudens of als verkoopassistenten in fijne boetieks. De smokkelaars betalen de kosten van de smokkel, die tussen de 50.000 en 60.000 euro ligt. De terugbetaling is geen probleem, de nietsvermoedende slachtoffers zijn verzekerd, omdat ze in Europa goed geld verdienen.

In aanwezigheid van een priester van het Juju-geloof, die wijdverbreid is in West-Afrika en verwant is aan de Vodoo-religie, wordt een eed afgelegd van de vrouwen om de schulden terug te betalen voor hun smokkel naar Europa naar de maffia en bovendien om de overeenkomst niet openbaar te maken. Dit wordt gevolgd door een religieus ritueel zoals het slachten van een dier of het drinken van bloed om de eed opnieuw te bevestigen. De familie van het slachtoffer wordt bedreigd met een vloek als de vrouw haar verplichtingen jegens de criminelen niet nakomt.

Aangekomen in Europa wacht de betrokken persoon natuurlijk niet op een goedbetaalde baan, maar op gedwongen prostitutie. De weg van Nigeriaanse vrouwen naar de Europese bordelen gaat via een professioneel georganiseerd netwerk waarin de zogenaamde Madames al lange tijd een belangrijke rol spelen als pooiers in het doelland. Ze zorgen voor de seksslavinnen. Vrouwen die hun schulden hadden afbetaald en zich in de rosse handel hadden ‘bewezen’, konden in het verleden zelf Madames worden en zo hun economische positie verbeteren.

De smokkel van Nigeriaanse vrouwen naar Europa is al tientallen jaren grotendeels onopgemerkt door het publiek, maar is aanzienlijk toegenomen met het begin van de vluchtelingencrisis in 2015. Tegelijkertijd hebben de criminele bendes hun bedrijfsmodel aangepast aan het nadeel van de meestal vrouwelijke slachtoffers. De achtergrond is dat de Nigeriaanse regering nu consequent het probleem aanpakt van illegale immigratie onder druk van Europeanen. Medewerkers van een speciale eenheid tegen mensenhandel, opgericht in 2015, bieden educatief werk op scholen en plaatsen van aanbidding, waar ze waarschuwen voor de risico’s van emigratie zonder papieren. Er is ook een revalidatieprogramma voor terugkeerders gestart. De activiteiten richten zich op de grote stad Benin in het zuiden van Nigeria, een historisch centrum van emigratie. Driekwart van de Nigeriaanse vrouwen die gedwongen worden prostitueren in Europa, komt uit deze regio. Om de inspanningen van de autoriteiten te ondersteunen, heeft de gouverneur van Benin, de traditionele spirituele leider van de stad, alle juju-eden die moesten worden afgelegd met het oog op latere seksuele uitbuiting als ondoeltreffend verklaard. Als gevolg daarvan is aan mensenhandelaren en de Madames een belangrijke psychologische hefboom ontnomen om hun slachtoffers compliant te maken.

Om deze reden zijn de afgelopen jaren geheime genootschappen ontstaan, waarvan er nu meer dan 50 in Nigeria zijn. Ze zijn piramidevormig en hiërarchisch. De wortels gaan terug tot de periode van de Afrikaanse onafhankelijkheidsbeweging in de jaren zestig en zeventig. Ze vertrouwen niet op psychologische conditionering met behulp van occulte eden, maar gebruiken in plaats daarvan brutaal geweld en terreur om hun seksslavinnen te dwingen te gehoorzamen. Nigeriaanse vrouwen die weigeren de prostitutie in Europa voort te zetten, worden geconfronteerd met geweld en andere vergelding tegen hun familieleden die in Nigeria zijn gebleven.

Experts zien een duidelijk verband tussen de intrekking van de Juju-eed en de versterking van de geheime genootschappen, die ook actief zijn in drugshandel en waarvan de leden invloedrijke zakenmensen en politici in Nigeria zijn.

De Nigeriaanse maffia is al lang gevestigd in Italië, Europa’s belangrijkste toegangspoort voor Afrikaanse migranten. In veiligheidskringen wordt het beschouwd als de “meest gestructureerde en dynamische” van alle buitenlandse criminele organisaties. Italiaanse onderzoekers noemen hun tactische benadering “stedelijke guerrillaoorlogvoering”.

