Dat topsport, en met name het wereldvoetbal, wordt gedomineerd door het grote geld en machtsbelangen is niets nieuws. Met het WK voetbal in Qatar heeft deze ontwikkeling echter een nieuwe dimensie gekregen.
De toekenning van het WK door de wereldvoetbalbond FIFA in 2010 was al een schandaal. Qatar heeft een land gekregen dat geen enkele voetbaltraditie heeft, waar drie miljoen mensen wonen, van wie slechts een op de tien een Qatarees staatsburger is, waar de ondraaglijke hitte het organiseren tijdens de normale zomertijd verhindert, en dat wordt bestuurd door een despotische heerser die laat zelfs geen rudimentaire vormen van democratie toe.
Het was duidelijk dat er enorme sommen geld waren gevloeid en dat er achter de schermen enorme politieke druk was uitgeoefend om de beslissing tot stand te brengen. Qatar was geen uitzondering. Ook de toekenning van het WK aan Duitsland (2006), Zuid-Afrika (2010) en Rusland (2018) werd gesmeerd en begunstigd.
Sinds de toekenning ervan zijn er enorme deals gesloten met het WK in Qatar. Alleen al de FIFA verwacht een omzet van 7,5 miljard dollar, een miljard meer dan bij het laatste WK voetbal in Rusland. Qatar heeft zelf ruim 200 miljard dollar geïnvesteerd in het WK en de infrastructuur: 8 miljard in acht moderne, luchtgekoelde stadions, 16,5 miljard in 140 hotels met 155.000 bedden, 36 miljard in een nieuwe metro en 20 miljard in de luchthaven, haven en snelwegen.
Deze projecten werden gebouwd door een enorm leger arbeiders uit Azië onder slavenachtige uitbuitingsomstandigheden. Twaalfuurdiensten en een zevendaagse werkweek in de zinderende hitte, onbeschrijfelijke huisvesting, hongerlonen die vaak maanden duurden, in beslag genomen paspoorten en een verbod om van baan te veranderen waren aan de orde van de dag. Volgens een Brits Guardian – rapport zijn in de tien jaar sinds de toekenning van het WK 6.750 arbeiders uit India, Bangladesh, Nepal, Sri Lanka en Pakistan omgekomen in Qatar. Amnesty International berekende dat tussen 2010 en 2019 meer dan 15.000 niet-Qatarianen van alle leeftijden stierven. In 70 procent van deze gevallen werd de doodsoorzaak niet opgehelderd.
Inmiddels is het volgens de lokale vertegenwoordiger van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), wiens salaris wordt betaald door de Qatarese overheid, verbeterd. Er is nu dus een wettelijk minimumloon van 1000 riyals (230 euro) – niet per dag, zelfs niet per week, maar per maand! En dat in een van de rijkste en duurste landen ter wereld.
Westerse bedrijven hebben enorm geprofiteerd van de bouwhausse. Het Duitse planbureau Albert Speer and Partners maakte het masterplan voor het WK en de ontwerpen voor de acht voetbalstadions. Albert Speer, die in 2017 overleed, is de zoon van Hitlers persoonlijke architect en minister van bewapening met dezelfde naam. Deutsche Bahn, Siemens en SAP, evenals vele andere Duitse en Europese bedrijven, haalden ook grote bestellingen binnen in Qatar.
Qatar is ook een gewilde investeerder. De sjeik bezit tal van eigendommen en luxe hotels in Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland en is grootaandeelhouder van Volkswagen, RWE, Deutsche Bank, Lagardère, Vivendi, Veolia, TotalEnergies en tal van andere bedrijven. De sjeik kocht ook de voetbalclub Paris Saint-German en maakte er de sterkste ploeg van Frankrijk van door dure spelers van wereldklasse als Messi, Neymar en Mbappé over te nemen. De Duitse kampioen Bayern München wordt gesponsord door Qatar.
Sinds de sancties tegen Russisch gas en olie wordt Qatar ook uitgelokt als een toonaangevende exporteur van vloeibaar gas. De Duitse bondskanselier Olaf Scholz, minister van Economische Zaken Robert Habeck en tal van andere internationale politici maakten daarom dit jaar een pelgrimstocht naar Doha.
geopolitieke doelen
Nog belangrijker dan commerciële belangen voor de imperialistische mogendheden zijn de geopolitieke doelen die ze nastreven in Qatar. Het kleine staatje midden in de omstreden, energierijke Golfregio is voor hen een belangrijke politieke en militaire basis.
De VS hebben een luchtmachtbasis in Al Udeid, dat een belangrijke rol speelde in de oorlogen in Afghanistan, Irak en Syrië en in de directe omgeving van Iran ligt. Qatar nam met eigen gevechts- en transportvliegtuigen deel aan de Libische oorlog tegen Muammar al-Gaddafi. Het steunde islamistische terroristische groeperingen die de burgeroorlog in Libië aanwakkerden en later in Syrië werden gebruikt tegen het regime van Assad.
