Fridays for Future, Greta Thunberg, Maaßen: Spiegel’s antisemitisme-dilemma

De spiegel heeft tegenwoordig een probleem. Hij moet er een klaarmaken voor vermeend antisemitisme en een ander beschermen tegen beschuldigingen van antisemitisme. Omdat de twee verhalen met elkaar verbonden zijn, maakt de spiegel zichzelf onvermijdelijk belachelijk. Een reactie.

Het leven van een Spiegel-editor is meestal prettig en gemakkelijk. Je moet gewoon elke dag schrijven dat vrouwen dit of dat beter kunnen dan mannen, een beetje propaganda doen voor LGTB, natuurlijk Rusland veroordelen (indien mogelijk meerdere keren per dag) en ons waarschuwen voor het einde van de wereld, wat meestal veroorzaakt klimaatverandering, zo niet een coronavirus dan wil iedereen bij het leer komen. Bovendien zijn er constante aanwijzingen dat de EU en de NAVO groot zijn, dat naast het virus het echte gevaar overal op de loer ligt en dat slechts één bondskanselier Baerbock ons ​​allemaal kan redden. En een Spiegel-redacteur moet – heel belangrijk – voortdurend iedereen veroordelen die de politiek correcte Nieuwspraak niet heeft geïnternaliseerd, want wie zich er niet aan houdt en de verkeerde formuleringen gebruikt, is een nazi en een antisemiet.

Er zijn niet veel onderwerpen en zeer eenvoudige verhalen die een beginnende Spiegel-redacteur uit het hoofd moet leren voor een succesvol sollicitatiegesprek.

Maatregelen tegen de antisemiet

Zondag 9 mei was daarom een ​​geweldige dag voor de gemiddelde Spiegel-redacteur, want tijdens een talkshow confronteerde de Duitse vrijdag-headhopper Luisa Neubauer de CDU-kandidaat voor bondskanselier Laschet en zei dat hij met zijn stilzwijgen over Maassens kandidatuur voor de Bondsdag was “Racistische, antisemitische, identiteit en overigens ook wetenschappelijk ontkennende inhoud” gelegitimeerd.

Dat zat.

En het paste in de spiegel, want Maaßen is sowieso een vijand van de spiegel, Laschet vindt de spiegel stom, want de spiegel wil Baerbock als kanselier en als dan de engelachtige Friday-helden Maaßen en het favoriete moordargument ‘antisemitisme’ slaan in discussie, die onvermijdelijk de onbeminde Laschet in het defensief moest zetten, dan wordt maandagochtend in de Spiegel-redactie gered.

Daarom verscheen maandag in de Spiegel een artikel met de kop “ Ondanks twijfelachtige uitspraken – Maaßen verwerpt beschuldigingen van antisemitisme ” , waarin hij echt stoom kon afblazen. Ten eerste kon je lezen dat Neubauer geen enkel bewijs leverde voor hun aantijgingen en dat Maaßen de aantijgingen verwierp als “ongegronde en papierloze aantijgingen”. Dan leert de Spiegel-lezer:

“Er is echter veel bewijs dat Maaßen in ieder geval in zeer twijfelachtig gezelschap verkeert met zijn woordkeuze en uitspraken.”

Hoe snel kun je bij Spiegel een antisemiet worden

Spiegel’s eerste bewering is dat Maassen tijdelijk een link op Twitter heeft gedeeld die leidt naar een Amerikaanse blogger van wie ik nog nooit heb gehoord, maar die door een ander platform als antisemiet is bestempeld. Dat betekent dat een platform iemand een antisemiet noemt en als je een tweet van hen deelt, zijn zij ook antisemiet. Of op zijn minst sympathiseren met antisemitisme.

Het is zo simpel en het is volstrekt onbelangrijk of de aantijgingen tegen de blogger terecht zijn, het is ook onbelangrijk of je weet van de aantijgingen en het is ook onbelangrijk wat de inhoud van de tweet was.

Daarna zegt het Spiegel-artikel:

“Inmiddels heeft Maaßen de tweet verwijderd, maar Maaßen gebruikt ook andere termen met antisemitische connotaties, zoals» globalisten «.”

