Indignatie redactie 
Kennis van de geschiedenis is niet wat Westerse regeringsleiders en politieke leiders, journalisten op de redacties van de massamedia en talloze sociale en culturele beroemdheden in het bijzonder kenmerkt. Dit demonstreert op indrukwekkende wijze het inflatoire gebruik van de slogan “Slava Ukraini” als het gaat om het betuigen van solidariteit met de fascistische junta van Volodymyr Zelenskyy in Oekraïne.
Westerse politici en talloze anderen die hun solidariteit met Oekraïne willen betuigen, gebruiken nu de uitdrukking “Slava Ukraini” (“Glorie voor Oekraïne”) inflatoir en met verbazingwekkende onnadenkendheid. Daarmee beëindigde bondskanselier Olaf Scholz zijn toespraak bij de uitreiking van de Karel de Grote-prijs aan de Oekraïense president Volodymyr Zelensky op 14 mei – net als een persconferentie in Kiev bijna een jaar geleden, nadat hij een van de talloze hulpbeloften aan Oekraïne had gedaan sindsdien dan . Ook Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, gebruikte de uitdrukking keer op keer, ook op Twitter.
Temidden van deze leugenachtige zelfbedwelming van domheid en propaganda, de vermanende tonen van een andere nuchtere stem van de rede, die binnen de EU, als een geruststellend randverschijnsel, blijkbaar ook in Kroatië en in Hongarije bestaat: Kroatische president Zoran Milanovic heeft zich nu dringend teruggeroependat de groet “Slava Ukraini” geenszins een onbezwaarde, positieve en onschuldige slogan is, maar altijd “de kreet was van de meest radicale chauvinisten” die ooit opvielen als vurige bondgenoten van de nazi’s. Het was ook op geen enkele manier te onderscheiden van de groet van de Kroatische fascistische organisatie Ustascha, wiens Kroatische staat een loyale bondgenoot en vazal van Hitler’s Duitsland was. Milanovic, een sociaal-democraat trouwens, letterlijk: “Er is geen verschil tussen ‘Za dom – Spremni’ (‘Voor het vaderland – klaar’, de groet van de Ustasha) en ‘Slava Ukraini’ (‘Glorie/eer van Oekraïne ‘)!”
Geen onschuldige slogan
Volgens de president is het altijd een strijdkreet geweest van de meest reactionaire en radicale chauvinisten in West-Oekraïne, die “samenwerkten met de nazi’s en duizenden Joden en Polen vermoordden”, zei Milanovic, die de gedachteloze navolging van de slogan in vooral door Duitse politici verontrustend vinden. De president benadrukte uitdrukkelijk dat hij de zin niet in Kroatië wilde horen – om dezelfde reden dat hij fel vecht voor het verdwijnen van de Ustasha-groet uit het dagelijkse Kroatische leven.
Het feit dat de alomtegenwoordige “Slava Ukraini” van vandaag, gedeeld in miljoenen Twitter- en Facebook-profielen door volgers en onophoudelijk gedeclameerd door Duitse en EU-politici in ongegeneerde toegeven aan Selenskyj, geen onschuldige slogan is, was ongeveer vijf jaar geleden nog een groot onderwerp ook in de Duitse media geweest: in 2018 presenteerde het Oekraïense nationale voetbalteam nieuwe truien waarop de opzettelijke “Slava Ukraini” direct boven de naam van de speler op de rug was afgebeeld. Op het WK voetbal in Rusland een paar maanden eerder kwam de Kroatische speler Dombagoj Vida onder zware internationale kritiek toen hij met deze uitspraak commentaar gaf op de overwinning van zijn team op Rusland. De wereldvoetbalbond Fifa waarschuwde hem vervolgens – waarop Vida op de Russische televisie en in het Russisch zijn excuses aanbood voor zijn “fout”, die hij nu wilde opvatten als een niet-politieke “grap”.
Westerse media meten met twee maten
De “taz” wees er destijds op dat Vida, die vier jaar in Oekraïne had gewoond, heel goed moest weten dat de roep “Slava Ukraini” en het bijbehorende antwoord “Den hero glory” de begroeting was geweest van de nationalisten van de “Organisatie van Oekraïense Nationalisten” (OUN) en zijn militaire vleugel, het “Oekraïense Opstandelingenleger” (UPA), wiens partizanen hadden samengewerkt met de Duitse Wehrmacht. Vooral fascistische Bandera-aanhangers gebruiken de uitdrukking regelmatig. In 2018 berichtte de “Mitteldeutscher Rundfunk” ook over de explosieve historische achtergrond van de begroeting. En er was zelfs kritiek van de Oekraïense (!) voetbalbond zelf. Erevoorzitter Grigory Surkis had geëist dat de bond en het nationale team zich zouden laten leiden door sportieve principes en niet door de belangen van politici.
Ook moest er rekening mee worden gehouden, zei Surkis destijds, dat bepaalde zinnen door de samenleving anders werden ervaren. “We moeten niet denken dat we kunnen scoren met pseudo-patriottisme”, waarschuwde hij. Leuk weetje: in Polen, dat nu bijzonder anti-Russisch is en nu een van de vurigste aanhangers van Oekraïne is, startten openbare aanklagers in maart 2018 zelfs een onderzoek naar de Oekraïense politicus Alexander Piroschik omdat hij zojuist “Glorie voor Oekraïne” had geroepen tijdens een evenement in Polen. Dit is hoe de tijden veranderen: een gezegde dat vijf jaar geleden internationale opschudding veroorzaakte, is nu de standaardslogan geworden van wereldverbeteraars en onvoorwaardelijke aanhangers van het Oekraïense jingo-patriottisme van het type “whatever it take” op ieders lippen.
