Een mama en een zoon kiezen voor natuurlijke immuniteit (die bewezen effectiever is dan efficiëntie vaccin), maar is het een vrije keuze als heel de maatschappij druk uitoefent en beperkingen oplegt?
Brief van een vriendin die anoniem wil blijven om haar zoon te beschermen
Mijn jongste zoon heeft lang stand gehouden maar lijkt nu te bezwijken onder de druk…
Hij is er bijna zeker van dat hij de prik wil, omdat het anders te ingewikkeld wordt om op skivakantie te gaan met zijn vader waar het hotel en restaurants elke dag om het groene vinkje zullen vragen. Elke dag testen is onmogelijk.
En hij wil niet als enige van zijn vrienden niet de bioscoop en mcdonalds in kunnen.
Zijn vader zegt ik laat hem vrij in zijn keuze. En dat meent hij oprecht.
Maar wat is vrij als op vakantie gaan geen optie meer is als je niet vaccineert?
HEB je echt vrije keus als je als 15-jarige als enige van je vrienden nergens meer binnen kan en je vrienden je vol onbegrip hard afwijzen om je keuze, deze niet accepteren?
Mijn zoon vreest dat ze hem in de klas gaan vragen of hij wel gep~rikt is. Dat is toch verschrikkelijk? Als 15-jarige is die groepsdruk toch niet te doen?
Mijn zoon ervaart druk door mij als hij mijn zorgen en schrik ziet (maar ben ik degene die de echte druk levert, door mijn zorgen en mening te verkondigen? Of is de situatie de drukleverancier?) Door zijn vader omdat deze graag met hem wil skiën, wat superleuk is ga daar maar eens nee tegen zeggen.. , door vrienden, door de media, door de maatschappij.
Veel te veel druk voor een jongen van 15.
Als je nergens meer binnen kunt, hoe vrij ben je in je keuze nog? En als er geen respect is voor je keuze niet te vaccineren – integendeel je vrienden en de samenleving verketteren je – hoe vrij ben je als kwetsbare onzekere 15 jarige?
Op dit moment krijgen de niet gevaccineerden de schuld van een zogenaamde heropleving van besmettingen. Wie niet prikt, wordt gedemoniseerd.
Mijn moeder van 72 is vrienden verloren die geen contact meer willen omdat ze niet ge° p rikt is. Haar sociale leven ligt plat omdat ze niet meer naar bioscoop of theater kan wat ze altijd veel en graag deed.
Ik ben trots op haar veerkracht, haar vetstandige keuze. Maar erg is het wel.
De derde en vierde prik komen er aan. Hoe veel prikken gaat mijn zoon nemen?
Hoor veel mensen met spijt. Die niet gaan voor de 3e, 4e.
De vriendin van zoon van mijn vriendin is sinds de prik non stop ziek.
Ik weet uit eerste hand hoeveel jonge meisjes stoppen met menstrueren of non stop bloeden. Ken 3 mensen die genezen waren van kanker en na de prik ik terug ziek en terminaal ditmaal. Mijn vader kreeg 2 tia’s direct na de prik en is daarna afgetakeld. Vriendin van mijn moeder heeft na de prik geen nacht meer geslapen (sliep altijd als roosje) en haar benen raakten verlamd. Medisch ‘niet te verklaren’, was niet kanker gerelateerd. Ziekenhuispersoneel heeft haar toegefluisterd dat ze zwijgplicht hebben maar dat het for sure bijwerking van de prik was waar ze non- stop mensen mee binnen krijgen, maar niet over mogen praten. Een arts heeft later beaamd dat de benen hoogstzeker prik- gerelateerd waren. Ze is inmiddels overleden.
Mensen die nog maar 1 prik hadden en corona krijgen moeten in het ziekenhuis als ongevaccineerd geregistreerd worden.
Geheel gezonde werkneemster van een vriendin is op 40 jarige leeftijd na de prik zomaar overleden.
Verloskundigen schrijven dat ze 2x zoveel miskramen ervaren.
In Australië word je nu ontslagen als je geen code hebt. En uit huis gehaald en in quarantaine kampen gezet bij besmetting.
Heel Italië is in protest. In vele landen trouwens non stop protestmarsen en bijeenkomsten, waarom hoor je hier niets over in het nieuws?
Waarom zijn artsen over de hele wereld verenigd en spannen advocaten zaken aan tegen de overheid omtrent de grondwetoverschrijdingen en vaccins die niet veilig getest bewezen zijn, simpelweg omdat er geen vereiste proeftijd is gehanteerd, maar komen al deze artsen, virologen en wetenschappers niet aan het woord in de media, in talkshows? Waarom is er censuur en worden websites filmpjes etc voortdurend geband, verwijderd?