Hoe moet je anders de globalisten noemen? Liefhebber van globalisering? Ik gebruik het woord ook en wist niet eens dat ik er bijna een antisemiet mee ben. Maar de spiegel leert me beter:

“Het woord is populair bij extreemrechtse critici van globalisering, en AfD-politici gebruiken het keer op keer. De term is een ‘antisemitische code die een wereldwijd genetwerkte elitekaste beschrijft die zogenaamd de politieke fortuinen van Duitsland leidt en controleert’, ‘zegt Meron Mendel, directeur van de Anne Frank-onderwijsinstelling in Frankfurt am Main’.

Dat brengt ons terug bij de politiek correcte Newspeak. Wie het verkeerde woord gebruikt en – zoals ik bijvoorbeeld – niet eens wist dat het woord inmiddels ook op de zwarte lijst was beland, wordt zonder het te weten een antisemiet. Nou, dat kan me niet schelen, want de lezers van Anti-Spiegel weten dat ik ten eerste absoluut geen antisemiet ben en ten tweede dat het me niets kan schelen over politieke correctheid. Mijn standpunt is bekend: niet de woordkeuze is belangrijk, maar de inhoud van wat er wordt gezegd. En daden, geen woorden, zijn nog belangrijker voor mij!

De hele breedte tegen Maassen

Dan somt de spiegel verdere “zonden” van Maaßen op:

“Maaßen spreekt ook van de” Grote Reset “, de samenzweringsideologie volgens welke de coronacrisis door elites wordt gebruikt om een” grote herstart “van het mondiale economische systeem uit te voeren.
Over de strijd tegen klimaatverandering – de belangrijkste zorg van Neubauer en “Fridays for Future” – zei hij onlangs dat Duitsland niet de hele wereld kan redden. “We hebben al twee keer geprobeerd de wereld te redden, en het ging elke keer mis”, zei Maaßen, die de strijd tegen klimaatverandering gelijk stelde aan de Eerste en Tweede Wereldoorlog. “

Voor de duidelijkheid: ik verdedig Maaßen op geen enkele manier, integendeel, ik ben een felle criticus van Maaßen. De redenen voor mijn kritiek zijn echter niet zozeer zijn politieke opvattingen als wel zijn verleden, waarop Spiegel geen kritiek heeft. Geen wonder, want als Spiegel de vragen zou stellen die ik Maaßen zou willen stellen, zou het de regering moeten bekritiseren over een heel belangrijke kwestie. En dat moet je echt niet van de spiegel vragen. Waar mijn recensie van Maaßen over gaat, is niet belangrijk voor dit artikel, maar als je geïnteresseerd bent, kun je het hier lezen .

De ramp voor de spiegel

De antisemitisme-campagne tegen Maaßen verliep erg goed in het tijdschrift Spiegel en de stemming op de redactie had goed moeten zijn. Maar toen verpestte Gretel Thunberg, van alle mensen, wiens foto elke Spiegel-redacteur op zijn nachtkastje moet hebben, de stemming. Ze was zo stom dat ze in een tweet haar ontzetting uitte over wat er in Israël gebeurde. En aangezien het huidige bloedvergieten werd uitgelokt door Israël door te proberen Palestijnen uit hun huizen te verdrijven om aan Israëli’s te geven, is elk “verkeerd woord” over dit onderwerp op dit moment vergif.

Ironisch genoeg deed het Spiegel-icoon Thunberg iets dat de Spiegel zelf dichter bij antisemitisme bracht toen een CDU-politicus het in Berlijn deed: ze gaf commentaar op wat er gaande was in Israël in een post op een sociaal netwerk zonder de 150 procent loyaliteit aan Israël en zijn politiek!

Daarmee was het goede leven van de Spiegel-redactie voorbij, want nu stonden ze voor de bijna onoplosbare taak om hun lezers uit te leggen dat dit natuurlijk iets anders is met Gretel en dat de Friday-hoppers en hun instructeurs niets te doen hebben met antisemitisme, natuurlijk.

Het is gemakkelijker voor mij: ik heb er geen probleem mee Israël en zijn regering te bekritiseren. Iedereen die kritiek heeft op de Israëlische regering is net zo weinig antisemitisch als iemand die kritiek heeft op de Franse regering niet anti-Frans is. Maar aangezien het onderwerp antisemitisme een gekoesterde strijdterm is geworden voor de Duitse media om degenen die anders denken in diskrediet te brengen, bevonden de redacteuren zich nu in de val die ze zichzelf hadden opgelegd en tegen velen die anders denken.