Als westerse politici, media en voetbalfunctionarissen nu klagen over de mensenrechtensituatie in Qatar en oproepen tot gelijke rechten voor vrouwen en homo’s, is dat pure hypocrisie. De VS en hun Europese bondgenoten hebben een miljoen mensen gedood en miljoenen meer ontheemd in de oorlogen in Afghanistan, Irak, Libië en Syrië. Ter vergelijking: de autoritaire heersers van de Golfmonarchieën, met wie ze nauw samenwerken, zijn wezen.
Wat betreft de imperialistische machten, het organiseren van het toernooi in Qatar stond nooit ter discussie. FIFA-baas Gianni Infantino, die een jaar geleden naar Doha verhuisde en in een bizarre persconferentie aan het begin van het WK voetbal verklaarde dat hij zich vandaag een Qatari voelt, een Arabier, een Afrikaan, een homoseksueel, een gehandicapte en een migrerende werknemer, drukt dit alleen maar uit cynische houding botst.
De walging van veel voetbalfans, die het spel enthousiast volgen, vaak zelf voetballen in hun vrije tijd en nu oprecht verontwaardigd zijn dat het WK op de botten van hun collega’s uit armere landen wordt gespeeld, gedraagt zich anders. Ook bij hen raakt de brute uitbuiting van bouwvakkers een gevoelige snaar omdat zij zelf geconfronteerd worden met toenemende werkdruk en dalende lonen. In Duitsland bleek uit een representatief onderzoek in mei 2021 dat 65 procent van de ondervraagden de deelname van het Duitse nationale team aan het WK afwees.
Hoe de FIFA het WK naar Qatar heeft gesmokkeld
Er zijn nu veel details bekend over hoe de FIFA het WK 2010 naar Qatar heeft gevent. 22 van de 24 functionarissen die destijds stemden, moesten vertrekken vanwege corruptie en sommigen belandden in de gevangenis. Politici en aanklagers vielen, en zelfs de legendarische Sepp Blatter, die van 1998 tot 2016 de Fifa regeerde als een peetvader van de maffia, moest zijn stoel verlaten – om plaats te maken voor een nog sluwere intrigant, Gianni Infantino.
Dat deze achtergronden überhaupt aan het licht kwamen, was op zich al het resultaat van imperialistische machtsstrijd en intriges.
Aan de vooravond van het FIFA-congres van 2015 in Zürich arresteerden de Zwitserse autoriteiten zeven functionarissen van de voetbalbond tijdens een spectaculaire actie in het luxehotel Baur au Lac in Zürich op beschuldiging van corruptie. Zij traden op namens de Amerikaanse justitie, die naar aanleiding van de WK-toekenning in 2010 een onderzoek was gestart naar de FIFA.
De focus lag niet zozeer op het WK 2022 in Qatar, maar op het WK 2018 in Rusland, waarover op dezelfde vergadering werd beslist. Nadat de VS in 2014 een anti-Russisch regime in Oekraïne aan de macht hadden gebracht en Rusland de Krim annexeerde, wilden de VS voorkomen dat het toernooi in Rusland zou worden gespeeld. Dat lukte niet, maar de onderzoeken brachten een lawine in gang die moeilijk te stoppen was.
De VS hadden ook een openstaande rekening te vereffenen in het geval van Qatar. Je hebt je zelf aangemeld voor het WK 2022 en een hooggeplaatste delegatie – onder leiding van ex-president Bill Clinton en acteur Morgan Freeman – naar Zürich gestuurd. Volgens ooggetuigen gooide Clinton met asbakken toen hij de uitslag van de stemming hoorde.
Naast het kopen van de stemmen van drie Zuid-Amerikaanse afgevaardigden, was de doorslaggevende factor voor Qatar de Fransman Michel Platini en twee andere afgevaardigden die hij beïnvloedde. De voormalig voetbalster was destijds voorzitter van de Europese voetbalbond Uefa en werd besproken als opvolger van Blatter aan het hoofd van de Fifa. Platini had een paar dagen voor de FIFA-stemming president Nicolas Sarkozy en de emir van Qatar, Tamim Al Thani, ontmoet in de officiële residentie van de Franse president, die hem blijkbaar “overtuigden” om op Qatar te stemmen.
Blatter zou destijds de belangen van de Verenigde Staten hebben behartigd. Hij beweerde later in ieder geval volledig verrast te zijn toen hij de naam Qatar uit de envelop met de stemuitslagen haalde. Maar dat redde hem niet, want het WK in Rusland bleef Blatter steunen – en tegen die tijd had Gianni Infantino zijn positie ingenomen.
Infantino, destijds nog secretaris-generaal van de UEFA en dus ondergeschikte van Platini, zou nauwe contacten hebben gehad met de Amerikaanse rechterlijke macht en vijf maanden na de inval in Zürich getuigde als getuige voor een grand jury in New York die onderzoek deed naar de FIFA. Onderzoek van de Süddeutsche Zeitung kwam tot deze conclusie . Infantino had ook persoonlijke contacten met de federale aanklager Michael Lauber, de hoofdonderzoeker van Zwitserland.