Om hun criminele activiteiten voort te zetten, zijn de bendes nu actief in heel Italië. Hun invloedssfeer strekt zich uit van Palermo op Sicilië in het zuiden tot Turijn in het noorden. De Nigeriaanse criminele bendes zijn in het reine gekomen met de traditionele Italiaanse maffia, die de georganiseerde misdaad in Italië controleert en de staat en de politiek ondermijnt – voor wederzijds voordeel. De Nigerianen smokkelden tienduizenden Afrikanen naar Italië, die daar werden geplaatst in opvangcentra voor asielzoekers. Deze faciliteiten worden in het geheim beheerd door de binnenlandse maffia, die miljoenen dollars aan openbaar geld kan verduisteren. Vrouwelijke vluchtelingen worden rechtstreeks naar de bordelen van grote Italiaanse steden gestuurd. Daar “zorgen de leden van de Nigeriaanse bendes” voor de vrouwen, die er weerloos aan worden blootgesteld. De twee misdaadsyndicaten werken ook samen bij drugshandel: de Italianen kopen de drug op grote schaal in, de Nigerianen verkopen hem op straat.

De zwarte Afrikanen geven een deel van de winst die ze maakten uit criminele zaken in Italië aan de Italiaanse maffia. Zolang deze overeenkomst blijft bestaan, “is de aanwezigheid van Nigeriaanse bendes geen probleem voor de Italiaanse maffia-groepen”, zei Cesare Sirignano, rechter bij het nationale directoraat voor anti-maffia.

Italië is al lang te klein geworden voor de Nigeriaanse maffia en daarom breidt het zijn criminele netwerk snel uit naar Centraal- en Noord-Europa. Duitsland wordt met name door deze ontwikkeling getroffen, niet alleen omdat het een zeer lucratieve markt is, maar ook omdat de lokale autoriteiten relatief nalatig zijn in het omgaan met het probleem van de georganiseerde misdaad en er veel lacunes in de wet zijn, bijvoorbeeld op het gebied van het witwassen van geld, profiteer van de criminelen. De rosse buurten van Duisburg en Oberhausen zijn centra van gedwongen prostitutie voor Nigeriaanse vrouwen in Duitsland.

In haar federale managementrapport van 2018 slaat de federale recherche alarm:

»Het aantal geïdentificeerde slachtoffers met Nigeriaans staatsburgerschap is in 2018 aanzienlijk gestegen tot 61, wat de stijgende trend die in het voorgaande jaar werd vastgesteld, voortzet.«

Tegelijkertijd nam het aantal Nigeriaanse verdachten enorm toe met 41,4 procent.

Tot op heden zijn de Duitse veiligheidsautoriteiten op de hoogte van 16 rivaliserende Nigeriaanse geheime genootschappen die zich bezig houden met hun criminele activiteiten in Duitsland. De groepen “Supreme Eiye Broederschap” en “Black Axe” zijn bijzonder belangrijk. Vanwege de nog steeds hoge instroom van vluchtelingen uit Nigeria, die een belangrijk jeugdreservoir vormen voor de criminele netwerken, worden deze bendes sterker. Al in februari 2019 waarschuwde de Federal Intelligence Service (BND) in een interne krant dat de sterke instroom van Nigeriaanse asielzoekers die vanuit Italië over de open grenzen naar de Bondsrepubliek Duitsland kwamen, resulteerde in een groei van de, zo letterlijk, »extreem bruut werkende Nigeriaanse structuren Georganiseerde misdaad in Duitsland.

In 2019, toen het totale aantal vluchtelingen aanzienlijk daalde, vroegen nog eens 9.000 Nigerianen asiel aan in Duitsland. Het is niet bekend hoeveel mensen uit het zwarte Afrikaanse land de Federale Republiek illegaal zijn binnengekomen zonder zich de afgelopen jaren te hebben geregistreerd. Aan de andere kant zijn de deportaties van Nigerianen naar hun thuisland vrij zeldzaam omdat de vermeende vluchtelingen hun identiteit verbergen en de Nigeriaanse autoriteiten weigeren hen opnieuw binnen te komen.

In 2018 was het deportatiepercentage, d.w.z. het aandeel gerepatrieerde Nigerianen onder al diegenen van deze nationaliteit die verplicht zijn het land te verlaten, slechts een belachelijke twee procent!

Volgens de bevindingen van de BND en andere beveiligingsautoriteiten, willen nog eens 100.000 Nigerianen die momenteel nog in Italië zijn naar Duitsland komen.

Er wordt gevreesd dat in dit land snel gewelddadige “territoriale strijd” tussen de nieuw binnenkomende Nigeriaanse bendes en “gevestigde” criminelen zoals de Arabische machtsclans en invloedssferen kan ontstaan. Dan dreigt een nieuwe spiraal van geweld in de grote steden van Duitsland, die met extreme wreedheid moet worden uitgevoerd. Volgens informatie uit politiecirkels hebben zich al de eerste botsingen voorgedaan waarbij ook Tsjetsjeense groepen betrokken waren.

De verspreiding van de brute Nigeriaanse maffia in Duitsland – een ander gevolg van het onverantwoorde migratiebeleid dat we te danken hebben aan kanselier Merkel en haar regering!