Greta kan er niets aan doen, het is de fout van de foto!

De poging om Grietje van alle zonden te wassen werd gedaan door Der Spiegel met een opmerking getiteld ” Campagnejournalistiek – Israël, de» Afbeelding «en de Greta Thunberg-spin ” en begon met de volgende inleiding:

“De” Bild “-krant brengt Greta Thunberg dichter bij Israël-haters en eist duidelijke woorden van afstand nemen. Verbazingwekkend genoeg wordt de jonge vrouw anders elke legitimatie en expertise ontzegd. “

Der Spiegel leidde het onzinnige debat af met een verwijzing naar de krant Bild, en het commentaar begon aanvankelijk heel sarcastisch. De foto is de schuld van alles:

“Wat de een (Thunberg) met de ander te maken heeft (conflict in het Midden-Oosten) wordt duidelijk uit de gerelateerde artikelen. »Bild« deed zwaar onderzoek: »Klimaatactiviste Greta Thunberg (18) doet mee aan het debat over het Midden-Oosten«, een debat waar de VS, Iran of de VN meestal eerder »aan deelnemen«. ‘

Pas nadat de spiegel aan het beeld heeft gewerkt, komt het tot de feitelijke feiten:

“Thunberg had verwezen naar een tweet van de auteur Naomi Klein, die in het licht van vermeende” oorlogsmisdaden “van de Israëli’s eiste:” Speak up “. Thunberg schreef: »Het is schokkend om de ontwikkelingen in Jeruzalem en Gaza te volgen …«, aangevuld met een link naar een video van de Palestijnse campagnewebsite »Save Sheik Jarrah«.

Objectief tweette Grietje niets verwerpelijks, want “het volgen van de ontwikkelingen in Jeruzalem en Gaza ” is echt ” schokkend “. Het was haar fout om de verkeerde video te tweeten, omdat de video ging over het lijden van de Palestijnen en niet over het lijden van de Israëli’s. . Zelfs dit kleine ding is genoeg voor media-opwinding: je twittert over het lijden van de verkeerde mensen.

Goede en slechte afstand nemen

De spiegel schrijft dan:

“Woensdag klaagde hoofdredacteur Julian Reichelt in een opmerking dat hij” geen enkel woord “had gehoord van de Duitse vertegenwoordigers van de grootste jeugdbeweging ter wereld dat” hun beste leider (…) de propaganda verspreidt. van degenen die Israël boycotten, delegitimeren en uiteindelijk willen elimineren “.”

En vanaf hier wordt het grappig, want terwijl de Spiegel, als het om mensen gaat die het niet leuk vindt, regelmatig hun afstand van ongelukkige (of zelfs maar in hun mond stoppen) uitspraken over het hoofd ziet en over het algemeen geen afstand nemen voor jou als het gaat om anti -Semitisme vindt de ongelukkige tweet toegestaan, andere regels gelden voor Greta Thunberg bij Spiegel:

“Op dat moment hadden niet alleen de Duitse vertegenwoordigers duidelijk afstand genomen van elke vorm van» antisemitisme «. Thunberg had zelf al verklaard dat ze noch tegen Israël, noch tegen Palestina was, maar tegen elke vorm van “geweld of onderdrukking” – en simpelweg, nogmaals, “verwoest” door de ontwikkelingen. “

De foto doet precies wat de spiegel normaal gesproken graag doet en de spiegel beschrijft het treffend:

‘Te laat, te weinig. “Bild” legt zijn lezers al uit hoeveel Israëlische haat er zogenaamd is in “Fridays For Future”: “Er is zoveel Israël-haat in Fridays For Future”. Naast de deur stelt de Springer-zus »Welt« zich voor dat de klimaatbeweging zich al in de »laatste fase van infiltratie door anti-Israëlische en antisemitische krachten« bevindt – zoals de boycotbeweging BDS. Waarop de “beste leider”, omdat zij geen bestuursvoorzitter is, geen invloed heeft; maar goed.”