Twee dagen na de inval in Zürich werd Blatter gekozen voor een nieuwe termijn aan het hoofd van de Fifa, maar moest drie dagen later onder druk van de VS aftreden. In de acht maanden voordat zijn opvolger werd gekozen, schakelde de Zwitserse rechterlijke macht ook de meest veelbelovende opvolgerkandidaat, Michel Platini, uit.
Terwijl ze de meeste van haar 25 strafzaken liet aflopen, beschuldigden federale aanklagers Blatter van het betalen van Platini $ 2 miljoen aan ‘advieskosten’. Hoewel ze later door een rechtbank werden vrijgesproken, legde de FIFA Ethics Committee vervolgens een meerjarig verbod op aan Blatter en Platini, wat de weg vrijmaakte voor Infantino, die met de steun van de Amerikaanse federatie tot FIFA-baas werd gekozen.
De Zwitserse federale officier van justitie Lauber verloor later ook zijn baan omdat hij Infantino na zijn verkiezing meerdere keren in het geheim ontmoette, hoewel hij nog steeds officieel onderzoek naar hem deed. Een buitengewoon incident in een land dat verder nauwgezet zijn vuile zaakjes verbergt achter een onwrikbare façade van fatsoen.
Eenmaal in functie blokkeerde Infantino onderzoeken binnen de FIFA en sloot de ethische commissie. Hij reed er nog wilder mee dan zijn voorganger Blatter. Zo probeerde hij alle FIFA-rechten – de belangrijkste inkomstenbron van de voetbalbond – uit te besteden aan een consortium onder leiding van Saoedi-Arabië.
Ook nam de onderzoeksijver van de Amerikaanse justitie af toen het WK voetbal in Rusland niet meer te voorkomen was en de FIFA het WK 2026 toekende aan Noord-Amerika.
Loretta Lynch, die in 2015 het onderzoek naar de FIFA startte als procureur-generaal van Barack Obama, dreigde dat ze “de wereld rond zouden gaan”, wisselde van kant. Ze is nu in dienst van de FIFA en zingt de lof van Gianni Infantino. In 2019 trad ze toe tot het advocatenkantoor Paul Weiss, dat tegelijkertijd de vertegenwoordiging van de voetbalbond in het Fifa Gate-schandaal overnam van het advocatenkantoor Quinn Emanuel.
imperialistische allianties
Niets stond het WK in Qatar dus nog in de weg. Het belooft niet alleen een fantastische deal, maar dient ook als een podium voor de Amerikaanse en Europese mogendheden om nieuwe allianties tegen Rusland en China te smeden. Ze maken niet alleen Qatar het hof, maar ook de andere Golfmonarchieën en vooral Saoedi-Arabië, dat tot nu toe heeft geaarzeld om het verlies aan Russisch gas en olie te compenseren met hogere productievolumes en om de confrontatie met China aan te gaan.
In juli was president Joe Biden het eerste westerse staatshoofd dat de Saoedische heerser Mohammed bin Salman bezocht sinds de moord op journalist Jamal Khashoggi. Bij de openingswedstrijd van het WK was Salman eregast naast Infantino en de emir van Qatar. Van 2017 tot 2021 stonden Saoedi-Arabië en Qatar nog steeds op de rand van oorlog.
De verontwaardiging over de moorddadige uitbuiting van Aziatische arbeiders wordt nu bewust teruggedrongen. Ten eerste was er in de media aandacht voor vrouwen- en homorechten – een minder explosieve kwestie aangezien de regering van Qatar expliciete garanties heeft gegeven dat WK-bezoekers op dit gebied geen risico lopen.
De “kritische” berichtgeving beperkt zich intussen tot de vraag of de teamcaptains een “One Love”-armband mogen dragen om een signaal af te geven tegen homofobie en racisme. En zelfs met dit puur symbolische gebaar zwichten de verenigingen voor het verbod op de FIFA, die niet wil dat haar lucratieve commerciële en politieke relaties met de despoten van de Golfregio worden aangetast.
De dubbele standaarden zijn duidelijk. “Mensenrechten” worden altijd ingeroepen als het gaat om het rechtvaardigen van meedogenloze imperialistische oorlogen – tegen Irak, Libië, Iran, Rusland, China, enz. Ze worden genegeerd als het gaat om hun eigen mensenrechtenschendingen of die van geallieerde dictators.
Voetbal is slechts een middel om een doel te bereiken. Het verval van het kapitalisme, dat overal sociale ongelijkheid, oorlog, fascisme en vernietiging van het milieu veroorzaakt, infecteert alle gebieden van de samenleving – inclusief cultuur en sport. Culturele vooruitgang en echte sport die niet aan commercie onderhevig is, zijn alleen mogelijk binnen het kader van een socialistisch offensief, dat pleit voor een samenleving die het gemeenschappelijk belang boven winstbelang stelt en de landsgrenzen overstijgt.