Van zondag tot dinsdag (26 t/m 28 juni) vindt de G7-top plaats in Elmau, Beieren. Beschermd door een grote politiemacht van ongeveer 18.000 officieren ontmoeten de leiders van de “Groep van Zeven”, een vereniging van belangrijke industriële naties. Ook dit keer is het plan voor mondiale herstructureringsthema’s, zoals bekend van het World Economic Forum (WEF) & Co. Het is een soort van de politieke sfeer van het globalisme. En de onderwerpen die achter gesloten deuren moeten worden besproken, zijn zwaar.
Pandemisch pact en duurzaamheid onzin
Davos, Alpbach of, zoals in het geval van de G7-top, Elmau in het Werdenfelser Land: de geïsoleerde bergidylle biedt de wereldleiders een geweldige kans om ongestoord over hun plannen te praten. De omgeving van het Schlosshotel was in 2015 al het toneel van de illustere ontmoeting. Er worden grote verkeersvertragingen verwacht. Tot de G7-landen behoren: Duitsland, Frankrijk, Italië, Japan, Canada, Groot-Brittannië en de VS. Tussen 1998 en 2014 functioneerde de bijeenkomst als de G8 voordat Rusland werd uitgesloten.
Deze keer moeten mondiale overeenkomsten worden gepromoot. Deze omvatten een “pact om toekomstige pandemieën te bestrijden”. Hiermee wordt bedoeld het plan dat de natiestaten hun soevereiniteit in de gezondheidssector moeten overdragen aan de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) . De eeuwige favoriet onder het mom van ‘duurzaamheid’ is ook vertegenwoordigd in de vorm van de geplande oprichting van een ‘open, coöperatieve klimaatclub die klimaatvriendelijk ondernemen bevordert en concurrentienadelen verkleint’ . Details zijn niet bekend – maar de proefprojecten van het sociale kredietsysteem in Beieren, Wenen en Italië die in het najaar bekend zijn geworden op basis van “ecologisch” gedrag waarschuwen.
“Uitdagingen op wereldwijde schaal erkennen”
Hier is al meer bekend van de “Alliance for Global Food Security”, die ook onderdeel uitmaakt van de G7-bijeenkomst. Want dat is vorige maand al in gang gezet op een bijeenkomst van de G7-ministers van Ontwikkeling. Duitsland werkte hiervoor samen met de Wereldbank aan het concept. Ook de ‘Global Crisis Response Group’, die pas in het voorjaar door de Verenigde Naties is opgericht, is hierbij betrokken. In zijn eerste briefing in april deed laatstgenoemde een beroep op “te blijven deelnemen aan multilaterale fora en de toekomstige uitdagingen in hun mondiale dimensie te erkennen”.
De bestaande mechanismen “moeten onmiddellijk en onbureaucratisch worden gebruikt, en alle actoren, de staat en het maatschappelijk middenveld, zouden er goed aan doen hun inspanningen beter te coördineren.” Indignatiek heeft al onthuld dat het modewoord ‘multilateralisme’ een codewoord is voor de verdere uitbreiding van de mondiale elite . Absurd, ze profileren zich ook weer eens als beschermheren van de democratie en de ‘open samenleving’ . Last but not least, de naamgeving van het Soros-netwerk (“Open Society Foundations”) laat zien: Ook in deze context is dat slechts een lege zin om de eigen uitbreiding van macht te verdoezelen.
Het voeden van de wereld zou in handen moeten zijn van de elites
Want op de globalistische vloer gebeurt er heel weinig bij toeval. De kwestie van “wereldwijde voedselzekerheid” was vorige maand al een kernonderwerp op de WEF-top. Het onderzocht welke “wereldwijde prioriteiten en economische actie” nodig zouden zijn om de “gelijktijdige effecten van COVID-19, klimaatverandering en conflicten zoals de oorlog in Oekraïne” te verzachten. In werkelijkheid zijn er altijd dezelfde actoren bij betrokken. Dus denk aan de eerdere deal tussen de “Bill & Melinda Gates Foundation” en het “World Food Program” van de VN .
In die tijd planden deze “stakeholders” samen om soevereiniteit over de voedselvoorziening in de derde wereld te bereiken en steunden ze de “Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika (AGRA)”. Gates zag dit als een bijdrage aan de verwezenlijking van de “Millennium Development Goals”. Dit zijn de voorlopers van de 17 ‘duurzaamheidsdoelen’ van de VN-agenda 2030. Net als het WEF kan Gates zich voorstellen dat het gebruik van synthetisch , in het laboratorium gekweekt voedsel om de wereld te voeden .
Het hoogtepunt van maandenlang vreemdgaan
Naast de zeven G7-landen zijn er op de top in Duitsland vijf gastlanden die zouden staan voor “vrijheid en rechtsstaat”: Argentinië, India, Indonesië, Senegal en Zuid-Afrika. Als je bedenkt dat Argentinië twee jaar geleden de langste lockdown in de hele westerse wereld had, wordt het duidelijk dat het begrip van de globalisten van “vrijheid” anders is dan dat van veel burgers. Daarnaast zijn tal van internationale organisaties vertegenwoordigd op de G7-top.
Dit keer zijn dat: de Verenigde Naties, de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de Wereldhandelsorganisatie (WTO), het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Wereldbank, de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), de Organisatie voor Economische Co -operatie en ontwikkeling (OESO) en het Internationaal Energieagentschap (IEA). Ook de G7 Advisory Council on Gender Equality (GEAC) is vertegenwoordigd. De G7-top is echter slechts het hoogtepunt van het Duitse voorzitterschap. Tussen maart en november vinden in totaal 17 algemene ministersvergaderingen plaats.