Dit is hoe de spiegel zich gewoonlijk gedraagt ​​tegenover iedereen die de spiegel niet prettig vindt. Ongeacht of het AfD-mensen zijn of momenteel Maaßen of wie dan ook, Spiegel construeert zijn antisemitisme-aantijgingen meestal net zo grof en onwaar als Bild momenteel doet.

Critici van Greta zijn stom

In de spiegel staat:

“Wat verbazingwekkend is aan de” Greta Thunberg vs. Israël “-campagne is dat een jonge vrouw die anders op grote schaal elke legitimiteit en expertise wordt ontzegd, ook op het gebied van klimaatkwesties, plotseling naar ’s werelds oudste en meest gevoelige hotspot wordt gestuurd.”

Natuurlijk kun je een klein meisje terecht “ elke legitimatie en expertise ontzeggen , ook op het gebied van klimaatkwesties ”. Wat is daar ongebruikelijk aan? En als je goed kijkt, zul je zien dat de critici van haar tweet haar elke expertise in het conflict in het Midden-Oosten ontzeggen.

Je kunt praten met een meisje dat gehyped is door ngo’s en de media, maar geen technische argumenten of zelfs nieuwe kennis inbrengt, maar alleen sfeer creëert met emotionele toespraken zoals “Ik wil dat je in paniek raakt!” vrijwel elk onderwerp. Behalve misschien één ding: als het gaat om emotionele propaganda, heeft Greta (of liever de mensen achter haar) een enorme expertise.

Een leerzame klucht

De foto is van de Axel Springer Verlag, waar elke journalist bij het ondertekenen van een contract zijn loyaliteit aan Israël moet verklaren. Daarom was een onschuldige tweet van Greta, die dom een ​​video bijvoegde van het lijden van de Palestijnen en niet van het lijden van de Israëli’s, een reden voor de foto om haar af te schilderen als een antisemiet en “Israëlhater”.

Der Spiegel, aan de andere kant, heeft de ideologie van klimaatverandering verheven tot haar redactionele stelregel en werd daarom gedwongen de halo van haar icoon Greta schoon te houden. Dus verdedigde hij haar tegen de – onbetwist ongerechtvaardigde – aantijgingen van het beeld met begrip voor haar tweet dat hij anderen niet zou toestaan ​​- zie de Berlijnse CDU-politicus -.

En meten? De spiegel mag hem niet, dus hij gebruikt dezelfde methoden tegen Maaßen als het beeld tegen Greta.

Als je er vanuit dit oogpunt over nadenkt, dan was deze farce een les over hoe de media in Duitsland werken en de beschuldigingen van antisemitisme gebruiken om degenen die ze niet mogen in diskrediet te brengen.

Naar mijn mening doen de media waar ze anderen altijd van beschuldigen: ze bagatelliseren de misdaden van de nazi’s en misbruiken ze om degenen te bestrijden die hen niet mogen.

Grappig en verdrietig tegelijk

Ik had nog steeds plezier met de manier waarop de spiegel hier oprolt. Hij had de grote kans om eerlijk toe te geven: de beschuldiging van antisemitisme is een instrument om degenen die anders denken in diskrediet te brengen en dat op inflatoire wijze wordt gebruikt in de Duitse media. Greta mag dan van alles zijn, maar zeker geen antisemiet. Hetzelfde geldt voor metingen. En zoals u weet, hou ik niet van Greta of Maaßen, ik word er zeker niet van verdacht een van beide te willen verdedigen.

Ik ben er gewoon voor om ervoor te zorgen dat debatten feitelijk zijn en dat de media geen argumenten over moord gebruiken. Maar daarvoor zijn de moordargumenten gewoon te praktisch. Dus de Spiegel maakt zich met dit soort opmerkingen belachelijk, omdat het weet dat morgen het theater weer vergeten zal worden en de Spiegel de volgende vermeende antisemiet in de Duitse politiek weer ongegeneerd aan de schandpaal kan zetten.

Morgen zal hij dus weer doen wat hij verontwaardigd het beeld van vandaag beschuldigt.

Het is tegelijkertijd grappig en verdrietig. Het is grappig hoe onhandig en primitief Duitse “kwaliteitsmedia” zoals de Spiegel dat doen. Het trieste is dat de lezers blijkbaar zo gehersenspoeld zijn dat ze het niet merken …