Frankrijk staat voor een bloedige burgeroorlog: de crisis bij migranten is volledig uit de hand gelopen

Frankrijk dreigt weg te zinken in de burgeroorlog. De Franse minister van Binnenlandse Zaken Gérard Collomb beschreef het niveau van geweld tussen migranten en politieagenten als “ongekend”. Sinds enige tijd leiden Afghaanse en Koerdische bendes een straatoorlog voor suprematie in de mensenhandel tussen Calais en Dover aan de Engelse kant. Groot-Brittannië wordt door veel illegale “vluchtelingen” beschouwd als “El Dorado” vanwege zijn bovengemiddelde schaduweconomie.

Honderden Afrikanen en Aziaten gewapend met messen en ijzeren staven vochten straatgevechten uit in de Noord-Franse haven van Calais, minder dan twee weken nadat de Franse president Emmanuel Macron het gebied bezocht en beloofde illegale immigratie aan te pakken.

De rellen hebben Calais veranderd in een oorlogsgebied – symbolisch voor het feit dat Europa de massamigratie niet onder controle heeft – en versterken de perceptie dat de Franse autoriteiten de controle over de veiligheidssituatie in het land hebben verloren.

De massale vechtpartijen die plaatsvonden in ten minste drie verschillende delen van Calais,  braken uit nadat een 37-jarige Afghaanse migrant die een sleepbootoperatie uitvoerde, een vuurwapen afvuurde op Afrikanen die geen geld hadden om zijn diensten te betalen. Vijf Afrikanen raakten ernstig gewond.

Binnen een uur gingen honderden Eritreeërs, Ethiopiërs en Soedanezen de straat op en vielen alle Afghanen aan die ze konden vinden. Meer dan duizend politieagenten gewapend met wapenstokken en traangas werden gebruikt om de orde te herstellen. Twee dozijn migranten moesten gewond in het ziekenhuis worden opgenomen.

De Franse minister van Binnenlandse Zaken Gérard Collomb omschreef het geweldsniveau van   Calais als “ongekend”. Hij schreef de botsingen toe aan een escalerende oorlog tussen Afghaanse en Koerdische bendes die beide controle willen krijgen over de sleepbootactiviteiten van Calais naar Groot-Brittannië. Groot-Brittannië wordt  door veel migranten beschouwd als “El Dorado” vanwege de grote  schaduweconomie . Vincent de Coninck, directeur van het goede doel Secours Catholique du Pas-de-Calais,  zegt– Rivaliserende bendes die proberen de controle over de toegang tot de haven van Calais te grijpen om een ​​tol van € 2.500 te innen van migranten die zich proberen te verbergen op vrachtwagens die het Engelse Kanaal oversteken.

De Coninck  voegt eraan toe dat de situatie is verslechterd sinds 18 januari, toen Macron en de Britse premier Theresa May de zogenaamde  Sandhurst-overeenkomst ondertekenden  , waarin May de verwerking van aanvragen van migranten die toegang zochten, prees Groot-Brittannië hoopt te versnellen. Macron en May hebben de inhoud van de nieuwe overeenkomst niet uitgelegd, zegt de Coninck. Dit heeft migranten uit Afrika en andere delen van de wereld de valse hoop gegeven dat het verdrag hun kansen zou vergroten om het VK te bereiken. Honderden nieuwe migranten kwamen vervolgens in de twee weken na de ondertekening van de overeenkomst aan in Calais,  zei  De Coninck.

De toestroom van nieuwkomers zorgde voor een “onbalans” tussen Afrikanen en Aziaten – waardoor de etnische spanningen toenamen. François Guennoc, vice-president van het in Calais gevestigde goede doel L’Auberge des Migrants, is van mening dat de nieuwe overeenkomst valse verwachtingen heeft gewekt  . “Het gaf mensen hoop dat ze naar Engeland konden gaan.”

“De mensen kwamen plotseling, ongeveer tweehonderd, vooral minderjarigen en vrouwen, die in Calais aankwamen met de gedachte dat het Home Office had gezegd dat ze rechtstreeks naar Engeland konden gaan. Toen dachten ze dat het ministerie van Binnenlandse Zaken loog. De mensen waren boos. Het was gek. “

“De migratiecrisis in Europa is voor president Macron de eerste belangrijke test geworden die een centrale positie in dit centrum lijkt te zoeken: hij heeft beloofd” humanitaire zaken na te streven “door de behandeling van asielaanvragen te bespoedigen en tegelijkertijd” op te lossen ” “Wil bewijzen door degenen die werden afgewezen uit te stellen.

Tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen verwierp Macron, de man van het midden, de anti-immigrantenposities van zijn tegenstander Marine Le Pen. Hij leidde zijn verkiezingscampagne met een programma van open grenzen en  beloofde Frankrijk te vestigen als “het nieuwe centrum van het humanistische project”. Sinds zijn aantreden op 14 mei 2017 lijkt Macron echter veel van de ideeën van Le Pen te hebben overgenomen.

In een essay dat op 2 januari 2017 door de krant Le Monde werd gepubliceerd, schreef Macron  dat de beslissing van de Duitse bondskanselier Angela Merkel om meer dan een miljoen migranten uit Afrika, Azië en het Midden-Oosten te accepteren “de collectieve waardigheid” had. de Europeanen “gered”. Hij voegde eraan toe dat hij “de wederopbouw van muren in Europa” niet zou accepteren en kritiek had op de “pathetische vereenvoudiging” van degenen die zeggen “door de grenzen open te stellen voor migranten, heeft de kanselier ernstige bedreigingen voor Europa”.

Op 27 juli 2017 echter minder dan drie maanden na haar aantreden,  waarschuwde Macron gewaarschuwd dat 800.000 migranten op weg naar Europa. Hij kondigde een plan aan om immigratiecentra in Libië op te zetten, waar asielzoekers moeten worden gecontroleerd. Dit plan, zei hij, zou de stroom van migranten naar Europa beperken door te voorkomen dat economische migranten hun weg vinden over de Middellandse Zee naar Europa. “Het idee is om one-stop-shops te creëren om te voorkomen dat mensen zonder asiel krankzinnige risico’s nemen,” zei Macron. “We zullen naar hen gaan.”

In dezelfde toespraak leek Macron echter migranten aan te moedigen hun weg naar Europa te vinden. Hij  beloofde  de huisvesting van alle nieuwkomers “overal in Frankrijk” en “vanaf de eerste minuut”. Hij voegde eraan toe: “Tegen het einde van het jaar wil ik niet dat mannen en vrouwen op straat of in het bos wonen. Ik wil overal noodopvang. “

Op 8 augustus 2017  heeft  het Franse ministerie van Binnenlandse Zaken aangekondigd dat in de eerste zeven maanden van het jaar meer dan 17.000 migranten hadden geprobeerd om per vrachtwagen naar het Verenigd Koninkrijk te reizen. Uit de cijfers bleek dat de sluiting van de “jungle” in oktober 2016 de migranten in Calais er niet van weerhield om het VK te proberen te bereiken.

In september 2017 heeft de Franse regering de Europese Unie om goedkeuring gevraagd om de grenscontroles binnen de Schengenzone maximaal vier jaar te handhaven vanwege de aanhoudende dreiging van islamitisch terrorisme; dat de opbrengst van geheime documenten  uit dat de Britse krant The Guardian gelekt waren. Op 3 oktober heeft Frankrijk de grenscontroles met nog eens zes maanden verlengd tot 30 april 2018.

Op 15 oktober, twee weken nadat een Tunesische migrant twee vrouwen in Marseille had neergestoken  , beloofde  Macron om degenen die misdaden begaan uit te zetten. “We zullen de zwaarste maatregelen nemen, we zullen doen wat nodig is”, zei Macron. “We doen niet alles wat moet worden gedaan. Nou, dat zal veranderen. “Waarnemers  merkten op dat de details van de Franse wet het onmogelijk zouden maken om de belofte na te komen.

Op 20 november lekte een circulaire naar de pers waarin minister van Binnenlandse Zaken Gerard Collomb de prefecten – de gouverneurs van de centrale autoriteit in elk van de 96 departementen van Frankrijk – beval  afgewezen asielzoekers te deporteren. Ze moeten ook eind februari 2018 een rapport indienen met details

“Om illegale immigratie op uw afdeling in 2017 te bestrijden en hoe u van plan bent deze instructies in de komende maanden te implementeren. (…) De strijd tegen illegale immigratie is de verantwoordelijkheid van elke prefect in elke afdeling. Het is noodzakelijk om snel te handelen. “

De aankondiging van de zogenaamde Collomb-circulaire  markeerde  het begin van een georganiseerde verzetsbeweging onder de Franse politieke en media-elites tegen het immigratiebeleid van Macron. Bijvoorbeeld  ,  een groep intellectuelen en vakbondsleden, van wie velen Macron tijdens de presidentiële campagne hadden gesteund, bekritiseerde in een open brief gepubliceerd door Le Monde, wiens migratiebeleid: “Mr. Macron, uw beleid is in tegenspraak met het humanisme waarvoor u het woord spreekt! “