We hebben het over een virus met morbiditeitscijfers gelijk aan griepepidemieën in voorgaande jaren. Een virus met een overlevingskans van meer dan 99 procent voor de gemiddelde mens.
Als dit alles uit bezorgdheid om onze gezondheid voort zou komen, waarom zijn er dan miljarden besteed aan teststraten, mondkapjes, boa’s en bedrijfssubsidies, en niets aan gezondheidsbevorderende campagnes?
Als dit gaat over IC capaciteitsoverschrijding, waarom is er dan niets, nul, geïnvesteerd in de zorg? Extra personeel, extra IC afdelingen/apparatuur?
Er is zoveel gaande…
Er worden miljoenen verdiend aan de vaccins. En daarachter zit nog veel meer.
En ja oudere mensen zijn met onderliggende kwalen gevoeliger voor bijwerkingen maar mensen: al die bloedingen, hartkwalen, chronische slapeloosheid, verlammingen, stuipen…. Is dat het ‘nieuwe normaal’?
En true, jonge mensen tonen minder snel bijwerkingen omdat ze zo gezond zijn maar wat weten we van de lange termijn? Ik ben nooit tegen vaccinere geweest, echt niet.
Maar dit …
Het klopt gewoon allemaal van geen kant.
Ik wil niemand hinderen met mijn emoties en ik val mensen ook niet lastig met mijn mening.
Maar nu het mijn kind betreft en ik machteloos sta omdat ik nul zeggenschap heb over zijn gezondheid ondanks dat hij geen 18 is (over manipulatie van de overheid gesproken), voel ik onvoorstelbaar veel zorgen.
Mijn kind is gezond. Zijn immuunsysteem top. Hij is zelden ziek. Het kan niet anders dan dat hij al lang immuun is.
Ik zelf ben ook nog niet 1 keer ziek geweest 1,5 jaar terwijl ik nog nooit zoveel mensen heb geknuffeld.
En nu wil mijn kind iets in zijn lijf laten spuiten waarvan de gevolgen niet bekend zijn omdat de testfase simpelweg overgeslagen is en waarover onofficieel (maar ook officieel, zie Lareb) maar uit eerste hand mij en velen talloze verschrikkelijke verhalen bekend zijn. En, mind you, in mijn netwerk zitten voornamelijk hoog opgeleide intelligente mensen die hun kanttekeningen plaatsen, die onderzoek doen, die allesbehalve gek zijn.
Sorry als ik hiermee iemand wrevel bezorg maar ik heb hier nachtmerries over en die had ik al in 2019 toen ik non stop droomde dat de wereld een ramp zou overkomen.
Mijn moederhart, mijn gut feeling, mijn intuïtie en diep weten, alles schreeuwt dat het niet oké is wat er gebeurt.
Zelf ben ik gelukkig in de positie me min of meer te onttrekken aan het systeem – ik kan mijn eigen ding doen met mijn bedrijf, en ben niet afhankelijk van de goedkeuring van baas of medemens. Ik ben nonstop naar binnen gekeerd en help mensen als intuïtief coach in deelcirkels en reading consults om te ‘zijn’ met hun diepste oudste angsten, en om hun grond, kracht, kalmte en veiligheid van binnen te voelen, waar we altijd vrij en veilig zijn.
Maar mijn zoon is jong en kwetsbaar en zit midden in de maatschappij die hem veracht als hij niet meebeweegt. Hij heeft simpelweg de kracht en de omgeving niet om nee te zeggen. Om het risico te nemen tegen dingen in te gaan, en als outcast te gronde te gaan in een tijd waarin je eigen identiteit nog nauwelijks helder is voor je en je vrienden cruciaal voor dit proces.
Als hij later gevolgen ervaart van het vaccin in (of de 3, 4, 5, 6 of jaarlijkse v’s) vergeef ik het mezelf nooit als ik nu niet alles er aan doe hem andere opties te helpen zien…
But it feels like I’m running out of options.
Dank voor jullie luisteren (lezen)
Ps : Ik zet mijn tekst niet op openbaar om mijn zoon te beschermen. Maar voel je welkom mijn tekst te knippen en plakken zonder mijn naam erbij te vermelden.
Zet er dan boven iets als ‘van een vriendin die anoniem wil blijven om haar zoon te beschermen’.