Minister van Binnenlandse Zaken Collomb  zei  in een RTL-interview op 4 december dat de regering werkt aan een hervorming van het migratiebeleid. “Er zijn 95.000 asielaanvragen per jaar, wat elk jaar een nieuwe stad is. Als we iedereen zouden verwelkomen, zouden we dat niet kunnen doen onder goede omstandigheden. We hebben besloten om diegenen te verwelkomen die vluchtelingen zijn uit oorlogsgebieden die om politieke redenen worden vervolgd. Maar tegelijkertijd proberen we een beleid te voeren waarmee economische migratie op andere manieren kan worden uitgevoerd. “

Op 12 december  verwierp  minister van Binnenlandse Zaken Collomb aan de regionale overheden op te zetten “mobiele teams” aan mensen zonder papieren om hen te dwingen de schuilplaatsen te verlaten. De maatregel  veroorzaakte verontwaardiging  bij liefdadigheidsinstellingen; de schuilplaatsen zijn heilig.

Op 9 januari 2018  meldde  het Franse bureau voor de bescherming van vluchtelingen en staatlozen die in 2017 meer dan 100.000 mensen in Frankrijk asiel, een “historisch” nummer en een stijging van 17 procent hebben toegepast ten opzichte van de 2016

Op 14 januari  kondigde  minister van Binnenlandse Zaken Collomb een plan aan om 400 interneringscentra op te zetten om migranten die illegaal in het land zijn te deporteren. “Vluchtelingen zijn welkom, economische migranten niet,” zei hij.

Tijdens een bezoek aan Calais op 16 januari  schetste  Macron het nieuwe immigratiebeleid van zijn regering: voedsel en onderdak voor degenen die het recht hebben om in Frankrijk te blijven, en degenen die illegaal in Frankrijk aanwezig zijn uit te zetten.

Op 18 januari, bezocht Macron naar Groot-Brittannië, waar hij de Sandhurst overeenkomst ontwikkelde  ondertekend dat de doorlooptijd voor migranten in de hoop om te reizen van Calais naar het Verenigd Koninkrijk verkort voor volwassenen van zes maanden tot een maand voor kinderen tot 25 dagen. De nieuwe overeenkomst is verre van het aanpakken van de migratiecrisis, maar lijkt deze te verergeren.

Chloé Morin en Marie Gariazzo  ,  in een analyse gepubliceerd door Paris Match, zeiden dat de controversiële reacties op de “Macron-methode” van het compromis de “tegenstrijdigheden in zijn kiezers” weerspiegelden:

“Kwantitatieve studies tonen aan dat een duidelijke meerderheid van de Franse kiezers voorstander is van een restrictiever immigratiebeleid. … De kern van het programma van de regering is het garanderen van de onschendbaarheid van het recht op asiel, terwijl tegelijkertijd vraagtekens worden geplaatst bij het vermogen van het land om alle armen in de wereld te verwelkomen. “

“Het is niet zeker dat Macron poker – het vinden van een evenwicht tussen vastberadenheid en menselijkheid – winst op lange termijn belooft. Emmanuel Macron lijkt momenteel de steun van zijn basis te hebben. Maar onder zijn aanhangers vinden we zowel de verwachting van vastberadenheid (‘We moeten niet worden overspoeld’, ‘Laxity zou negatieve gevolgen hebben voor ons land’) en de mensheid (‘We moeten diegenen helpen die vluchten voor oorlog en vervolging’ ; ‘Het is moreel duidelijk dat men vreemden in nood verwelkomt’). …

“Het discours zit daarom op een krappe plek; aan de ene kant – vaak aan de rechterkant, maar soms in het hart van Macron’s basis – zijn degenen die de politiek als ‘laks’ beoordelen, aan de andere kant die woedend zijn door vastberadenheid. … “

“Het is zeer waarschijnlijk dat een groot deel in het midden van het politieke spectrum, vooral in het midden links, het verhaal van de regering zal accepteren en geleidelijk zal aansluiten bij de logica van ‘selectieve immigratie’. Het officiële discours zou dus op de lange termijn kunnen bijdragen tot het ‘gematigde’ deel van de bevolking dat van de mensheid naar vastberadenheid over migratie gaat. “

Volgens  de Franse opiniepeiler Ifop hebben de peilingsaantallen van Macron een “ongekende” heropleving meegemaakt sinds hij aan een harder immigratietempo begon. De goedkeuring voor zijn kantoor sprong in oktober met tien procentpunten naar 52 procent. Eerder hadden Macron’s populariteitsscores de grootste crash gezien met een nieuwe president sinds 1995. “Emmanuel Macron heeft het gedaan,”  meldde  Paris Match. “Nooit eerder is een president van de republiek zo onpopulair en zo snel weer populair geworden.”